ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บุคคลลึกลับ
"พูดอะไรน่ะโกคุเดระคุงที่ว่าไม่ปกตินี้...เหวา!!!"
ปลายมีดเฉียดใบหูของสึนะไปแค่นิดเดียว นั้นทำให้เขากระโดดถอยหลังไปอีกเป็นเมตร
"รุ่นที่10!"
"สึนะ!!"
"ซาวาเดะ!!" (เรียกเอาซักอย่า่งเถอะ=_=^^)
"ท..ทะอะไรน่ะโคลม"
"ฆ่า...บอสวองโกเล่ วองโกเล่ วองโกเล่....ไอคนทรยศ"
"!!!!"
มืด..ที่นี่ที่ไหน แล้วทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่
ฉันมองไปรอบๆตัว แต่ไม่ว่าจะซ้ายหรือขวา หน้า หลัง ก็มืดไปหมด
'โคลม'
"ว้าย!!O[ ]o"
ฉันร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ๆก็มีมือปริศนามาจับที่ไหล่และดึงไปหา ฉันหันไปมองตามมือปริศนานั้นก็พบชายหนุ่มรูปงามนามสัปรส(อ้าวเห้ย!-_-) เขามีดวงตาข้างขวาเป็นสีแดง จมูกเข้าที่ ริมฝีปากสีชมพูอ่นคลี่ยิ้มอ่อนโยน สีผมม่วงทรงแปลกๆปลิวไหลไปมาๆ อยากบอกจริงๆว่าเขาคนนี้...หล่อบาดจายยย>O< แต่ว่า ใครฟะเนี้ย= =?
'อยู่ๆผมก็ติดต่อกับคุณไม่ได้ พอติดต่ออีกทีก็มาเจอกับคุณที่นี่มายาพิภพ แทมผมยังสัมพัสได้ว่าพลังมายาของคุณอ่อนลง เกิดอะไรขึ้นหรือปล่าว'
"คุณ?เป็นใครคะ แล้วพูดเรื่องอะไร พิภพ มายา อ่อ ขอโทษนะคุณหลุดมาจากโรงบาลไหนหรือปล่าว-O-"
เหะๆอยู่ๆก็โพล่มาพูดเรื่องชวนไม่เข้าใจแบบนี้ ใครเป็นฉันก็คงคิดว่ามันบ้าแน่ๆ เฮ้อๆ เสียดายหน้าตาหล่อของนายจริงๆT^T
'.....'
"นี่ๆ ฉันถามไม่ได้ยินหรือไงคะ"
'....'
"นี่=O="
'....'
หมอนี่กวนประสาทชัดๆ=_= อย่าปล่อมให้ฉันพูดคนดียวได้ม้ายยยยยย ด้วยความรำคาญฉันจึงเดินไปจ้องหน้าเขา
"นี้!!!!นายหูหนวกหรอออออ!!!!!"
'...'
ให้ตายสิ หมดนี่มันบ้าชัดๆ
'คุณทำเอาผมตกใจจนซ็อกเลย คุณไม่เคยมีนิสัยแบบนี้ นี่อาจจะเป็นเพราะคุณอยู่กับพวกมาเฟียติ๊งต๊องนั้นมากเกินไป...หรือปล่าวนะ'
เขาพูดพร้อมกับหันหลังเดินกลับไป แต่เดียวนะ มาเฟีย? ตั้งแต่ฉันจำได้(ก็ตอนยืนร้องเพลงโรงเรียนน่ะล่ะว่ะ - -*) ก็ไม่เคยแม้แต่จะไปเดินเชียวพวกมาเฟียเลย ในขณะที่ฉันกำลังคิดทบทวนดีๆ เขาก็หยุดชะงัดหันกลับมามองฉันอีกรอบ
'หรือว่าบ้างที...คุณอาจจะถูกใครควบคุมอยู่'
"หะ=O=?"
'ผมต้องไปแล้ว ไว้คุยกันต่อทีหลัง'
"เห้ย!เดียวสิ นายพูดอะไรฉันไม่เข้าใจ!!ใครควบคุมฉัน?แล้ว..."
ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ ร่างของเขาก็ค่อยๆหายไปทรามกลางสายหมอก และทิ้งคำพูดสุดท้ายที่เบาแสนเบาเอาไว้
'ไม่ว่าจะเป็นใครที่ทำร้ายเธอ...'
เขาหันมามองเด็กสาวอีกครั้ง
'ผมจะกำจัดให้หมด...'
ก่อนที่ร่างจะหายไป
ปลายมีดเฉียดใบหูของสึนะไปแค่นิดเดียว นั้นทำให้เขากระโดดถอยหลังไปอีกเป็นเมตร
"รุ่นที่10!"
"สึนะ!!"
"ซาวาเดะ!!" (เรียกเอาซักอย่า่งเถอะ=_=^^)
"ท..ทะอะไรน่ะโคลม"
"ฆ่า...บอสวองโกเล่ วองโกเล่ วองโกเล่....ไอคนทรยศ"
"!!!!"
มืด..ที่นี่ที่ไหน แล้วทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่
ฉันมองไปรอบๆตัว แต่ไม่ว่าจะซ้ายหรือขวา หน้า หลัง ก็มืดไปหมด
'โคลม'
"ว้าย!!O[ ]o"
ฉันร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ๆก็มีมือปริศนามาจับที่ไหล่และดึงไปหา ฉันหันไปมองตามมือปริศนานั้นก็พบชายหนุ่มรูปงามนามสัปรส(อ้าวเห้ย!-_-) เขามีดวงตาข้างขวาเป็นสีแดง จมูกเข้าที่ ริมฝีปากสีชมพูอ่นคลี่ยิ้มอ่อนโยน สีผมม่วงทรงแปลกๆปลิวไหลไปมาๆ อยากบอกจริงๆว่าเขาคนนี้...หล่อบาดจายยย>O< แต่ว่า ใครฟะเนี้ย= =?
'อยู่ๆผมก็ติดต่อกับคุณไม่ได้ พอติดต่ออีกทีก็มาเจอกับคุณที่นี่มายาพิภพ แทมผมยังสัมพัสได้ว่าพลังมายาของคุณอ่อนลง เกิดอะไรขึ้นหรือปล่าว'
"คุณ?เป็นใครคะ แล้วพูดเรื่องอะไร พิภพ มายา อ่อ ขอโทษนะคุณหลุดมาจากโรงบาลไหนหรือปล่าว-O-"
เหะๆอยู่ๆก็โพล่มาพูดเรื่องชวนไม่เข้าใจแบบนี้ ใครเป็นฉันก็คงคิดว่ามันบ้าแน่ๆ เฮ้อๆ เสียดายหน้าตาหล่อของนายจริงๆT^T
'.....'
"นี่ๆ ฉันถามไม่ได้ยินหรือไงคะ"
'....'
"นี่=O="
'....'
หมอนี่กวนประสาทชัดๆ=_= อย่าปล่อมให้ฉันพูดคนดียวได้ม้ายยยยยย ด้วยความรำคาญฉันจึงเดินไปจ้องหน้าเขา
"นี้!!!!นายหูหนวกหรอออออ!!!!!"
'...'
ให้ตายสิ หมดนี่มันบ้าชัดๆ
'คุณทำเอาผมตกใจจนซ็อกเลย คุณไม่เคยมีนิสัยแบบนี้ นี่อาจจะเป็นเพราะคุณอยู่กับพวกมาเฟียติ๊งต๊องนั้นมากเกินไป...หรือปล่าวนะ'
เขาพูดพร้อมกับหันหลังเดินกลับไป แต่เดียวนะ มาเฟีย? ตั้งแต่ฉันจำได้(ก็ตอนยืนร้องเพลงโรงเรียนน่ะล่ะว่ะ - -*) ก็ไม่เคยแม้แต่จะไปเดินเชียวพวกมาเฟียเลย ในขณะที่ฉันกำลังคิดทบทวนดีๆ เขาก็หยุดชะงัดหันกลับมามองฉันอีกรอบ
'หรือว่าบ้างที...คุณอาจจะถูกใครควบคุมอยู่'
"หะ=O=?"
'ผมต้องไปแล้ว ไว้คุยกันต่อทีหลัง'
"เห้ย!เดียวสิ นายพูดอะไรฉันไม่เข้าใจ!!ใครควบคุมฉัน?แล้ว..."
ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ ร่างของเขาก็ค่อยๆหายไปทรามกลางสายหมอก และทิ้งคำพูดสุดท้ายที่เบาแสนเบาเอาไว้
'ไม่ว่าจะเป็นใครที่ทำร้ายเธอ...'
เขาหันมามองเด็กสาวอีกครั้ง
'ผมจะกำจัดให้หมด...'
ก่อนที่ร่างจะหายไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น