~รักซึ้งๆกับการตราตรึงของหัวใจ ~[ในแบบฉบับของเจ้าหญิงนิทรา]

ลำดับตอนที่ #3 : จากเด็กชายหน้าใสกลายมาเป็นหนุ่มใหญ่มาดเข้ม

~ เช้าวันรุ่งขึ้น ~



“คุณชายค่ะ   ตื่นได้แล้วค่ะนี่มันจะ 7 โมงอยู่แล้วนะคะ  แม่บ้านทีมีชื่อว่า เรช่า  กำลังปลุกให้โรเบิร์ต ตื่น แต่เค้ากลับเอาผ้าห่มขึ้มมาคลุมปิดหน้าไว้  เมื่อป้าเรช่า เห็นเช่นนั้นก็ส่ายหน้าอย่างอ่อนใจพร้อมกับปล่อยให้เค้านอนต่อ



ชายหนุ่มนอนหลับอยู่บนเตียงอันหนานุ่มอย่างสบายแต่เค้าก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะ……



“เฮ้ย!!โรเบิร์ต นายจะตื่นได้ยังนี่มัน 7 โมงกว่าแล้วนะ เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนไม่ทันกันพอดี จะต้องให้ข้ามาปลุกทุกวันเลยรึไง  หะ “



“ ไอ้บ้า คนจะนอน อย่ามายุ่ง“ โรเบิร์ตสบถออกมาอย่างไม่พอใจ



“ตามใจแก ข้าก็ขี้เกียจจะยุ่ง ระวังยัยบอสเต่าให้ดีหละ“



และชายหนุ่มก็ต้องสะด้งโหยงลุดขึ้นจากเตียงเมื่อได้ยินชื่อ  บอสเต่า….



(ท่านผู้อ่านที่รักอย่าเพิ่งสงสัยนะค่ะว่า บอสเต่าคือใคร  บอสเต่าคือฉายาของอาจารย์คนนึงที่ชื่นชอบการดูดเด็ด เอ้ย ไม่ใช่ ต้องบอกว่าชื่นชอบในการบ่นมากกว่านะค่ะ  แต่จมูกเค้าบานมากๆๆเลยนะค่ะ เค้าชอบสะพายกระเป๋าพะรุงพะรังและหน้าที่หลักของเค้าก็คือ  บ่นหรือใช้จมูกอันบานเท่าหูช้างของเค้าดูดเด็กนักเรียนอะค่ะ )



“เหอะ  ต้องไม่นี่สินะ แกถึงจะตื่น“ เพื่อนชายขงเค้าที่มีชื่อว่าชินซองยิ้ฝมเยาะอย่างผู้มีชัย



“เฮ้ยแก…….ฝากไว้ก่อนเถอะ ว่าแต่แล้วเนี้ยมันกี่โมงแล้ววะเนี้ย“



“ ย้าก   7:50 แล้วหรอเนี้ย“ โรเบิร์ตเริ่มบ่นออกมาเมื่อรู้ว่าวันนี้เค้าต้องตื่นสายเหมือนเคย



“ช่วยไม่ได้หวะ อยากไม่ตื่นเอง กะอีแค่ฟังบอสเต่าบ่นซัก2-3 ชม มันคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง“

ชินซองพูดจายั่วโมโหโรเบิร์ตแต่ทว่า



“เฮ้ยไปไหนซะแล้ววะ  เมื่อกี้ยังนั่งงัวเงียอยู่ที่เตียงเลย“



“ไปกัน แกเร็วๆซิ ข้าเสร็จแล้วนะเว้ย“ โรเบิร์ตตะโกนเรียกชินซองเมื่อเห็นว่าเค้ากำลังยืนหน้าเอ๋ออยู่



“นี่แกได้อาบน้ำป่าววะ ทำไมมันเร็วจัง“ ชินวองถามออกมาเสียงเรียบซึ่งตรงข้ามกับกับหน้าของเค้าโดยสิ้นเชิงเมื่อเห็นว่าโรเบิร์ต หันมาส่ายหน้าพร้อมกับเกาหัว แกรกๆ



“เหอๆๆ เอาหน่านี่มันก็หน้าหนาวอยู่แล้ว  มันไม่จำเป้นต้องอาบน้ำหรอกวะ“



“มันก็จริงของแก“ ชินซองส่ายหน้าอย่างอ่อนใจเมื่อรู้ว่าเถียงสู้ไม่ได้



และชินซองก็ขึ้นรถสปอตคันหรูไปส่วนโรเบิร์ตก็ขึ้นรถเบ้นซ์ซึ่งมีคนขับรถนั่งรออยู่แล้ว เมื่อมาถึงหน้าโรงเรียนทังคู่ก็สั่งให้คนขับรถของแต่ละคนจอด และเมื่อทั้งคู่ลงมาจากรถ……..



“เฮ้ย!! ไอ้ชินซองแกว่าวันนี้มันแปลกปะ“



“เออ  ทำไมวันนี้ บอสเต่าไม่มายืนเฝ้าป้อมวะ   ป้อมเต่านินจาด้วย“



“เอาเหอะวะ  ข้าว่ารีบเข้าโรงเรียนก่อนเถอะเดี๋ยวถ้าหางนังเต่านินจาเห็นเข้าแล้วเราจะซวย“  ชินซองพยักหน้าเห็นด้วย



“ อะ แฮ่ม “ ในขระที่พวกเค้ากำลังจะก้าวเข้าโรงเรียน ก็มีอาจารย์ หญิงวัยกลางคนรูปร่างกลมบ๊อกเดินออกมาพอดี



“ อะ เอ่อ  สวัสดีครับอาจารย์“ โรเบิร์ตกล่าว ทักทายอาจารย์แล้วหันมายิ้มแห้งๆให้กับชินซอง



“ อะ อาจารย์สบายดีรึป่าวครับ“



“ชั้นก็เรื่อยๆอะนะ ว่าแต่นี่พวกเธอคิดจะมาดรงเรียนสายกันทุกวันเลยรึไง  หะ“



“ อ่อ พวกเราก็เรื่อยๆนะครับ“ คราวนี้โรเบิร์ตพูดล้อเลียนนังป้อมเต่าบ้าง



“นี่ พวกเธอ ฮึ่ย !!! ขึ้นห้องไปเรียนกันได้แล้วไป๋ อย่าให้ชั้นจับได้อีกหละว่าพวกเธอมาสาย“ เมื่อนัง เอ้ย อาจารย์เต่าพูดแกลมบ่นเสร็จก็เดินแบกกระเป๋าพะรุงพะรังของเธอแล้วค่อยๆเดินออกไป



“เฮ้ย  รอดไปเว้นเพื่อน“ โรเบิร์ตกล่าวทักชินซอง



“เออ เอ๊า รีบขึ้นห้องกันเหอะ  เดี๋ยวก็โดนรอบ 2  หรอก  มาเร็วเซ่“  ชินซองรีบตะโกนเรียกโรเบิร์ตเพราะกลัวว่าจะต้องโดนรอบ 2



ทั้ง 2 คนรีบสาวเท้าอันเก้งก้างไปที่ห้องเรียน Intermediate Level Class เมื่อทั้งคู่เดินมาถึงหน้าห้อง โรเบิร์ตก็รีบจ้ำมานั่งที่โต๊ะของตัวเอง



“เฮ้ย  นายมองอะไรอยู่วะ เข้ามานั่งที่ได้แล้วเร้วเซ่ “



“อือๆๆ เดี๋ยวเข้าไป“  ชินซองตอบกลับด้วยน้ำเสียงไม่รับรู้



“เฮ้ย มองอะไรของแกวะ“ โรเบิร์ตเริ่มมีท่าทีไม่พอใจ พร้อมกับเดินไปหน้าห้อง และ ……………



หัวใจเต้นแรงหน้าแดงทุกทีใช่เธอหรือนี่ที่คอยตลอดมา ควบคุมไม่อยู่รู้เลยว่าตัวสั่นแค่เธอ….และแล้วความคิดของทั้งคู่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อหญิงสาวคนนั้นหันหน้ามา……..



“เฮ้ย  ยัยดูด  “ ทั้งสองร้องออกมาพร้อมกันก่อนที่จะกลับไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง



“บ้าฉิบ แมร่งเอ้ย นึกว่าใคร “ ชินซองเริ่มสบถเรื่องญิงสาวคนนั้น



“เออ  อย่าพูดเลยวะ เสียลูกตา “ โรเบิรืตก็มีท่าทีไม่แพ้กันกับชินซอง



(ยัยดูด ก็คือ หญิงสาวอายุวัย 15 เรียนดี น่าตาอยู่ในขั้นเพอร์เฟ็กเลยทีเดีญวแต่สิ่งที่เพื่อนๆยอมรับไม่ได้คือ เธอเฉิ่มมากๆๆ)



“อาจารย์มาแล้ว“ หัวหน้าห้องซึ่งมีผิวสีแทนพูดขึ้น จึงทำให้บทสนทนาของทั้งคู่ต้องหยุดชะงัก



...........................................................................



งุงิ งุงิ  ต้องขอโทด้วนะค่ะที่มาอัพช้าอะค่ะ พอดียุ่งๆๆก็เลยมะได้มาอัพ  ตั้งแต่ตอนนี้ไปจะเป็นเรื่องราวของพระเอกแล้วนะค่ะ  บายค่ะ จะพยายามมาอัพบ่อยๆๆละกันนะค่ะ

ยังไงก็ช่วยโหวตให้ด้วยนะค่ะ