ขนมที่ส่วนผสมคือความรัก

ลำดับตอนที่ #1 : การพบกันครั้งแรก

            ณ โรงเรียนมัธยมศึกษาเอกชนแห่งหนึ่ง

          “ไอ้เต้! ไอ้โน้ต! ไอ้วิน! พวกแกจะไปไหนกันอีกแล้ววะ

ไม่ซ้อมบาสฯ หรือไง ใกล้จะแข่ง แล้วนะ” นายโอม หนุ่มสูงยาว

เข่าดี มีดีกรีเป็นนักบาสฯ ของโรงเรียน ตะโกนขึ้นมาเมื่อเห็นเพื่อนๆ

แต่งตัวหล่อกว่าปกติ และกำลังกอดคอกันเดินออกจากโรงเรียน

           “พวกเราจะไปกินขนมบัวลอยไข่หวานกันว่ะ!” นายโน้ต

เป็นคนตอบ พร้อมกับเสยผมให้เข้าที่เข้าทาง

           “มันอร่อยอะไรนักหนา ถึงได้ไปกินกันได้ทุกวี่ทุกวันเนี่ย”

           “ก็ไม่ได้อร่อยอะไรนักหนาหรอก แต่มีดีที่แม่ค้าน่ารัก

โครตๆ ว่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” นายเต้ตอบกลับมา แล้วทุกคนก็หัวเราะ

สมทบ

            นายโอมที่พอจะรู้นิสัยเพื่อนๆ ดี ว่าเป็นพวกมีหน้าเป็น

ภาชนะหุงข้าว เริ่มอยากเห็นหน้าของแม่ค้าขายขนมบัวลอยไข่หวาน

คนนี้ขึ้นมาซะแล้ว ร้านที่ว่าอยู่ห่างจากโรงเรียนไปแค่ 2-3 ป้ายรถเมล์

นายโอมก็เลยลองเดินสะกดรอยตามพวกเพื่อนๆ ไป

            “หวัดดีเฟริ์นขอบัวลอยไข่หวาน 3 ถ้วย” นายวินเป็นคน

สั่ง ส่วนอีก 2 หนุ่มยืนจ้องแม่ค้าจนตาเยิ้ม

            “ได้! เดี๋ยวจะแถมยิ้มหวานๆ ให้ครบทุกถ้วยเลยดีมั้ย”

            “ดี” นายโน้ตรีบตอบ จนน้ำลายแทบหก

            “แต่ต้องระวังหน่อยนะ”

            “ระวังอะไรเหรอ”

            “ถ้าได้ยิ้มหวานๆ ของเฟริ์นแล้ว เดี๋ยวจะใจสั่นทั้งคืน

จนไม่ได้หลับได้นอนน่ะสิ”

            “โอ๊ย! เรื่องนั้นไม่กลัวเลย งั้นเอาบัวลอยมา 6 ถ้วยเลย

แล้วกัน เฟริ์นจะได้แถมยิ้มหวานๆ ให้อีกเท่าตัวนึง”

            ยัยเฟริ์น เด็ก ม.5 ของโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่ง ช่วย

แม่หารายได้เสริมหลังเลิกเรียน ด้วยการเป็นแม่ค้าขายบัวลอย

ไข่หวาน ยัยเฟริ์นมีดีตรงที่หน้าตาน่ารักแถมพกความเซ็กซี่มาด้วย

ไม่ใช่น้อย เมื่อเธอตักบัวลอยมาเสิร์ฟ แล้วก็แจกยิ้มให้ทั้ง 3 จนเห็น

ลักยิ้มที่แก้มทั้ง 2 ข้าง แต่พอหันหลังให้เธอก็แลบลิ้นออกมา

นายโอมซึ่งเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง นึกเจ็บใจขึ้นมาทันที

             “บัวลอยไข่หวานถ้วยนึงครับ”

              นายโอมรอให้เพื่อนทั้ง 3 คนกลับบ้านไปแล้ว จึงมานั่ง

ที่โต๊ะและสั่งบัวลอยไข่หวานมากินบ้าง

              “มาแล้วค่ะ! เอ๊ะ! ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย เพิ่งมากิน

เป็นครั้งแรกใช่มั้ย”

              “ใช่! เห็นแม่ค้าน่ารักดีน่ะ ก็เลยอยากเข้ามากิน” นายโอม

แกล้งป้อนลูกยอใส่ยัยเฟริ์น

              “อ๊ะ! ยอกันแบบนี้สงสัยต้องมีอะไรตอบแทนซะหน่อย เอา

อย่างงี้แล้วกัน...ถ้านายสั่งบัวลอยอีกถ้วย ฉันจะตักให้เยอะเป็นพิเศษเลย”

              “จริงเหรอ! งั้นฉันเอาอีกถ้วยแล้วกัน”

              ยัยเฟริ์นยิ้มหวานให้นายโอม แล้วรีบกุลีกุจอไปตักบัวลอย

ไข่หวานมาให้เขาอีก เธอยิ้มจนปากแทบฉีกเมื่อนานโอมสั่งเป็นถ้วย

ที่ 3 แล้ว 4  ซึ่งเธอก็ตักบัวลอยให้เขาเพิ่มทุกถ้วย ด้วยความถูกใจใน

ความหล่อของนายโอมเป็นพิเศษ ว่าแต่นายโอมเอากระเพาะตรงไหน

ใส่เข้าไปหมอเนี่ย

               “เฟริ์น! ลูกค้าโต๊ะนี้จ่ายตังค์แล้วใช่มั้ย” แม่ของยัยเฟริ์นเดิน

ออกมาจากหลังร้านและถามเธอ

               “เอ๊ะ! ยังเลยนะแม่ หนอย! บังอาจกินแล้วชักดาบเหรอ

น่าเจ็บใจชะมัด อย่าให้เจอกันอีกนะ ไม่งั้นหัวแตกแน่” ยัยเฟริ์นทำหน้าตา

แค้นสุดขีด เพราะส่วนใหญ่แล้วจะมีแต่ลูกค้าหนุ่มๆ ให้ทิปเพิ่ม แต่

นายโอมกลับกินแล้วชักดาบซะงั้น
( ติดตามตอนต่อไปนะ ) จาก I Like
เม้นให้หน่อยนะว่าชอบไม่ชอบ ทางที่ดีโหวตให้ด้วยนะ ขอบคุณคร่า...ที่เข้ามาอ่าน