ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3 Three
กูเกลียดมึง 3 Three
ตอนนี้ผมเดินมาห้องเรียนกับเพื่อนผมอย่างลั้ลล้า เปโซ่เดินกับอาท์ต คุณชายควอตซ์เดินริมซ้าย
ส่วนผมเดินริมขวา เดินกระกบสองคนนั้น
หว่างนั้นนั้น...
ผมกำลังหาที่นั่งกับคุณชายควอตซ์ อยู่ๆก็มีเสียงสาวๆกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่
"กรี๊ดกร๊าดอะไรกันนักหนาวะ" ผมพูดดัดเสียง
"ดัดจริตนะมึง เป็นเกย์หรือไง" เปโซ่ว่าผม
"กูเปล่าสักหน่อย" ผมพูดหร้อมกับนั่งลงข้างหน้าพวกมัน
"กรี๊ดกร๊าดๆๆ" เสียงสาวๆ ผมเริ่มนับ 1
"กรี๊ดกร๊าดๆๆ" เสียงสาวๆ ผมเริ่มนับ 2
"กรี๊ดกร๊าดๆๆ" เสียงสาวๆ ผมเริ่มนับ 3
ผมลุกขึ้นมาทุบโต๊ะ...
"จะกรี๊ดอะไรนักหนาห๊ะ!!" ผมตะโกนขึ้นมาอย่างรำคาญ คุณชายควอตซ์ตบมือแปะๆ แล้วยิ้ม
ประตูห้องเรียนเปิดหร้อมกับใบหน้าหล่อ และ
"กรี๊ดกร๊าดๆๆ" เสียงสาวๆ
มันปิดประตูลง เสียงสาวๆที่กรี๊ดเริ่มหายไป มันเดินมาข้างๆโต๊ะที่ผมนั่ง และนั่งลงมันมองหน้า
ผมแล้วยิ้ม โอ๊ยเกือบละลายเลยกู ท่องไว้ กูไม่ปลื้มผู้ชายเด็ดขาด
"ยินดีที่รู้จักเรา ปลาปิก้า" มันยิ้มให้ผม
"คนบ้าไรวะชื่อ ปลาปิก้า ฮ่าๆ" ผมหัวเราะ
มันเดินมาหาผม จับคางผมไว้แล้วกดจูบลงอย่างรุนแรง ผมผลักมันออก
"ไอ้เหี้ย!!" ผมชกปากมันไปทีหนึ่ง เปโซ่มาล็อคตัวผมไว้
"ปล่อยกูไอ้เหี้ยเปโซ่ ปล่อยกู" ผมดิ้น มันลากผมไปนั่งที่
"นั่งซะไอ้คิส ไม่งั้นกูจะให้ไอ้ปิก้าปล้ำมึง" มันพูดยิ้ม และตบบ่าผม
"กูไม่กลัวมันหลอก" ผมพูดกับเปโซ่
"หรอออ" มันพูดแล้วเดินไปนั่งกับอาท์ตเมียสุดที่รักมัน
ไอ้ปิก้ามันมานั่งที่ของมัน แล้วกระตุกแขนผมให้ไปนั่งบนตักมัน มันออกแรงนิดเดียวตัวผมก็ปลิว
แล้ว และซุกหน้าไปที่ซอกคอผม ผมดิ้นดิ้นและดิ้น
อาจารณ์เดินเข้ามา...
"เอาละวันนี้เราจะมาเรียนเรื่อง บลาๆ ฉอด" จาร์ณครับช่วยผมด้วย
"ดิ้นไปก็ไม่ได้ประโยชน์หรอก หึหึ" มันยิ้ม
"ปล่อยกูได้ยังวะ ไอ้ ปลา-ปิ-ก้า 5 บาท" ผมพูดแล้วดิ้นไปดิ้นมาบนตักมัน
โอ้ยคอกูเป็ยรอยแล้วไหมนั่น ทำไมเพื่อนกูไม่ช่วยกูเลย
ส่วนผมเดินริมขวา เดินกระกบสองคนนั้น
หว่างนั้นนั้น...
ผมกำลังหาที่นั่งกับคุณชายควอตซ์ อยู่ๆก็มีเสียงสาวๆกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่
"กรี๊ดกร๊าดอะไรกันนักหนาวะ" ผมพูดดัดเสียง
"ดัดจริตนะมึง เป็นเกย์หรือไง" เปโซ่ว่าผม
"กูเปล่าสักหน่อย" ผมพูดหร้อมกับนั่งลงข้างหน้าพวกมัน
"กรี๊ดกร๊าดๆๆ" เสียงสาวๆ ผมเริ่มนับ 1
"กรี๊ดกร๊าดๆๆ" เสียงสาวๆ ผมเริ่มนับ 2
"กรี๊ดกร๊าดๆๆ" เสียงสาวๆ ผมเริ่มนับ 3
ผมลุกขึ้นมาทุบโต๊ะ...
"จะกรี๊ดอะไรนักหนาห๊ะ!!" ผมตะโกนขึ้นมาอย่างรำคาญ คุณชายควอตซ์ตบมือแปะๆ แล้วยิ้ม
ประตูห้องเรียนเปิดหร้อมกับใบหน้าหล่อ และ
"กรี๊ดกร๊าดๆๆ" เสียงสาวๆ
มันปิดประตูลง เสียงสาวๆที่กรี๊ดเริ่มหายไป มันเดินมาข้างๆโต๊ะที่ผมนั่ง และนั่งลงมันมองหน้า
ผมแล้วยิ้ม โอ๊ยเกือบละลายเลยกู ท่องไว้ กูไม่ปลื้มผู้ชายเด็ดขาด
"ยินดีที่รู้จักเรา ปลาปิก้า" มันยิ้มให้ผม
"คนบ้าไรวะชื่อ ปลาปิก้า ฮ่าๆ" ผมหัวเราะ
มันเดินมาหาผม จับคางผมไว้แล้วกดจูบลงอย่างรุนแรง ผมผลักมันออก
"ไอ้เหี้ย!!" ผมชกปากมันไปทีหนึ่ง เปโซ่มาล็อคตัวผมไว้
"ปล่อยกูไอ้เหี้ยเปโซ่ ปล่อยกู" ผมดิ้น มันลากผมไปนั่งที่
"นั่งซะไอ้คิส ไม่งั้นกูจะให้ไอ้ปิก้าปล้ำมึง" มันพูดยิ้ม และตบบ่าผม
"กูไม่กลัวมันหลอก" ผมพูดกับเปโซ่
"หรอออ" มันพูดแล้วเดินไปนั่งกับอาท์ตเมียสุดที่รักมัน
ไอ้ปิก้ามันมานั่งที่ของมัน แล้วกระตุกแขนผมให้ไปนั่งบนตักมัน มันออกแรงนิดเดียวตัวผมก็ปลิว
แล้ว และซุกหน้าไปที่ซอกคอผม ผมดิ้นดิ้นและดิ้น
อาจารณ์เดินเข้ามา...
"เอาละวันนี้เราจะมาเรียนเรื่อง บลาๆ ฉอด" จาร์ณครับช่วยผมด้วย
"ดิ้นไปก็ไม่ได้ประโยชน์หรอก หึหึ" มันยิ้ม
"ปล่อยกูได้ยังวะ ไอ้ ปลา-ปิ-ก้า 5 บาท" ผมพูดแล้วดิ้นไปดิ้นมาบนตักมัน
โอ้ยคอกูเป็ยรอยแล้วไหมนั่น ทำไมเพื่อนกูไม่ช่วยกูเลย
TBC. >>>
ขอบคุณคะ
ขอบคุณคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น