ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ละครสุดยิด
ชั้นมาโรงเรียนพร้อมนายแชมป์เพื่อนใหม่ ที่เป็นได้แค่เพื่อนจิงๆ 5 5 5 อากาศยามเช้าชั้นชอบมันจิงๆเลย ชั้นเอาของไปเก็บที่ห้องในตอนเช้า แล้วชั้นก็เจอ นายเด็ม รอชั้นอยู่ที่หน้าห้อง
\"ชุ่ม แกเป็นอะไรรึป่าว เมื่อวานชั้นรอที่เดิมก็ไม่เจอแก ชั้นเป็นห่วงนะเว้ย\" ชั้นยิ้มๆพร้อมทำหน้าทะเล้นให้มัน แล้วเดินเข้าห้องไป จะแคร์ตูทำไม ในเมื่อ แกก็มีคนรักไปแล้ว
ชั้นนั่งอ่านหนังสือ(การ์ตูน) จนอาจารย์เข้าสอน วันนี้เรียนอังกฤษก่อนเลย อาจารย์จะเป็นคนที่เมามึนๆหน่อย แต่แกใจดีนะ เป็นป้าแก่ๆอ้วนๆ น่ารัก ยิ้มเก่ง แต่ขี้ลืมชะมัด
\"หวัดดี ค่ะนักเรียน\" ครูไหว้เด็กก่อนโว้ย ประเทศชาติคงเจริญ ชั้นรีบยกมือไหวรับอย่างเร็ว เพื่อให้ดูไม่น่าเกียจ
\"วันนี้อาจารย์ จะให้นักเรียนไปเตรียมทำการแสดง เรื่องโรเมโอ กับ จูเลียส\" เหวอ หรูโครตๆ กรูยังไม่รู้เนื้อเรื่องเลย
\"ไม่ต้องห่วง จะให้เวลาซ้อม งานนี้เป็นงานใหญ่ที่โรงเรียนจัด ประชุม วิชาการ มีนักเรียนมากันเยอะ เพราะฉะนั้นนักเรียนสายชั้น ม.4 ต้องทำออกมาให้ดีมากเท่านั้น\" อาจารย์พูดเสียงกร้าวขึ้น แสดงถึงความสำคัญ สรุปก็คือ ให้เราชั้น ม.4 แสดงละครรวมเรื่อง โรมีโอกับจูเลียต แล้วเย็นวันนั้นเอง
__________________________________เย็นแล้ว_____________________________________________________________
\"เอาล่ะ เรามาเลือกตัวแสดงก่อนนะ อืม โรมีโอ อ่า นายเด็ม\" นายพัน เป็นประธานรุ่น เป็นคนเลือกตัวแสดง ชั้นก็ได้แต่ยืนมอง นายเด็มเดินออกมา มีพวกแฟนคลับตบมือกานเกรียว
\"จูเลียต คงต้องเป็นกิ๊ฟ น่ะ\" เค้าชี้ไปที่ผู้หญิง ที่สวยมากๆคนนึง ซึ่งเป็นคนเดียวกับที่เจอที่โรงอาหาร
\"เมอร์คิวชิโอ ไอ่เชี้ย นพ\" บทนี้เป็นบทเพื่อนของโรมีโอ ต้องถูกพี่ชายของจูเลียตสังหาร
\"ทำไม่กรูต้องเล่นบทนี้ฟร่ะ มันต้องตายนะ กรูไม่ชอบ\" ไอ่หนวดแย้ง
\"ปอดรึไง\" ชั้นพูดยุมัน ไอ่หมอนี้ ยุขึ้นอยู่แล้ว
\"เอาซิฟร่ะ เล่นก็เล่น อะโด่ กระจอก\" มันพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
เวลาผ่านไป นานมากเราได้นัดหมายกัน อย่างเพรียบพร้อม ชั้นต้องไปช่วยนุ่มแต่งหน้า ตามประสาคนไม่สวย จนเริ่มมีการซ้อมกัน
\"โรมีโอ ใยท่านถึงชื่อโรมีโอ\" เสียงของกิ๊ฟ ทั้งหวานและกังวาล ซ่อน ความใสไว้ที่ปลายเสียง แล้วการซ้อมก็ดำเนินไป โดยที่ชั้น ได้แต่มองอยู่ ห่างๆ และรู้สึกว่า เราห่างกันกว่านั้นอีก
tip
สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านนะค่ะ เรื่องโรมีโอกับ จูเลียต
โรมีโอ ใยท่านจึงชื่อ โรมีโอ”
เรื่องราวความรักระหว่างสองหนุ่มสาว ผู้ตกอยู่ในห้วงรักของกันและกัน นับแต่ครั้งแรกที่ได้ประสานตากัน เรื่องราวอาจจะต่อเนื่องดำเนินไปได้อย่างสะดวกโยธิน หากเขาและเธอไม่ใช่บุตร และ บุตรีของสองตระกูลคู่อาฆาต “มอนตะคิว” และ “คาปูเล็ต”
แม้กระแสนทีแห่งความเกลียดชังจะพุ่งพล่านและเข้มข้นยาวนานมาเพียงใดก็ตาม แต่แรงปรารถนาซึ่งจะได้ครองรักแรกพบของโรมีโอ ก็ทำให้เขาฟันฝ่าอุปสรรค ยอมทิ้งศักดิ์ศรีมา เพื่อพบกับนางเดียวในดวงใจ “จูเลียต”
ด้วยหวังว่าความรักของทั้งสอง อาจจะทำให้ความบาดหมางของสองตระกูลนี้จางหาย การแต่งงานของทั้งคู่จึงบังเกิดขึ้นอย่างเงียบๆ โดยมีผู้รู้เห็นไม่กี่คน
แต่สิ่งที่หวังและตั้งใจกลับกลายเป็นเพียงฝัน เหตุเพราะ ติบอลต์ คาปูเล็ตได้ท้าดวลกับโรมิโอ แต่เขาไม่สู้ด้วยเหตุที่ว่า เขารักจูเลียตได้ ดังนั้น เขาจึงควรรักในตระกูลและเครือญาติของเธอได้ด้วย
หามีใครยอมรับสิ่งที่โรมิโอกระทำไม่
- ติบอลต์ ตัดสินใจปรี่เข้าทำร้าย อย่างไม่คิดชีวิต ด้วยจิตเกลียดชังอันเปี่ยมล้น
- เมอร์คิวซิโอ สหายเก่าแก่ ของโรมิโอ รับไม่ได้ที่โรมิโอละศักดิ์ศรีให้กับศัตรูอย่างนั้น จึงรี่เข้าไปช่วย
เมื่อติบอลต์ พลาดท่าเสียที โรมิโอ ก็ได้ปรี่เข้าไปขวาง เพื่อสะกัดโทสะของสหาย แต่ติบอลต์หาได้สำนึกในบุญคุณนี้ไม่ กลับตรงเข้าทำร้ายจนเมอร์คิวซิโอ ต้องม้วยมอญ
การสูญเสียเพื่อนรักทำให้ขาดสติยั้งคิด
“การเอาชีวิตของติบอลท์ มาสังเวยวิญญาณเพื่อน จิตย้ำเตือนให้คิดได้ในกาลนั้น
จนติบอลท์ศัตรูร้ายสิ้นลมพลัน เมื่อกาลนั้น ความโศรกศัลย์ จึงหายไป”
“ด้วยโทสะครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก จำต้องออกจากที่พัก ที่อาศัย
เนรเทศถูกขับจากเมืองไป สู่แดนไกล เมืองยากไร้ “มันตุวา”
“ก่อนลาจากเวโรนาน้ำตาตก การอำลาวิปโยคสุดจะหา
ต้องพรากพลัดรักแสนหวงตลอดมา จึงรี่ไปพบหน้าขวัญตาพลัน”
“สุขไม่นานกาลสุขสันต์ก็พลันหาย เมื่อคนรัก”จูเลียต” ต้องเคียงกาย เป็นคู่หมายกับปารีสหนุ่มรุ่มรวย”
ความตายเท่านั้น ที่เธอปรารถนา แต่กระนั้นก็ตามที ยังมีอุบายที่บาทหลวงผู้จัดพิธีแต่งงานให้กับเขาและเธอ ได้แนะนำมา นั่นคือ การกินยาแสร้งทำเป็นหมดลม ภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง สรรพางค์ร่างกายของสาวน้อยจะกลับกลายเย็นชืด ไร้เลือดเนื้อ
ส่วนบาทหลวงจะส่งสารไปยังโรมิโอ เพื่อให้ได้มาพบกับเธอ ที่แท่นศพ เมื่อเวลากาลผ่านไปจนได้ครบ
จะเปลี่ยนศพ กลายเป็นคนเหมือนดังเดิม
“หนีไปอยู่ด้วยกัน ตามประสงค์ ครองรักกันยาวนานดังจำนง รักยืนยงเคียงคู่กันตลอดไป”
เหมือนทุกอย่างจะลงตัวไปด้วยดี สาวน้อยบุตรีผู้สูงศักดิ์ได้กลืนกินยาแสร้งวายชนม์
“คาปูเลต จัดงานศพ ด้วยโศรกตรม ทุกข์ระทมด้วยแก้วตาได้จากไป”
“แต่ด้วยกรรมหรือเวรไม่อาจทราบ โรมิโอหาได้รับซึ่งสารไม่
ทำได้เพียงวางตัว และวางใจ รอจะได้กลับไปพบกับน้องนาง”
“สหายรักไม่ทราบถึงอุบายหลอก จึงรี่ไปกล่าวบอกความฉิบหาย
ว่าคนรักของเพื่อนนั้น ได้ครรไล สู่ปลายทางสุดท้ายแห่งวิญญาณ”
“โรมิโอผู้โศรกตรม แสนทุกข์หนัก เปี่ยมด้วยรัก จึงขอแก้ปัญหาใหญ่
ขอเดินทางไปเคียงคู่ ผู้ชนม์วาย มอบวิญญาณและหัวใจให้น้องนาง
เลือกดื่มยาพิษร้าย ให้วายชนม์ ไม่มีใครมาฉุดรั้งความตายได้
ขอเดินทางสู่โลกหน้าอันอำไพ ขอลาไป เคียงคู่เธอ ชั่วนิรันดิร์
วิ่งฝ่าฟันกฏเนรเทศสู่แท่นศพ ขอพานพบ ขอได้ยลวิมลใส
ของผู้เป็นที่รักยิ่ง กว่าสิ่งใด ขอลาไกล โลกาใหญ่ ใจยินดี
พลันครบกาลที่กำหนด จรดฤกษ์ “จูเลียต” พลันเนตรเบิกเห็น แสงไข
ภราดรนั่งเคียงข้าง อยู่ไม่ไกล จึงเอื้อนเอ่ยวจีไป ด้วยใจเริง
โรมีโอตระหนกตื่น น้องฟื้นแล้ว แต่ยาพิษเต็มขวดแก้ว กระดกหาย
สู่ลำคอ ปลิดชีวิต ชีวาวาย เหตุกลับกลาย ชายวายชนม์ หญิงงงงัน
เมื่อสิ้นเขา เราอยู่ไปก็ไร้ค่า ขอปลิดชีพเสียดีกว่า ขออาสัญ
หยิบดาบกริช จ้วงปลิดชีพตัวเองพลัน เคียงคู่กันบนแท่นศพ จบวิญญาณ
\"ชุ่ม แกเป็นอะไรรึป่าว เมื่อวานชั้นรอที่เดิมก็ไม่เจอแก ชั้นเป็นห่วงนะเว้ย\" ชั้นยิ้มๆพร้อมทำหน้าทะเล้นให้มัน แล้วเดินเข้าห้องไป จะแคร์ตูทำไม ในเมื่อ แกก็มีคนรักไปแล้ว
ชั้นนั่งอ่านหนังสือ(การ์ตูน) จนอาจารย์เข้าสอน วันนี้เรียนอังกฤษก่อนเลย อาจารย์จะเป็นคนที่เมามึนๆหน่อย แต่แกใจดีนะ เป็นป้าแก่ๆอ้วนๆ น่ารัก ยิ้มเก่ง แต่ขี้ลืมชะมัด
\"หวัดดี ค่ะนักเรียน\" ครูไหว้เด็กก่อนโว้ย ประเทศชาติคงเจริญ ชั้นรีบยกมือไหวรับอย่างเร็ว เพื่อให้ดูไม่น่าเกียจ
\"วันนี้อาจารย์ จะให้นักเรียนไปเตรียมทำการแสดง เรื่องโรเมโอ กับ จูเลียส\" เหวอ หรูโครตๆ กรูยังไม่รู้เนื้อเรื่องเลย
\"ไม่ต้องห่วง จะให้เวลาซ้อม งานนี้เป็นงานใหญ่ที่โรงเรียนจัด ประชุม วิชาการ มีนักเรียนมากันเยอะ เพราะฉะนั้นนักเรียนสายชั้น ม.4 ต้องทำออกมาให้ดีมากเท่านั้น\" อาจารย์พูดเสียงกร้าวขึ้น แสดงถึงความสำคัญ สรุปก็คือ ให้เราชั้น ม.4 แสดงละครรวมเรื่อง โรมีโอกับจูเลียต แล้วเย็นวันนั้นเอง
__________________________________เย็นแล้ว_____________________________________________________________
\"เอาล่ะ เรามาเลือกตัวแสดงก่อนนะ อืม โรมีโอ อ่า นายเด็ม\" นายพัน เป็นประธานรุ่น เป็นคนเลือกตัวแสดง ชั้นก็ได้แต่ยืนมอง นายเด็มเดินออกมา มีพวกแฟนคลับตบมือกานเกรียว
\"จูเลียต คงต้องเป็นกิ๊ฟ น่ะ\" เค้าชี้ไปที่ผู้หญิง ที่สวยมากๆคนนึง ซึ่งเป็นคนเดียวกับที่เจอที่โรงอาหาร
\"เมอร์คิวชิโอ ไอ่เชี้ย นพ\" บทนี้เป็นบทเพื่อนของโรมีโอ ต้องถูกพี่ชายของจูเลียตสังหาร
\"ทำไม่กรูต้องเล่นบทนี้ฟร่ะ มันต้องตายนะ กรูไม่ชอบ\" ไอ่หนวดแย้ง
\"ปอดรึไง\" ชั้นพูดยุมัน ไอ่หมอนี้ ยุขึ้นอยู่แล้ว
\"เอาซิฟร่ะ เล่นก็เล่น อะโด่ กระจอก\" มันพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
เวลาผ่านไป นานมากเราได้นัดหมายกัน อย่างเพรียบพร้อม ชั้นต้องไปช่วยนุ่มแต่งหน้า ตามประสาคนไม่สวย จนเริ่มมีการซ้อมกัน
\"โรมีโอ ใยท่านถึงชื่อโรมีโอ\" เสียงของกิ๊ฟ ทั้งหวานและกังวาล ซ่อน ความใสไว้ที่ปลายเสียง แล้วการซ้อมก็ดำเนินไป โดยที่ชั้น ได้แต่มองอยู่ ห่างๆ และรู้สึกว่า เราห่างกันกว่านั้นอีก
tip
สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านนะค่ะ เรื่องโรมีโอกับ จูเลียต
โรมีโอ ใยท่านจึงชื่อ โรมีโอ”
เรื่องราวความรักระหว่างสองหนุ่มสาว ผู้ตกอยู่ในห้วงรักของกันและกัน นับแต่ครั้งแรกที่ได้ประสานตากัน เรื่องราวอาจจะต่อเนื่องดำเนินไปได้อย่างสะดวกโยธิน หากเขาและเธอไม่ใช่บุตร และ บุตรีของสองตระกูลคู่อาฆาต “มอนตะคิว” และ “คาปูเล็ต”
แม้กระแสนทีแห่งความเกลียดชังจะพุ่งพล่านและเข้มข้นยาวนานมาเพียงใดก็ตาม แต่แรงปรารถนาซึ่งจะได้ครองรักแรกพบของโรมีโอ ก็ทำให้เขาฟันฝ่าอุปสรรค ยอมทิ้งศักดิ์ศรีมา เพื่อพบกับนางเดียวในดวงใจ “จูเลียต”
ด้วยหวังว่าความรักของทั้งสอง อาจจะทำให้ความบาดหมางของสองตระกูลนี้จางหาย การแต่งงานของทั้งคู่จึงบังเกิดขึ้นอย่างเงียบๆ โดยมีผู้รู้เห็นไม่กี่คน
แต่สิ่งที่หวังและตั้งใจกลับกลายเป็นเพียงฝัน เหตุเพราะ ติบอลต์ คาปูเล็ตได้ท้าดวลกับโรมิโอ แต่เขาไม่สู้ด้วยเหตุที่ว่า เขารักจูเลียตได้ ดังนั้น เขาจึงควรรักในตระกูลและเครือญาติของเธอได้ด้วย
หามีใครยอมรับสิ่งที่โรมิโอกระทำไม่
- ติบอลต์ ตัดสินใจปรี่เข้าทำร้าย อย่างไม่คิดชีวิต ด้วยจิตเกลียดชังอันเปี่ยมล้น
- เมอร์คิวซิโอ สหายเก่าแก่ ของโรมิโอ รับไม่ได้ที่โรมิโอละศักดิ์ศรีให้กับศัตรูอย่างนั้น จึงรี่เข้าไปช่วย
เมื่อติบอลต์ พลาดท่าเสียที โรมิโอ ก็ได้ปรี่เข้าไปขวาง เพื่อสะกัดโทสะของสหาย แต่ติบอลต์หาได้สำนึกในบุญคุณนี้ไม่ กลับตรงเข้าทำร้ายจนเมอร์คิวซิโอ ต้องม้วยมอญ
การสูญเสียเพื่อนรักทำให้ขาดสติยั้งคิด
“การเอาชีวิตของติบอลท์ มาสังเวยวิญญาณเพื่อน จิตย้ำเตือนให้คิดได้ในกาลนั้น
จนติบอลท์ศัตรูร้ายสิ้นลมพลัน เมื่อกาลนั้น ความโศรกศัลย์ จึงหายไป”
“ด้วยโทสะครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก จำต้องออกจากที่พัก ที่อาศัย
เนรเทศถูกขับจากเมืองไป สู่แดนไกล เมืองยากไร้ “มันตุวา”
“ก่อนลาจากเวโรนาน้ำตาตก การอำลาวิปโยคสุดจะหา
ต้องพรากพลัดรักแสนหวงตลอดมา จึงรี่ไปพบหน้าขวัญตาพลัน”
“สุขไม่นานกาลสุขสันต์ก็พลันหาย เมื่อคนรัก”จูเลียต” ต้องเคียงกาย เป็นคู่หมายกับปารีสหนุ่มรุ่มรวย”
ความตายเท่านั้น ที่เธอปรารถนา แต่กระนั้นก็ตามที ยังมีอุบายที่บาทหลวงผู้จัดพิธีแต่งงานให้กับเขาและเธอ ได้แนะนำมา นั่นคือ การกินยาแสร้งทำเป็นหมดลม ภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง สรรพางค์ร่างกายของสาวน้อยจะกลับกลายเย็นชืด ไร้เลือดเนื้อ
ส่วนบาทหลวงจะส่งสารไปยังโรมิโอ เพื่อให้ได้มาพบกับเธอ ที่แท่นศพ เมื่อเวลากาลผ่านไปจนได้ครบ
จะเปลี่ยนศพ กลายเป็นคนเหมือนดังเดิม
“หนีไปอยู่ด้วยกัน ตามประสงค์ ครองรักกันยาวนานดังจำนง รักยืนยงเคียงคู่กันตลอดไป”
เหมือนทุกอย่างจะลงตัวไปด้วยดี สาวน้อยบุตรีผู้สูงศักดิ์ได้กลืนกินยาแสร้งวายชนม์
“คาปูเลต จัดงานศพ ด้วยโศรกตรม ทุกข์ระทมด้วยแก้วตาได้จากไป”
“แต่ด้วยกรรมหรือเวรไม่อาจทราบ โรมิโอหาได้รับซึ่งสารไม่
ทำได้เพียงวางตัว และวางใจ รอจะได้กลับไปพบกับน้องนาง”
“สหายรักไม่ทราบถึงอุบายหลอก จึงรี่ไปกล่าวบอกความฉิบหาย
ว่าคนรักของเพื่อนนั้น ได้ครรไล สู่ปลายทางสุดท้ายแห่งวิญญาณ”
“โรมิโอผู้โศรกตรม แสนทุกข์หนัก เปี่ยมด้วยรัก จึงขอแก้ปัญหาใหญ่
ขอเดินทางไปเคียงคู่ ผู้ชนม์วาย มอบวิญญาณและหัวใจให้น้องนาง
เลือกดื่มยาพิษร้าย ให้วายชนม์ ไม่มีใครมาฉุดรั้งความตายได้
ขอเดินทางสู่โลกหน้าอันอำไพ ขอลาไป เคียงคู่เธอ ชั่วนิรันดิร์
วิ่งฝ่าฟันกฏเนรเทศสู่แท่นศพ ขอพานพบ ขอได้ยลวิมลใส
ของผู้เป็นที่รักยิ่ง กว่าสิ่งใด ขอลาไกล โลกาใหญ่ ใจยินดี
พลันครบกาลที่กำหนด จรดฤกษ์ “จูเลียต” พลันเนตรเบิกเห็น แสงไข
ภราดรนั่งเคียงข้าง อยู่ไม่ไกล จึงเอื้อนเอ่ยวจีไป ด้วยใจเริง
โรมีโอตระหนกตื่น น้องฟื้นแล้ว แต่ยาพิษเต็มขวดแก้ว กระดกหาย
สู่ลำคอ ปลิดชีวิต ชีวาวาย เหตุกลับกลาย ชายวายชนม์ หญิงงงงัน
เมื่อสิ้นเขา เราอยู่ไปก็ไร้ค่า ขอปลิดชีพเสียดีกว่า ขออาสัญ
หยิบดาบกริช จ้วงปลิดชีพตัวเองพลัน เคียงคู่กันบนแท่นศพ จบวิญญาณ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น