คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
Intro
“...ดีใจนะที่มา นี่กำหนดเวลาทำงาน 6 เดือนนะ”
“ฮะ ขอบคุณนะฮะ”
“เดี๋ยวฉันจะพาเดินไปดูห้องของนายแล้วก็จะพาดูรอบๆบ้านนะ”
“ฮะ ขอบคุณอีกครั้งนะฮะ” สิ้นสุดเสียงคนตัวเล็กก็โค้งให้กับเจ้านายของเขาทันที
“ไม่เป็นไรหรอกแบคฮยอน ฉันต่างหากล่ะที่ควรจะขอบคุณนายน่ะ รู้อะไรไหม ? ฉันน่ะจ้างคนมาดูแลลูกชายของฉันมามากกว่า 20 คนแล้ว...”ก่อนที่ชายตัวสูงผู้เป็นนายของแบคฮยอนจะพูดต่อเขาก็หันหลังกลับมามองตาคนตัวเล็กที่เดินตามเขาและส่งยิ้มอบอุ่นให้ “แต่ไม่มีใครจะทนอยู่ได้เกินหนึ่งเดือน ฉันหวังไว้นะว่าจะมีใครสักคนที่ทำให้ชานยอลยิ้มอีกครั้ง ให้จงอินกลับไปเรียนต่อ และให้เจ้าฮุนมันเรียนได้เกรดสวยๆกับเขาบ้าง หวังไว้ว่าสักวันครอบครัวจะกลับมาเป็นครอบครัวเหมือนเดิม แล้วรู้อะไรอีกเรื่องไหม? ฉันหวังว่าเป็นนายนะ แบคฮยอน...”เมื่ออู๋อี้ฝานพูดจบแบคฮยอนก็เหมือนโดนแช่เข็งไปแล้ว ‘เพราะอะไรทำไมคุณอู๋ถึงคิดอย่างนั้นนะ’ ก่อนที่เจ้าตัวจะเดิมตามหลังของผู้เป็นนายต่อ
ปั๊ง !!
“!!”แบคฮยอนสะดุ้งสุดตัวเพราะเสียงปิดประตูหน้าบ้าน และเพียงไม่กี่วินาทีก็ได้เห็นบุคคลใหม่ที่เดินเข้ามาทางเขา แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะสนใจใยดีเขาสักนิด นี่เขาเป็นคนแปลกหน้านะแต่ชายคนนี้กลับเดินผ่านหน้าตาเฉยซะงั้น
“ป๊าฮะ วันนี้ผมนอนบ้านเพื่อนนะ คืนนี้มีแข่ง”
“วันนี้นายจะไปไหนไม่ได้โอเซฮุน นายมีติวภาษาอังกฤษกับอาจารย์คิม อย่าลืม”ผู้เป็นพ่อห้ามปรามก่อนจะจับตัวลูกชายตอนเอง 'โอเซฮุน' ให้หันไปเผชิญหน้าก็บุคคลมาใหม่
“นี่พยอนแบคฮยอนรู้จักไว้ซะ เขาจะมาเป็นคนดูแลพวกแก”
“อืมมม พี่เลี้ยงใหม่งั้นหรอ ? ผมว่าไม่จำเป็น พี่กลับไปเหอะ แล้วพ่อวันนี้เลิกนัดกับจารย์ซะนะ ผมจะไปแล้วไม่มีเวลาแล้ว ลาฮะ”
“เฮ้ยยย ! ไอ้ลูกชายคนนี้ นี่แกอยู่ม.ปลายปีหนึ่งเองนะ ! ถ้าไม่กลับมาติวล่ะก็ อย่าหวังว่าจะได้เงินจากฉัน !”เสียงของผู้เป็นพ่อตะโกนไล่หลังแต่ก็ไม่เป็นผลให้ลูกของเขาหันหลังกลับมาได้เลย “เฮ้อ นั่นโอเซฮุนลูกชายคนเล็กของบ้าน ฉันแค่อยากให้นายทำให้เค้าตั้งใจเรียน พอได้ไหมแบคฮยอน ?”
“ไม่ต้องเป็นห่วงฮะท่าน ผมจะทำให้ได้ฮะ”แบคฮยอนส่งยิ้มหวานไปให้เพื่อหวังว่าจะลดความตึงเครียดให้อี้ฝาน และอยากจะให้อี้ฝานเชื่อมั่นในตัวเขา เขาไม่ชอบให้ใครมาเป็นทุกข์เรื่องครอบครัวเพราะครอบครัวคือสิ่งที่ใกล้ตัวที่สุด และมีค่าที่สุด แต่เขาไม่ค่อยจะได้สัมผัสมันสักเท่าไหร่
“นายเรียกฉันว่าเฮียก็ได้นะ ฉันไม่ถือ เรียกแบบนั้นมันห่างเหินเกินไปหน่อยรึป่าว?”
“ฮ่ะๆๆ ฮะเฮียอู๋ ^ ^”
“ป๊าาาาาาาาาาาาา ! วันนี้ไปฉลองกับเพื่อนนะ อยู่คลับผมเหมือนเดิมไม่ต้องรอนะ บาย”และผู้ชายอีกคนที่เข้าก็เดินผ่านเขาไป เหมือนแบคฮยอนเป็นเพียงอากาศ
“เดี๋ยวจงอิน ! มานี่ก่อน !”
“ว่าไงป๊า?”
“นี่แบคฮยอนนะ จะมาเป็นพี่เลี้ยงดูแลพวกแก”
“อีกแล้วหรอป๊า คิดว่าไหวหรอ ? ตัวก็เล็กๆนี่ผู้ชายปะเนี่ย ?”จงอินเดินอ้อมมาข้างหลังแบคฮยอนก่อนจะมองตั้งแต่หัวจดเท้า “นี่ดูดูแล้วน่ารักเหมือนกันนะเรา ว่างๆไปคลับฉันมั้ยฉันให้กินฟรีเลยน้าาาา” จงอิงพูดก่อนจะก้มมากระซิบที่ข้างหูคนตัวเล็ก ทำเอาแบคฮยอนขนลุกซู่
“พอได้แล้วจงอินจะไปไหนก็ไป เลิกแกล้งแบคฮยอนได้แล้ว แล้วอย่าลืมวันนี้ฉันปล่อยให้นายไปพรุ่งนี้นายต้องเข้าบริษัทไปช่วยงานชานยอลด้วยเข้าใจที่พูดใช่ไหม?”
“ค้าบบบๆ เข้าใจๆ เดี๋ยวเข้าไปแล้วกัน ไปแล้วครับป๊า ไปแล้วนะตัวเล็ก” จงอินบอกลาก่อนจะเดินหายไป
“เห้อออ แต่ละคนฉันเหนื่อยใจจริงๆเลยแบค นี่มีเอาการเอางานอยู่คนเดียวก็ไอ้ยอลนี่ล่ะ”เมื่ออี้ฝานพูดจบก็เดินออกไปที่สวนและระหว่างนั้นก็มีรถแลมโบสีแดงสดขับเคลื่อนเข้ามาช้าๆ ก่อนจะเผยให้เห็นคนที่ขับมันมา ตัวสูงโปร่ง ผมดำสนิท กับสายตานิ่งๆนั่น ไม่ปฎิเสธเลยว่ามันมีเสน่ห์แค่ไหน
“ประธานครับ นี่ใคร?”หื้มมม ? เขาไม่ใช่ชานยอลหรอ ? ทำไมเรียกพ่อตัวเองแบบนั้นล่ะ
“เออ ผ..ผมพยอนแบคฮยอนฮะ เป็นพี่เลี้ยงใหม่”
“หึ งั้นหรอ ? ฉันไม่ต้องการ กลับไปซะ ! ผมบอกประธานกี่ครั้งแล้วว่าไม่จะเป็น พวกเราดูแลตัวเองได้”
“เดี๋ยวสิชานยอล พ่อแค่อยากให้มีคนช่วยบ้าง พ่อไม่มีเวลาว่างให้ลูกๆเลย เพราะฉะนั้นเราต้องการแบคฮยอนนะ”
“แต่ผมไม่ต้องการ และน้องๆก็คงไม่ต้องการเหมือนกัน หึ ! ส่วนนายแบคฮยอน ถ้ายังไม่ออกไปจากบ้านหลังนี้ภายในคืนนี้ นายอย่าหวังเลยว่าจะอยู่ที่นี่อย่างมีความสุข เพราะฉันไม่ต้องการคนนอกอย่างนายจำไว้ เตี้ยก็เตี้ยฉันว่าเอาเวลาที่นายมาดูแลพวกฉันกลับไปกินนมให้มันสูงก่อนดีกว่านะ!”ชานยอลพูดก่อนจะเดินเข้าบ้านไปโดยที่ไม่แคร์อาการของฝ่ายตรงข้ามแต่อย่างใด คำพูดพวกนั้นทำเอาแบคฮยอนหน้าชา นี่ยังไม่รู้จักกันแท้ๆมาพูดจาแบบนี้ได้ยังไง เสียมารยาทที่สุด ! ให้ตายสิ
“นายโอเคนะแบคฮยอน ฉันขอโทษแทนเจ้าลูกชายตัวดีด้วยนะ เพราะเป็นแบบนี้แหละเลยทำให้ไม่มีใครทนอยู่ที่นี่ได้เกินหนึ่งเดือนเลย และนายก็คง...”
“ไม่ฮะ ! แบคจะช่วยเฮียอู๋เอง แบคจะทำให้ครอบครัวกลับมาเป็นครอบครัวเองฮะ เชื่อมือแบคนะฮะ”ปาร์คชานยอลไม่ว่านายจะใหญ่มาจากไหน วันนี้พยอนแบคฮยอนจะปราบนายเอง ! ไอ่อีทีหูช้าง !
ย๊าาาาาา สวัสดีสวีดัดดด ! เปิดฟิคเรื่องแรกเป็นไรท์แบบกะโปกๆ เม้นท์เป็นกำลังใจหน่อยน้าาาา
ขอบคุณค้าบบบบ จุ้ป ๆ
ความคิดเห็น