คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : : เกรียน 2 (ไอ้)คุณพี่ชาย
อ้อ!..นี่ฉันลืมบอกไปใช่มะว่าฉันน่ะมีพี่ชาย และไอ้เจ้าพี่ชายคนนี้แหละตัวดี
หาเรื่องมาให้ทะเลาะกันได้ทุกวี่ทุกวัน บางทีก่อม็อบประท้วงความเห็นใจจาก
คุณพ่อ คุณแม่บ้างล่ะ -__-;; บางทีก็ก่อสงครามขนาดย่อมบ้างล่ะ แหะๆ
“พี่มาทำอะไรตรงนี้ พี่กล้อง -__- ” จริงๆแล้วพี่ฉันชื่อ ข้าวกล้องน่ะ คล้องกับชื่อฉัน ข้าวอ่อน คุณแม่บอกว่ามันทำให้ดูสมกับการเป็นพี่น้อง -.-
“ถามได้ ฉันก็มาหาอะไรกินน่ะสิ -__-;; ” แสดงพิรุทอย่างเห็นได้ชัด
“พี่ปิดบังอะไรฉัน อ้ะ! ในมือนั่นมัน..ขนมฉันนี่!! >O<!”
“กินนิดกินหน่อยจะเป็นไร ยัยน้องหมู!!” หน็อย อีตาพี่บ้า เอาขนมฉัน
ไปกินแล้วยังมีหน้ามาพูดว่า ฉันอ้วนอีกกกกก ไม่! คนสวย(?)จะไม่ทน!! -^-+
“ซื้อคืนฉันซะ ไม่งั้นเอาเงินมา!”
“โถ่ พี่น้องกันน่า แบ่งๆกันกินไปเหอะ” ว่าแล้วตานั่นก็ยื่นถุงขนมมาให้
ฉันยืมมองมันอยู่สักพัก คือแบบว่าก็ไม่ได้รังเกียจอะไรหรอกนะแต่ว่า...
“นี่จะให้ฉันกินฉลากโถชนาการรึไงยะ!”
“อุ๊บ! ฮ่าๆๆ รู้ด้วยหรอว่า มัน-หมด-แล้ว ฮ่าๆๆ”
กรี๊ดดไอ้คุณพี่ชายมัน เห็นว่า ฉันโง่รึง้ายย แถมในถุงขนมก็มีแต่เศษ
ติ่งต๋อยของขนม TOT;; กรี๊ดๆๆ คนสวยไม่ทน ไม่ทนอีกต่อไป!!
“ตายซร้าาาาา!! TOT!!!”
ป้าบ! ป้าบ! ป้าบ!
“หยะ..หยุดนะ ยัยน้องบ้า..ค่อกๆๆ แค่กๆ” ฉันฉกถุงขนมจากมือพี่มา
และจัดการยัดใส่ปากอย่าโหดเหี้ยม คึๆ แต่ไอ้คุณพี่ชายก็ใช้มือยื้อแขนฉันไว้ใน
ขณะที่ถุงขนมเข้าปากอีตานี่ไปเกือบครึ่ง ทำให้เราทั้งคู่อยู่ในสภาพยื้อยุดฉุด
กระชาก จนกระทั่ง...
“ว้ายยยตายแล้วว!! ลูกสองคนตีกันอีกแล้วหรอเนี่ย!!”
คุณแม่เดินเข้าเห็นพอดี -__- โถ่! คุณแม่อย่าขัดเวลาตายของไอ้คุณพี่ชายสิคะ
เชอะ! แต่ก็ได้เวลาแสดงบทดราม่าละ
กระเถิบ! กระเถิบ!
“คุณแม่ขา..คุณแม่ดูสิๆ พี่อ่ะมาแย่งขนมหนู แถมยังมาว่าหนูว่าเป็นยัย
หมูอู๊ดๆ เหม็นโฉ่! อีกต่างหาก คุณแม่ต้องช่วยสั่งสอนพี่เขานะคะ กระซิกๆ”
โฮะๆ ดูหน้ามันดิ บอกบุญไม่รับสุดๆ แบบว่า ‘ผมป่าวพูดอย่างนั้นนะ!’ ไรงี้
แต่ว่าใครจะเชื่อล่ะ ก้ากๆ >O<
“คุณพ่อให้มาเรียกเราสองคนน่ะ มีเรื่องสำคัญจะบอก รีบไปซะสิ”
เรื่องสำคัญ เรื่องไหนนะ รีบไปดีกว่า...
ความคิดเห็น