สายสัมพันธ์ มิตรภาพ ( Hunter x hunteR )

ลำดับตอนที่ #8 : เรื่องของคุราปิก้า กับ อิรูมิ (2)

เรื่องโดย  

แก๊ง  hunter : cilluo ( ตอน 8 )

---------------------------------------------------------------------------------------------



สัจจะวาจา…. คำพูด คำสัญญา….



บางทีบางสัจจะวาจาที่กล่าวมา…. อาจเป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อถือ….



แต่สัจจะวาจา เป็นคำพูดที่สัญญาด้วยสัจจะของตน….



ถึงแม้บางทีอาจไม่น่าเชื่อถือ แต่สัจจะวาจาคำสัญญา…. เป็นสิ่งที่ต้องรักษาให้ได้ยิ่งชีพ….





“ ทำไม “



“ ทำไมกัน…. “



“ ฮึ่ม…. ความรู้สึกกดดันนี้ เน็น? ไม่ใช่สิความรู้สึกนี้มันอะไรกันแน่ ! “ คุราปิก้ากล่าวในใจ





หากวาจาที่เขากล่าวมาเป็นคำขอร้องล่ะก็เราอาจต้องทำก็ได้…. ไม่ได้ ยังวางใจไม่ได้แน่ หากชายที่อยู่ตรงหน้าเราคือกีตาลาเคิ้ลพี่ชายของคิลัวร์แล้วล่ะก็ ไม่มีทางเป็นไปได้…



คำพูดแบบนี้…. ไว้ใจงั้นหรือ? ถ้างั้นเราก็ควรจะช่วยล่ะสิ? ไม่มีทางฆาตรกรไม่มีทางกล่าวคำพูดเช่นนั้นจากใจจริงแน่ๆ…. ถ้าเช่นนั้นก็ไม่ควรที่จะไว้ใจเขา….



แต่…. ความรู้สึกนี้…. ความรู้สึกกดดันประหลาดนี่ เหมือนกับถูกบังคับให้ต้องยื่นมือเข้าไป หากเขาไว้ใจเราคงไม่กดดันเราอย่างนี้ ไม่ใช่สิความรู้สึกนี้มันกดดันจากข้างใน…. ถ้าเช่นนั้นเราไว้ใจเขาไปแล้วส่วนหนึ่งน่ะสิ….



……………………………………………..



“ งั้นหรือ…. กดดัน? ถ้าเช่นนั้นฉันก็จะไปทำงานของฉันต่อ ขอให้นายจงถือไว้แค่มันเป็นคำหลอกลวง ของคนที่ไม่คิดจะหันหลังกับมาอีกแล้ว…. “ อิรุมิยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยแม้จะเป็นดวงตาที่ไร้ความรู้สึกก็ตาม ก่อนที่จะจะหันกลับออกไปที่หน้าต่างแสงจันทร์ส่องทอดร่าง สะท้อนระยับตามเข็มหมุดเป็นสีเหลืองนวลแวววาว…. อาภรณ์สีรัตติกาลที่แสงจันทร์ทอดมะกระทบเปร่งประกายเด่นชัดขึ้นเล็กน้อย เหมือนกับว่าได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาขึ้นอีกเช่นกัน….



“ เดี๋ยวกีตาลาเคิ้ล! นายจะให้สัจจะวาจากับฉันได้ไหมว่า ถ้าฉันพานายไปหาคิลลัวร์นายจะเลิกงานฆ่าคนของนาย…. “ ร่างบางกล่าวก่อนที่บุรุษรัตติกาลจะจากไป….



“ …. “ อิรูมิหันมามองด้วยสายตาแบบเดิม



ลมหนาวพัดผ่านหน้าต่างห้องโปรยเอากลีบดอกซากุระยามราตรีโผเข้ามาตามหน้าต่างห้องของโรงแรม….



“ ฉันน่ะบอกไปแล้วหนหนึ่งใช่ไหมว่า….  “



“ มีบางเรื่องที่ไม่ทำไม่ได้ แม้ไม่ได้ถูกบังคับ…. หากเป็นไปได้ก็ไม่อยากจะทำ…. “



“ บางทีฉันก็คิดว่าคนอย่างฉันจะเป็นแบบนี้ได้ตลอดไปรึปล่าวนะ…. พ่อเคยบอกฉันเสมอ นักฆ่าไม่จำเป็นต้องมีเพื่อน…. ”



“ จนกระทั่งวันหนึ่งที่ฉันมาเจอเจ้านั่น…. ตอนแรกฉันก็คิดว่าเจ้านั่นคงไม่ได้มาจริงใจอะไรกับฉัน…. เจ้านั่นเป็นอย่างนั้นตลอดวันนึงฉันก็รู้ว่าเจ้านั่นเป็นคนแบบเดียวกับฉัน เรามันคล้ายๆกัน รู้ตัวอีกทีเราก็เป็นเพื่อนกันไปแล้ว ”



“ พวกเราเคยตกลงกันว่าจะเลิกฆ่าคนแล้วใช้ชีวิตทั่วไป…. แต่เจ้านั่นมันก็ติดเป็นสันดานไปซะแล้ว ส่วนตัวฉันก็ยังไม่กล้าไปขัดใจพ่อเท่าไรนัก…. ”

“ ได้แต่นั่งเหม่อมองแสงจันทร์ แม้บางครั้งฉันยังคิดว่าต่อให้พยายามตะโกนแค่ไหน จะตะโกนให้ลำตอแตกเป็นเสี่ยงๆออกไป…. แต่มันก็คงเป็นได้เพียงเสียงที่ไม่ได้ยิน…. ความรู้สึกที่ส่งไม่ถึง…. ”



บุรุษรัตติกาลกล่าวความในใจที่มีทั้งหมดให้ ผู้ที่อยู่เบื้องหน้าเขา…. คนที่เขาบอกว่าไว้ใจ….





ทำไมกัน…. ทำไมเขาถึงพูดเช่นนี้? พูดจากใจจริงรึเปล่า…. แต่เขาไม่ได้โกหกเรา เรารู้สึกได้…. เพราะอะไรล่ะ เพราะว่าไว้ใจงั้นหรือ? แม้ปากจะพูดว่าอย่างงั้นก็เถอะ มันเป็นไปได้ยังไง…. หรือว่าเป็นเพราะเรายังไม่รู้จักเขาดีนักแล้วตีความไปเอง แต่เรามีความรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป…. ไม่ใช่กีตาลาเคิ้ลคนเดิมที่เรารู้จัก ไม่ใช่กีตาลาเคิ้ลที่คิลลัวร์พูดถึง….



“ กีตาลาเคิ้ลหากนายไว้ใจฉันจริง…. นายไว้ใจฉันขนาดนี้ ฉันก็จะไว้ใจนาย…. ” คุราปิก้ากล่าวกับร่างตรงหน้า….



“ ขอให้นายจงไว้ใจฉัน และให้สัจจะสัญญาว่านายจะเลิกงานฆ่าคนทั้งตอนนี้ และต่อไปจะได้ไหม…. ” คุราปิก้ายังยื่นข้อเสนอให้กับบุรุษตรงหน้า…. ไม่สิเป็นการขอร้องมากกว่า ถึงแม้จะยังไม่แน่ใจเท่าไร….



“ ถ้านายพาฉันไปพบกับคิลล่ะก็ ฉันขอสัญญา…. ฉันแน่ใจว่านายต้องรู้ว่าคิลอยู่ที่ไหน เพราะนายเป็นเพื่อนของคิล…. ฉันขอให้สัจจะวาจาว่าต่อจากนี้เป็นต้นไปฉันจะเลิกงานฆ่าคนนี้ซะ…. ” อิรูมิให้คำสัญญา



“ ถ้าเช่นนั้นฉันขอสัญญาเช่นกัน…. ฉันจะช่วยนายตามหาคิลัวร์…. ” อีกหนึ่งบุรุษก็ยื่นสัจจะวาจาเช่นกัน….





หากบุรุษรัติกาลได้ทำไปด้วยความจริงใจ หากเช่นนั้นก็เป็นเรื่องที่หลายๆคนไม่คิดจะเชื่อ….



เพราะเหตุไดล่ะพวกเขาจึงไม่เชื่อ…. อาจเป็นเพราะพวกเขายังไม่รู้จักอิรูมิให้ดีซะก่อนก็ได้….



อิรูมิ โซลดิ๊ก….



อีกหนึ่งนามแห่งตระกูลนักฆ่า…..



กีตาลาเคิ้ล….



ผู้ที่ฆ่าคนได้ด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก….





+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



จบตอน 8