ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จิน ลูกนายมันเชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆ ตาบ้า .
เรื่องโดย
แก๊ง hunter : cilluo ( ตอน 2 )
---------------------------------------------------------------------------------------------
. . .
“ กอร์น…. นี่ที่บ้านนายเป็นอย่างนี้ตลอดเลยหรอ “ ฮันเตอร์ผมเงินกล่าวขณะที่กำลังนอนแช่น้ำอุ่น
“ อืม ตื่นเต้นดีใช่ไหมล่ะ “ อีกหนึ่งที่นั่งขัดหลังกล่าวด้วยสีหน้าที่เย็นใจ
“ เด็กๆ ลงมากินข้าวได้แล้วภายในสิบนาทีนะ ! “ ผู้ที่เป็นเหมือนแม่กล่าว
“ คร้าบๆ คุณมิโตะ “
ยามราตรีแสงจันทร์ฉายส่องประกายในความมืดมิด ที่อาจระยิบระยับไปด้วยดวงดารา แม้ในความมืดมิดก็ยังมีแสงสว่าง ซึ่งถ้ายิ่งมืดเท่าไรแสงก็จะยิ่งสว่างมากขึ้นเท่านั้น
“ กอร์น…. นายนี่ช่างเหมือนแสงสว่างจริงๆ ตัวฉันที่เป็นเหมือนความมืดอย่างนี้ จะอยู่กับนายดีหรือ…. “
คิลัวร์คิดในใจด้วยความลังเล ในใจที่กำลังตัดสินว่าจะเลือกมิตรภาพ หรือความคิดของตัวเอง
กอร์น… ที่ฉันได้มาเจอกับนายเพราะอะไรกันแน่
การที่ฉันมาเจอนายก็เพื่ออะไรกัน
การพบเจอ…. มีไว้เพื่อจากลางั้นหรือ
หรือว่าการพบเจอ…. มีไว้ทดแทนสิ่งที่เหือดหาย
ถ้าการพบเจอทำให้ดีใจ…. การจากลาทำให้ต้องเสียใจใช่ไหม
ถ้าอย่างนั้น ฉันจะมาเจอนายดีหรือ
“ คิลัวร์ “
บางทีฉันอาจ
“ คิลัวร์ “
….
“ คิลัวร์ “
“ หา! อะไรกอร์น “ หนุ่มที่ยังตัดสินใจไม่ตกหันมาฟังเพื่อนคู่หู
“ นายเชื่อใจฉันหรือปล่าว…. คิลัวร์ “ กอร์นกล่าว
“ อื้ม…. เชื่อสิฉันเชื่อ “ คิลัวร์ตอบด้วยความเต็มใจ
“ ถ้าอย่างนั้นไม่ว่านายหรือฉันจะเป็นอย่างไร นายจะเปลี่ยนไปแค่ไหนหรือจะต้องจากกัน เราก็จะเป็นเพื่อนกันตลอดไปนะ “ กอร์นกล่าวประโยคนี้ซึ่งเปรียบเสมือนกับดวงจันทร์ที่ทอดแสงให้แก่ดวงดารา ในยามราตรีอันมืดมิดของทุกๆ คืน….
“ อืม…. ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่นากอร์น “ หนุ่มน้อยผมเงินกล่าวพร้อมกับตัดสินใจเด็ดขาด
ใช่สิกอร์น นายคือแสงสว่าง….
ถึงแม้บางครั้งจะสว่างจนแทบมองไม่เห็นก็ตาม….
ยามเช้าสามเดือนต่อมา ตะวันทอแสงสีทองอร่าม ทอดประกายไปยังบ้านหลังหนึ่ง ที่ที่มีสองมิตรภาพเด่นสว่างไม่แพ้แสงของดวงตะวัน….
“ จะไปอีกแล้วหรือกอร์น “ ผู้ที่เปรียบเหมือนแม่กล่าวขณะที่ตนกำลังนั่งมองรูปสหายเก่า ผู้ที่เคยร่วมทุกข์ และ สุขกับเธอในอดีต
“ ครับคุณมิโตะ “ กอร์นกล่าวในขณะที่เพิ่งเตรียมของเสร็จ
“ กอร์น…. ฉันน่ะคิดแล้วว่าซักวันเธอต้องไปเหมือนกับพ่อของเธอ “ ผู้ที่ต้องโดนจากลากล่าวอย่างปลงตก
“ ยังไงก็ระวังตัวด้วยล่ะ กอร์น “
“ ไม่ต้องห่วงหรอกครับคุณมิโตะ ผมไม่ได้ไปแค่คนเดียวผมยังมีคิลัวร์ไปเป็นเพื่อนด้วยนี่ครับ “ กอร์นกล่าว
“ คุณมิโตะ คุณช่างดีกับพวกผมจริงๆ บางทีคุณอาจจะดีกว่าแม่ผมก็ได้ ก…. ก็แม่ผมน่ะไม่เคยรักผม…. “
ผัวะ… !?
ผู้ที่เป็นเหมือนแม่เขาตอนนี้ตบหน้าเขาเข้าอย่างจัง โดยที่เขายังไม่ทันพูดจบ !
“ คิลัวร์…. ไม่มีแม่คนไหนที่ไม่รักลูกตัวเองหรอกนะ อาจจะเลี้ยงดูต่างกัน แต่ไม่มีแม่คนไหนที่ไม่รักลูก ขอโทษนะคิลัวร์…. “ ผู้พูดกล่าวในขณะที่กอดคิลัวร์ไว้เหมือนกับเป็นลูกตัวเอง
“ ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน…. เจ็บ ไม่สิ เรียกว่าความอบอุ่นหรอ…. “
“ ใช่สิก่อนหน้านี้ ก่อนที่แม่จะเลือกทางเดินให้เราเป็นนักฆ่า…. ตอนที่แม่ช่วยเราจาก…. พ่อ…. “
“ คุณมิโตะ… ผมขอโทษครับ… “ คิลัวร์กล่าวพร้อมกับร้องไห้ด้วยสีหน้าที่เข้มแข็ง ในอ้อมกอดของผู้ที่สั่งสอนเขา….
ฉันรู้เสมอในใจว่า ซักวันเขาต้องจากไป…. แบบเดียวกับจิน ลูกนายมันเชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆ ตาบ้า….
แม้จะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ ที่ได้มาพบเจอคุณ….. มีความสุขจริงๆ ที่ได้มาเจอคุณ
ดีใจจริงๆ ที่ได้…. มาพบเจอ…..
“ ลาก่อนครับคุณมิโตะ ผมจะไม่ลืมช่วงวันเวลานี้เลย “
คิลัวร์กล่าวก่อนที่จะจากไปกับกอร์น
+++++++++++++++++++++++++++++
จบตอน 2
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น