ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC SJ]www.HH3223.13.com ภารกิจวุ่นชุลมุนอลเวง

    ลำดับตอนที่ #4 : ภารกิจเปลี่ยนนายเอ๋อให้SO HOT[HanChul]-แรกพบสบตา

    • อัปเดตล่าสุด 16 ต.ค. 53


       
    แรกพบสบตา





                     วันนี้ผมต้องนัดเจอกับคนในฝันหรือคู่ควงสุดเพอร์เฟค เพียงแต่ว่าผมต้องโทรไปนัด
    เค้าอีกทีว่าจะเจอกันที่ไหน ผมจะแต่งตัวอย่างไงดีนะ ให้คู่ควงผมเห็นแล้วอึ้ง ตลึงกับความหล่อ
    เหลาของผม ฮันยืนหมุนตัวไปมาหน้ากระจก แล้วตัดสินใจหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวเนื้อดี
    ติดกระดุมอย่างเรียบร้อยและเป็นทางการติดโบว์แดงที่คอ พร้อมทั้งใส่กางเกงเอี๊ยมขายาวสีดำ
    จัดทรงผมเหมือนท่านเจ้าขุน และไม่ลืมที่จะสวมแว่นตากรอบดำ ที่คิดว่าเท่ที่สุด

    “เราก็หล่อเหมือนกันนะเนี้ย 555”มองตัวเองในกระจกอย่างภาคภูมิใจในความหล่อของตัวเอง
    พร้อมกลับเสยผม ขยิบตาข้างขวาให้กระจก

    ฮันกำลังจะขับรถออกจากบ้าน ก็ยังมีเสียงจริงจังงของน้องชายตัวเองดังตามหลังมา

    “พี่แน่ใจเหรอว่าจะแต่งตัวไปแบบนั้น!!!”ฮันไม่สนใจ กับเสียงขัดค้านของชินดง ที่มีดังมาตั้งแต่
    เค้าได้เหยียบเท้าออกจากห้องอย่างสง่างามแล้ว ออกจะหล่อและสุภาพ  - -
    ฮันใช้อีกมือบังคับพวงมาลัยรถ อีกมือหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมากดโทรหาเบอร์คู่ควงเพื่อนัด
    หมายว่าจะไปเจอกันที่ไหน อั๊กๆ  จะเป็นคนแบบไหนนะ


    -ด้านฮีชอล-


                ร่างบางนอนแช่น้ำแร่อย่างดี พร้อมกับมีดอกกุหลาบโรย มาเป็นชั่วโมงเพื่อบำรุงผิวให้
    งดงามตลอดกาล เพราะคนเราแก่ลงทุกเสี้ยววินาที และเพื่อไปพบกับผู้ว่าจ้างอีกด้วย

    “วันนี้จะอ่อยไงดีให้เหยื่อติดกับ  ใส่เสื้อโชว์อกไปเลยดีไหม แล้วนั่งตักเหยื่อ ส่งสายตาปิ๊งๆ”
    ฮีชอลพูดพลางหยิบกระจกขนาดกำลังพอดีข้างๆอ่างอาบน้ำขึ้นมาส่องหน้าตัวเอง

    “กระจกวิเศษเอ๋ย~ ช่วยบอกข้าเถิดใครงามเลิศที่สุดในกรุงโซล”ขยิบตาข้างขวาใส่กระจก แล้ว
    เอียงคอมอง

    “ท่านคิม ฮีชอล ผู้เลอโฉมในกรุงโซลขอรับ”ตอบให้กับตัวเองด้วยความมั่นใจ แล้วเสียง
    โทรศัพท์ก็ดังขัดบทสนทนาของฮีชอลและกระจกวิเศษ

    “สวัสดี มีอะไรก็ว่ามา”ฮีชอลพูดทักทายทางปลายสายอย่างสบายๆ

    (คะ..คือ ผมเป็นผู้ว่าจ้างคุณนะครับ ช่วยมาเจอกันที่ร้าน หนังสือในห้างสิบสามลิงด้วยนะครับ)
    เสียงทุ่มนุ่ม และสุภาพดังมาจากปลายสาย พาฮีชอลเพ้อ และคิดว่าผู้ว่าจ้างต้องหน้าหล่อดัง
    เทพบุตรเหมือนเสียง

    “ได้สิเบบี้ ชอบแบบเงียบๆก็ไม่บอกนะ อีกครึ่งชั่วโมงเจอกันนะสุดหล่อ”ฮีชอลเปลี่ยนเสียงตัว
    เองให้ดูเซ็กซี่เล็กน้อย แล้วตัดสายไปตามนิสัยปกติ ฮึฮึ รสนิยมในห้องสมุด ดูเป็นผู้ดีมีการ
    ศึกษา และสงสัยจะชอบ...ในห้องสมุด คิมฮี ชอบเป็นที่สุด
    ฮีชอลรีบลุกออกจากอ่างแล้วแต่งตัวโดยใส่เสื้อเชิ้ตสีชมพูอ่อน ปลดกระดุมสามเม็ดโชว์หน้าอก
    เนียนขาว พร้อมกับกางเกงยีนส์ขาเดฟสีขาว รวบผมสีแดงที่ยาวถึงกลางหลังขึ้นมามัด โดยจัด
    ทรงปอยผมข้างหน้าให้ดูดี

    “เพอร์เฟค!”ส่องกระจกครั้งสุดท้าย แล้วเริ่มเดินทางไปที่ๆเค้าได้นัดกับผู้ว่าจ้างไว้ เมื่อมาหาที่
    จอดรถได้แล้ว ก็เดินเข้าไปในห้างสิบสามลิง แล้วตรงไปที่ร้านหนังสือ ร่างบางหันซ้าย หันขวา
    เพื่อหาผู้ว่าจ้าง

    “แล้วอยู่ไหนเนี้ย”ร่างบางกดโทรศัพท์โทรหา  แปบเดียวก็มีคนรับสาย

    (ครับ ผมมารอในร้านหนังสือแล้วนะ)

    “แล้วอยู่ตรงไหนละครับ ผมจะได้ไปหา ผมมาถึงแล้วเหมือนกัน”

    (อยู่ตรงชั้นหนังสือหมวดสัตว์โลกน่ารัก(?) ครับ”ฮีชอลเดินไปตามที่คนปลายสายบอก แล้วเจอ
    กับผู้ชาย 2 คนกำลังคุยโทรศัพท์เหมือนกัน  ว้าวว หนุ่มแว่นคนนี้หล่อจัง ต้องใช่ผู้ว่าจ้างฉันแน่
    ฮีชอลเลยตัดสินใจไปสะกิดไหล่ร่างสูงนั้นเบาๆ ร่างสูงที่คุยโทรศัพท์อยู่เลยหันมามองหน้า
    ฮีชอลอย่าง งง

    “ครับ?”

    “คุณใช่ไหมที่จ้างผมมา”ฮีชอลพูดพลางเชยคางอีกคนขึ้นมาจ้องตา ท้เอาอีกคนเบิก
    ตากว้างอย่างตกใจ

    “อะ..เอ่อ ผมยังไม่ได้เคยคุยกับคุณเลยครับ ละ..แล้วผมจะไปจ้างอะไรคุณ”ทำหน้าเหยเก ตอบ
    ร่างบาง

    “อ้าวเหรอ ฮ่าๆ คนโดนอำแล้วละ นี้คือรายการสาระแนจัง ช่วงล้อกันเล่น อะครับ ”
    ฮีชอลแก้ตัวมั่วๆแบบวางฟอร์ม และอีกอย่างไม่อยากให้ความลับเรื่องการว่าจ้างแตกเลยต้องแก้
    ตัวเอ๋อแบบนี้ไป ใครที่ไหนจะเชื่อวะเนี้ย TT

    “จริงดิครับ! ไหนๆ ครับซ่อนกล้องไว้ตรงไหน”อ้าวไอ้นี้โง่เชื่ออีก

    “แถวๆนี้ละครับ แต่ผมบอกไม่ได้มันเป็นความลับ พรุ่งนี้คุณได้ออกโทรทัศน์แน่นอน”ฮีชอล
    สะบัดหน้าใส่ทิ้งให้ผู้ชายที่ฮีชอลเข้าใจผิด หากล้องตามซอกตู้หนังสือต่อไป  แล้วเดินไปหา
    ผู้ชายอีกคนที่ยืนหันหลังอยู่ อะ..เอ่อ การแต่งตัวแปลกๆ อยู่นะ
    รสสนิยมแย่มาก ไม่เป็นไรหน้าตาอาจหล่อ ที่สำคัญรวย ฮีชอลต้องการมากมาย แค่นี้ที่ต้องการ

    “นิคุณใช่ฮันกยองไหม”ฮีชอลวางมือบนไหล่แกร่ง เพราะมั่นใจว่าใช่แน่นอน เพราะตอนนี้มีอยู่คนเดียว

    “ใช่ ครับผมฮันกยองเอง”เสียงทุ่มนุ่ม อ๊ากก ใช่เลย ก่อนที่ร่างสูงจะค่อยๆหันมาเผชิญหน้ากับร่างบาง 

    “O_O”<<หน้าฮีชอล

    “*o*”<<หน้าฮัน

    (หน้าป๋าเป็นแบบนี้)


    “ม่ายยยยย~ บอกฉันทีนี่ไม่ใช่ความจริง!!!”เสียงวีนของฮีชอลดังขึ้นทันทีหลังจากที่อึ้งค้างกับ
    โฉมหน้าอันแท้จริงของผู้ว่าจ้าง ทำเองฮันถึงกับสะดุ้งงตื่นจากพวังแห่งความรัก

    “อะ..อะไรครับ กะ..เกิดอะไรขึ้น”

    “เกิดแน่! นายทำฉันหมดอารมณ์สาว(?) ย๊ากก ฉันไม่เป็นคู่ควงให้นายเด็ดขาด ไม่มีวัน!!”ฮีชอล
    ยังคงวีนแตก ไม่หยุดแล้วเดินหนีออกจากร้านหนังสืออย่างเสียขวัญ






    ______________________________________________________________________________________


    เม้นๆ ด้วยนะจ๊ะ นักคนเม้น จุ๊บ(จะมีคนกล้าเม้นให้แกใหม่)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×