คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ภารกิจเปลี่ยนนายเอ๋อให้SO HOT[HanChul]-INTRO
INTRO
“ฮันเราเลิกกันเถอะ”ร่างบางเล็กหน้าตาสวยราวกลับผู้หญิงเอ่ยเสียงแหลมดัดๆ มองหน้าร่างสูงที่อ้าปากช็อคอยู่ข้างหน้าอย่างเหยียดหยาม
“ทะ...ทำไมล่ะ ฮันผิดตรงไหนกัน”ร่างสูงไม่อยากจะเชื่อคนรักต่างโรงเรียนที่เค้าคบมาได้หนึ่งปีจะพูดแบบนี้กับเค้ามันไม่ตลกเลยนะที่จะมาเล่นแบบนี้
“โอ้ยยยย แกล้งโง่เหรอ นายเคยส่องกระจกดูหน้านายบ้างไหมฮะ หน้าตาทุเรศแบบนี้ใครจะไปรักลง”ร่างเล็กพูดเย้ยหยันแล้วเอาปลายนิ้วชี้จิ้มไปที่แก้มฮันแล้วรีบชักมือออกเหมือนขยะแขยง
“โจควอนอย่าไปเลยนะ”ฮันพยายามคว้ามือโจควอนที่กำลังจะเดินไปหาร่างสูงขาวอีกคนที่ยืนดูอย่างเยาะเย้ย
“อย่ามาจับฉันนะ ไอ้อัปลักษณ์”
ไอ้อัปลักษณ์
ไอ้อัปลักษณ์
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย~”
เพี๊ยะ~
“โอ้ย~ ใครว่ะ”ฮันรีบลืมตาตื่นทันทีเมื่อรู้สึกเจ็บที่แก้มของเค้า เค้าฝันแบบนี้อีกแล้วสินะ ว่าแต่ใครมันมาตบหน้าเค้าแบบนี้เนี้ย ฮันพยายามมองไปข้างหน้าแต่ก็เห็นร่างกลมๆลางๆ พลางพยายามหาแว่นตาที่โต๊ะข้างๆ
“อ่ะแว่น ผมเองฮะพี่ฮัน ผมเห็นพี่นอนส่ายไปส่ายมา ตั้งนานพอพี่แหกปากร้องผมตกใจเลยเผลอตบหน้าพี่เลยอ่ะ ขอโทษครับ”ฮันรับแว่นจากตัวต้นเหตุที่ทำให้เค้าเจ็บตัว แล้วก็พบร่างกลมและหน้ากลมๆของน้องชายตัวดีนั่งกินขนมอยู่บนเตียงแล้วจ้องหน้าเค้าอย่างใสซื่อ ฉันเชื่อแกตายล่ะ
“แล้วนายเข้ามาในห้องพี่ได้ไงฮะชินดง”
“ก็พี่ไม่ได้ล็อคห้องอ่ะ ผมเลยเปิดเข้ามาผมจะมาขอยืมหนังสือเล่มเก่าของพี่หน่อยนะ”
“อืม เอาไปเถอะ ไปเรียนได้แล้วเราน่ะ”ฮันพูดแล้วลุกขึ้นแต่เนื่องจากยังไม่ทันระวังตัวเท้าไปพันผ้าห่มล่มหน้าทิ่มกับพื้นอย่างสวยงาม
พลั๊ก~
“โอ้ย...เจ็บชะมัด”ฮันลุกนั่งขึ้นมาแล้วเบะปาก
“5555+ ซุ่มซ่ามแต่เช้าเลยนะพี่ ก๊ากกกกกก~”ชินดงที่ยังไม่ทันออกจากห้องหันมาเจอฮันจูบกับพื้นพอดี เลยอดล้อเลียนไม่ได้
“หุบปากไปเลยนะ ปึก~”หน้าฮันไปชนกับขอบประตูห้องน้ำเต็มๆ ทำให้เกิดรอยแดงแว่นหล่นแตก
“ก๊ากกกกกกกกก~”ชินดงหัวเราะไม่หยุดแล้วก็รีบเดินออกจากห้องไปเพราะกลัวโดนฝ่าเท้าพิฆาตของพี่ชาย
ชีวิตของผมมันก็เป็นแบบนี้นี่ล่ะอยู่บ้านงานอดิเรกคือซุ่มซ่าม ส่วนอยู่มหาลัยผมก็เอ๋อเป็นประจำ ผมอยู่มหาลัยซูจู ปีสองแล้วครับแต่คุณเชื่อไหมผมไม่เคยมีเพื่อนซักคนเดียว เพราะอะไรน่ะเหรอเพราะผมมันไอ้แว่นอัปลักษณ์ที่ชอบเก็บตัวในห้องสมุดล่ะมั้งใครๆถึงไม่แม้แต่จะทักผม ชีวิตผมมันก็แค่ผ่านไปวันๆตั้งแต่ผู้ชายคนนั้นจากผมไปและเพื่อนที่ไว้ใจที่สุดกลับเป็นคนทำร้ายผมเอง มันคืออดีตที่ไม่อยากจำแต่กลับฝังใจ
“ดูรุ่นพี่คนนั้นสิ ทำไมใส่แว่นได้น่าเกลียดแบบนั้นน่ะ ผมก็ปิดหน้า น่ากลัวชะมัดเลยอ่ะ”อีกแล้วกับเสียงแบบนี้ผมควรจะชินใช่ไหม
“อย่าไปยุ่งกับพี่เค้าเลย น่ากลัวเกิน”นิถ้าแว่นไม่แตกเมื่อเช้านี้ก็คงไม่พึ่งแว่นอันเก่าหรอกครับมันไม่เห็นจะน่าเกลียดตรงไหนเลยแค่สีดำอันหนากับเลนน์สีขุ่น(ไม่น่าเกลียดเลยนะ) ถ้าผมใส่อันที่แตกคงจะหล่อกว่านี้(แน่ใจนะเกิงที่พูดอ่ะ) ผมเดินเข้าเรียนโดยไม่มีใครสนใจผมสักคนเดียวทำไงได้ล่ะผมมันคนไม่มีตัวตนในมหาลัยนี้นิ ถึงแม้ผมจะได้คะแนนอันดับหนึ่งของคณะบริหารก็ตามที เวลาผ่านไปกับความเหงาที่เริ่มเคยชิน ผมยืนรอรถที่ทางบ้านจะส่งมารับผม ผมนั้นเป็นลูกของนักธุรกิจส่งออกที่รวยเป็นอันดับต้นๆของเกาหลีแต่มีน้อยมากที่ใครจะรู้ว่าผมเป็นลูกชายคนโตของตละกลูฮัน เพราะผมไม่ชอบออกสังคมจะมีแต่ชินดงนั้นล่ะที่ออกงานสังคมบ่อยๆเพราะให้เหตุผลว่า ไปกินฟรี - -
จะมีใครๆ รักคนหน้าตาอย่างฉันที่มันธรรมดาไม่เข้าตาเหมือนใครๆ~(เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ฮัน)
“สวัสดีครับ”ฮันกดรับเบอร์แปลกที่เค้าไม่เคยเห็น
(ว่าไง เพื่อนรักไม่ได้เจอกันตั้งนานคิดถึงกันบ้างไหมว่ะ)เสียงเย้ยหยันดังขึ้นจากปลายสาย
“ไอ้คุณ แกมีธุระอะไรกับฉัน”ฮันตอบกลับอย่างโมโห นี้มันจะตามมาก่อกวนเค้าอีกนานแค่ไหนกัน
(แห่ม นายทักเพื่อนรักแบบนี้เรอะ ฉันก็แค่จะโทรมาชวนนายไปงานเลี้ยงรุ่นเท่านั้นเอง)
“ฉันไม่ไป”ใครจะยอมไปให้คนอื่นเหยียดหยาม
(อะไรกันว่ะไอ้ฮัน ปีที่แล้วแกก็ไม่มา ปีนี้คิดจะเบี้ยวอีกหรอว่ะ)
“แล้วแกจะมายุ่งอะไรด้วย”
(ฉันก็หวังดีกับนายไง เดี๋ยวทุกคนจะลืมว่ารุ่นเรามีนักเรียนที่ชื่อฮันกยองอยู่ด้วย แล้วอีกอย่างแกไม่อยากเจอโจวควอนสุดที่รักของแกหน่อยเหรอ ฉันอยากจะบอกว่าสวยขึ้นเยอะตั้งแต่มาอยู่กับฉัน)
“หุบปากไปซะ คนอย่างฉันไม่คิดที่จะไปงานเลี้ยงรุ่นไร้สาระให้เสียเวลาหรอก”ผมคงไม่โง่พอจะกลับไปให้อับอายหรอก
(นายยังขี้ขลาดไม่เปลี่ยนสินะ งานเลี้ยงรุ่นปีนี้คอนเซปต้องมาเป็นคู่ แต่ฉันก็ชวนแกเป็นพิธีเท่านั้นล่ะเพราะคนอัปลักษณ์อย่างแกคงไม่มีคนคบหรอก)คำพูดเสียดสีของคนที่ได้ชื่อว่าเพื่อนเก่าทำให้สติฮันที่พยายามระงับขาดทันที
“ฮึ ฉันมีแฟนแล้วเว้ย ขาว สวย เซ็กซี่ ฉันจะไปแน่นอนแกเตรียมตัวไว้ล่ะกัน”
(555 ฉันจะรอดูว่าแกจะมาอย่างที่พูดรึเปล่า ไม่ใช่เก่งแต่ปากล่ะไอ้เพื่อนรัก)
ซวยแล้วไงไอ้ฮัน ปากพาจน สภาพผมแบบนี้ใครมันจะเอา ฮือออ~ ตายตั้งแต่คิดแล้วล่ะT^T อาเมน~
ความคิดเห็น