ภาษาไทย...ในยาไทย

ลำดับตอนที่ #2 : อัณฑะ

                คำ “อัณฑะ” นี้มีที่เข้าใจผิดกันอยู่ 2 เรื่อง  คือ

1.       ตัว “ฑ” ในคำ “อัณฑะ” นี้ไม่อ่านออกเสียงเป็น “ท”  แต่ออกเสียงเป็นตัว “ด”  คือควรอ่านออกเสียงว่า “อัน – ดะ”  เหมือนกับ “ฑ” ในคำว่า “บัณฑิต” หรือ “บัณเฑาะว์”  ที่อ่านออกเสียงว่า “บัน – ดิด” และ “บัน - เดาะ”  ตามลำดับ

2.       คำว่า “อัณฑะ” นี้ตรงกับภาษาอังกฤษว่า testis (เอกพจน์)  หรือ testes (พหูพจน์)  ซึ่งชาวบ้านเรียกว่า “ไข่หำ”  ไม่ใช่ส่วน scrotum ที่ชาวบ้านเรียกว่า “หำ” หรือ “กระโปก” หรือ “ฝัก”  ดังที่มีผู้เข้าใจผิดอยู่บ่อยๆ

ส่วนคำว่า “ลึงค์” หรือ “องคชาต”  หรือที่ชาวบ้านมักเรียกว่า “ไส้”  เช่น ไส้ด้วน  หมายถึงองคชาตขาดหรือหลุดไป (มักเกิดจากกามโรค)  ไส้ลาม  หมายถึง มีแผลลุกลามที่องคชาต  เป็นต้น  คำคำนี้จะตรงกับคำว่า penis ในภาษาอังกฤษ