ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ไอ้หมอกฟังกูก่อน!
"เห้ยไอ้ไม้ มาร้านหนัสือทำไมไม่วนูวะ" เสียนี้มันุ้นหูผมมาริๆ
"อ้าว หมอ หวัี มึมาทำไรวะ" ผมถามมันไปอย่าลุลี้ลุลน ลัวมันะเห็นว่าผมมาูหนัับโบั๋น เพราะไอ้หมอเอ็อบโบั๋นเหมือนับผม
"ูมาร้านหนัสือู็้อมาื้อหนัสือสิรับเพื่อน ะใหู้เ้ามาสั่าแฟแเหรอรับ" มันอบผมอย่าวน
"หนัสือไรวะ" ผมถามมันไป
"หนัสือหมายเพิ่มเิมนิหน่อยว่ะ" มันอบผม
"เอ้า ูเห็นเมื่ออาทิย์่อนมึ็เพิ่ื้อไปอ่านนิ ะื้อใหม่ทำไมวะ" ผมถามมันเพราะเมื่ออาทิ่อน ผมเพิ่พามันมาื้ออยู่
"อ๋อ เล่มนั่นูอ่านบแล้ว"
" เี๋ยวนะ อาทิย์เียวมึอ่านบทั้เล่มเเล้วเหรอวะ"
"เออิ ถ้าอ่านไม่บุไม่ื้อใหม่หรอ"
"มึะยันเินหน้าเินาไปแล้วนะไอ้ห่า พับ้าโว้ย" ผมบอับมัน
"ว่าแ่มึมาับใร ทำไมถึมีแ้วน้ำ 2 แ้ว ในมือมึอะ ฮั่นแน่~ แอบนัเทับสาวเหรอรับุเพื่อนน" น่าน นอายันแล้ว่าสัเอีเพื่อนู เอาะผมไปไม่เป็นเลย
"เอ่อ ะ..ือ.."
"อ้าว พี่หมอ สวัสี่ะ" ห.แล้ว ยัยบ๊อันมาทัไอ้หมอะนิ ายแน่ๆเลยไอ้ไม้ T_T
"อ้าว โบั๋น มาอ่านหนัสือเหรอรับ แล้วทีเมื่อวานพี่วนมาบอมีนันี่หน่า ็นึว่ามาับแโมะอี" ห้ะ เมื่อวานไอ้หมอวนโบั๋นมาร้านหนัสือเหรอ
"อ๋อ ที่มีนั หนูมีนัูหนัับพี่้นไม้่ะ หนับเลยมาหาหนัสือาร์ูนอ่าน เี๋ยวัพั็ลับแล้ว่ะ" โอ้ยย ยัยบ๊อบอะหมเปลือแล้ว น่าบะโหลริๆ
"เหรอวะไอ้ไม้" มันหันมาถามผม้วยสายาูโมโห มันโรธผมมาแน่ๆ
"อะ..เอ่อ..ือ..."
"ูลับบ้าน่อนว่ะ มีธรุะ" มันรีบแทรผมึ้น ผมยัไม่ทันพูอะไรเลย T_T
"เห้ย หมอ รอู่อนเว้ย" ผมำลัะวิ่ไปามไอ้หมอ เพื่อะอธิบายแ่็นึไ้ว่า ยัยบ๊อมันอยู่้วย
"โบั๋น เธอรอพี่่อนนะ เี๋ยวพี่มา" พอบอยัยนั่นบ ผม็รีบวิ่ามไอ้หมอไปทันที
หมอ.........
เมื่อวานผมโนโบั๋นปิเสธที่ผมะนัเธอมาร้านหนัสือับผม เธอบอว่ามีนัแล้ว ผม็นึว่ามีนัับแโม น้อรหัสอผม เพราะเห็น 2 นเป็นเพื่อนสนิทันไปไหนมาไหน้วยันลอ แ่ที่ผมเห็นในวันนี้มันทำให้ผมเ็บใะมั เพราะนที่มาับโบั๋นไม่ใ่แโม แ่ลับเป็นเพื่อนสนิทอผม อย่าไอ้ไม้ ึ่มัน็รู้ว่าผมแอบอบโบั๋น แ่ทำไมมันมาทำับผมแบบนี้วะ แม่เสียวามรู้สึโรๆเลย
"ไอ้หมอ ฟัู่อน" มันวิ่ามผมมา เหมือนอยาะอธิบาย แ่อนนี้ผมไม่อยาฟัอะไรทั้นั้น
หมับ! ไอ้ไม้ว้าแนผมไว้
"ไอ้หมอ ุอโทษ ฟัู่อน" มันะยั้นะยอให้ผมฟัมันอธิบาย
"ปล่อยู ูะลับบ้าน"
"ูไม่ปล่อย นว่ามึะฟัู" มันไม่ยอมปล่อยแนผม
"ปล่อย ูบอให้ปล่อย ู่ว ูะลับบ้าน"
"ไม่ มึฟัู่อนไ้มั้ยวะ" ไอ้ไม้มันยัะยั้นะยอให้ผมฟัมัน
"ไวุ้ยพรุ่นี้ที่มหาลัย มึปล่อยูไ้แล้ว ไปส่โบั๋น้วยนะมึ" ผมบอลับมันไป พร้อมเินหนีมันมา ปราว่ามันไม่ามผมมาแล้ว
้นไม้.........
ผมแทบะร้อไห้ เมื่อโนเพื่อนสนิทแทบะเย็นาใส่ ผมรู้ว่ามันโรธผมมา แ่หัวใผมมันบอให้รู้ว่า ผมอบโบั๋นมา มาโรๆ ผม้อไป้อไปอโทษไอ้หมอให้มันหายโรธผมให้ไ้......
หมับ! "เี่ยแม่" ผมอุทานัลั่นห้า้วยวามใ นนหันมามอน่าอายะมั -....- ยัยบ๊อมันมาบหลัผมทำไมเนี่ย
"พี่้นไม้เป็นไรรึป่าว ส่พี่หมอเสร็แล้วเหรอ ให้หนูรอั้นาน นไ้หนัสือมาหลายเล่มละเนี่ย" ยัยบ๊อบ่นับผมพร้อมยื่นถุหนัสือใหู้
"ลับบ้านเถอะ เี๋ยวพี่ไปส่ ะทุ่มแล้ว"
"โอเ่ะ" ผมและยัยบ๊อเินมาึ้นรถ่อนที่ะออาห้าไป
"เอ่อ โบั๋น ไอ้หมออยู่หอเียวับเธอเหรอ" ผมถาม้วยวามอยารู้
"อ๋อ ป่าวหรอ พี่หมอเป็นลูอเ้าอหอน่ะ แ่อนนี้พ่อแม่พี่หมอไปเมือนอ พี่หมอเลย้อมาเฝ้าหอแทน" เธออบผมมา
"อ๋อ โอเๆ"
"เอ่อพี่้นไม้ ถามไรหน่อย" เธอเอ่ยเหมือนะถามอะไรัอย่าึ้น
"ว่ามา"
"พี่หมอเามีแฟนยั" อนที่ผมไ้ยินำถามนั้น ใผมแทบะไปที่าุ่ม ิไปว่ายัยโบั๋นมันแอบอบไอ้หมอรึไ ทำไม้อถาม
"ยะ..ยัไม่มี ทำไม อบมันรึ" ผมแล้ถามไปอย่าประหม่า้วยวามอยารู้แบบสุๆ
"อ๋อ ป่าวหรอ แโมมันแอบอบพี่หมอน่ะ ิิ " เธอบอผมพร้อมับหัวเราะอบใ
"แ่พี่ห้ามไปบอพี่หมอนะ ไม่ั้นแโมโรธหนูแน่ๆ" ยัยบ๊อสั่ให้ผมไม่ให้บอไอ้หมอ
"เออนี่ นาเพื่อนเธอยัมีนที่อบเลย เธอไม่มีบ้าเหรอ" ไอ้เี่ยไม้ มึะไปถามน้อเ้าทำไมเนี่ย โว้ยยยยย
"ยัไม่แน่ใว่าอบมั้ย" เธออบผมลับมา เอาะผมอึ้ไปพันึ
"ถึหอแล้ว อบุที่มาส่นะะ บายๆ" เธออบุและล่ำลาผม่อนะเินึ้นห้อไป
เห้ออออ "พี่พอะมีสิทธิ์ที่ะเ้าไปอยู่ในใเธอไ้รึป่าวน้าาา ยัยบ๊อ"
_____________________________________________________ือออออ ทำไมรู้สึมันไม่ราม่าเลย อโทษน้าถ้าไม่สนุ แ่ราม่าไม่่อยเป็นริๆ T_T ะพยายามแ่ให้สนุว่านี้นะะ รันอ่านุ้ฟๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น