คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Blood Hand : chapter 1 Real killer
Chapter 1 Real killer
ห้องขังหญิงไม่ได้น่าหดหู่เสียทีเดียว ลี่เฟิง หญิงชาวจีน นึกถึงคำพูดของผู้คุมขณะเอนตัวพิงพนังห้องขังที่ฉาบด้วยปูนหยาบๆ มันทำให้ระคายผิวเพราะเสื้อนักโทษสีขุ่นที่สวมอยู่บางจนไม่น่าเชื่อว่ามันคือเสื้อผ้ามนุษย์ แต่เธอไม่ได้ใส่ใจ ดวงตาเลื่อนลอยนั้นเหม่อออกไปทางซี่กรงที่มีแสงอ่อนๆยามเช้าส่องลอดเข้ามา
‘เมื่อดำเนินการการเสร็จเราจะส่งตัวเธอให้กับทางการจีน’
เพียงแค่นึกก็รู้สึกสะเทือนใจ ลี่เฟิงทอดสายตามองเงาตกกระทบของซี่กรง กะเวลาเองในใจ เธอกำลังนับถอยหลังสู่เวลาแห่งความสุข...ลู่หานกำลังจะมา
ตึก ตึก ตึก
ไม่นานหลังจากนั้น เสียงย่ำเท้าปรากฏขึ้น ความเงียบทำให้ได้ยินมันชัดแจ๋ว ลี่เฟิงคลี่ยิ้มขณะกระโจนตัวเข้าเกาะซี่กรงด้วยความดีใจ ดวงตาทั้งสองทอประกายแห่งความหวัง...
“ขอโทษด้วยนะ ผมรู้ว่าคุณกำลังรอใครอยู่”
ลี่เฟิงทรุดตัวลงตรงนั้นแต่ยังคงควบคุมอาการผิดหวังเอาไว้ เธอมองผ่านซี่กรงออกไปที่ชายนอกเครื่องแบบ เขากำลังย่อตัวลงตรงหน้าเธอ
“ผม แบคฮยอน เจ้าของคดีนี้...มีอะไรบอกผมได้นะ”
นายตำรวจบรรจุใหม่ที่พกความมั่นใจมาเต็มเปี่ยมแสดงความเป็นมิตรออกมาทางรอยยิ้มเล็กๆ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือท่าทางปฏิเสธ ลี่เฟิงหันหลังให้ชายหนุ่ม กลับเข้าไปในมุมห้องที่ทึบมืดเหมือนไม่ต้องการเจรจาอะไรอีก
“ผมช่วยคุณได้นะ...” แบคฮยอนส่งสายตาหยอดไปให้ รบเร้าให้เธอเปลี่ยนใจ แต่เปล่าประโยชน์ ร่างสูงแต่บอบบางที่ซ่อนอยู่ใต้แจ๊คเก็ตดำยืดตัวขึ้นด้วยความอ่อนใจ เขาถอนหายใจยาวก่อนจะเอ่ย
“ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่คนทำ”
แบคฮยอนทิ้งคำพูดไว้แล้วหมุนตัวออกไป เพียงไม่กี่ก้าว...เสียงโซ่ตรวนคล้องกรงขังก็ดังขึ้น แรงเขย่านั้นแสดงถึงความกระวนกระวายใจของเธอเป็นอย่างดี...แต่เขาไม่ได้หันไปมอง เสี่ยวหน้าของหนุ่มวัย 23 หันไปเพียงไม่กี่องศา รอฟังสิ่งที่เธอต้องการพูด
“คุณรู้อะไร”
เสียงหนักแน่นปนมากับลมหายใจหอบถี่ ข้างในกายร้อนลุ่มจนยากจะปิดไว้....ยิ่งชายตรงหน้ายังคงนิ่งอยู่ ความกังวลก็แผ่ซ่านจนทำให้ยืนไม่ติดพื้น เธอกำกรงเหล็กไว้แน่นระหว่างรอให้เขาหันกลับมา
“เพราะคุณรับสารภาพ...เรื่องเลยง่ายขึ้น” แบคฮยอนค่อยๆเอี่ยวตัวกลับมา ดวงตาเรียวเล็กแบบชาวเกาหลีกดต่ำลงขณะมองลี่เฟิงด้วยความสงสัย “แต่คุณกำลังทำให้มันยากขึ้นตางหากล่ะ...คุณอาจต้องการปกป้องบางคน...”
สิ้นประโยคนั้นลี่เฟิงแทบหยุดหายใจลง นัยน์ตากลมสีดำสนิทสั่นระริก มือของเธอก็ด้วย...เธอปล่อยมือทั้งสองลง ให้ขาที่อ่อนแรงพยุงร่างเอาไว้ พร้อมกับเอ่ยบางอย่างออกมาด้วยแรงเฮือกสุดท้าย
“ฉันเป็นคนทำ...ฉันฆ่าเขา...ได้โปรดเถิด...”
แบคฮยอนมองร่างบางของหญิงจีนที่ค่อยๆทรุดลงอย่างคลายความสงสัย...เขาขอทำคดีนี้เพราะสงสัยว่าฆาตกรตัวจริงยังคงลอยนวลในขณะที่เธอเป็นเพียงแค่แพะรับบาป แต่ตอนนี้ทุกอย่างกระจ่างชัด สิ่งที่เขาคิด...มันถูกต้อง
“หน้าที่ของผม...คือจับตัวฆาตกรมาลงโทษ”
_______________________________________________________________________________
ในที่สุดเราก็ได้เห็นหน้าค่าตาแม่ของอาลู่กันแล้ว อิอิ
และคราวนี้มีตัวละครเสริมขึ้นมา โดยผู้หมวดแบคฮยอนของเรา
อยากเห็นบทแบคแบบแมนๆบ้างน่ะ 55
ความคิดเห็น