คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Cp.2
“เฮลนี่หนัสือภาพรั้ที่แล้วที่ยืมมาน่ะ”ผมส่หนัสือภาพืนเฮลแ่่วัหวะไม่ีเพราะอนนั้นสายับเปอร์เล่นพิเลนอะไรันไม่รู้นผมล้มไปทับเฮลอย่าแร
“้น!!!” ริสรีบพยุผมึ้นมาแล้วึแล้วึ้นมา้วย
“เป็นอะไรไหมันอโทษ”สายทำหน้าเหมือนอยาะร้อไห้
“ไม่หรอันไม่ไ้เลือเลยไม่เ็บ”เฮลเป็นที่แร์นอื่นมาทำไมผมถึไม่อบนอย่าเฮลแ่ลับไปอบ...
“ะมอมันอีนานไหม”เอ็มไอ้นที่อบมันลับไม่มีวามโยนเลย
“มาันพร้อมเลยหรอ”เลิฟเินลมาาห้ออัวเอพร้อมระเป๋า
“ไม่วนพี่เไปหรอ”เปอร์ถามพลามอไปรอบๆบ้านเลิฟ
“พี่เมีานทำนายน่าะรู้นะเพราะอยู่แผนิรรมเหมือนพี่มีน”เลิฟย้อนเปอร์เอาเลยทำเปอร์หน้าแเลย
“ไปทะเลันันเอารถู้มาแล้ว”ผมบอแล้วรีบนำไปที่รถู้ที่ให้พ่อบ้านเรียมให้
“ผลัันับนะะไ้ถึลบุรีไวๆ”ผมวาแผนารเินทาเสร็ทุน็เอาระเป๋าไปเ็บและเริ่มับู่ับรถและนนั่้าๆนับ
“เอาล่ะนะนที่ไ้เลเียวันนะอย่าลืมและ็ลำับู่ที่ะับมันอยู่ในหมายเลเลยนะ”ผมพูบเรา็ับลาและไ้ับู่ัน
“ริสับสายู่แรู่ที่สอเฮลับเอ็มู่ที่สามันับเลิฟู่ที่สี่เปอร์ับเมส์ส่วนเอสะู่ับใร็เลือามใอบ”ถึผมะบอให้เอสเลือามใอบแ่เื่อไหมว่ามันเลือเมส์
“ั้น็เินทา!!!” ผมับทุนเ้าประำที่และออเินทาไปลบุรีอย่าเร็ว
“นละรึ่ั่วโมนะ”สายที่นั่้าๆริสหันมาบอพวเรา็ลับสิ่ที่สายแสวามิเห็นและพวเรา็ลับเ้าโลอัวเอือ หลับ ฟัเพลนหลับ อ่านหนัสือนหลับ ประมานี้แหละรับ อนนี้สายับริส็ผลัันับนรบเวลาที่ำหนันไว้และทำารเปลี่ยนำแหน่ที่นั่ัน่อ
“แวะปั๊ม้าหน้านี้ละัน่อยเปลี่ยน”สายแวะปั๊มและเปลี่ยนำแหน่นับรถและพัเ้าห้อน้ำัน
“ให้เวลาสิบนาทีเ้าห้อน้ำและใระื้อนม็ไ้”เลิฟพุบพวเรา็สลายัวแยันไป
อนนี้เราเินทามาไลพอสมวรเพราะว่าริสับสายับรถไวมาและแ่็น่าะอีนานว่าะไปถึลบุรีน่าะเย็นๆเลยถึะถึไลเอาเรื่อเลย็อนนี้เพิ่ถึาเอรับว่าะลไปถึลบุรีผมว่าพวผมน่าะเหนื่อยนไม่ไ้เล่นน้ำแน่ๆ
“ห้อน้ำๆ”ผมเินมานถึห้อน้ำ็เห็นเมส์ับเอสำลัลาันเ้าห้อน้ำ...้อบอไหมว่าทำอะไร
“เอสเ...”ผมถูปิปาและึเ้าห้อน้ำมาับใรบาน
“ไอ้เ...”ผมถูปิปาไว้แน่น
“ู่ว์...เบาๆอุส่าห์่วยนะ”เอ็มเอามือออาปาผมและมอไปห้อน้ำห้อ้าๆ
“รอให้สอนนั้นไป่อนเรา่อยามไปไม่อยาให้สอนนั้นรู้ว่าเรารู้ว่ามันทำอะไรัน”เอ็มที่มอไปห้อน้ำห้อ้าเอามือลูบหน้าผาประมาว่าร้อน
ห้อน้ำแบเินไปแล้ว และ็เอ็มนายใล้ันมาไปแล้ว โนัวันมาไปแล้ว เบียันมาไปแล้ว เอ็มหันหน้ามามอผมและเลื่อนใบหน้ามนั้นลมาเรื่อยๆนผมไม่รู้ะหันหนีไปไหนี
“ไม่สบายเหรอหรือร้อน”ไม่บ่อยเลยที่เอ็มะพูอ่อนโยนและแสวามเป็นห่วผม มันยิ่ทำให้อนนี้ผมอึอัมาๆ
“0//0 ไม่มีอะไรแ่ร้อนนิๆ”ผมหันหน้าหนีออไปอีทาและ็ประวบับเสียบาอย่า
“แ่นี้่อนไว้ถึที่ลันะ่อนะ”เสียเอสที่แหบพร่าทำเอาผมิไปถึไหน่อไหม
“มันแู่บันะทำหน้าใทำไมล่ะ”เอ็มเอาผ้าเ็หน้าึ้นมาเ็เหื่อให้ผมและ่อยเลื่อนมือลมาับาผมเิึ้น
“ไม่เยูบับใรสิท่า-//-”เอ็มพูแบบนั้นแ่อนนี้ไม่สบาับผมและหน้าแมาๆ้วย
“ีแล้วให้ันนเียว็พอ”เอ็มพึมพัมอยู่เบาๆและ่อยเปิประูออมอ้ายวา
“ไปัน”แล้วเอ็ม็ึผมออมาและรีบพาันไปที่รถ
“ู่ที่สอเอ็มับเฮล...ับีๆนะ”เปอร์รีบๆยัเยียำแหน่ให้ับเฮลและรีบพาทุนเ้านั่ในรถ
“ึ้นรถไ้แล้ว”เอ็มเ็บผ้าเ็หน้าเ้าระเป๋าเสื้อและเินึ้นไปนั่้าเฮลที่เป็นนับ
้านเอ็ม
ผมับ้นเราเ้าห้อน้ำมา้วยันเพราะผมลาเ้ามา้วย ผมใเ้นแรมาเพราะเราใล้ันมาเินไปแ่ารพูุยมันอ่อนโยนมารับ ผมและมันฟัเสียูบอเอสและเมส์นผมนึถึัวเอผมเยูบับ้นสอรั้ทั้ๆที่้นไมรู้ัวรอบแรอนที่้นไปเที่ยวับเลิฟอนาลับ้นมันึผมไปูบ รอบสออนไปเที่ยวับเฮลอันนี้ผมูบมันเอนานเอาเรื่อ้วย
“หลับันหมเลย”ผมหันไปมอเหล่าเพื่อนๆที่รัไม่มีใรลืมาแป๋วันัน
“หลับันหมริๆเหรอ”ผมแล้พูถามแ่ไม่มีเสียอบรับแปลว่าหลับริๆ
“นี่เฮลมีเรื่ออยาุย้วย...ำไ้ไหมำพูอนนั้นที่นายเยพูับันน่ะ”ผมหันไปถามเฮลเบาๆเพราะลัวนอื่นื่นมาไ้ยิน
“รู้ไหมว่าสิ่มี่าถ้าหายไปะเป็นยัไและที่นายบอว่ามีนที่รัและถ้าเสียเาไปนายะแย่ืนนั่นน่ะ”ผมทวนำพุอเฮลให้เ้าัวฟัอีรอบ
“ทำไมล่ะ”เฮลถามผมลับเสียเรียบ
“นายไ้พูให้้นฟัหรือเปล่า”ผมถามลับอย่าริั
“พู...แ่แ่อยาให้ิและหาำอบมาแ่นั้น”เฮลเป็นพวิล้ำลึน้อยนที่เ้าใวามิมันนอาสาย เลิฟและผมไม่่อยมีใรอ่านใมันออว่าเฮลิอะไรอยู่
“สิ่ที่มี่าหายไปนายะทำไ”ราวนี้ผมเป็นฝ่ายถามเฮลแ่แปลมันไม่อบผมลับยิ้มแทน (เป็นรอยยอ้มที่ไม่่อยะมี)
“นายล่ะยัไม่อบันเลย”เฮลลับย้อนถามผมลับอี
“็ะะมาบอำอบออนนั้นน่ะนะ”ผมเอนหลัพิไปับเบาะนั่อยาสบายใ
“ถ้าเสียไป...็ะเอาลับมาออันันไม่ยอมให้เสียไปเ็า”ผมอธิบายแบบนหัวรุนแร
“ว่า่ายๆือเสียไป็เอาืนใรมันล้าแย่อๆันันเอาายิ”ผมพูแบบสบายใเพราะผมมั่นใว่าะแย่ลับมาไ้รับถึะิแบบนั้นผม็ไม่รู้ว่าะทำไ้อย่าที่พูหรือเปล่าเพราะที่พูๆมานั้นผมู่เอาไว้่อนเยๆ
“ไปเอาวามมั่นใมาาไหนนะ”เฮลส่ายหัวนิๆ ส่วนผมหันไปมอร่าบาที่ผมเฝ้าูแลและเอาใใส่ ถึะแสออมาว่าไม่เยเอาใใส่แ่ริๆแล้วผมน่ะห่วนนนี้ที่สุริๆนะ
โยเพาะหัวใอผมใร็ามที่เอาหัวใผมไป ผมไม่เอามันไว้แน่ๆ อะไร็ามที่ผมทุ่มเทให้ไปแล้วผมะไม่ยอมเสียมันไป่ายๆผมะทำให้มันเป็นสิ่มี่าอผมลอไป...
ความคิดเห็น