อลวนลุ้นรักสุดขั่ว นายโรคจิตกับนายซื่อบื้อ - นิยาย อลวนลุ้นรักสุดขั่ว นายโรคจิตกับนายซื่อบื้อ : Dek-D.com - Writer
×

    อลวนลุ้นรักสุดขั่ว นายโรคจิตกับนายซื่อบื้อ

    ความรักคือความต่างที่เหมือนกันมากที่สุด และไม่แบ่งแยกสายพันธุ์หรือเพศ

    ผู้เข้าชมรวม

    726

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    10

    ผู้เข้าชมรวม


    726

    ความคิดเห็น


    19

    คนติดตาม


    1
    จำนวนตอน :  10 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  29 มี.ค. 56 / 09:29 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    My honey

    ลวนลุ้นรักสุดขั่ว นายซื่อบื้นกับนายโรคจิต

    แนะนำตัวละคร

    พระเอก คาสึมะ ริว เปงแฟน (สามี) ซาโต้ อายุ 17 ปี

     

    นิสัย : เจ้าอารมณ์ หื่นเต็มสตรีม หึงโหด ปากจัด(ยิ่งกว่าหมา) ชอบแกล้งซาโต้มากๆ

    ข้อมูลส่วนตัว: เป็นลูกคนเดียว พ่อและแม่ทำธุรกิจต่างประเทศ จะกลับบ้านปีละครั้ง ดังบ้านของริว จึงไม่มีใครอาศัยอยู่ (แม่บ้านมาทำความสะอาดอาทิตย์ละครั้ง) เรียนดี หน้าตาเป็นที่ต้องตาบรรดาเหล่า เสือ สิง กระทิง ภายในร.ร. ชายล้วน

     “ก็ได้ ......ผมจะยอมปล่อยให้คุณใช้ชีวิตอิสระ 1 อาทิตย์ แต่หลังจากนั้นรับรองได้เลยว่าคุณจะเป็น ฝ่ายมาหาผมเอง แต่ถ้าคุณ ไม่กลับมาผมก็จะ ....ปล่อยคุณไปตลอดกาล และเมื่อถึงเวลานั้นผมก็จะหลับไปชั่วนิรันดร์ จนกว่าคุณจะกลับมา”

    นางเอก ผมชื่อ ทาคิโมโตะ ซาโต้ อายุ 17ปี


     

    นิสัย: เชื่อคนง่าย โต้ตอบกลับคนไม่เก่ง(เลยโดน ริวรุกตลอด) อ่อนโยน มีมารยาท หึงโหดแค้นแรง

    ข้อมูลส่วนตัว: เป็นลูกคนสุดท้องของครอบครัวทาคิโมโตะ มีพี่ชายชื่อ ทาคิโมโตะ  เอนมะ พ่อแม่ของซาโต้เป็นคนที่ไม่การที่ลูกออกนกลู่นอกทาง ดังนั้นซาโต้จึงได้รับการเลี้ยงดูที่ค่อนข้างเข้มงวดกับชีวิต ครอบครัวทำงานขายอัญมณี หน้าตาจัดได้เป็นที่หมายปองของพวกเมะทุกคน(ผู้หญิงชัดๆๆ) โดยเฉพาะริว เรียนดีตลอดที่ 1 ทุกสายชั้นปี

    “นายๆๆ ห้ามไปไหนกับใครน่ะที่ ไมใช่ผม ไม่งั้นผมโกธรจริงๆๆด้วย แล้วห้ามไปจูบใครอีกที่ไม่ใช่ผม เพราะผมเป็นเจ้าของนายแล้ว ดังนั้นนายห้าม.....”

    พี่ชายของซาโต้ : ทาคิโมโตะ เอนมะ อายุ 20 ปี

     

    นิสัย: เจ้าสำอาง เป็นคนถือตัว เกลียดพวกเพศที่สามเป็งอย่างมาก มกมุ่นแต่กับเรื่องแข่งรถ หวงน้องชายมาก มักทำอะไรตามความพอใจของตนเอง

    ข้อมูลส่วนตัว:เป็นลูกคนโตของครอบครัวทาคิโมโตะ เป็นแพทย์อยู่โรงพยาบาลในตัวอำเภอ เป็นคนที่มักมาก เรียนจบคณะแพทยศาสตร์ (สุดท้ายสิ่งที่เขาเกลียดที่สุดกลับมาหาเขา)เกลียดได้อย่างนั้นอิอิ

    “ไอ้เชี่ย!! ทำไรน้องกู”

     

    นากามูระ เคียวยะ:ศัตรูลอดกาลของริว

    นิสัย: เจ้าเล่ห์เอาการ ชอบแย่งของรักของคนอื่น หื่นเต็มขั้น ชอบสร้างภาพพจน์

    ข้อมูลส่วนตัว: เป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่ตายตั้งแต่อายุ 14 ปี(อุบัติเหตุเครื่องบินตก)ดังนั้นเขาจึงต้อง เข้ามารับผิดชอบบริษัทของพ่อแม่ที่ต้องดูแล ชีวิตพนักงานถึง 5000พันคน โดยมีคนสนิทของพ่อเขาคอยช่วยงานภายใน รักแม่บ้านที่เป็นคนเลี้ยงดู(แม่นม) เป็นหนึ่งรองจากพ่อแม่ ปัจจุบันเขาดูแลชีวิตพนักงานภายในบริษัทไดเองทั้งหมดแล้ว แต่คนสนิทของพ่อก้อยังคงมาช่วยงานอยู่

    “กูเป็นเมะ!! กูต้องอยู่บน”

     

    ตัวละครประกอบน้อยๆ
    ฟูเอะ เคนตะ: หัวหน้าห้องของริวและซาโต้
     

     

    อายุ:17ปี

    นิสัย: ดีมากๆ (ซะเมื่อไหรล่ะ) ชอบริวเอามากๆ

    ข้อมูลส่วนตัว:............

    สึสึกิ มายุ : อดีตแฟนของ เอนมะ 

     

    อายุ: 19ปี

    นิสัย: ตื้นหาตัวจับอยากมาก หวงของเก่า(เอนมะ) เอามากๆๆ

    ข้อมูลส่วนตัว:..........

    ฮายาโตะ โชตะ : คนคอยช่วยงานภายบริษัทของริว

     

     

    อายุ:37ปี
    นิสัย: พ่อพระชัดๆ ดีกับคนอื่นไปทั่ว รักและเอ็นดูริวเหมือนลูก

    ข้อมูลส่วนตัว:............

     

    My honey

    ลวนลุ้นรักสุดขั่ว นายซืนอบื้นกับนายโรคจิต

     “นี่นายน่ะ มีไรปิดบังผมอยู่ใช่ป่ะคับ”

    “จะ....จะ มีได้ยังไง จริงม่ะ” เฮ้อ  ตื้อชะมัดเลยหมอนี่

    “แน่น่ะคับ” โกหกชัดๆเลย

    “แน่สิ ไม่เชื่อก็ดูในตาสิ เค้าบอกว่าดวงตาเปงหน้าตาของดวงใจจริงป่ะ” หึๆๆ มันจะจับได้ป่ะว่ะ

    “งั้นก็แล้วไปคับ ถ้าผมจับได้ว่า คุณโกหกล่ะก็ หึๆๆ คุณคงจะรู้น่ะคับว่าต้องเจออะไร” เสร็จผมแน่อิอิ

    ผมชื่อ ทาคิโมโตะ ซาโต้ อายุ 17ปี เรียนอยู่โรงเรียนชายล้วน ดันโชคร้าย มีแฟนเปงผู้ชาย ฮือๆๆ เพราะเกมส์นั่นแท้ๆๆเลย ไม่น่าเลย

    แหมๆๆ ไม่โชคร้ายหรอกคับ ฮันนีของผมโชคดีต่างหากล่ะที่ได้ผมเปงแฟนน่ะ อืม ลืมแนะนำตัวไปคับ ผมชื่อ คาสึมะ ริว เปงแฟน (สามี) ซาโต้คับ อายุ 17 ปีเหมือนกันคับ

    “นี่ นายน่ะเมื่อไหร่ถึงจะยอมปล่อยผมไปล่ะคับ”

    “ก็เมื่อผมได้ครอบครองทั้ง ร่างกายและจิตใจคุณไงล่ะคับ แต่ผมว่า แม้ผมจะได้ครอบครองคุณทุกอย่างแล้วผมก็คงไม่ปล่อยคุณไปหรอกคับ ฮ่าๆๆๆๆ” ปล่อยไปก็โง่สิ

    “นาย...นาย นี่มันจริงๆเลย ฉั้นเกลียดนายที่สุดเลย เกลียดๆๆ จำไว้ว่า ฉั้นเกลียดนาย” ทำไมว่ะบอกว่าเกลียด แต่กลับรู้สึกเจ็บจังที่พูดแบบนั้น รึว่าเรา....

    “งั้น เหรอเกลียดผมเหรอคับ หึๆๆ ผมมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอคับ หึๆๆ คงจะใช่ แต่ผมนะ ..”

    “นายจะทำอะไร ผมนะ ถอยออกไปน่ะ ถอยไปสิ  ผมบอกถอยไป” เฮ้ยนี่ผม ต้องเจออะไรเนี่ย

    “ สาย มันสายไปแล้วล่ะคับเพราะตอนนี้ ผมจะทำให้คุณเป็นของผมเดี่ยวนี้ล่ะคับ ถึงจะเร็วไปหน่อยแต่ก็เพราะคุณ นั่นล่ะทำให้ผมต้องทำแบบนี้”  หึๆๆ เสร็จผมชัว

    “เฮ้ย! เพราะผมหรอก อุบ......” หายใจไม่ออกใครก้อได้ช่วยผมที ไม่แน่นไปหมดแล้ว ร้อนผ่าวไปทั้งตัวเลย ช่วยผมที

    “ไงล่ะคับ รู้ดีใช่ใช่ม่ะล่ะ” อิอิ kiss อันหอมหวาน

    “นาย นาย...นายมันฆาตกร  นายพรากจูบแรกที่ผมเฝ้าทะนุถนอมมา 17 ปีเต็มผม เกลียดนายที่สุด เลย” ฮือๆๆ จูบแรก จูบแรก หายไปแล้ว หายไปแล้วไม่มีทางหวนกลับ ฮือๆๆ ฉั้นจะฆ่านายเจ้าริว โรคจิต

    “ฮ่าๆๆ”

    “หัวเราะทำไม อีก” มันยั่วประสาท

    “ก็ดีใจ สิคับเพราะผมได้จูบแรกจากคุณ และก็ได้จูบแรกเหมือนกาน งั้นผมว่าเรามาทำอย่างอื่น กันต่อเหอะคับ” ต้องต่อให้ได้

    “นายมันบ้า คิดหรอว่าผมอยากได้จูบแรกของนาย แล้วเนี่ยผมจะมีหน้าไปเป็นเจ้าบ่าวให้สาวคนไหนได้เล่าเนี่ย นายคิดว่าผมจะทำอะไรต่ออีกหรอ ไม่มีทางหรอก ผมไม่เสียท่านายเป็นครั้งที่สองอีกแล้ว” จะไม่มีครั้งต่อไปอีกแล้ว

    “อ้าว หนีไปซะแล้ว แต่ช่างเหอะไว้วันหลังก็ได้ ยังมีเวลาอีกเยอะ สำหรับการต้อนลูกแกะตัวน้อย เข้าคอก ฮ่าๆๆๆถึงเปงเจ้าบ่าวให้สาวไม่ได้ ก็มาเป็นเจ้าสาวให้ผมก็ได้” หึๆๆ ในที่สุดก้อได้มาแล้วนึงอย่าง

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น