ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อวากาศ เเละ สิ่งที่ไม่มีใครต้องการ
ุิว่าในอวาาศมีอะไรบา ุอบผมว่า มี าว เือน วันทร์ วาว าวหา หรือ อาทิย์ เเุ่ลืมว่ามีสิ่สิ่หนึ่ที่อยู่ในอวาาศ มัน่อือ หลุมำ ที่ไม่มีอะไรโเ่นเลยเเม้เเ่น้อยไม่สามารถเปร่เเสออมาอย่าวาวอื่นๆ ไม่มีบริวารอย่าวอาทิย์ไม่มี ู่หูเหมือนโลับวันทร์ ไม่มีเเม้เเ่ที่อยู่อย่าเเน่นอนะเิที่ไหน่อไม่มีใรรู้ หรือหายไป่อไม่มีใร ถามหา หรือ พูถึ เเละ ้อาร
"ไม่ไ้ ไปมหาลัยวันเเรสาย เี่ยวโนรุ่นพี่เเล้หรอ"พี่ปราุผม
ผมมีนามว่า มิน ผมเป็นเ็ายวัยรุ่นที่มีรูปร่าหน้าาไม่โเ่นอะไรสัอย่า หน้าาืๆ ทรผมห่วยๆ สมอเเย่ๆ ส่วนสูที่อยาให้สูึ้นอี 5 เน ่อไม่ไ้ (ผมสู 175 เน)
ผมมีพี่ายพี่สาวอย่าละหนึ่น ถ้าถามผมว่าหน้าาพี่ายพี่สาวอผมเป็นอย่าไร เมื่อุเห็นผมับพี่ายพี่สาวอผมมาอยู่ับผม ุิถึ "าในฝูหส์"อย่าเเน่นอนเพราะหน้าาอพี่ายพี่สาวอผมนั้นเป็นถึระับเือนาวมหาลัยเลยล่ะ เวลาเินผ่านหรือยืนอยู่ับพี่ๆผมผมเเถบไม่ไ้อยู่ในสายาอนที่เินผ่านไปผ่านมาเลยหรือมอมาที่พวเราเลยแม้เเ่น้อย เเ่ถึอย่านั้น พี่ๆทั้สออผม่อไม่เยลืมผมหรือมอ้ามผมเเละทำเป็นไม่สนใอะไรผผมเลยเเ่ับันพี่ๆทั้สออผมนั้นเอาใใสู่เเลผมเป็นอย่าีเลยไม่เยปล่อยมือผมเลยเเ่ับับมือผมเเน่นเเละส่ยิ้มมาให้ผม ผมโีที่มีพี่ทั้สอเป็นพี่ายเเละพี่สาวอผม
ผมไ้เ้ามหาลัยที่มีื่อเสียทา้านวามสวยหล่ออนัศึษาอทามหาลัยแห่นี้ เพื่อเินามรอยอเท้าพี่ายอผม แ่ถึย่านั้นมัน่อไม่เหมือนับพี่ายอผม หนึ่ร้อยเปอร์เน์เ็มหรอ เพราะพี่ายผมนั้นเรียน ะวิศวะ
แ่ผมนั้นไ้เรียนะที่ัวเอเลือเเละอบเลยัสินใเรียนือะสถาปัเพราะผมอบวารูปเพราะารวารูปทำให้เราไ้เห็นอะไรมามายหลายอย่า เ่น รูป้นไม้ับท้อฟ้าเเละเหล่าสัว์ในป่าที่มันทำให้รู้สึสบเเละ ผ่อนลายเเ่มันเเ่าับับรูปในเมือับึสูเเละวามวุ่นวายอผู้นโยรอบ รูปภาพนั้นทำให้รูุ้สึวามึรืนสนุสนานเเสสีเสียมามายรายรอมรอบอยู่ัวเรา เเละารวาภาพผู้นนั้น มันทำให้ผมรู้สึถึนในภาพว่าำลำมี วามสุหรือทุ์ไ้าใบหน้าเเละสายาอนนนั้นเเละ มันยัเป็นวามทรำที่ีสำหรับารวารูปสิ่่าๆอผม้วย
"มินนนนน รีบื่นเร็ววว"
"...ร่อ...ร่อ..."
"มิน เี่ยวไปมหาลัยวันเเรสายน่ะ"
"ร้าบบบพี่ปรา...เเปปหนึ่น้าาาพี่ปรา ออีห้านาทีเอ"
"ไม่ไ้ ไปมหาลัยวันเเรสาย เี่ยวโนรุ่นพี่เเล้หรอ"พี่ปราุผม
"่อไ้รับ"
"เร็ว เร็ว เลยเราอ่ะ"
"ร้าบบบ"
วันนี้ือวันเเรที่ผม้อไป มหาลัยเป็นวันธรรมาอีหนึ่วันสำหรับผมนั้นเเหล่ะ
"มินไปพร้อมพี่เลยไหม"พี่ปอนถามผม อนผมำลัเินมาที่โ๊ะิน้าว
"ไม่เป็นไรรับ เี่ยวไอ้โมารับมินรับ"โเป็นเพื่อนในลุ่มอพวผม พวผมมีันอยู่ 3 น เเ่อีหนึ่นนั้นไปเรียนหมอเลยเหลือผมับไอ้โเพียสอนที่เรียนสถาปั
ไอ้โนั้นมันมีหน้าาที่หล่อมา สาวเห็นสาวรี๊ มาพร้อมับโปรโมั่นเสริม ื้อ 1 แถม 1 บ้านมันรวยมารับรับรอุไ้เเ่านับมัน ุไม่มีวันออยาเเน่นอน เเละ แถมมาพร้อมับ ิแพอันเป็น้อนๆอมันรับที่ผมอิามาที่สุ
"อืมเ เี่ยวน้อโมารับ พี่่อสบายใ ถ้ามินไปมหาลัยนเียวมีหวัโนุเเน่"
"พี้ ปอนอ่ะ"
"555"
"่อรินี่ ว่าไหมปรา"ผู้หินเียวในบ้านเินมาพร้อมับนมปัสำหรับ 3 ที่สำหรับนในบ้านไ้รับประทาน
"ปรา่อิเหมือนัน่ะพี่ปอน ถ้าปล่อยมินไปนเียวมีหวัโนเเน่555"
"พี่ปรา่ออีน มินอลเเล้วน่ะ"
"555" "มาิน้าว่อนอย่าพึอลเลยเรา"
ไอ้โมารับผมหลัาผมิน้าวเสร็ เเละับรถามถนนลายาเลื่อยๆ
"มิน มึว่าถ้าพวเราไปถึมหาลัยันเเล้วะเอไอ้หมอบ่อยเปล่าว่ะ"
"ทำไม ิถึมันหรอ"
หมอือเพื่อนนสุท้ายอลุ่มพวผม ที่มันไม่เลือเรียนะเียวับพวผมเพราะมันมีเหุผลส่วนัว หน้าามันถือว่าหล่อเเบบสไร์สะอาเรียบร้อย เเล้วอีอย่ามันเป็นเ็ทุน เเ่ผม่ออยารู้เหมือนันว่ามันเป็นอย่าไรบาเพราะหมอเป็นนี อบ่วยเหลือเพื่อน เเละเอาใใส่เพื่อนทุนเลยรับ
"ไม่ใ่เเ่อยารู้ เเล้วอีอย่ามัน่อเป็นเพื่อนพวเรา้วย"
"๊ะ"
"อืม"
มหาลัย
โับรถมาอรหลัะพวผม เพราะพวผมมาสายเลยะหลบหนีไปาารโนทำโทษอรุ่นพี่
"ในที่สุ่อมาถึ"โพูอย่าสบายใ เเละหันมาหาผมุยับผม
"อืม"
"มึ พวเราะเเ้ัวว่ามาสายับรุ่นพี่ยัไีว่ะ"โพูึ้น ทำให้ผมใหายไปเเว้บหนึ่
"ไม่รู้"
"เฮ้ย ่วยันิหน่อยิ"มีหลายเผนารลอยึ้นมาในหัวอผมเเ่ิว่าเเผนนี้น่าะีที่สุ(ารโหเป็นสิ่ไม่ีน่ะรับ)
"อืม...บอว่าไป่วยอาารย์นอีไหมว่ะ"
"อืม เเ่พวเราเลยเวลามานานเหมือนันน่ะ"
"บอว่าไปอีะสิ"
"เอ่อ ีเอาอย่าที่มึพูนั้นเเหล่ะ"
ุบ!
"เอ้าเินไปสิไอ้มิน มึรอไรเนี่ย"
"ไม่เอาูลัวว"
"ลัวไร"
"ระ..."
"ระไร"
"ระ...รุ่น...พะ...พี่"
"อีที่ิ เเล้ว่อหยุสั่น้วย"
"ระ...รุ่นพี่"
"ไหน เี่ย! หนีิรอไร"
_________________________________________________
ฝานิยายเรื่อนี้ไว้ในอ้อมออทุน้วยน้ารับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น