ยัยสาวมืดมน

      "นังตัวประหลาด! แกก็เป็นได้แค่คนประหลาดในสายตาทุกคน"

      "ฉันไม่คิดว่าเธอมีตัวตนอยู่ในคณะเรา"

      "เธอก็เป็นแค่ยัยมืดมนที่ไม่มีใครคบ เธอมันคือตัวประหลาด!"

  คำพูดมากมายและสิ่งของที่ปามาจากเพื่อนๆในคณะทำให้น้ำตาของคนประหลาดอย่างฉันไหลไม่หยุด ในใจฉันได้แต่คิดว่าฉันเป็นแค่ตัวประหลาดของทุกคนจริงๆใช่มั้ย?

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แต่งค่ะ ไม่มีฝีมือในการเขียนมากนักถ้าเกิดมีข้อผิดพลาดหรือมีอะไรที่ทำให้ผู้อ่านไม่พอใจ กรุณาช่วยแนะนำและบอกกล่าวเพื่อจะได้นำไปแก้ไขค่ะ ขอความกรุณาค่ะ