[Fic : KHR] รักข้ามเวลาของนายเบสบอล [Normal]

ลำดับตอนที่ #4 : Love across time of Mr. Baseball : 3

 
 

รักข้ามเวลา ของนายเบสบอล 

ตอนที่ : 3

ชื่อตอน : นักเรียนใหม่ ~!

หมายเหตุ : 100%
*************************** Let's Go ~!****************************

Yamamoto Say
จิ๊บๆ ~ แสงแดดส่องมาเข้าตาผม ผมพยายามพลิกตัวเล็กน้อย แต่ก็ทำไม่ได้.. ทำไมน่ะหรอ... ก็เคียวสึเอาแขนผมไปกอดน่ะซิ =A=;;
"งืม ~" เสียงละเมอเหมือนเด็กของคนที่อยู่ตรงหน้าผม เธอกอดแขนผมแน่น จนแขนผมไปเสียดสีกับหน้าอกของเธอ.... ทำให้แขนผมโดนหน้าอกเธอจังๆเลยล่ะ =.,= (W: ไอ้หื่น =[]= !!)
อ๊ะๆ อย่ามองผมแบบนั้นซิผมแค่พูดตามความจริงเองนะ =.,=  
ผมนอนมองหน้าเคียวสึอยู่อยางนั้น อ่า... น่าฟัด เิอ๊ย ! น่ารัก =w=
(W : ยามะหื่นขึ้นทุกวันเลยนะเจ้าคะ = =)
เฮ้ๆ แต่ผมจะไปรักลูกสาวเพื่อนได้ไงละ มันผิดศีลธรรมจะตายไป กินเด็กเนี้ย ={}=
(W : เตรียมตัวผิดศีลธรรมไว้เลยนะเจ้าคะ =w=+)
"งื้อ ~" เคียวสึค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น ผมจึงแกล้งหลับต่อ
ทำไมน่ะหรอ... ก็..ผมอยากอยู่แบบนี้นานๆน่ะซิ =w= ~ 
"งื้อ ~ 6 โมงเช้าแล้วหรอ =~= ~" เคียวสึพึมพำๆ
"ตื่นแล้วหรอเคีวสึจัง ^^ ~" ผมยิ้มเนียนๆตามแบบฉบับของผม
"ยามาโมโตะคุงพึ่งตื่นหรอ ' ' " อ๊า ~ เรียกผมว่ายามาโมโตะคุงด้วย ~ จะลอยแล้ว ~
(W:อันที่จริงรีบอร์นสั่งไว้น่ะ =w=+)  โธ่... ไรท์เตอร์ทำผมเสียเลย =A=
"ฮะๆ อะนะ ^^" 
"งืมๆ ~ ขอไปอาบน้ำก่อนแล้วกันนะ" เคียวสึลุกขึ้นหยิบชุดนักเรียน เดินเข้าห้องน้ำไป
*************************End Yamamoto Say ************************
ตัดมายังโรงเรียนนามิโมริ ~ ห้อง ม.2/A.....
เสียงนักเรียนต่างคุยกัน จนดังลั่น เหมือนตลาดสด แต่เมื่อคุณครูเข้ามาในห้อง กลับเงียบเป็นป่าช้า คุณครูไปประจำที่โต๊ะหน้าห้อง และพูดขึ้นว่า
"เอาละนักเรียนทุกคน วันนี้จะมีนักเรียนย้ายเข้ามาใหม่ เป็นน้องของซาวาดะ"
"น้องของเจ้าห่วยน่ะนะ จะเป็นเหมือนพี่มันไหมเนี้ย" คนในห้องกระซิบกันไปมา
"น้องของรุ่นที่ 10 หรอ... จะปกป้องให้ได้ ! เพื่อเป็นมือขวารุ่นที่ 10 !!" โกคุดระคิดอย่างมาดมั่น
"น้องของสึนะคุงจะเป็นคนยังไงนะ" เคียวโกะนั่งคิด
"เอาละ เธอเขามาได้แล้ว" ครูพูด จากนั้นร่างบางก็เดินเข้ามาในห้อง ทำให้ทุกคนอึ้งไปตามๆกัน
"ฉันซาวาดะ เคียวสึ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ ^^-" ร่างบางยิ้มหวาน ทำเอากระชากใจชายได้ทั้งห้อง (W:แต่ก็ยกเว้นแค่สึนะนะ =w=')
"ตอนนี้... ห้องเราก็มีที่นั่งว่างอยู่แค่ที่เดียวซะด้วยซิ... งั้น... ก็พอดีเลย เคียวสึ ไปนั่งข้างยามาโมโตะ ทาเคชิละกันนะ คนที่นั่งห้านหลังสุด ด้านขวานะ" คุณครูสั่ง
"ค่ะ !" ร่างบางตอบ แล้วเดินไปนั่งข้างๆยามาโมโตะ
"กรี๊ด ~! คุณครูคะ !! ให้ยัยเด็กหน้าใหม่นั่งกับ ยามาโมโตะคุงได้ยังไงกันค่ะ >[]< !!" พวกแฟนคลับของยามาโมโตะ โวยวาย
"นี่พวกเธอรักษามารยาทกันหน่อย เราจะเรีนยกันเเล้ว" คุณครูไม่สนใจ แล้วหยิบหนังสือขึ้นมาสอน
"เอาละ วิชาเเรกเราจะ เรียน คณิตศาสตร์กันนะ" ครูพูดแล้วหันไปเขียนที่กระดาน ร่างบางก็หยิบแว่นขึ้นมาใส่ แล้วหันไปมองคนที่นั่งอยู่ข้างๆ
"หน้าฉันมีอะไรติดงั้นหรอ ยามาโมโมะคุง ' ' "
"อ่า.... ปะ..ปล่าวๆ ^^" 'ในความคิดของยามาโมโตะ : ใส่แว่นแล้ว... ยิ่งน่ารัก =//w//='
(W: แถมรูปเคียวสึจังตอนใส่แว่น =//w//=)
  
เวลาล่วงเลยมาจนถึงพักเที่ยง แน่ล่ะ ยามาโมโตะไม่ได้สนใจการเรียนเลย เพราะเอาแต่จ้องหน้าเคียวสึอยู่
"รุ่นที่ 10 ไปกินข้าวกันเถอะคร๊าบ ~!"
"อะ..อื้ม !"
"หนูไปด้วยคนนะคะ ' ' "
"ได้เลยคร๊าบคุณเคียวสึ ^O^ !"
"ฮะๆ งั้นฉันไปด้วยคนนะ =w=" ยามาโมโตะโผล่เข้ามาในวงสนทนา แล้วทำเนียนโอบเอวเคียวสึซะงั้น
"ยะ...ยามาโมโตะคุง O////O" เคียวสึหน้าแดงฉ่า
"เจ้าบ้าเบสบอล ! แกจะเนียนเกินไปแล้วนะโว้ย =[]= !!" โกคุเดระโวยวาย
"เอาน่าๆ โกคุเดระคุง เดี๋ยวไปดาดฟ้าแล้วจะเราอะไรให้ฟังนะ ^^' ส่วนยามาโมโตะ ปล่อยมือของนายซะ - -+" สึนะมองยามาโมโตะ ประมารว่า 'หวงลูกสาว'
"อะฮะๆๆๆ ^^;;" สายตานั้นทำเอายามาโมโตะเหงื่อแตกพลั่ก ปล่อยมือจากเอวเคียวสึทันที
"อ่า... ไปกินข้าวกันเถอะค่ะ ^^' " เคียวสึเดินนำไปก่อน ตามด้วยสึนะ ยามาโมโตะ และโกคุเดระ
"เธอดูโน่นซิ มาวันแรกก็ลากผู้ชายไปกินข้าวด้วยซะแล้ว" กลุ่มพวกผู้หญิงที่ยังอยู่ในห้องก็ซุบซิบนิทาเคียวสึ
"น่าหมั่นไส้เหลือเกิ๊นนนนน - -*" ผู้หญิงคนที่ 2 พูด
"เย็นนี้ดักตบมันดีไหมล่ะ -___,-" ผู้หญิงคนที่ 3 เอ่ย
"หึ ! ดีเลย ! ทำตัวน่าหมั่นไส้ดีนัก -____,-" คนอื่นๆเห้นดีด้วย... เย็นนี้คงไม่ปลอดภัยแล้วล่ะ....
*****************End Writer***************************
ณ ดาดฟ้า
Tsuna ' Say
"เอาล่ะ โกคุเดระคุงฟังนะ คือว่าที่จริงเคียวสึไม่ใช่น้องสาวฉันหรอกนะ" ผมอธิบาย
"ละ...แล้วใครล่ะครับ =[]= ?!"
"เป็นลูกสาวชั้นที่มาจากอนาคตน่ะ"
"อ่า...ครับ..." โกคุเดระคุงดูเข้าใจง่ายมากๆ 
"ฮะๆ เคียวสึก็ต้องอยู่กับพวกเราไปอีกซักพักล่ะ ^O^"
"แต่...จะได้กลับตอนไหนก็ไม่รู้นะคะ _ _"
"เฮ้อ ~ ยังไงก็ต้องมีวันนั้นอยู่ดีล่ะ เคียวสึ"
"ค่ะ _ _"
"เอาน่า ยังไม่ถึงเวลานั้นเลยนะ กินข้าวเถอะ เดี๋ยวจะกรี๊งซะก่อนนะ" ยามาโมโตะพูด พวกเราจึงกินข้าวเที่ยงกัน และเมื่อออดดังพวกเราก็เข้าเรียนต่อ 
********************************End Tsuna********************************
(T : บทฉันน้อยดีนะ = = // W: แหะๆ =w='')
KyoTsu ' Say
ตอนนี้เลิกเรียนแล้ว ฉันจึงจะเดินกลับบ้าน ที่จริงก็ต้องกลับกับยามาโมโตะคุงนั่นแหละ แต่ยามาโมโตะคุงติดซ้อมนี่ซิ เฮ้อ ~ 
"เคียวสึ ! เรามาคุยกันหน่อยซิ" ฉันสดุ้งโหยง พอหันไปมองก็เจอเพื่อนร่วมชั้น ผู้หญิง 3 คน ยืนอยู่
"มะ..มีอะไรหรอ ^^' " ผู้หญิง 2 คนเดินมาข้างหลังฉัน แล้วล๊อคแขนฉันไว้
"จะ..จะทำอไรน่ะ ! ปล่อยนะ !" ฉันดิ้นไปมา 
"หึ ! ยั่วผู้ชายนักนะ ! สั่งสอนซะหน่อยแล้ว !"
เพี๊ยะ !! เสียงฝ่ามือกระทบกับใบหน้าฉันอย่างแรง จนแก้มของฉันเป็นรอยแดง
"พวกเธอ ! ทำอะไรแฟนฉันน่ะ !!" เสียงนี่มัน... ยะ..ยามาโมโตะคุง O__O !!
"ฟะ..แฟนหรอ !! พะ....พวกเราขอโทษนะ" กลุ่มผู้หญิงพวกนั้นวิ่งแจ้นหายไปทันที
"เคียวสึ ! เป็นอะไรไหม O O !!" ยามาโมโตะคุงรีบวิ่งมาพยุงฉันให้ลุกขึ้น
"มะ...ไม่เป็นไรหรอก แค่... แก้มแดงๆน่ะ ^^#"
"อ่า...กลับบ้านกันเถอะ" 
"ซ้อมเสร็จแล้วหรอ ' ' ?"
"อื้อ ! ซ้อมเสร็จแล้วล่ะ กลับบ้านกันเถอะนะ ^^" ยามาโมโตะคุงหยิบกระเป๋าฉันขึ้นมา แล้วจูงมือฉันเดินกลับบ้านทันที เมื่อตอนนั้น.. ยามาโมโตะคุงบอกว่า..ฉันเป็นแฟนเขาหรอ.... คะ...คงไม่จริงหรอกละมั้ง....
**************************************************************************************