[Fic : KHR] รักข้ามเวลาของนายเบสบอล [Normal]

ลำดับตอนที่ #3 : Love across time of Mr. Baseball : 2

 
 
รักข้ามเวลา ของนายเบสบอล 

ตอนที่ : 2

ชื่อตอน : ความจริงที่มิอาจเกิดขึ้น ?!

หมายเหตุ : ลงครึ่งแรกวันที่ 30 มกราคม / ลงครึ่งที่ 2 วันที่ 1 กุุมภาพันธ์
*************************** Let's Go ~!****************************
KyoTsu Say 
คนที่ฉันพึ่งเจอเมื่อ 10 นาทีก่อนเดินอยู่กับฉันเพื่อพาฉันไปหาท่านพ่อของฉัน หวังว่าเขาจะไม่โกหกฉันนะ เขาคงไ่ม่ใช่คนชั่วหรอกนะ =A=..... แล้วถ้าเขาเป็นคนชั่วล่ะ ?! ไม่ๆๆ คนหน้าตาซื่อๆแบบนี้ไม่น่าจะเป็นคนแบบนั้น แต่ว่านะ มันก็มีคนร้ายที่หน้าตาซื่อๆก็เยอะนี่ ?! มันคงไม่เป็นแบบนั้นหรอกมั้งนะ =A=;;;;  
"นี่ ! เธอคิดอะไรอยู่น่ะ =A= !" เขาตะโกนใส่หูฉัน ทำให้ฉันหลุดออกจากความคิดบ้าๆของตัวเอง
"ทำไมต้องตะโกนด้วยล่ะ =[]= !"
"ฉันเรียกเธอเป็น 10 กว่ารอบแล้วนะ =A=..." จะ....จริงดิ๊ ?!
"ขะ..ขอโทษ _ _ll"
"ฮะๆ ไม่เป็นไรๆ" อะไรกันเนี้ย ! ตาคนนี้ อารมย์ทำไมเปลี่ยนง่ายแบบนี้ ={}= ! 
"นะ...นายนี่มัน...." 
"หืม ? มีอะไรงั้นหรอ แต่ว่าถึงบ้านสึนะแล้วนะ ^O^" เขาหันมามองฉัน หน้าตาซื่อๆของนายนี่มัน.. น่ารักหรือน่าหมั้นไส้้ดีล่ะ =A=
"ช่างมันเถอะน่า =___=" ฉันหันไปตอบเขา เขามองหน้าฉันแล้วยิ้มบางๆ ก่อนจะเดินไปเคาะประตูบ้านของท่านพ่อของฉัน

ฟิ้ว ~ เงียบสนิท.....

"ฮะๆ ไม่อยู่ละมั้ง ^O^" เขาหันมาพูดกับฉันแต่ฉันรู้สึกได้ยินอะไรบางอย่าง....
"ไม่ใช่...อยู่แถวนี้ล่ะ รู้สึกว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น"ฉันบอกตามที่ฉันรู้สึก

บึ้ม ~!!!!!

นั่นไงว่าแล้ว =__=' a คุณลุงรีบอร์นต้องเจื้อนท่านพ่ออยู่แน่เลย ={}=''
"ว้าก ~!!! รีบอร์นแกล้งคุณแรมโบ้อีกแล้ว ~!!!!!" ฉันหันไปมงต้นเสียงปรากฎว่าเห็น เด็กชุดลายวัวตัวน้อยลอยออกไปทางหน้าต่างและปลิวไปไกล เจื๋อนคุณแรมโบ้งั้น หรอ.. นึกว่าคุณพ่อซะอีกแน๊ะ =A=''
"อะฮะๆ แสดงว่าอยู่กันนะซินะ งั้นเข้าไปเลยละกันนะ ^O^ ~!" เขาพูดแล้วตรงไปเคาะประตูบ้านทันที
"มะ...มาแล้วคร๊าบ ~! อ้าว ? ยามาโมโตะเองหรอ แล้วผู้หญิงคนนี้...." ท่านพ่อของฉันมองมาที่ฉัน
"อ่า... เข้าไปในบ้านก่อนเถอะนะคะ แล้วฉันจะเล่าให้ฟัง ^^;;" ฉันพูดแล้วดันหลังยามาโมโตะ(ที่พึ่งรู้ชื่อเพราะท่านพ่อเรียก !) กับท่านพ่อเข้าไปในบ้าน
**********************************************************************************
Tsuna Say
อยู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง ที่หน้าตาคล้ายๆกับผม พร้อมกับยามาโมโตะ =A= ! แต่ที่สงสัยคือเธอเป็นใครกันแน่ =[]= ?! ตอนนี้ผม ยามาโมโตะ รีบอร์น กับผู้หญิงปริศนานั่งอยู่ที่โต๊ะในห้องของผม 
"เอาล่ะค่ะ ฉันจะอธิบายให้ฟังก็แล้วกันนะคะ" เธอเริ่มเล่า ผมจึงฟังที่เธอพูด
"ฉันชื่อ ซาวาดะ เคียวสึ ลูกสาวของท่านพ่อสึนะ กับ ท่านแม่เคียวโกะ มาจากโลกอนาคต 20 ปีข้างหน้า โดยบาซูก้าทศวรรตของคุณแรมโบ้ที่พัง ฉันจึงมาอยู่ที่นี่ และไปโผล่ที่บ้านของคุณยามาโมโตะ ก็...ประมาณนี้ล่ะค่ะ" ผมรู้สึกว่าเธอรวบรัดมันได้ดีมากเลยนะ =A=''
"แต่...เธอก็น่าจะอยู่เกิน 5 นาทีแล้วนะ ทำไมยังกลับไม่ได้ล่ะ" ผมถามเธอ เธอไม่พูดอะไร ได้แต่ส่ายหน้าให้ผมอย่างเดียว
"ฮะๆๆๆ เรื่องแบบนี้เข้าใจยากจัง ^O^" ยามาโมโตะพูดตามแบบฉบับของเขา
"เพราะบาซูก้าที่พัง เธอถึงมาอยู่ที่นี่ซินะ" รีบอร์นพูดขึ้นบ้าง
"ค่ะ" เคียวสึตอบสั้นๆ
"เราต้องหาที่อยู่ชั่วคราวให้กับเคียวสึ แล้วก็เอาเธอไปเรียนที่นามิโมริด้วยล่ะ" 
"แต่ !! บ้านฉันคนเต็มแล้วนะ =[]= !!" ผมท้วง
"บ้านยามาโมโตะซิ" รีบอร์นพูด
"เห ? บ้านฉันน่ะนะ ?"
"มันจะดีหรอคะ =[]= !"
"พวกเธอไม่ทำอะไรกันมันก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ -___,-"
"กะ..ก็ได้ค่ะ _ _"
"แล้วก็เธอต้องอยู่ที่ีนี่ในฐานะน้องสาวของสึนะ ไม่ใช่ลูกสาว"
"ค่ะ _ _"
"งั้นก็ตามนี้ ! ฉันจะไปจัดการเรื่องโรงเรียนของเคียวสึให้นะ" รีบอร์นพูดแล้วกระโดดออกหน้าต่างไป
"ตอนนี้มันก็เย็นมากแล้วนะ กลับบ้านได้แล้วล่ะ" ผมพูด
"โอ้ส ! งั้นเจอกันวันพรุ่งงนี้ที่โณงเรียนนะสึนะ ^O^ ! ไปกันได้แล้วเคียวสึจัง ~" ยามาโมโตะลุกขึ้นยืน แล้วจูงมือเคียวสึออกไปทันที ผมสังเกตเคียวสึโบกมือมาให้ผมเล็กน้อย แล้วเดินตามยามาโมโตะไป
**********************************************************************
เอาล่ะค่ะ ตอนนี้ทุกคนคงจะเห็นว่า ฟิคนี้ สีสรรค์สดใสมาก =w=''
เราจะมาดูกันว่า แยกสีนี่ยังไง ~! 

สีน้ำเงิน - ยามาโมโตะ
สีชมพูอ่อน - เคียวสึ
สีส้ม - สึนะ
สีเหลืองเข้ม - รีบอร์น
สีชมพูเข้ม - เคียวโกะ
สีแดง - โกคุเดระ
สีเขียวกลางๆ - แรมโบ้
สีเหลืองพื้นหลังดำ - เรียวเฮ
สีน้ำตาล - ฮารุ
สีม่วงแดง - ฮิบาริ

ไรท์ยืมสีคุณฮิบาริเขามานิดหน่อย =w= v ฝันดีราตรีสวัสดิ์นะคะ ~