[Fic : Reborn] [Normal] สะดุดใจยัย 'โมเอะ' [1827]

ลำดับตอนที่ #2 : สะดุดใจ ยัย 'โมเอะ' : ตอนที่ 1

ณ บ้าน ซาวาดะ
"แม่คะ หนูไปก่อนนะคะ / แม่คร๊าบ ~ ผมไปก่อนนะคร๊าบ ~" เสียงของเด็กหญิงนามว่าสึนะและพี่ชายของเธอมุคุโร่
บอกลาแม่ของตนก่อนที่จะออกจากบ้าน เหมือนทุกๆครั้งในวันเปิดเรียน
"จ้า เดินทางดีๆนะลูก" เสียงของ ซาวาดะ นานะ บอกลาลูกของตน ดังออกมาจากในห้องครัว  
"คร๊าบ ~ / ค่า ~" ทั้งสองพี่น้อง เดินออกจากบ้าน ตรงมาที่ โรงเรียน 'นามิโมริ'
"เฮ้อ ~ เปิดเทอมแล้วหรอเนี้ย เวลาผ่านไปเร็วชะมัด" เด็กสาวถอนหายใจ
"คึหึหึ เอาน่า เปิดเทอมไม่ได้แย่ซักหน่อย" มุคุโร่บอกน้องสาวของตัวเอง
"ที่พี่พูดแบบนี้ เพราะพี่อยากเจอ พี่เบียคุรัน ใช่ม๊า ?" สึนะพูดหยอกพี่ชายตัวเอง
"บ้าหรอ ? ใครจะไปอยากเจอยัย ผู้หญิงหัวเผือกคนนั้นเหล่า ~~" มุคุโร่ปฎิเสธสึนะแบบรวดเร็ว จนสึนะเห็นท่าทีลุกลี้ลุกลนของพี่ตัวเอง
"ใครเป็นผู้หญิงหัวเผือก ไม่ทราบย่ะ คุณชายหัวสับปะรส" เบียคุรัน เดินมาถึงที่พวกสึนะยืนอยู่ และได้ยินเรื่องที่มุคุโร่พูด
"ใครเป็นคุณชายหัวสับปะรสกันห๊ะ ยัยเผือก !" 
"นายสับปะรส !" แล้วทั้งคู่ก็ทะเลาะกันไปเรื่อยเปื่อย สึนะชินกับสภาพเเบนี้ เพราะ 2 คนนี้เจอกันแล้วเป็นอันว่ามีเรื่อง
ทั้ง 3 คน เดินมาจนถึงนาโรงเรียนนามิโมริ เมื่อเดินมาถึงหน้าโรงเรียน ก็เจอกับเพื่อนสนิท ของสึนะ โกคุเดระ พอดี
"สึนะจัง ~!!" โกคุเดระวิ่งเข้ามาหาสึนะ โดยถ้าที่แบบว่าดีใจที่ได้เจอซักที ประมาณนี้
"สวัสดีจ๊ะ ฮายะจัง อ๊ะ !" เมื่อวิ่งมาถึง โกคุเดระ ก็โผกอดสึนะซะงั้น
"ฉันคิดถึงเธอมาเลยนะ สึนะจัง >w<" โกคุเดระกอดคอสึนะ แล้วแสดงอาการ คิดถึงเกินเหตุ
"อ่ะ..จ๊ะ แอ่ก ! อย่ารัดแน่น เจ็บ !" สึนะอุทานออกมาเพราะโกคุเดระ กอด(รัด)คอตัวเองแบบแน่นสุดๆ
"ขอโทษนะ เอาล่ะ ! เราไปดูบอร์ดกันมีนักเรียนใหม่ด้วยนะ
ไปเร็วเข้า ~!!!!" โกคุเดระทำหน้าสำนึกไปแว้บนึงแล้วก็กลับมายิ้มแล้วลากสึนะไปที่บอร์ด
"เหวอ ~!!" สึนะก็ต้องวิ่งตามเพื่อนสาวไป โดยหันมามองพี่ชายตัวเองแล้วตะโกนไปว่า "พี่ ! เจอกันตอนกลางวันนะคะ ~!!!"
มุคุโร่หันมามองแล้วยิ้มให้ แล้วกลับไปทะเลาะกับเบียคุรันต่อ (เอิ่ม = =;;)
หลังจากนั้น ที่สึนะกับโกคุเดระไปดูที่บอร์ด สึนะก็สดุดกับชื่อๆหนึ่งเข้า
"อาซาโนะ นิชิรุ หรอ ? อืม.... คุ้นๆแหะ เหมือนกับจะเคยเจอ" สึนะทำท่าครุ่นคิด จนเพื่อนสาวเอะใจ
"เป็นอะไรหรอ สึนะจัง ?"
"ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ ฮายะจัง แค่คิดะไรนิดหน่อยน่ะ ^^"
โกคุเดระ ถอนหายใจเพราะรู้ว่าเพื่อนตัวเองไม่ได้เป็นอะไร แล้วพอออดเข้าเรียนดัง โกคุเดระก็ลากสึนะไปที่ห้องเรียนทันที
Tsuna ' Say
ณ ห้องเรียน
"เอาละ วันนี้จะมีนักเรียนใหม่เข้ามาเพิ่มอีก 2 คนนะนักเรียน เอาละ เข้ามาได้ !" หลังจากที่ครูพูด ก็มีเด็กผู้หญิง 2 คนเดินเข้ามาในห้อง
"สวัสดีจ้า ~! ฉันชื่อ อาคาว่า อาซากิ ฝากตัวด้วยนะ ~!!" ผู้หญิงผมสีแดงพูดก่อนเธอคนนี้ดูอารมย์ดีจัง
"สวัสดี ฉัน อาซาโนะ นิชิรุ ฝากตัวด้วย" ผู้หญิงผมสีน้ำตาลพูดต่อดูเหมือนคนๆนี้ ดูเงียบขรึมจัง
"อาคาว่า กับ อาซาโนะเป็นเพื่อนกัน ต้องย้ายมาด้วยเรื่องบางอย่าง
เข้ากับเธอทั้งสองคนให้ได้ล่ะ เธอทั้งสองคนไปนั่ง หน้า ซาวาดะนะ"
"ค่ะ" ทั้งสองคนมองหน้าคุณครูแล้วตอบรับพร้อมกัน อาซากิก็ถามครูว่า
"ครูคะ แล้วซาวาดะคนไหนคะ ?" อาซากิถาม
"คนนั้น" นิชิรุชี้มาที่ฉัน เอ๋ ? รู้ได้ไง
"อ้าว ? คนนั้น ที่มาบ้านเธอตอน 4 ปีที่แล้วนี่ ญาติเธอนี่นา"
"ก็ใช่น่ะซิ" เอ๋ ? ญาติฉ้าน ~!!!! แต่เดี๋ยวก่อนนะก็ว่าคุ้นๆ = [    ] =
เธอทั้งสองคนเดินมานั่งหน้าฉัน คุณครูแจ้งพวกเราว่าวันนี้ครูมีติดประชุม 
พวกเราจึงสบายกันทั้งวัน ระหว่างนั้น อาซากิ ก็หันหน้ามาคุยกับพวกเรา
"เธอชื่อ อาคาว่า อาซากิ ใช่ไหม ?" ฉันถาม
"จิ๊จิ๊จิ๊ อย่าเรียกฉัน อาซากิ เรียกเเค่ซากิก็พอ ส่วนเพื่อนฉันเรียกเธอว่า ชิรุ ก็ได้ =w="
"งืมๆ แล้วเธอเป็นญาติกับใครในโรงเรียนนี้รึปล่าว ?"
"อ๋อ ก็เป็น... น่ะสิ" ซากิจังพูด ด้วยน้ำเสียงเบานิดหน่อย พวกเราสังเกตสีหน้าที่เศร้าเล็กน้อยของซากิจัง
"แล้ว เธอเป็นญาติกับใครล่ะ ^^ ?" ฉันถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเข้าไว้
"ฉันน่ะ เป็นญาติกับ ฮิบาริ เคียวยะ และ ฮิบาริ เบียคุรัน ไง ^^" 
"เอ๋ ?? เธอเป็นญาติกับ 2 คนนั้นหรอ !"
"งืมๆ ^^"
"ขออนุญาติเข้าห้องครับ ^^" ยามาโมโตะ เดินเข้ามาในห้อง
แล้วไปนั่งด้านหลังฉันไปฮายะจัง ซึ่งเป็นโต๊ะเดี่ยว 
"นี่ ! ใครหรอสึนะ ?" ซากิจังถาม
"โอ้ส ! ฉันชื่อยามาโมโตะ ทาเคชิ แล้วเธอล่ะ ?"
"ฉันชื่อ อาคาว่า อาซากิ เรียกว่า ซากิเฉยๆก็ได้นะ ^^
ส่วนเพื่อนฉันชื่อ อาซาโนะ นิชิรุ เรียกว่า ชิรุ เฉยๆก็ได้ ^^"
"โอ้ส !" แล้วพวกเราก็คุยกันเรื่อยเปื่อย จนคุณครูเข้ามาสอนแล้วเราก็เรียนตามปรกติ
พอพักกลางวัน พวกเราก็ไปกินข้าวกัน แล้วพอเบียคุรันเจอกับ ซากิจัง
ก็ตกใจเพราะมได้เจอกันมานานแล้ว แล้วจากนั้นพวกเราก็มาเรียนตามปรกติ 
จนกระทั่ง เลิกเรียน..
"ซาวาดะ ครูวานให้เธอเอาเอกสาร ไปให้ที่ห้องกรรมการคุมกฎหน่อยนะ" 
"ค่ะ !" ฉันก็ยกกองเอกสารไปที่ห้องกรรมการคุมกฎ
End Tsuna ' Say 
ร่างบางหอบเอาสารอันบักเอ้ก ไปที่ห้องกรรมการคุมกฏ
โดยไม่รู้ว่าตัวเองกำลังจะเจอกับปัญหา (หัวใจ)เข้าซะแล้ว......
"โอ้ย !" ร่างบางเดินไม่กระทบกับสิ่งบางอย่าง จนล้มลง
แต่ดูท่าว่าร่างสูงที่ถูกเดินชน จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยสักนิด
สึนะเงย หน้าขึ้นมาช้าๆ แล้วพบกับ ชาย ผู้มีตา สีนิล ผมสีดำ หน้าตาคมเข้ม 
ทำให้สึนะสติหลุดไปซักพัก 
ฝ่ายร่างสูง ก็มองร่างบาง อยู่เหมือนกัน
ร่างบาง ผมสีน้ำตาล ดวงตาที่ไร้เดียงสา กำลังจ้องมองเขา
เขารู้สึกผิดปรกติกับตัวเอง ว่าหัวใจเขามัน เต้นรัว
แต่ซักพักก็กลับมาอยู่ในโหมด กรรมการคุมกฏสุดโหด
ฝ่ายสึนะ เมื่อนึกขึ้นได้ ว่าคนคนนี้ คือ ' ฮิบาริ เคียวยะ ' กรรมการคุมกฎสุดโหดแห่งนามิโมริ
"ขะ...ขอโทษนะคะ !" สึนะขอโทษฮิบาริ ก้มหน้าลงแล้วหลับตาปี๋ แต่ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
สึนะค่อยๆลืมตาขึ้นมาช้าๆ ภาพที่เห็นก็คือ ฮิบาริ กำลังเก็บเอกสารที่อยู่ที่พื้น 
สึนะ รีบเก็บเอกสารที่เหลือ แล้วรับเอกสารจากฮิบาริ ที่ฮิบาริยื่นให้
แล้วลุกขึ้นยืน โค้งขอบคุณฮิบาริ แล้วรีบเดินจากไป พร้อมกับใบหน้าที่แดงฉ่า
ฝ่ายฮิบาริเอง ก็รู้สึกหัวใจปั่นป่วนสุดๆ เเต่ซักพักก็กลับเป็นสีหน้าเดิม
แล้วเดินไปที่ห้องประชุมที่เขามุ่งหน้าไป
______________________________________________________________

แง่มๆๆๆ เป็นไงบ้างคะตอนแรก สั้นไปไหม ? ยาวไปไหม ? (ไอ้ข้อนี้คงไม่ใช่) สนุกไหม ?
เป็นไงบ้าง ? เอ้า ! เม้นต์บอกเลยค่ะ ^^ ~! (เม้นต์ไม่ถึง 5 ไม่อัพตอน 2 นะเอ่อ.... -*-)