[Fic : KHR] รักข้ามเวลาของนายเบสบอล [Normal]

ลำดับตอนที่ #2 : Love across time of Mr. Baseball : 1 (100%)

รักข้ามเวลา ของนายเบสบอล 
ตอนที่ : 1
ชื่อตอน : หญิงสาวผู้มาจากอนาคต 
หมายเหตุ : ตอนนี้อาจสั้นซักหน่อยนะคะ ขออภัย

****************************************************************************

ณ คฤหสน์วองโกเล่ โลกอนาคต

"วะฮ่าฮ่า ~!! คุณแรมโบ้มาโลกอนาคตอีกแล้ว ~!!" เสียงแรมโบ้อายุ 5 ขวบ ที่มาจากโลกอดีต วิ่งว่อนรอบคฤหาสน์ทำให้สาวน้อยนาม 'เคียวสึ' ต้องวิ่งวนไล่จับแรมโบ้ให้อยู่นิ่งๆ
"คุณแรมโบ้ ~! หยุดวิ่งเดี๋ยวนี้นะคะ ~! เดี๋ยวก็ล้มหรอก !"
"วะฮ่าฮ่าฮ่า ~! ถ้าหยุดเคียวสึก็จับได้น่ะซิ วะฮ่าฮ่าฮ่า ~!" วัวน้อยวิ่งโดยไม่มองทาง จน.....
ตุ้บ ~! หกล้มจนได้.... บาซูก้าทศวัตรที่ไม่สมบูรณ์ เพราะการซ่อมของจางนีนิ ในโลกอดีต กระเด็นไปครอบตัวของเด็กสาว
ตู้ม ~!! ร่างของหญิงสาว หายไปในโลก 20 ปี ก่อนซะแล้ว...

ณ บ้านของยามาโมโตะ 20 ปีก่อน....

KyoTsu's Talk
อยู่ๆ ฉันก็โดนบาซูก้าทศวรรต พามายังโลก 20 ปีที่แล้ว ให้ตายซิ ! แล้วที่นี่มันที่ไหนกันละเนี้ย ! 
ฉันมองไปรอบๆห้องเพื่อสำรวจสิ่งรอบข้าง ไม่มีใครอยู่ที่นี่งั้นหรอ....
ครืด ~!! เสียงประตูเปิดขึ้น เสียงนั่นทำให้ฉันหันขวับไปมองต้นเสียงทันที พอฉันมองฉันก็ตะลึ่ง เพราะคนที่ออกมาจากห้องนั่นน่ะ... เป็นผู้ชาย !!!!  ถะ...ถะ..แถมยัง เปลือยอกอีกต่างหาก มันทำให้ฉันพูดไม่ออกเลยทีเดียว
"นะ..นี่เธอ =//[]//= !!" 
"O//[]//O" หน้าของฉันในตอนนี้
"ทะ...เธอ... =//[]//= !!" เขามองหน้าฉัน จนสติฉันกลับคืนมาแล้วฉันก็..
"กรี๊ด !!!!!!!!!!!!!!!!!!" ฉันกรีดร้องสุดเสียง เขารีบวิ่งเอามือหนาของเขามาปิดปากฉัน ฉันดิ้นไปดิ้น แต่เขาโอบเอวฉันไว้ไม่ให้ฉันดิ้นไปไหนได้
"อ่อยอันนะ ! (ปล่อยฉันนะ =[]= !!)"
"ชู่ว์ ! เงียบๆหน่อยจะได้ไหมเธอ" เขาพูดกับฉัน จนฉันยอมอยู่เฉยๆ และในที่สุดก็ปล่อยฉันให้เป็นอิศระ
"แล้วนี่เธอมาจากไหนกันละเนี้ย o o" เขาลุกขึ้นแล้วก้มมองฉันด้วยสีหน้าที่ไร้เดียงสามากๆ
"ฉัน...คือว่า...อยู่ๆก็มาที่นี่ โดยข้ามเวลามาจากอนาคตน่ะค่ะ =__=' a" 
"ฮะๆ อ๋อ ! แบบนี้เองหรอ ^O^"
"นี่..คือว่าคุณรู้จัก ซาวาดะ สึนะโยชิ ไหมคะ ' ' "
"อ่า....สึนะหรอ.. รู้จักซิ ! เดี๋ยวฉันพาเธอไปก็ได้"
"อ่า ! ขอบคุณค่ะ ^O^ !!" ฉันเผลออไปกอดเขาเข้า เพราะความเคยชินของฉัน
"อ่ะ ! นะ....นี่เธอ ปะ..ปล่อยฉันเถอะนะ หน้าอกเธอมันโดนฉันนะ -///-" เขาพูดพร้อมหน้าแดง
"อ่ะ ! ขะ...ขอโทษนะ -///-" ฉันรีบเด้งตัวออกจากเขาทันที เรามองหน้ากันไปมา หน้าของเราแดงทั้งคู่ นะ...นี่มันอะไรกัน..