ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Ch.นี่หรือคือดินแดนมหัศจรรย์!?
PaRT Thee
..........................................
I'm not Alice!!
..........................................
I'm not Alice!!
...จ้อง........
....จ้อง...........
.......และยังคงจ้อง......
........และยังคงที่จะจ้อ. ผลัวะ!!!....
เสียงมือของเวย์ลิสที่กระทบเข้ากลางกบาลผมดังขึ้น ก่อนที่ผมจะตื่นจากภวังค์ในการ....จ้องมองท่อ...
"คุณจะได้ฤกษ์หรือยังครับ! ถ้ามันเป็นปลากัดคงท้องไปแล้วล่ะ!" ไอ้เวรหัวสาหร่ายนี่ตะโกนด่าผม
แน่จริงก็โดดไปก่อนเด้
"เงียบน่า นี่ถ้าชั้นไม่เห็นแก่ย่าชั้น ชั้นไม่ทำอะไรแบบนี้แน่!" ผมตะโกนกลับไป
"คุณทำให้...ผมเสียเวลาอยู่นะครับ!!" บ๊ะ!! อยู่ๆมันก็หันมาถลึงตาใส่ กะอีแค่เวลาที่ผ่านไปไม่กี่นาทีเนี่ยนะ!
"อ๋อ....." แล้วแกจะได้รู้ว่าเสียเวลาจริงๆนะมันเป็นยังไง!!
"โผละ!!!!!!" เสียงนาฬิกาข้อมือของเวย์ลิสที่แตกออกเป็นเสี่ยงๆ ซึ่งใครทำกัน!
หึหึหึ มันก็จากน้ำมือของผมเองเนี่ยล่ะ!
ฮ่าๆๆๆ เสียเวลานักใช้ไหม!! แกต่างหากไม่ให้เวลาชั้นเตรียมตัวเลย!
"คุณ......" ไอ้หัวสาหร่ายนี่เอ่ยขึ้นเบาๆก่อนจะกระดิกหูกระต่ายสีขาวๆ ...
ทำไม! จะเอาหูแสนน่ารักนั่นฟาดชั้นเหรอ~
"เหออ?? ผัวะ!!!!!!!!!" เฮ้ยยยย มันทำจริงง ไอ้หูน่ารักๆแบบนั้นมันฟาดลงมาที่แก้มผม
จนผมกระเด็นไปกลางถนน!!
เอ๋ ท่อ??? เหมาะเจาะเนี๊ยบนิ๊ง! ไอ้ตะไลเว้ยยยยยย!!! ทันใดนั้นโลกของผมก็มืดสนิท
-*************************-*********************************--------
"ทวีเดิลดี!! เจ้ามัวทำอะไรอยู่!!" เสียงของผู้หญิงตะโกนดังขึ้นมาเหมือนพยายามเรียกใครอีกคนให้เข้าไปช่วย
แล้วตรงหน้าชั้นมีอะไรละเนี่ย...นม?
"....อา..เจ้า? ทวีเดิลดัม!! เจ้านี่มันล่วงเกินข้า!!" บ้านป้าสิ......เธอเองนะที่เอาหนองโพมาไว้ที่หน้าชั้นน่ะ
ผมค่อยๆมองรอบๆ
ผู้หญิงคนที่อยู่ตรงหน้านี้คงราวๆอายุประมาณ19-20 จะว่าไปสวยสุดๆแถมยังตู้มอีกตังหากผมหยักโศกสีดำยาวนั่น
เข้ากับรูปหน้าสีขาวๆของเธอมาก ริมฝีปากสีแดงสด การแต่งกายของเธอเป็นเสื้อคอกว้างลายขาดคาดแดง
กางเกงยีนขาสั้นกุด ในมือ..ถือ...ค้อนยักษ์? เฮ้ย จะว่าไปตัวของหล่อนมีเลือดเต็มเลยนี่หว่า!!
"เจ้า....เป็นขาวหรือแดง!!!" หา?? นี่คือคำถามการเมืองเหรอ ผมหันไปตามเสียงถามของอีกคนที่
หน้าตาเหมือนคนข้างหน้าของผมอย่างกับแกะ แฝดสินะ
"เอ่อ ผม...คือผม.." จะว่าไปไอ้กระต่ายเวรนั่นไปไหน!! ในเวลาที่กูต้องการไม่เคยจะอยู่!
"...น่ารำคาญฆ่ามันเลยน่า!! ทวีเดิลดัม!! เอาตะปูของเจ้ามาเสียบมันซะที!" ยัยคนข้างหน้าตะคอกใส่ผม
"..นี่ พวกเจ้าคิดจะทำอะไรอลิซน่ะ" เสียงคุ้นๆเอ่ยขึ้น ผมหันไปมอง ฮืออ อยากเข้าไปโดดกอดหมอนี่ชะมัด!
เวย์ลิสสสส พวกมันจะฆ่าชั้นนน! ผมส่งสายตาวิงวอนให้หมอนี่แบบสุดๆ
"อีกอย่างอยู่ในการรบ เจ้ามีเวลามายุ่งกับเจ้านี่หรือไง" เวย์ลิสพูดพลางเดินเข้าหาคนชื่อ ทวีเดิลดัม หึหึ
จะบอกให้ว่าผมแยกออกได้ยังไง เพราะผมฉลาดไงล่ะ! (เพราะมันมีชื่อย่อเขียนไว้ตรงแขนเสื้อตะหาก)
"หึ ไอ้กระต่ายรักสะอาดอย่างเจ้า กล้ามาที่นี่ด้วยรึ!" เธอพูดพร้อมทำหน้าเยาะเย้ยก่อนจะหยิบ
อะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง... มันคือ...ตะปู? ตะปูยักษ์!!
"หุบปากเจ้าไปซะ...อ๊ะ..." ทันใดนั้นมีผู้หญิงผมสีบลอนทอง ชุดบิกินี่สีแดง...คุ้นๆแฮะ
"เวย์ลิสน้องชายที่แสนน่ารักของข้า...ข้าคิดถึงเจ้าจัง..."เฮ้ยๆ....ปากบอกคิดถึงแต่ไหงหล่อนถึงหยิบ
มีดอีโต้อันเท่าบ้านขึ้นมาละวะครับ ว่าแต่นี่มันอะไรกันเนี่ยยยย
"หึ คุณเป็นพี่สาวของผมตั้งแต่เมื่อไหร่กันครับ.." ทางเวย์เองก็หยิบปืนคู่กระบอกสีเทาขึ้นมาเหมือนกัน
ตกลงมันอะไรกัน!
"แหม น้องชายที่แสนน่ารัก~ ชั้นยังจะหูกระต่ายสีขาวและหางปุยๆที่นุ่มนั่น ที่เข้ากับชุดเด็กผู้หญิ..."
ยังไม่ทันเรเชลจะพูดจบ ตะกั่วที่ออกมาจากปากกระบอกปืนของเวย์ลิสก็พุ่งไปยังร่างของเธอ
เพียงแต่เธอหลบทัน
"หุบปากไปซะ....." สายตาสีเทาขุ่นจ้องเขม็งอย่างไม่สบอารมณ์
"หึ....ชั้นแค่มาเอาตัวอลิซ!" -
*************************************************-----------------------------------------************************
บ๊ะจ่างงงงงงง< ??
ขอบคุณที่อ่านนะครับ คอมเม้นท์ด้วยจะดีอย่างยิ่ง 555
ติดตามตอนต่อไปด้วยนะครับ~~~!!
....จ้อง...........
.......และยังคงจ้อง......
........และยังคงที่จะจ้อ. ผลัวะ!!!....
เสียงมือของเวย์ลิสที่กระทบเข้ากลางกบาลผมดังขึ้น ก่อนที่ผมจะตื่นจากภวังค์ในการ....จ้องมองท่อ...
"คุณจะได้ฤกษ์หรือยังครับ! ถ้ามันเป็นปลากัดคงท้องไปแล้วล่ะ!" ไอ้เวรหัวสาหร่ายนี่ตะโกนด่าผม
แน่จริงก็โดดไปก่อนเด้
"เงียบน่า นี่ถ้าชั้นไม่เห็นแก่ย่าชั้น ชั้นไม่ทำอะไรแบบนี้แน่!" ผมตะโกนกลับไป
"คุณทำให้...ผมเสียเวลาอยู่นะครับ!!" บ๊ะ!! อยู่ๆมันก็หันมาถลึงตาใส่ กะอีแค่เวลาที่ผ่านไปไม่กี่นาทีเนี่ยนะ!
"อ๋อ....." แล้วแกจะได้รู้ว่าเสียเวลาจริงๆนะมันเป็นยังไง!!
"โผละ!!!!!!" เสียงนาฬิกาข้อมือของเวย์ลิสที่แตกออกเป็นเสี่ยงๆ ซึ่งใครทำกัน!
หึหึหึ มันก็จากน้ำมือของผมเองเนี่ยล่ะ!
ฮ่าๆๆๆ เสียเวลานักใช้ไหม!! แกต่างหากไม่ให้เวลาชั้นเตรียมตัวเลย!
"คุณ......" ไอ้หัวสาหร่ายนี่เอ่ยขึ้นเบาๆก่อนจะกระดิกหูกระต่ายสีขาวๆ ...
ทำไม! จะเอาหูแสนน่ารักนั่นฟาดชั้นเหรอ~
"เหออ?? ผัวะ!!!!!!!!!" เฮ้ยยยย มันทำจริงง ไอ้หูน่ารักๆแบบนั้นมันฟาดลงมาที่แก้มผม
จนผมกระเด็นไปกลางถนน!!
เอ๋ ท่อ??? เหมาะเจาะเนี๊ยบนิ๊ง! ไอ้ตะไลเว้ยยยยยย!!! ทันใดนั้นโลกของผมก็มืดสนิท
-*************************-*********************************--------
"ทวีเดิลดี!! เจ้ามัวทำอะไรอยู่!!" เสียงของผู้หญิงตะโกนดังขึ้นมาเหมือนพยายามเรียกใครอีกคนให้เข้าไปช่วย
แล้วตรงหน้าชั้นมีอะไรละเนี่ย...นม?
"....อา..เจ้า? ทวีเดิลดัม!! เจ้านี่มันล่วงเกินข้า!!" บ้านป้าสิ......เธอเองนะที่เอาหนองโพมาไว้ที่หน้าชั้นน่ะ
ผมค่อยๆมองรอบๆ
ผู้หญิงคนที่อยู่ตรงหน้านี้คงราวๆอายุประมาณ19-20 จะว่าไปสวยสุดๆแถมยังตู้มอีกตังหากผมหยักโศกสีดำยาวนั่น
เข้ากับรูปหน้าสีขาวๆของเธอมาก ริมฝีปากสีแดงสด การแต่งกายของเธอเป็นเสื้อคอกว้างลายขาดคาดแดง
กางเกงยีนขาสั้นกุด ในมือ..ถือ...ค้อนยักษ์? เฮ้ย จะว่าไปตัวของหล่อนมีเลือดเต็มเลยนี่หว่า!!
"เจ้า....เป็นขาวหรือแดง!!!" หา?? นี่คือคำถามการเมืองเหรอ ผมหันไปตามเสียงถามของอีกคนที่
หน้าตาเหมือนคนข้างหน้าของผมอย่างกับแกะ แฝดสินะ
"เอ่อ ผม...คือผม.." จะว่าไปไอ้กระต่ายเวรนั่นไปไหน!! ในเวลาที่กูต้องการไม่เคยจะอยู่!
"...น่ารำคาญฆ่ามันเลยน่า!! ทวีเดิลดัม!! เอาตะปูของเจ้ามาเสียบมันซะที!" ยัยคนข้างหน้าตะคอกใส่ผม
"..นี่ พวกเจ้าคิดจะทำอะไรอลิซน่ะ" เสียงคุ้นๆเอ่ยขึ้น ผมหันไปมอง ฮืออ อยากเข้าไปโดดกอดหมอนี่ชะมัด!
เวย์ลิสสสส พวกมันจะฆ่าชั้นนน! ผมส่งสายตาวิงวอนให้หมอนี่แบบสุดๆ
"อีกอย่างอยู่ในการรบ เจ้ามีเวลามายุ่งกับเจ้านี่หรือไง" เวย์ลิสพูดพลางเดินเข้าหาคนชื่อ ทวีเดิลดัม หึหึ
จะบอกให้ว่าผมแยกออกได้ยังไง เพราะผมฉลาดไงล่ะ! (เพราะมันมีชื่อย่อเขียนไว้ตรงแขนเสื้อตะหาก)
"หึ ไอ้กระต่ายรักสะอาดอย่างเจ้า กล้ามาที่นี่ด้วยรึ!" เธอพูดพร้อมทำหน้าเยาะเย้ยก่อนจะหยิบ
อะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง... มันคือ...ตะปู? ตะปูยักษ์!!
"หุบปากเจ้าไปซะ...อ๊ะ..." ทันใดนั้นมีผู้หญิงผมสีบลอนทอง ชุดบิกินี่สีแดง...คุ้นๆแฮะ
"เวย์ลิสน้องชายที่แสนน่ารักของข้า...ข้าคิดถึงเจ้าจัง..."เฮ้ยๆ....ปากบอกคิดถึงแต่ไหงหล่อนถึงหยิบ
มีดอีโต้อันเท่าบ้านขึ้นมาละวะครับ ว่าแต่นี่มันอะไรกันเนี่ยยยย
"หึ คุณเป็นพี่สาวของผมตั้งแต่เมื่อไหร่กันครับ.." ทางเวย์เองก็หยิบปืนคู่กระบอกสีเทาขึ้นมาเหมือนกัน
ตกลงมันอะไรกัน!
"แหม น้องชายที่แสนน่ารัก~ ชั้นยังจะหูกระต่ายสีขาวและหางปุยๆที่นุ่มนั่น ที่เข้ากับชุดเด็กผู้หญิ..."
ยังไม่ทันเรเชลจะพูดจบ ตะกั่วที่ออกมาจากปากกระบอกปืนของเวย์ลิสก็พุ่งไปยังร่างของเธอ
เพียงแต่เธอหลบทัน
"หุบปากไปซะ....." สายตาสีเทาขุ่นจ้องเขม็งอย่างไม่สบอารมณ์
"หึ....ชั้นแค่มาเอาตัวอลิซ!" -
*************************************************-----------------------------------------************************
บ๊ะจ่างงงงงงง< ??
ขอบคุณที่อ่านนะครับ คอมเม้นท์ด้วยจะดีอย่างยิ่ง 555
ติดตามตอนต่อไปด้วยนะครับ~~~!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น