ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : P.2 การสืบทอดของอลิซ
PaRt Two
...................
I'm not Alice!!
...................
I'm not Alice!!
"ไอ้เวร!! อ๊ากกก" อีกนิดเดียวว หน้าตาอันแสนดีของผมเสียโฉมแน่ คุณพระ!!!
"กรุณาหุบปากของคุณด้วยครับ" ยังมีหน้าสั่งให้กูหุบปาก! ไอ้สาหร่ายอย่าให้ถึงทีกูนะมึง!!
"อ๊ะ!!" ผมมองดีๆอีกที นี้มันพื้นบ้าน......
โครมมมมมม!!!!!!
"อะ อะ ไอ้บ้า!!! แก๊ ที่นี้มันที่ไหนวะ!" ผมตวาดไม่หยุด แต่ไอ้สาหร่ายก็ยังหน้านิ่ง ไอ้ตายด้าน!!!
"บ้านคุณย่าของท่านนะล่ะครับ..." ไอ้สาหร่ายกวาดตามองไปรอบๆ
"ย่าชั้น?? อ๊ะ คุณย่า....." ผมหันไปมองข้างหน้า ย่าที่ผมไม่ได้เจอมาสิบกว่าปี เดินมาช้าๆและยิ้มให้
"เอก ใช่มั้ย?? " ย่าถามผม
"ยะ ย่า.... " ผมสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองไอ้สาหร่ายที่ยืนอยู่ข้างหลัง
"ท่านอลิซ......ไม่สิอดีตอลิซรุ่นแรก คุณอริสา.." บ๊ะจ่างสิมึง! ย่าตูเนี่ยนะรุ่นแรก! ย่าตูชื่ออริสาเว้ยย
"เวย์.....ยังเย็นชาเหมือนเดิมเลยนะ" ย่ายิ้มให้ หมอนั่นเบือนหน้าไปทางอื่น ไอ้ซึนเขินล่ะสิ
"อ่ะ เดี๋ยวนะ แล้วไอ้มนตร์บ้าๆนั่นเกี่ยวอะไรกับย่าครับ" ผมยกมือป้อง ก่อนจะถามทั้งสอง
"ย่าน่ะ เป็นอลิซรุ่นแรก.....และที่บ้านเราก็ไม่ได้มีรุ่นที่ 2 สืบทอดเลยน่ะจ๊ะ"
"แล้วพ่อละครับ?....." ผมถามคำถามนี้เพื่ออยากเบี่ยงเบนการที่จะโดนเป็นอลิซที่สุด
"พ่อเธอน่ะ ไม่ชอบเรื่องอะไรแบบนี้หรอก"
'แล้วกูชอบ?' << เสียงในใจ
"นาย นาย!! ไอ้เวย์ลิส บ้าบออะไรน่ะหันมาเซ่" ผมตะโกนเรียกมัน ไอ้หูตึง
"ว่าไงครับ จะไปกันได้รึยัง" เขาเดินเข้ามาใกล้ๆพลางจับนาฬิกาข้อมือ
"ดะ เดี๋ยว ไปไหนน่ะ?" ผมถามด้วยความสงสัย
"wonderland...."
"หึ หึ พ่อมึงงง กูไม่ไปเว้ยย กูยังต้องเรียน ต้องเฮฮา ต้องมีโคโยตี้ มีเมียมีลูกก"
"กรุณาเตรียมตัวด้วยนะครับ อีก 10 วินาที" ไอ้เวร ไม่ฟังกูเลยนี่หว่า!
"ดะ เดี๋ยว ย่า!! แล้วผมจะกลับมาได้ไหม!"
"แล้วแต่โชคชะตาจ้ะ" ย่าเอ๊ย โชคร้ายตั้งแต่วันนี้แล้ว!!
"1..."
"เอ้ย เดี๋ยวๆ ชั้นไม่ใช่ผู้หญิงน่ะ"
"2... ผมทราบครับ"
"หัวก็เกรียน เอากูไปแบบนี้จะดีเหรอห๊ะ!"
"3....ไม่ทราบครับ"
"ไอ้เวร!! กูไม่ไปเว้ยยย"
"4....5....6....7...8....9...10 go....!!!"
"ไอ้สาสส มึงไม่ฟังกูอีกแล้วนะ"
(ผมหลับตา ให้ตายสิ ทำไมเรื่องอย่างงี้ต้องเกิดขึ้นด้วยนะ......."
"ถึงแล้วครับ....." เสียงเย็นชาของไอ้หมอนั่นทำผมสะดุ้งขึ้นมา
"ที่นี่มัน......ถนนหน้าบ้านกูนี่หว่า!!" ไอ้เวร กูนึกว่าจะพากูไปไหน
"ยังไม่เสร็จนะครับ กรุณากระโดดลงไปที่ท่อน้ำกลางถนน.....ระวังรถด้วยนะครับ"
"อะ ไอ้เวร อลิซบ้านแกกระโดดลงท่อ!! กูไม่โดด!!"
-------.........................................................------------------------------
ชิ ไม่มีคอมเม้น!!
เม้นท์กันหน่อยนะคร๊าบบ ขอบคุณที่ติดตามครับ
"กรุณาหุบปากของคุณด้วยครับ" ยังมีหน้าสั่งให้กูหุบปาก! ไอ้สาหร่ายอย่าให้ถึงทีกูนะมึง!!
"อ๊ะ!!" ผมมองดีๆอีกที นี้มันพื้นบ้าน......
โครมมมมมม!!!!!!
"อะ อะ ไอ้บ้า!!! แก๊ ที่นี้มันที่ไหนวะ!" ผมตวาดไม่หยุด แต่ไอ้สาหร่ายก็ยังหน้านิ่ง ไอ้ตายด้าน!!!
"บ้านคุณย่าของท่านนะล่ะครับ..." ไอ้สาหร่ายกวาดตามองไปรอบๆ
"ย่าชั้น?? อ๊ะ คุณย่า....." ผมหันไปมองข้างหน้า ย่าที่ผมไม่ได้เจอมาสิบกว่าปี เดินมาช้าๆและยิ้มให้
"เอก ใช่มั้ย?? " ย่าถามผม
"ยะ ย่า.... " ผมสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองไอ้สาหร่ายที่ยืนอยู่ข้างหลัง
"ท่านอลิซ......ไม่สิอดีตอลิซรุ่นแรก คุณอริสา.." บ๊ะจ่างสิมึง! ย่าตูเนี่ยนะรุ่นแรก! ย่าตูชื่ออริสาเว้ยย
"เวย์.....ยังเย็นชาเหมือนเดิมเลยนะ" ย่ายิ้มให้ หมอนั่นเบือนหน้าไปทางอื่น ไอ้ซึนเขินล่ะสิ
"อ่ะ เดี๋ยวนะ แล้วไอ้มนตร์บ้าๆนั่นเกี่ยวอะไรกับย่าครับ" ผมยกมือป้อง ก่อนจะถามทั้งสอง
"ย่าน่ะ เป็นอลิซรุ่นแรก.....และที่บ้านเราก็ไม่ได้มีรุ่นที่ 2 สืบทอดเลยน่ะจ๊ะ"
"แล้วพ่อละครับ?....." ผมถามคำถามนี้เพื่ออยากเบี่ยงเบนการที่จะโดนเป็นอลิซที่สุด
"พ่อเธอน่ะ ไม่ชอบเรื่องอะไรแบบนี้หรอก"
'แล้วกูชอบ?' << เสียงในใจ
"นาย นาย!! ไอ้เวย์ลิส บ้าบออะไรน่ะหันมาเซ่" ผมตะโกนเรียกมัน ไอ้หูตึง
"ว่าไงครับ จะไปกันได้รึยัง" เขาเดินเข้ามาใกล้ๆพลางจับนาฬิกาข้อมือ
"ดะ เดี๋ยว ไปไหนน่ะ?" ผมถามด้วยความสงสัย
"wonderland...."
"หึ หึ พ่อมึงงง กูไม่ไปเว้ยย กูยังต้องเรียน ต้องเฮฮา ต้องมีโคโยตี้ มีเมียมีลูกก"
"กรุณาเตรียมตัวด้วยนะครับ อีก 10 วินาที" ไอ้เวร ไม่ฟังกูเลยนี่หว่า!
"ดะ เดี๋ยว ย่า!! แล้วผมจะกลับมาได้ไหม!"
"แล้วแต่โชคชะตาจ้ะ" ย่าเอ๊ย โชคร้ายตั้งแต่วันนี้แล้ว!!
"1..."
"เอ้ย เดี๋ยวๆ ชั้นไม่ใช่ผู้หญิงน่ะ"
"2... ผมทราบครับ"
"หัวก็เกรียน เอากูไปแบบนี้จะดีเหรอห๊ะ!"
"3....ไม่ทราบครับ"
"ไอ้เวร!! กูไม่ไปเว้ยยย"
"4....5....6....7...8....9...10 go....!!!"
"ไอ้สาสส มึงไม่ฟังกูอีกแล้วนะ"
(ผมหลับตา ให้ตายสิ ทำไมเรื่องอย่างงี้ต้องเกิดขึ้นด้วยนะ......."
"ถึงแล้วครับ....." เสียงเย็นชาของไอ้หมอนั่นทำผมสะดุ้งขึ้นมา
"ที่นี่มัน......ถนนหน้าบ้านกูนี่หว่า!!" ไอ้เวร กูนึกว่าจะพากูไปไหน
"ยังไม่เสร็จนะครับ กรุณากระโดดลงไปที่ท่อน้ำกลางถนน.....ระวังรถด้วยนะครับ"
"อะ ไอ้เวร อลิซบ้านแกกระโดดลงท่อ!! กูไม่โดด!!"
-------.........................................................------------------------------
ชิ ไม่มีคอมเม้น!!
เม้นท์กันหน่อยนะคร๊าบบ ขอบคุณที่ติดตามครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น