คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แผนการเซอร์ไพรส์ของทาคาโอะ
7.16 น. บ้านมิโดริมะ
“เอี๊ยดดด”เสียงล้อรถซาเล้งคันเก่าจอดลงหน้าบ้านของมิโดริมะ - ชินทาโร่ หนุ่มแว่นหัวเขียวเอสของชมรมบาสชื่อดัง โรงเรียนมัธยมปลายชูโตคุ ซึ่งมีเด็กหนุ่มที่ดูออกจะเป็นเด็กธรรมดาที่ซ่าไปวันๆนามว่า คาซึนาริ ทาคาโอะ ผู้เป็นคู่หูของเขาเป็นคนปั่นมา
“ช้าไปหนึ่งนาที พรุ่งนี้นายต้องเป็นคนปั่น”ร่างสูงก้มตามองนาฬิกาข้อมือเพื่อเช็คเวลา พรางขยับแว่นไปด้วย
“โห่~ ไรอ่าชินจางงง ช้าไปหน่อยเดียวเองทำเป็นงกไปได้”เจ้าของนัยน์ตาสีอำพันทำหน้ามุ่ย
“ไม่ได้”เจ้าของเสียงทุ้มตอบปากแข็ง
“ชิ ใจร้ายชะมัด”ร่างบางสบถในใจ
“อย่ามัวแต่ชักช้าน่า ไปกันได้แล้ว”ร่างสูงเอ่ยขึ้นหลังจากที่ขึ้นมาบนซาเล้งแล้ว
“รับทราบ!”ร่างบางเริ่มออกตัวปั่นซาเล้งด้วยสีหน้าซังกะตาย
“เน่ ชินจัง”ทาคาโอะออกตัวถาม
“อะไร”ร่างสูงตอบเสียงห้วน
“วันนี้ลัคกี้ไอเท็มของราศีกรกฎ คืออะไรเหรอ”ทาคาโอะทำท่าสงสัย
“ทานุกิน่ะ ถามทำไม”มิโดริมะตอบอย่างห้วนๆพรางขยับแว่นกรอบหนาสีดำ
“...เปล่าหรอก”ทาคาโอะตอบกลับยิ้มๆแล้วเงียบไป ทำให้มิโดริมะเริ่มรู้สึงถึงความผิดปกติของคนตรงหน้า แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร
แต่หาได้รู้ไม่...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ว่าในใจของทาคาโอะนั้น.... กำลังคิดแผนบางอย่างอยู่
18.25 น. หน้าโรงเรียนชูโตคุ
“ชินจางงงงง วันนี้นายกลับไปก่อนได้รึป่าวว พอดีชั้นต้องไปทำธุระน่ะ” เด็กหนุ่มเรือนผมสีอีกาเอ่ยบอกคู่หูของตนเองยิ้มๆจนผิดสังเกต
“อืม ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรหนิ” ร่างสูงตอบเสียงเข้ม แล้วหันไปสนใจอย่างอื่นต่อ
“งั้น ไปก่อนนะชินจัง” ร่างบางวิ่งออกไปจากโรงยิม แล้วไปที่โรงเก็บรถ เพื่อเอารถซาเล้งคู่ใจไปเก็บที่บ้าน โดยไม่รู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งกำลังจ้องมองเขาและตามเขาไป
มิโดริมะที่แอบมองเขาอยู่ก็เหลือบไปเห็นคนที่กำลังตามทาคาโอะพอดีจึงแอบตามไปห่างๆ
ท่ามกลางความชุลมุนว่นวายในย่านการค้าแห่งหนึ่ง คาซึนาริ ทาคาโอะ ได้หลบหลีกความวุ่นวายนั้น เข้ามาในร้านขายของเก่า เพื่อซื้อของขวัญวันเกิดให้คู่หูของเขา เพื่อเป็นการเซอร์ไพรส์ จึงอุบเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ พอเลือกซื้อของเสร็จ ก็ออกมาจากร้าน แล้วเลี่ยงไปใช้ทางซอกตึกที่ลับตาคน เพื่อหลีกออกมาจากฝูงชนจำนวนมหาศาลบริเวณนั้น
เส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่เงียบสงัด ไร้ผู้คน แต่ยากนัก ที่เจ้าของดวงตาสีอำพันคมกริบเหมือนเหยี่ยวนี้จะไม่รับรู้ถึงการมาของคนแปลกหน้าที่ตามเขามาตลอดทาง ซึ่งเขาก็รู้สึกตัวมาตลอด แต่ก็แกล้งทำเป็นไม่สนใจมาคลอดทาง ถึงเวลาที่เขาจะจับเขามาด่าสักที
แต่ไม่ทันทำอะไร เขาก็ถูกปิดปากโดยฝ่ามือหยาบใหญ่ใครบางคนเสียก่อน ร่างบางเสียหลักล้มตัวลง ทำให้หลังของเขาสำผัสกับอกแกร่งอย่างจัง
“อ่อย อั๊น อ้ะ!(ปล่อยชั้นนะ!)”ร่างบางตะคอกใส่คนข้างหลัง พรางทุบขาของเขาไปด้วย
.
.
.
//หนูเถิกจะโดนไรน้าาาา ต้องติดตามนะจ้ะ
ความคิดเห็น