[BTS] OS.UnTouchable #SUGAMONSTER (KIM NAM-JOON x MIN YOON-GI)

ลำดับตอนที่ #1 : Sf. เรื่องคืนนั้น(ให้คิดซะว่าฝันไป) SUGA X MONSTER

แสงไฟสลัวๆจากไฟสาธารณะได้เล็ดลอดเข้ามาผ่านทางผ้าม่านที่กำลังปลิวไสวยแข่งกับเสียงลมหายใจของสองร่างกายเปลือยเปล่าที่กำลังนอนหอบหายใจรวยรินอยู่บนเตียงนอนขนาดคิงไซต์ที่ยับยู่ยี่ไม่ดูจะเป็นที่นอนซักเท่าไหร่ ร่างเล็กๆผิวขาวนอนคว่ำหน้าลงกับหมอนหนุนอย่างหมดแรงตามเนื้อตัวของเขามีแต่รอยจ้ำแดงๆเต็มไปหมด ไม่ว่าจะที่ด้านหน้าหรือด้านหลังไม่เว้นแม้แต่ซอกคอขาวๆนั่น หลังจากที่หายเหนื่อยแล้วคนตัวเล็กที่นอนคว่ำหน้าอยู่ก็ลุงขึ้นมานั่งสำรวจเรือนร่างของคนตัวสูงที่หลับไปแล้ว

“คิม นัมจุน”

เสียงแผ่วเบาที่พูดออกมาราวกับคนละเมอ คิมนัมจุนก็คือผู้ชายที่นอนหลับเป็นตายอยู่ข้างๆเขานั่นเอง ผู้ชายที่เป็นเพื่อน ใช่ เขาคือเพื่อนที่คบกันมาได้ 7 ปีแล้ว เพื่อนที่รู้จักกันดีในทุกๆเรื่อง เพื่อนคนสำคัญของเขา และไม่ต้องสงสัยหรอกว่าทำเพื่อนกันถึงมาทำอะไรกันแบบนี้ได้ คำตอบเดียวเลยคือ คิมนัมจุนมันเมาไงหล่ะ

ย้อนกลับไปเวลาก่อนหน้านั้น

ช่วงเวลาแดดร่มลมตกหรืออาจจะลากยาวไปถึงฟ้ามืดคือช่วงเวลาของมินยุนกิ ผู้ชายตัวเล็กๆผิวขาวๆที่บ้างานเป็นชีวิตจริงใจถ้างานไม่เสร็จหรือไม่ได้ดั่งใจก็อย่าได้หวังว่าจะเห็นหน้าผู้ชายคนนี้เลย ในขณะที่คนตัวเล็กกำลังหัวเสียกับการทำเพลงที่ดูเหมือนว่าต่อให้เขาจะแก้มันอีกซักกี่รอบมันก็ยังไม่ถูกใจเขาอยู่ดี มันยังไม่สมบูรณ์ ใช่ เหมือนมันขาดอะไรไปแต่เขาก็ยังนึกไม่ออกว่าอะไรถึงได้หัวเสียอยู่แบบนี้ไง แต่ก่อนที่จะหัวร้อนไปมากกว่านี้เสียงโทรศัพท์จากสมาร์โฟนที่ไม่รู้ว่าวางไว้ตรงไหนของห้องก็ดังขึ้นมาซะก่อน เดือดร้อนคนเป็นเจ้าต้องมานั่งหาอีก กว่าจะเดินหาเจอก็ใช้เวลาอยู่พักใหญ่แต่พอเห็นชื่อคนโทรเข้ามาแล้วเขาก็กดรับแทบจะในทันที

-ไอหัวหยอง-

มันคือชื่อของคิมนัมจุนที่เขาเป็นคนเมมไว้เองแหละครับนี่เขาไม่ได้ด่านะแต่มันคือภาพลักษณ์ที่เขาจำนัมจุนได้ติดตาก็เท่านั้นเอง แค่กดรับสายเขาก็ได้ยินเสียงของนัมจุนที่ฟังแล้วน่าจะเมาอยู่แน่ๆ

“ยุนกิอ่าาาาาาา”

“อยู่ไหน”

คำถามสั้นๆง่ายๆได้ใจความถูกส่งออกจากปากคนตัวเล็กอย่างเคยชินเขาจะไม่เสียเวลามานั่งถามว่า เป็นอะไรเด็ดขาด เพราะคำตอบของเรื่องนี้เขารู้ดีอยู่แล้ว มีแค่ไม่กี่อย่างที่จะทำให้คนอย่างนัมจุนเป็นบ้าจนเมาหัวทิ่มได้และหนึ่งในนั้นก็คือ ยุนจี มินยุนจี น้องสาวของเขานั่นเอง

“ร้านxxx ตรงมุมถนนxx”

ติ๊ดด!!

สายถูกตัดอย่างรวดเร็วโดยน้ำมือของคนตัวเล็กนั่นเอง เขาไม่ชอบต่อความยาวสาวความยืดแค่ได้ชื่อสถานที่มาก็พอแล้ว มิยุนกิคว้าเสื้อโค้ทตัวโคร่งสีดำที่ใส่มันเป็นประจำขึ้นมาสวมก่อนจะก้าวเท้าออกจากสตูและมุ่งหน้าตรงยังสถานที่ๆมีคนเมานั่งรออยู่ทันที ทุกๆครั้งที่นัมจุนเมาคนที่เขามักคิดถึงและโทรหาเป็นคนแรกก็มักจะหนีไม่พ้นมินยุกิซักที ถึงจะรู้ว่าคนตัวเล็กบ้างานและงานยุ่งขนาดไหนแต่พอเวลาเมาทีไรมือมันก็มักจะไปกดโทรหาเบอร์ของยุนกิประจำ

“ไอบ้านัมจุน ไอคนคออ่อนแล้วไม่เจียมเอ้ย”

มินยุกิถึงกับสถบออกมาอย่างหัวเสียเมื่อมาถึงร้านแล้วเจอสภาพของนัมจุนที่เมาเละเทะนั่งคอพับคออ่อนไปกับโต๊ะอย่างหมดสภาพ

“นี่นัมจุน นัมจุน คิมนัมจุนนนน”

“หือออ ยุนกิอ่าาาา มาแล้วหรอไวจัง นั่งๆดื่มเป็นเพื่อนกันก่อน”

“ไม่ เมาแล้วก็กลับ”

คนตัวเล็กถึงกับตีหน้าเซ็งทันทีที่คนเมาทำท่าจะชวนเขาอยู่ดื่มต่อให้ได้ ไอ้เรื่องที่เขาจะดื่มมันก็ได้อยู่หรอกเพราะตัวเขาเองก็เครียดๆคิดอะไรไม่ออกอยากดื่มอยู่พอดีแต่ถ้าจะให้นั่งดื่มกับคิมนัมจุนที่สภาพเมาอย่างหมาขนาดนี้เขาขอซื้อโซจูกลับไปดื่มที่ระเบียงห้องตัวเองเงียบๆคนเดียวยังจะดีซะกว่า หลังจากที่ไปจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อยแล้วเขาก็กลับมาลากคนเมาให้ลุกขึ้นจากโต๊ะก่อนจะออกมาหาแท็กซี่เพื่อกลับหอ

“ยุนจี ทำไม ทำไมเธอต้องทำกับพี่แบบนี้ด้วยยุนจี”

“นายมันบ้า คิมนัมจุน”

“ยุนจี ยุนจี”

เสียงคนเมายังคงพูดไม่รู้เรื่องอยู่อย่างนั้นจนคนที่มาแบกกลับถึงกับทำหน้าเบื่อหน่ายออกมาอย่างชัดเจน อีกแล้ว ทำไมเวลานัมจุนทะเลาะกับยุนจีทีไหร่เขาต้องเป็นคนรับเคราะห์กรรมแบบนี้ตลอด ทั้งๆที่ไม่อยากจะรู้ ไม่อยากจะยุ่ง แต่ก็ดูเหมือนว่าร่างสูงข้างๆเขาจะไม่ได้เข้าใจอะไรเอาซะเลย กว่าจะเรียกแท็กซี่ได้ก็กินเวลาไปพอสมควรจนคนเมาถึงกับจะยืนหลับกันเลยทีเดียว

“เดินให้มันดีๆซิโว้ยไอบ้านัมจุนเดี๋ยวก็ชนข้าวของพังอีก”

“ดีแล้วนี่ง่ายยย โอ๊ยยยย”

“โถ่ ไอบ้าเอ้ย”

ด่าไปยังไม่ถึง 1 นาที นัมจุนที่เดินเซซ้ายทีขวาทีก็ชนเข้ากับชั้นวางรองเท้าจนมันล้มระเนระนาดจนได้ คนตัวเล็กถึงกับยืนกุมขมับและส่ายหน้าอย่างระอาที่ไอ้คนเมามันทำลายข้าวของอีกแล้ว แต่ก่อนที่จะจัดการเก็บอะไรให้เรียบร้อยเข้าต้องแบกคนตัวใหญ่ที่นอนอยู่หน้าประตูไปนอนซะก่อน

ตุบ!

ร่างสูงของคนเมาถูกเหวี่ยงลงเตียงอย่างแรงโดยที่คนตัวเล็กได้แต่ยืนถอนหายใจเป็นรอบที่ล้านให้กับสภาพของคนเมาก่อนจะหมุนตัวเดินออกไปเก็บชั้นรองเท้าที่ล้มกระจัดกระจายให้มันอยู่ในสภาพเดิมและเดินกลับเข้ามาในห้องอีกครั้งก็พบว่าคนที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงก่อนหน้านี้ได้เปลี่ยนที่นอนจากเตียงนุ่มๆลงไปสิงสถิตอยู่ที่พื้นปูนแข็งๆเย็นๆแทนแล้ว

“โว้ย ไอบ้านี่ ฉันจะได้กลับห้องไปตอนตอนไหนวะเนี่ย”

คนตัวเล็กเดินเข้าไปใกล้ๆร่างสูงก่อนจะฉุดแขนคนเมาขึ้นมาแล้วพยายามลากกลับขึ้นไปนอนบนเตียงตามเดิมแต่เหมือนว่าคราวนี้จะลากง่ายผิดปกติเพราะคนตัวสูงเหมือนจะละเมอลุกขึ้นมาแล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียงเองอีกครั้งทั้งๆที่มือก็ยังจับข้อมือเล็กๆไว้อยู่ไม่ยอมปล่อย

“ปล่อยนะเว้ยนัมจุน ฉันง่วงฉันจะกลับห้องไปนอนแล้ว ปล่อย”

“’ง่วง... ก็นอน”

สิ้นเสียงร่างสูงที่พูดเหมือนคนละเมอแขนเล็กๆบอบบางก็ถูกกระตุกอย่างแรงจนล้มลงเสียงหลักลงไปนอนเกยอยู่บนอกคนเมาเต็มๆ และสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกินขึ้นเมื่อจู่ๆคนเมาลืมตาขึ้นมาก่อนจะยกยิ้มร้ายๆให้ร่างเล็กที่ทำหน้าเอ๋ออยู่บนอกเขาก่อนจะใช้ความเร็วและช่วงความยาวของแขนพลิกตัวเองขึ้นมาคล่อมร่างเล็กๆไว้

“นอนนี่แหละยุนกิมันไม่ว่าหรอก”

ยุนกิงั้นหรอ ไอบ้านิมันคิดว่าเขาคือยุนจีน้องสาวของเขางั้นหรอ ร่างเล็กเริ่มดิ้นให้หลุดออกจากการจับกุมของคนเมาแต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ง่ายอย่างที่คิดเพราะปกตินัมจุนก็แรงเยอะกว่าเขาอยู่แล้วยิ่งเมาไอหมอนี่ก็ยิ่งยั้งแรงตัวเองไม่อยู่

“นัมจุนปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะเว้ย ฉันยุนกิ ไม่ใช่ยุนจี”

“จะไม่ใช่ได้ไงหน้าสวยๆหวานๆแบบนี้มียุนจีคนเดียวนั่นแหละอย่ามาอำ”

“อำบ้าอะไรเล่า โว๊ะปล่อย”

ไม่ว่าคนตัวเล็กจะพูด จะด่ายังไงคนเมาก็ไม่มีท่าทีสนใจเลยแม้แต่น้อยนอกจากจะไม่ปล่อยแล้วก็กลับจะจับแน่นขึ้นและกดลงให้จมเตียงมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ ใบหน้าคมเข้มเริ่มก้มลงมาใกล้หน้าหวานๆมาขึ้น ยุนกิที่ทำอะไรนัมจุนไม่ได้เพราะถูกล็อคแขนไว้อยู่ก็ได้แต่ตะโกนด่ากราดต่างๆนานๆ แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ผลอะไรเลยเพราะคนเมาก็ยังทำหน้ามึนหูทวนลมแถวยังเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆกันเรื่อยๆจนในที่สุดเขาก็ต้องหันหน้าหนีไปอีกทางแทนเพื่อจะไม่ให้อะไรสัมผัสกัน

“ฉันรักเธอจริงๆนะ”

“…”

“รักจริงๆ”

ไม่รู้ว่าคนเมาละเมอบ้าอะไรออกมาแต่แบบนี้ มินยุกิคนนี้ไม่โอเคเว้ย อยากจะดันก็ดันไม่ออกเพราะคนเมาดันทิ้งน้ำหนักลงมาทับเขาแล้วทั้งตัว และนอกจากจะพร่ำเพ้อคำบอกรักแล้วร่างสูงที่อยู่ด้านบนก็เริ่มที่จะหันมางับคอขาวๆเล่นเหมือนของเล่นชิ้นนึง

“โอ๊ย ไอบ้านัมจุนหยุดเลยนะเว้ย ไอบ้า”

“งืมๆๆๆ หวาน”

“หยุดเส่ ฉันเพื่อนแกนะเว้ย”

“อืม”

คำพูดที่ออกมาจากปากร่างสูงดูเหมือนจะไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก ก็นะเขาก็ไม่ได้ใส่ใจมันจริงๆนั่นแหละ ถึงเขาจะเมาขนาดไหนก็เถอะแต่ก็ไม่ได้เมาจนเพี้ยนมองคนผิดหรอกนะ เขารู้ดีเลยหล่ะว่าคนที่นอนอยู่ใต้ร่างเขาคือ มินยุกิ เพื่อนตัวเล็กของเขาไม่ใช่ ยุนจี แฟนสาวของเขา แต่ให้ทำไงได้ก็เขาหน่ะ....ยุนกินี่หน่า ร่างสูงยังคงไม่ฟังเสียงตะโกนด่าท่อของคนตัวเล็กต่อไปและเริ่มปฎิบัติการกินน้ำตาลแสนหวานตรงหน้าซะ

มันขมและเจ็บปวดแต่ฉันจะกลั้นมันเอาไว้เต็มดวงตา

และปล่อยคุณไปเหมือนกับตอนที่มันร่วงหล่นลงจากดวงตาของฉันเอง

ฉันมัวเมาไปกับคุณ

ฉันเมาไปกับค่ำคืนนี้

เสียงหอบหายใจดังแข่งสลับกับเสียงลมที่ผ่านเข้ามาจากภายนอกกว่าคนตัวสูงจะยอมเลิกก็ปาเข้าไปหลายชั่วโมง และกว่าลมหายใจของเขาจะกลับมาเป็นปกติก็ดูเหมือนว่า คิมนัมจุน จะเข้าสู่ห้วงแห่งนิทราไปซะแล้ว ร่างเล็กลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบากก่อนจะเดินเก็บเสื้อผ้าแล้วหมุนตัวเข้าไปชำระร่างกายภายในห้องน้ำ เหตุผลที่ทำให้เขายอมคิมนัมจุนมีอยู่เพียงเรื่องเดียวคือ เขารักหมอนั่นมากเกินกว่าที่เพื่อนจะรักกัน ใช่มินยุกิคนนี้แอบรักไอบ้าชอบทำของพังอย่างนัมจุนมานานแล้ว แต่เขาก็รู้ดีว่านัมจุนมองเขาเป็นแค่เพื่อนเท่านั้น แถมตอนนี้ก็ยังคบอยู่กับยุนจีน้องสาวเขาอีก แต่จะให้เขาทำยังไงได้หล่ะ ความรักบ้าๆนี่มันบังคับกันได้ที่ไหน

“พรุ่งนี้เราก็จะยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ใช่ไหม ... คิมนัมจุน”

หลังจากชำระร่างกายเสร็จเรียบร้อยแล้ว คนตัวเล็กก็ก้าวมาหยุดอยู่ที่ข้างเตียงที่มีคนตัวสูงนอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่อย่างนั้น เขาจัดการห่มผ้าห่มและปรับลดอุณภูมิของเครื่องปรับอากาศลงก่อนจะเดินออกไปจากห้องทันทีเพราะตัดสินใจแล้วว่าจะกลับไปนั่งทำงานอยู่ในสตูของตัวเองที่บริษัทดีกว่าเพราะถ้าจะให้เขานอนก็คงจะนอนไม่หลับแล้ว ถนนสายเดิมที่เขาเคยเดินไปทำงานกับนัมจุนบัดนี้มันกลับว่างเปล่า เหลือเพียงเขาคนเดียวที่เดินอยู่บนถนน แต่ก็ไม่อะไรมากนัก เขาจะปล่อยให้คนเมานั่นเข้าใจว่าเขาเป็นน้องสาวตัวเองซักครั้งก็ได้ และเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้เขาก็จะเก็บมันไว้เป็นความทรงจำฝังมันลงไปให้ลึกอยู่ภายในจิตใจของเขาตลอดไป

#นัมกินกิ

----------------------------------------------------------------------

Sf. แรกในชีวิตไม่เคยแต่งฟิคมาก่อน เรื่องนี้เป็นฟิคสั้นๆ(จริงๆ) ที่ได้แรงบรรดาลใจมาจากเพลง 오늘 취하면 (If I Get Drunk Today) - 수란 (SURAN) (Feat.창모 CHANGMO ) (Prod. SUGA)  

อาจแต่งไม่ถูกใจใครซักเท่าไหร่แต่ก็ฝากไว้ด้วยนะคะ 

คำแปลเนื้อเพลง : https://twitter.com/5TAR_FOR_GOD/status/857465722120753153

27/04/60