คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1
อนที่ ๒
“แมรี่รับ เปิประูให้หน่อยรับที่รั”
เบลสไปหาใรนะ แมรี่ือใรนะหรอ แมรี่ือแฟนสาวอเบลสนั่นเอ เารีบบินมาหาหิสาวนนี้เธอื่อ แมรี่ เธอเป็นผู้หิน่ารั สวย ส่า แ้มอมมพู าเป็นประายลมโ และเธอ็เป็นอสูรเหมือนเบลส้วย นั่นแหละที่เป็นสาเหุที่เบลสไ้เธอเป็นู่หมั้น็เพราะเธอเพรียบพร้อมทุอย่านานั้น ใรไม่อบ็บ้าแล้ว
เมื่อเบลสมาถึห้ออแมรี่ ๊อ ๊อ ๊อ
"แมรี่ เปิประูให้เ้าหน่อย"
แมรี่พุ่เ้าโผอเบลสอย่ารวเร็ว
"ิถึัเลย หายไปไหนมา"
"มีธุระนิหน่อยนะ"
"อ๋อ อืม เ้ามา่อนมาเหนื่อยๆ"
"รับ"
"อะ ินน้ำ่อนนะ"
เมื่อแมรี่วาแ้วน้ำล เบลสึแนอสาวน้อยเาหาัว ทำให้แม่รี่ลมทับเบลสอย่าประั้นิ ทั้สอ้อาัน หน้าแนบิสนิท เบลส่อยๆหอมแ้มเธอ บรรูบที่รหน้าผาและท้อสอ็แสวามรั่อัน นอนนี้เป็นเวลาเที่ยืน
"แมรี่เรา้อไป่อนนะเรามีานอะ"
"เธออยู่่อไม่ไ้หรอ เ้ายัไม่หายิถึเธอเลยอะ"
"เี๋ยวเามาหาบ่อยๆนะที่รั านเ้าเสร็เมื่อไหร่เ้าะมาัานหมั้นนะ"
"็ไ้ เ้าะรอเธอนะ"
เบลสอแล้วุมพิษหิสาวรหน้า่อนลา ้วยวามห่วหา หลัานั้นเบลส็บินลับไปที่ห้ออเา เารีบอาบน้ำเพราะลัวว่าะมีลิ่นน้ำหอมอแมรี่ะิัวมาเี๋ยวนาเียสสัย อนนี้นาเียไปเินเล่นที่ายหา บรรยาาศเียบสบ ลมเย็นๆพร้อมับเสียลื่นอน้ำทะเล
สื่นมา
"นาเียยัไม่นอนหรอ ึแล้วนะ"
"เรานอนไม่หลับอะ เบลสอะ ไม่นอนหรอ"
"อ๋อยัอะ เราเห็นนาเียออมา้านอเราเลยออมาูนะ
เราเป็นห่ว"
"อือ อบในะ อาาศเย็นสบายีนะ ัะหนาวแล้วสิ"
เบลสถอเสื้อลุมที่เาใส่มาออ และเอาไปลุมให้ับนาเีย แล้ว่อยๆเอามือโอบอนาเีย้วยวามอบอุ่น
"หืม อเราทำไมเี๋ยวมีนมาเห็น"
"็เธอหนาวอะเราเป็นห่ว"
"อือ ็หนาวนิเียวเอ ปล่อยไ้แล้ว"
"ถ้าเราปล่อยเเล้ว เธอ้อไปนอนนะ"
"อือ ็ไ้ปล่อยิ"
นาเียหันมายิ้มแบบเินอายานั้นะที่เินลับห้อ นาเียเินไปเหยียบเปลือหอยทิ่มเ้าที่เท้า ทำให้เลือออ เบลสึรีบวิ่เ้ามา่วย แล้วเา็อุ้มันึ้น
"โอ๊ยเ็บ อืม อุ้มเราทำไมเราเินไ้"
"อย่ามา เียบไปเลยนาเียเี๋ยว็ไ้อีแผลหรอ"
"หืม อีาบ้าเอ๊ย"
เาอุ้มันึ้นห้อแ่ันลืมีย์าร์ไว้ในห้ออัน โอ๊ย สุ่ยริๆเลยนาเียเอ้ย เบลสเลยพาไปที่ห้ออเา
"เ้ามานี้สินาเียเี๋ยวทำแผลให้ ลัวไรห้ะ"
"ใรลัว ันะลัวอะไร เราว่าไปอีย์าร์ที่พี่พนัานีว่านะ"
"เานอนันหมแล้ว เธอลัวอะไรเนี่ย"
"ปะ เปล่า ัหน่อย"
"หรือว่าเธอลัว เรา"
เบลสเินเ้ามาหานาเีย นาเียเินถอยหลัไปเรื่อยๆนสะุล้มลบนโฟา เบลสว้าเเนอนาเียแล้วลไปอยู่บนโฟา้วยันทัู้่ สายาอายหนุ่มรูปามมอหิสาว้วยวามเ้าเล่ห์ ัปาเล็น้อย
"เห้ยๆ ปล่อยเลยปล่อยอีาบ้า"
"ใเธอเ้นแรนะเนี่ย เินหรอ"
"บ้าหรอ ใระไปเินนายมั่วและ"
เบลสเอาหน้าเ้ามาใล้นาเียทีละนิ ทีละนิ นมูอทั้สอนัน นาเียหลับาปี๋ ้วยวามื่นเ้น เบลสุ๊บลที่รหน้าผาอนาเียอย่านุ่มนวล พร้อมับลูบหัวอเธอ
"เธอ็น่ารัีเหมือนันนะ นาเีย"
เาพูับัน โอ๊ยเิน แล้วเบลส็ลุไปทำแผลให้ัน อย่าเบามือ ัน่วมาเลยเผลอหลับไป เาอุ้มันไปนอนบนเียอเา ส่วนเาไปนอนที่โฟา พร้อมับห่มผ้าให้ัน
"ฝันีนะนาเีย"
เสียลื่นทะเลัเ้ามาในวามฝันอัน เมื่อันื่นึ้น มอไปรอบๆห้อเห็นเบลสนอนอยู่ ันึรีบลุไปล้าหน้า แปรฟันแล้วเรียมอาหารเ้าทันที เมื่อทำับ้าวเสร็ นาเียเินไปหาเบลสที่โฟา พร้อมับพูที่้าหูเบลสว่า
"อบุนะที่ทำแผลให้"
เบลสึัวนาเียไปอ นาเียถึับ
"ปล่อยๆ เบลส"
"เรา่วอะ หืมหมอน้านิ่มั"
เาหอมนาเียั ฟอ
"นี่นาย อบวยโอาสอยู่เรื่อยเลยนะ"
"เอ้าหรือเธอ้อารให้ทำมาว่านี้ล่ะ"
"อีบ้า ปล่อยเลยๆ"
"อือ ปล่อย็ไ้ แล้วแผลเป็นไบ้า"
"ีึ้นแล้วล่ะ อบุนะ"
"รับ"
เบลสทาน้าวที่นาเียทำนหมเลี้ยสสัยะอร่อยริๆ เมื่อ
ทาน้าวเสร็เบลส็พานาเียไปเอาีย์าร์ที่พี่พนัาน
"อะ นาเียรีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเ็บอเี๋ยวไปสวนสนุัน"
ผ่านไป หนึ่ั่วโม
"นาเียทำอะไรนานั ทำไมเียบไปอะ"
เบลสึัสินใพัประูเ้าไป้วยวามแร และรีบมอหานาเียเาเห็นนาเียเป็นลมนอนอยู่ับพื้น เมื่อับัวนาเีย เธอัวร้อนมาเบลสึรีบอุ้มเธอพาไปโรพยาบาล เบลสอยพูลอทา
"นาเียไ้ยินเราไหม อย่าเป็นไรนะ"
เมื่อถึโรพยาบาล
"าิห้ามเ้านะะ"
เบลสหันมายิ้มนเียว้วยวามสะใที่ทำให้นาเียเป็นแบบนี้ เาึแล้เอามือ่อยำแพอย่าแร นเลือออิบๆ
"าินไ้ใ่ไหม่ะ นไ้ปลอภัยแล้ว่ะเ้าเยี่ยมไ้่ะ"
"อบุรับหมอ"
เบลสรีบบีบน้ำาแล้วรีบเปิประูเ้าไปหานาเีย เานั่บนเียบอเธอแล้วับมือนาเียลอ เมื่อนาเียเริ่มรู้สึัว ลืมาึ้นมา็เห็นหน้าเบลสเป็นนเเร
"เบลส"
ันมอไปที่มืออเา
"มือเธอไปทำอะไรมาอะ"
เา้มลมาอันพร้อมับร้อไห้เพราะรู้สึผิที่ปล่อยให้ันป่วย
"เป็นไรอะเบลส ร้อไห้ทำไมอะ"
"เราอโทษที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ๆ"
"ไม่เป็นเลยเบลส เธอเ็บมาไหม"
ันเ็น้ำาให้เาเเล้วลูบมือเาอย่าเบามือ พร้อมับทายาให้ ันไม่เยเห็นเาเศร้าแบบนี้มา่อนเลย
เบลสูแลันทุอย่า ทั้ป้อน้าว ป้อนน้ำ เ็ัวให้ นอนเฝ้าันทุืน น่ารัริๆนอะไร็ไม่รู้ อนลาืนเานอนับมือัน ไม่ทิ้ให้ันอยู่นเียว เาลูบหัวัน ันอยาอบุ อบุในทุๆเรื่อแล้วัน็หลับไปพร้อมับเาทุืน หรือเา็รัันเหมือนัน อยารู้ริๆแ่็ไม่ล้าพูเห้อ
"นอนพันะ นาเีย เี๋ยวเราลับบ้าน่อนนะูแลัวเอ้วย"
"อบุนะ"
แล้วเบลส็เินออไปาห้อเสียประูปิั ปั้ ัน็หลับไป้วยวามเพลีย ะนั้นเบลสไ้าปีแล้วบินหายไปในอาาศ ฟิ้ว ุ๊บ ไปที่ห้ออสาวนหนึ่ ๊อ ๊อ
"เปิประูให้หน่อย ไม่ไหวแล้ว"
เสียที่สื่อออไปแผ่วมา ้วยวามเหนื่อย เบลสทรุลับพื้นอย่าแร าอเาลืมไม่ึ้นแล้วเสียประูเปิออมาพร้อมับเสียอหิสาวัึ้นมาอย่าใ
เมื่อเสียอหิสาวนนี้เียบไปเบลส็สลบไป เธอึพาเบลสเ้าห้ออย่าลำบา พร้อมับพยายามปลุเบลสหลายๆรั้ นเธอัสินใพาเบลสไปแ่น้ำทะเลในอ่าในห้อน้ำ นาลายเป็นหาปลาสีสันสวยาม เบลสึลับมาหายใปิ าเา่อยๆลืมึ้น พร้อมับเสียที่แผ่ว
"นาเีย นาเีย"
"นาเียไหนเบลส นี่แมรี่นะ"
"แมรี่ เรามาอยู่ที่นี่ไ้ไอะ"
"เี๋ยวๆ อย่ามาเปลี่ยนเรื่อ นาเียไหน"
"เปล่า เธอหูฝาแล้ว พาเราลุที"
แมรีู่ะไม่เื่อที่แมรี่พูสัเท่าไหร่ แมรี่ึเียบไป านั้นเธอึทำอาหารให้เบลสทาน ึ่เป็นอโปรเบลส นั่น็ือโ้หมูใส่ไ่ เธอทำสุฝีมือ เธอปราีในทุๆั้นอนั้แ่สรรหาวัถุิบ ประมา ๑๕ นาที้าวเริ่มสุส่ลิ่นหอมวนทาน เธอ่อยๆัใส่ามแล้วเอาไปป้อนเบลสที่เีย
"หืมหอมั เหมือนนทำเลย"
"นี่ เี๋ยวห ไม่้อมาอเลย เธอมีวามผิอยู่นะ
"โห้ เธออะิมา ป้อนเ้าหน่อยเ้าไม่มีแรเลย นะ นะ"
"อือ"
แมรี่ป้อน้าวให้เบลสเมื่อเบลสทานหมเา้อรีบไปเพราะว่า
เบลสหายออมา ๓ วันแล้วเี๋ยวนาเียะสสัยึรีบไป โยไม่ไ้บอลาแมรี่แม้แ่ำเียว
ฟิ้ว ุ๊บ เมื่อเบลสมาถึบ้านอเา เบลสึรีบไปอาบน้ำรอนาเียโทรมา รอแล้ว รอเล่า นาเีย็ไม่โทรมาเบลสเลยสสัยว่าเธอไปไหน ๊อ ๊อ เสียเาะประูัึ้น ทันในั้นเสียนาเีย็ัึ้น เบลสึรีบว่ามาเปิประู
"เฮ้ย! มาไ้ไอะนาเีย"
"นั่รถมาิ ไม่ไ้มีปีบินมาสัหน่อย"
"อ๋อ ั้นเ้ามา่อนิถึะแย่แหนะ"
"แล้วเธอหายไปไหนมาเบลส เรามาหา็ไม่เอ"
"เราไปทำธุระมาอะ ไม่ิถึเราบ้าหรอ"
"บ้า ใระไปิถึนายห้ะ หลัวเอ"
ทั้สอพูุยันนลืมูเวลา อนนี้็ึแล้ว ฝน็้วย ฝนหนัึ้นเรื่อยๆทำให้นาเียลับบ้านไม่ไ้ เบลสึให้นาเียนอนที่ห้ออเา ส่วนเานอนพื้น้าๆเีย แ่เบลสลืมเ็บรูปบนหัวเีย
"รูปใรหรอเบลส สวยั"
"อืม ?"
ะอบยัไีล่ะที่นี้ เบลสเอ๊ยเบลส วามวยอเราแท้ๆเลย
ความคิดเห็น