ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (ยิ่ง)เกลียดเธอมากนัก(ยิ่ง)รักเธอมากสุด

    ลำดับตอนที่ #3 : ซ้อมละคร

    • อัปเดตล่าสุด 29 ส.ค. 49


     

    ตอนที่ 3

    ซ้อมละคร

                    ไง ได้เล่นละครคู่กับกาย เจพูด กลั้นหัวเราะ

                    ไอ้เพื่อนบ้า อย่าพูดอีกนะ ฮึ่ย! ” ฉันพูด รู้สึกอารมณ์เสียมากๆ

              ฮ่าๆดีใจด้วยนะ เจพูด มือตบบ่าฉัน

    นี่หรือเพื่อนแท้ ฉันบ่นเบาๆ คนเดียว

    นินทาคนหล่อไม่ดีนะโว้ย! ” เจพูด

    เฮอะ ไอ้บ้า ฉันด่ามัน

    ยัยดาวตก ไปซ้อมละครได้แล้ว กายเดินมาที่โต๊ะม้าหินอ่อนที่ฉันนั่งกับกายแล้วพูด

    เออ รู้แล้ว ฉันพูดกับมัน

    รู้แล้วก็ไปดิ นั่งตูดบานอยู่ได้ ไอ้บ้านี่ ปากมันเหรอเนี่ย ไม่รู้ผู้หญิงชอบไปได้ไง

    ฮึ่ย! ไปนะเจ จดการบ้านให้ด้วย ฉันพูดแล้วโบกมือลาเจ ก่อนจะเดินหน้ามุ่ยไปกับกาย

    ทำหน้าอย่างกะฉันจะพาไปขายงั้นเหละ มันพูด

    เออน่า ฉันไม่อยากซ้อมอ่ะ เป็นครั้งแรกที่ฉันไม่กัดมัน

    เธอพูดดีดีเป็นด้วยเหรอ ไอ้บ้านั่นพูด มองฉันอึ้งๆ

    ทำไม ฉันถามเสียงห้วน

    น่ารักดี ไอ้กายพูดเสียงเบา ฉันงี้อึ้งเลยอ่ะ ก็ไอ้นี่มันเคยชมฉันซะที่ไหนเล่า

    หึหึ ฉันหัวเราะในลำคอ

    ล้อเล่นอ่ะ ฮ่าๆ ไอ้นั่นพูด หัวเราะอย่างผู้ชนะ แต่คนอย่างฉันไม่เคยให้มันชนะหรอก

    นายนี่มันช่าง... ฉันหยุดพูด เพราะคิดไม่ออก

    ช่างน่ารักจริงๆใช่มะ มันพูด กระโดดรอบตัวฉัน

    หึ ช่างน่าถีบจริงๆต่างหาก ฉันพูดจบก็ไล่ถีบมัน

    เล่นเป็นเด็กๆเลยนะ อาจารย์ทองอาบพูดขึ้น ทำให้เราสองคนหันมามองอาจารย์แล้วยิ้มแห้งๆ

    ไปๆ ไปซ้อมได้แล้ว อาจารย์ตัดบท (แควก! ตัดบทไง ฮ่าๆเงียบ....)

    ค่า/คร้าบ เราสองคนพูด แล้ววิ่งเข้าไปในตึกละคร

    นั่นไง พระเอก นางเอกมาแล้ว อาจารย์ปทุมพรพูด

    มา มาซ้อมกันเลย อาจารย์ดาริณีพูด

    ค่ะ/ครับ นักเรียนในนั้นพูดพร้อมกัน

    ฉากแรก จะเป็นตอนที่พระเอกกับนางเองมาเจอกันโดยบังเอิญนะ เพราะนางเองเดินไปชนพระเอก ส่วนพระเอกเนี่ย เจอนางเองครั้งแรกต้องจับไหล่นางเองอย่างนี้ อาจารย์ดาริณีพูดพร้อมแสดงท่าทางให้ดู แล้วพระเอกก็มองนางเอกอย่างนี้ อาจารย์พูดพร้อมทำตา เข้าใจไหม เราพยักหน้า งั้นเริ่มเลย

    นี่ๆ พระเอกต้องมองนางเอกอย่างหลงใหลสิ ไม่ใช่สายตาเหมือนจะพานางเอกไปฆ่า อาจารย์ดุกาย

    ครับๆ กายพูดพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้

    เอาใหม่ 5 4 3 2 1 0 แอ็กชั่น ครูดาริณีพูด

    นี่ นางเองอ่ะ จะเกรงทำไม ครูดาริณีบ่นฉันบ้าง

    ค่ะ ฉันพูด

    วันนี้จะได้เรื่องไหมเนี่ย อาจารย์พูดอย่างหัวเสีย

    เอาใหม่ ให้โอกาสรอบสุดท้ายนะ ครูพูด

    ค่ะ/ครับ ฉันกับกายพูด

     

    โอเค ดีมากเลยนะ วันนี้พอแค่นี้เหละ พรุ่งนี้ต่อ อาจารย์พูดอย่างอารมณ์ดี

    ค่ะ/ครับ นักเรียนพูด

    ไป กลับบ้านได้ ก็แน่ล่ะสิ ฮึ นี่จะห้าโมงแล้วนี่

    ค่ะ/ครับ นักเรียนพูด

    ฉันรีบโทรหาเจแทบจะทันที แต่เจกลับไปแล้ว เพราะงี้วันนี้ฉันก็ต้องกลับคนเดียว

    ไง เจกลับยังอ่ะ กายตะโกนถาม

    กลับแล้ว ฉันพูด

    เหรอ ไปส่งมะ กายพูด ฉันงี้อึ้งเลย

    นี่ฉันฝันไปใช่ป่ะ ฉันพูด

    ไปรึไม่ไป กายพูด

    ไปดิ ว่าแต่ นายจะไม่พาฉันไปขายใช่มะ ฉันพูด

    ถ้าไปก็ตามมา เขาพูด เดินไปที่รถมอไซค์เหมือนที่พวกขาซิ่งขับกัน ฉันมองเขาอย่างอึ้งๆก่อนที่เขาจะโยนหมวกกันน็อคมาให้ฉันใบนึง ฉันมองเขาซักพักก่อนจะขึ้นซ้อนมอไซค์ของเขา ตลอดทางจนถึงทางออกนอกโรงเรียน ไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิงมองเรากันจนเหลียวหลังทุกคน

    สงสัยแฟนคลับนาย/เธอจะหึงนาย/เธอนะ ฉันกับกายพูด

    ฮ่าๆ เราสองคนหัวเราะขึ้น

     

    ถึงบ้านแล้ว เย้ ฉันร้องดีใจ เมื่อถึงบ้าน

    ดีใจทำไม กายถามมองฉันงงๆ

    ก็ เบื่อโรงเรียนอ่ะ อยากนอนด้วย ฉันพูด

    อือ เขาพยักหน้า เฮ้อ! ต้องเอารถไปเติมน้ำมันหน่อยแล้ว

    ทำไม ฉันถาม

    ก็เธอนั่งไง เธออ้วนมันเลยกินน้ำหนักมาก เขาพูด เฮอะ ไอ้นี่พูดดีได้ไม่เกินสามนาทีหรอก

    ล้อเล่นน่า ไม่ต้องหน้าบึ้งขนาดนั้นหรอกน่า เขาพูดเชิงง้อ

    อือ ขอบใจมากนะ ฉันพูด

    ไม่เป็นไร เขาพูด ไปนะ

    อือ บายนะ ฉันโบกมือลาเขา

    บาย เขาพูด ขับรถออกไป

    นี่ฉันชอบเขาขึ้นมานิดๆแล้วสิ ฉันพึมพำคนเดียว ก่อนจะเดินเข้าบ้าน
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×