(ยิ่ง)เกลียดเธอมากนัก(ยิ่ง)รักเธอมากสุด

ลำดับตอนที่ #2 : แสดงละคร

 

ตอนที่ 2

แสดงละคร

“ อยู่ได้ใช่มะ ” เจพูดเดินออกมาจากแท็กซี่

“ อือ ฉันไม่ใช่เด็กๆนะ ” ฉันพูด วันนี้พ่อกะแม่ไม่อยู่บ้านฉันเลยต้องอยู่คนเดียว

“ เออ ระวังขโมยขึ้นบ้านนะ ” เจพูด

“ ไอ้นี่ ปากไม่ดีเลยนะ ”

“ ถ้าอยู่ไม่ได้ก็โทรมาเรียกนะ จะได้มาอยู่เป็นเพื่อน ” 

“ เออ แล้วจะโทรไปเรียกละกันนะ ” ฉันพูด โบกมือลามัน

“ บาย ” มันพูดแล้วนั่งรถแท็กซี่ออกไป

“ ดีเจ ทำไรอยู่อ่ะ ” ฉันทักทายเจ เดินไปเก็บกระเป๋า

“ สวดมนต์อยู่มั้ง ” เจกวนเข้าให้

“ อะระหังสัมมาสัมพุทธโธ ” ฉันยกมือพนมก่อนจะท่องบทสวดมนต์

“ ทำไรวะแก ” เจพูด มองฉันอึ้งๆ

“ สวดมนต์ไง พุทธทังภะ… ” ก่อนฉันจะท่องจบเจยกมือมาหยุดไว้ก่อน

“ พอเลย หยุด ฉันไม่อยากพาแกเข้าหลังคาแดงว่ะ ”

“ เฮอะ ไอ้บ้า ไอ้หล่อ ” ฉันพูด ชกมันที่ไหล่

“ หึหึหึ ” เจหัวเราะเบาๆ แล้วเก็บของใส่โต๊ะก่อนจะชวนฉันไปข้างล่าง

“ ไปทำไมวะ ” ฉันถามเจที่กำลังเดินลงบันได

“ จะเข้าแถวแล้วเนี่ย ” เจพูดดูนาฬิกา ฉันเลยดูบ้าง

“ ไอ้บ้า นี่เพิ่งเจ็ดโมงหนึ่งนาทีหนึ่งวินาทีจุดหนึ่งหนึ่งเองนะ ”

“ แกบ้ารึเปล่าเนี่ย ” =_=หน้าของเจตอนนี้

“ อะไรฉันไม่บ้า ฉันสวย ” ฉันพูด สะบัดผม

“ ว้าก! เห็บกระโดดใส่ ” เสียงไอ้กายที่เพิ่งเข้ามาพูด

“ เงียบไปเลย ไอ้บ้า ” ฉันด่ามัน มือกำเตรียมพร้อมที่จะชกได้ทุกเมื่อ

“ เฮ้ย! เธอใกล้จะแปล่งร่างแล้วอ่ะ ” มันพูด

“ ว้าก! หมานายกระโดดออกมาสิบตัวแล้ว ” ฉัน

“ ฉันว่า ฉันจะพาเธอไปออกทีวี ” มัน

“ เรื่องอะไร ” ฉันถามเสียงห้วน

“ มันแปลกดีนะไง ก็เธอสามารถแปลงร่างเป็นมนุษย์หมาป่าได้ตอนกลางวัน ” มันพูด หัวเราะกับเจ

“ ฉันก็จะพานายไป ” ฉันพูดขึ้นบ้าง

“ ทำไม จะไปออกว่าหล่อที่สุดในโลกเหรอ ” มันพูด ทำหน้าเหมือนเด็ก

“ นายสามารถเลี้ยงหมาในปากแล้วให้มากัดคนสวยได้ ” ฉันพูด ทำเอามันมองฉันแปลกๆเลย

-_-+ สายตาของเราสองคนกำลังจะฆ่ากันตาย

“ หยุด เหอะ ทั้ง สอง คน เลย ” เจพูด มือขยับขึ้นลงระหว่างตาฉันกับกาย

“ เฮอะ/เฮอะ ” ฉันกับกายสะบัดหน้าไปคนละข้าง

“ เอาเข้าไป ” เจพูด เกาหัวแกรกๆ

“ เหาขึ้นหัวเหรอเจ ” ฉันถาม

“ เห็บมากกว่า ” กายพูดขึ้นมาอีก

“ พอได้แล้ว!!!!! ” เจตะโกนขึ้นมา

“ ฮึ่ย/ฮึ่ย ” ฉันกับกายสะบัดหน้าไปคนละข้าง

“ นั่นไง ธีรภัทร กับ ณพัชร ” เสียงอาจารย์ทองอาบกับอาจารย์ปทุมพรดังขึ้น

“  มีไรคะ/ครับ อาจารย์ ” ฉันพูดพร้อมกับกาย ทำให้เราสองคนหันหน้าหากัน

“ คือ อาจารย์จะให้เธอสองคนน่ะ แสดงละครร่วมกัน ” อาจารย์ทองอาบพูด

“ หา อาจารย์ว่าไงนะคะ/ครับ ” ฉันกับกายตะโกน

“ พวกเธอได้ยินไม่ผิดหรอกน่า ” อาจารย์ปทุมพรพูด

“ ... ” เราสองคนเฮ้ย! ไม่เอาเรา ต้องเป็น ฉัน กับ มัน มองหน้ากันอย่างอึ้งๆ ก่อนที่จะหันไปหาอาจารย์ทองอาบและอาจารย์ปทุมพร

“ หาคนอื่นแสดงไม่ได้เหรอคะ/ครับ ” ฉัน กับ มันพูด

“ ไม่ได้ เพราะเธอเป็นดาวคู่ของโรงเรียนนะ ” อาจารย์ปทุมพรพูด

“ โธ่!/โธ่! อาจารย์ ” ฉันกับมันพูดพร้อมกันอีกแล้ว

“ ไม่มีโธ่!นะ ” อาจารย์ทองอาบพูด

“ พรุ่งนี้ ตั้งแต่ คาบหกถึงแปด ลงมาซ้อมละครนะ ” อาจารย์ปทุมพรพูด

“ ค่า/คร้าบ ” ฉันกับมันพูด แล้วเดินไปเข้าแถว