(ยิ่ง)เกลียดเธอมากนัก(ยิ่ง)รักเธอมากสุด

ลำดับตอนที่ #11 : อะไรกัน

ตอนที่ 11

อะไรกัน

“ แหม วันนี้อะไรเขาสิง ถึงมาโรงเรียนเช้าอ่ะ ” เจร้องทัก หลังจากที่เห็นฉันเดินมานั่งที่โต๊ะม้าหิน ที่ฉันมานั่งกับเจบ่อยๆ

“  เจ...คือ ฉันมีเรื่องอยากจะบอก แต่ถ้าบอกนายแล้ว นายต้องเก็บเป็นความลับนะ คือ ฉันคง ฉันคงชอบกายแน่เลย ” ฉันพูด ก่อนเดินเข้าไปกอดเจ แล้วน้ำตาที่อัดกลั้นมานาน ก็ไหลออกมาเหมือนเขื่อนแตก เจทำหน้างงๆ ก่อนลูบหัวฉันเบาๆ เพื่อปลอบโยน ก่อนจะพูด

“ ทำไมเธอไม่ลองไปบอกเขาบ้างอ่ะ เผื่อเขาจะคิดแบบเดียวกับเธอก็ได้นะ ” เจพูด

“ ไม่หรอกเจ เขาชอบปลา เขาชอบปลา ฮือๆ ” ฉันร้องไห้อย่างหนัก ฮือๆ วันนี้ บัว ดาวโรงเรียนอย่างฉัน ต้องมาเสียใจเพราะผู้ชายคนเดียวงั้นเรอะ ฮือๆ ฉันจะฆ่านาย ไอ้หมาบ้าพันธุ์บางแก้ว

“ ฉัน จะลองไปคุยกับเขาดู ต้องคุยให้รู้เรื่อง ” เจพูด แต่ฉันรีบห้ามทันที

“ ไม่ต้องหรอก ฉันไม่อยากให้เป็นเรื่องน่ะ ” ฉันรีบร้องห้าม เพราะไม่อยากจะให้มันเกิดเรื่องมากกว่านี้ แต่ว่า อย่างเจน่ะเหรอ ไม่ยอมตัดใจง่ายๆหรอก พยายามอะไรก็ต้องสำเร็จไปหมด

“ ไม่ได้ ฉันจะคุยให้รู้เรื่อง นั่นไง มาพอดี ” เจพูด แล้วรีบจ้ำพรวดๆ ไปหากายทันที

“ เจ ไม่ต้องหรอก เจ!! ” ฉันพยายามร้อง แต่ ไม่ทันแล้ว เจเดินไปหากายเรียบร้อย แล้วคุยอะไรไม่รู้ ก่อนพากันไปหลังโรงเรียน ฉันจะเดินตามไป แต่อาจารย์ดารินีดันมาจับตัวฉันไปห้องซ้อมละครซะงั้น

“ เอ้า รีบซ้อมซะนะจ้ะ อาทิตย์หน้า เราต้องแสดงแล้วนะ ” อาจารย์ดารินีพูด ฉันตกใจแทบกระโดดขึ้นท้องฟ้าเป็นนกเลย ( ดูคุณเธอตกใจสิ : บัวบาน )

“ อือ อะไร ช้าไปเหรอ ” อาจารย์ดารินีพูด ก่อนจะหันซ้ายหันขวา “ แล้วนี่ พระเอกไปไหน ”

คนทั้งห้องส่ายหน้า อาจารย์ดารินีเลยทำท่าอย่างกับลมจะกิน ฉันเลยพูดว่า

“ ให้หนูไปตามไหมคะ ”

“ ไม่ต้องหรอก เธอน่ะ ซ้อมไป ให้คนอื่นเขาไปตาม นี่ แล้วเธอต้องซ้อมกันถึงเย็นเลยนะ เดี๋ยวครูบอกอาจารย์ประจำคาบเอง ” อาจารย์พูดปาวๆก่อนจะบ่นอะไรอีกไม่รู้โขมงโฉงเฉง

“ ผมมาแล้วครับ ” กายเดินเข้ามาในประตู แล้วพูด

“ อือ งั้นมาซ้อมซะ เร็วๆ ” อาจารย์เร่ง เขาเลยรีบเดินมา พอเจอฉัน เขาเลยยิ้มให้ ก่อนจะชวนคุยชวนทะเลาะเหมือนเดิม

“ วันนี้เธอเป็นอะไรรึเปล่า สีหน้าไม่ค่อยดี ” เขาถามฉันอย่างเป็นห่วง ฉันว่า นายอย่าทำอย่างนี้เลย อย่าทำเป็นแคร์ฉันเลย อย่าทำอย่างนี้เลย

“ มะไม่เป็นไร ฉะฉันสบายดี ” ฉันพูดเสียงสั่น

“ ยัยบ้า เธอจะเกรงทำไม ห๊ะ ” เขาร้อง ก่อนเอามือมาขยี้หัว “ บอกกันได้นะ เราสนิทกันนี่ ”

“ อะอื้อ ” ฉันพูด นายอย่าพูดนะ เพราะ ยิ่งสนิท ฉันกลัว กลัวว่าจะรักนายเข้า แค่ชอบ ฉันก็พอแล้ว เพราะความหวังของฉัน เหมือนเป็นศูนย์

“ ไป ไปซ้อมกัน ” เขาพูด ก่อนเดินไปซ้อม โดยลากฉันไปด้วย

“ ง่ะ นาย ปล่อยฉันนะ ” ฉันร้อง ก่อนที่เราจะมาทะเลาะกันอีก

“ เฮ้อ! วันนี้ พอแค่นี้เหละค่ะ ไม่มีอะไรมากแล้ว กลับกันไปเถอะค่ะ ” อาจารย์ดารินีพูดยิ้มๆ

“ ค่ะ/ครับ ”

“ ไป กลับกันเหอะ ” กายชวนฉัน แต่ฉันเดินออกมาแล้วทำหน้าทะเล้น

“ ใสเจีย เสียใจย่ะ วันนี้ เจรอฉัน ฮ่าๆ ” ฉันตอบเขาด้วยท่าทางกวนประสาท ดูท่า นายนั่นจะยิ้มร่าเลยทีเดียว

“ ฉันก็ขอ ใสเจีย เสียใจกับเธอมั่งนะ เพราะ... ” กายพูด ก่อนยื่นหน้ามาใกล้ๆ “ มันกลับไปแล้วน่ะสิ ฮ่าๆ!!!!!! ” เสียงหลายร้อยเดซิเบลของไอ้บางแก้วตะโกนเข้ามาในโสตประสาทของฉัน

“ อ๊าย! นายคิดจะทำอะไรน่ะ หา! ” ฉันร้อง ก่อนเอามือแคะเข้าไปในหู ฮือ ป่านนี้ ขี้หูฉันคงจะเต้นระบำชาวเกาะอยู่แน่เลย ไอ้บางแก้วเอ๊ย!

“ ว่าไง กลับด้วยกันไหมล่ะ ” ว่าแล้วนายนั่นก็ยิ้มร่า ปล่อยให้ฉันหน้าบึ้งตึงอยู่ ก่อนจะพยักน้าแรงๆ ตอบเขาไป

“ ไปก็ได้วะ ” ฉันร้องออกมา เพราะมันทางเลือกสุดท้ายนี่

“ นี่ วันนี้ ทุกคนไปไหนกันหมดล่ะ ” เขาถาม ก่อนมองเข้าไปในบ้าน ที่ไม่มีใครอยู่เลย

“ เรื่องของชาวบ้าน ทำไมนายต้องรู้ ” ฉันตอกกลับ แต่ดูเหมือนนายนั่นจะโง่ ไม่รู้อะไรเลย

“ อ๋อ เพิ่งจะรู้ว่าเธอเป็นชาวบ้าน ไม่ใช่คน ” เขาตอกกลับมาบ้าง ไม่น่าไปเล่นกะมันเลย

“ นี่ จะกวนฝ่าพระบาทฉันไปถึงไหน ” ฉันร้อง ก่อนจะสงบสติ ไม่ให้ชกหน้าคนที่เลี้ยงหมาไว้ในปาก

“ ฉันยังไม่ได้กวนเธอเลยนะ หรืออยากให้กวน ” เขาพูด ก่อนเดินเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น

“ เฮ้ย! เข้ามานายตาย ” ฉันร้อง ก่อนรีบวิ่งเข้าบ้าน แล้ววิ่งไปที่ห้องครัว

“ ไปไหนแล้วล่ะที่รัก มาหาป๋าดีกว่านะ ” เขาว่า ก่อนเดินเข้ามาในบ้าน

“ ถ้านายเข้าใกล้ฉันเกินสามเมตร ลูกช้างนาย จะขาดแน่ ” ฉันที่เดินออกมาจากห้องครัว พร้อมมีดอีโต้สองอัน

“ อ๋า เอ่อ...ที่รัก อย่ารุนแรงสิ ” เขาเริ่มมีสีหน้าซีดอย่างเห็นได้ชัด

“ ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าที่รัก ” ฉันขึ้นเสียง นายนั่นเลยจ๋อยไปเลย

“ อ่า เอ่อ คะครับ ” หมอนั่นพูด ก่อนเดินไปนั่งที่โซฟา

“ วันนี้ นายจะค้างที่นี่ก็ได้นะ ” ฉันร้องออกมา ก่อนเดินขึ้นไปอาบน้ำ

“ อะอื้อ ” เขาตอบ คงกลัวฉันจะทำอะไรเขาน่ะสิ เฮ่อๆ

“ ไปอาบน้ำซะ ” ฉันตวาดเขา

“ คะครับ ” เขาพูดเสียงสั้นระริกก่อเดินตามฉันมา

ฮ่าๆ มีความสุขโว้ย! ได้แกล้งคนด้วย สุขใจจริงเรา เศร้าไปทำไม อย่ามัวอาลัย...

“ ยิ้มบ้าอะไรอยู่คนเดียวน่ะ ” เสียงอันกวนที่เหมาะสมกับใบหน้าของเขาดังขึ้น ก่อนที่ฉันจะได้ตอบโต้อะไร นายนั่นก็เดินเข้ามาหอมแก้มฉัน แล้วซิ่งหนีเข้าไปในห้องพี่บอมทันที

ฉันชอบนายนั่นที่ตรงไหนนะ หรือว่าไม่ได้ชอบ แต่ว่า ฉันคงไม่ได้ชอบนายนี่หรอก เกลียดจะตาย

แล้วฉันก็สละความคิดนั้น ก่อนเดินเข้าห้อง ไปอาบน้ำ

ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ ด้วยอารมณ์ที่ตัวเองยังไม่รู้ว่ามันคืออารมณ์อะไรกันแน่

แต่เมื่อฉันเดินลงมาข้างล่าง ก็เห็นไอ้บางแก้ว เอากีตาร์มาดีด แล้วร้องเพลงอยู่ซะแล้ว

…หัวใจเต้นแรง หน้าแดงทุกที ใช่เธอรึนี่ ที่คอยตลอดมา ควบคุมไม่อยู่ รู้เลยว่าตัวสั่น แค่เจอไม่นาน ถูกใจซะเหลือเกิน

เจอกันแล้ว อย่าผ่านเลยได้ไหม ถ้าเสียเธอไปก็คงชอกช้ำ เย้ เฮ

ฉันต้องทำทำอะไรซักอย่าแล้ว ให้เธอนี้ ไม่แคล้วไม่คาดกัน ให้เธอรู้ตัวว่ามีคนคนอย่างฉัน.... แอบมองเธออยู่ตรงนี้ รอคอยเธอตรงนี้ ฉันนี่ไง...

แปะๆ เก่งง่ะ

ฉันได้แต่ปรบมือในใจ เพลงนี้ เขาคงมอบให้ปลาสินะ ยัยนั่นอ่ะ โชคดีเสมอเลย ผิดกับฉัน คิดดูสิ ขนาดพี่บีมยังชอบ แล้วนายนี่ จะไม่ชอบเหรอ

ฉันมองเขาอยู่สักพัก ก็ต้องรีบวิ่งหลบ เพราะเขามองขึ้นมาข้างบนอ่ะ ฉันเลยรีบวิ่งไปซ้อน แต่ ฮือ ความเป๋อของฉันน่ะสิ สะดุดเท้า ล้มลงกองกับพื้น โฮ...เจ็บ

“ เอ้า เป็นอะไรรึเปล่าน่ะ ” กายเห็นอย่างนั้นเลยรีบมาดู แล้วถามฉันพลางทำหน้าพะอืดพะอม ไม่ใช่ เขากำลังกลั้นหัวเราะต่างหาก

“ เอาความเป็นห่วงของนายกองไว้ตรงนั้นเลย โอ๊ย! เจ็บ ” ฉันร้องออกมาอีกครั้งเพราะความเจ็บ กายเห็นอย่างนั้นเลยรีบส่ายหน้า แล้วเดินมาพยุงฉัน พาลงไปข้างล่าง หากแต่ทิฐิแรงกล้าของฉัน ไม่ยอมให้เขาช่วย ได้แต่ปัดมือเขาออก

“ ยังจะอวดเก่ง มานี่เลย ” กายเห็นอย่างนั้นเลยรีบคว้าตัวฉันแล้วอุ้มลงไปข้างล่างทันที

อู้ย! นายจะอ่อนโยนกับผู้หญิงหย่อยไม่ได้รึไง ห๊ะ ”

“ นี่ เธอคิดยังไง ถึงวิ่งหนีฉันจนหน้าคะมำขนาดนี้ ” กายว่า ก่อนจะเอาสำรีชุบแอลกอล์ฮอล์เช็ดให้ฉัน  

“ ฉันไม่ได้หนี แค่สะดุดล้มขาพันกัน ” ฉันพูด

“ เธอนี่มันงี่เง่าชะมัด ” เขาสบถ ก่อนจะปิดปาสเตอร์ให้

“ ใครจะเหมือนลูกปลาของนายเล่า ” ฉันพูด แต่เมื่อทันทีที่รู้ตัว ก็รีบดึงมือมาอุดปากแทบไม่ทัน

“ ปลา เกี่ยวไรด้วยล่ะ ” เขาถามสีหน้างงงวย

“ เปล่า... ” ฉันพูด

“ งั้น เรามาแข่งดูหนังโต้รุ่งกัน ” กายชวน ฉันมองเขาแล้วยิ้มอย่างไร้สาระ

“ ไร้สาระน่า ” ฉันพูด ก่อนที่จะเดินขึ้นห้อง

“ ไม่กล้าล่ะสิ ” เขาพูด สงสัยอยากให้ฉันแข่งน่ะสิ ฮึ ฉันต้องชนะนายแน่ เฮ่อๆ

“ ตกลง ถ้าฉันชนะ นายจะให้อะไร ” ฉันรับคำท้าอย่างไม่กลัวเกรง ไม่ได้สังเกตุ ว่าเขากำลังยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“ ถ้าเธอชนะ ฉันจะให้เธอจูบฉัน ถ้าฉันชนะฉันจะจูบเธอ ” เขาบอก ฉันงี้หน้าแหยเลย

“ ถ้าเสมออ่ะ ” ฉันถามเขา คงจะมีตัวเลือกที่ดีกว่านี้นะ

“ เรา จูบกันน่ะสิ ” เขาพูด ก่อนยิ้มอย่างน่ารัก ฉันมองรอยยิ้มนั้น อย่างเคลิบเคลิ้ม ก่อนจะอึ้งเพราะคำพูดเมื่อกี้

“ เฮ้ย! มันก็ค่าเท่ากันนี่ ” ฉันร้อง แต่อีตานั่นทำยักไหล่แบบจิ้งจกโดนลนไฟ

“ เร็วๆ เหอะ รีบมาแข่งกัน ” เขาพูด ก่อนเดินไปเปิดซีดี แล้วเดินไปปิดไฟ

ลองของ

“ กรี๊ด!!! นายเปิดหนังผีทำไม ไม่กลัวเหรอ ” ฉันถามเขา

“ เอาความจริง หรืออะไรอ่ะ ” เขาถาม

“ ความจริง ”

“ กลัว ”

“ โอ๊ย! แล้วนายจะเปิดเรื่องนี้ทำไม ”

“ ก็ ไม่รู้นี่ ”

เราสองคนถกกันไปถกกันมา จนกระทั่งหนังเล่นมาครึ่งเรื่อง ก่อนที่เสียงดนตรีดังกระหึ่มนี่มันจะดัง โอ๊ย! เสียงดนตรีนี่มันช่างชวนขนหัวลุกจริงๆ ( แต่งอยู่ ยังกลัวเลย : บัวบาน )

“ ปึ้ง!!!! ” เสียงประตูในหนังปิดขึ้น ส่วนตอนนี้ ฉันกับกาย

“ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!! ”

“ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!! ”

 เสียงของเราสองคนผสานกันอย่างไพเราะ ก่อนจะโผเขากอดกัน

“ ใครใช้ให้นายเปิดเรื่องนี้ยะ ” ฉันพูด ก่อนจะกอดอีตานั่นกลม

“ ใครจะไปรู้ล่ะ ว่ามันน่ากลัว ” กายพูด ดึงฉันเข้าไปกอดแน่น

“ ก็น่าจะรู้ ว่าเป็นหนังผี ”

“ แล้วจะให้ทำยังไง? ”

“ ก็ปิดซะสิ! ”

“ รีโมทมันตก ”

“ ก็เดินไปปิดสิ ”

“ ฉันกลัว ” เขาพูดเสียงสั่นๆ ก่อนจะกอดฉันแน่นเข้าไปอีก ใครจะไปรู้ ผู้ชายตัวเท่า ค- - - -วาย จะกลัวอะไรแบบนี้

“ แล้วทีนี้จะเอาไง ” ฉันถามเขา แต่เขาทำหน้าทะเล้น ก่อนตอบ

“ เราเสมอ เพราะงั้นเราก็ต้องจูบกันสินะ ” ขนาดนี้ เขายังมิวายคิดอะไรแบบนี้อีก

“ นี่นาย ขนาดนี้ ยังมีอารมณ์เล่นอีกเรอะ ” ฉันตวาด แต่หน้าของฉันตอนนี้ มันแดงยิ่งกว่าสตอร์เบอร์รี่สดซะอีก

“ อะไรกัน ก็เสมอ ก็ต้องจูบกันสิ อย่าผิดสัญญาน่า ” เขาพูด ก่อนทำหน้าทะเล้น

“ งั้น นายหลับตาก่อน ” ฉันต่อรอง

“ โอเค เร็วๆล่ะ ” เขาพูด ก่อนทำตามที่ฉันพูด

เอาไงดีฟะ หรือว่า ต้องจูบจริงๆ เอาฟะ เป็นไง เป็นกัน

ฉันยื่นหน้าเข้าไปหาเขา ก่อนจะเอาปากฉันประกบเขา แล้วรีบออกมาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะนั่งเป็นหน้าเป็นสตอร์เบอร์รี่สดอยู่ตรงนั้น

จะอะไรซะอีก ฉันก็หน้าแดงอยู่น่ะสิ

อิอิ แต่ก็ได้กำไรเกินเหตุ

ก็ฉัน ชอบเขานี่นา