คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Episode 2: Get near me
Episode 2
꿈 없어졌지 숨쉴 틈도 없이
กุม ออบซอจยอซจิ ซุมชวิล ทึมโด ออบชี
มีเวลาเพียงน้อยนิดให้กลัวความฝันที่สูญหายไป
학교와 집 아니면 피씨방이 다인
ฮักกโยวา จิบ อานีมยอน พีซีบังอี ดาอิน
มันเป็นวัฏจักรระหว่างโรงเรียน บ้าน หรือร้านอินเตอร์เน็ต
<BTS (방탄소년단) - N.O (엔.오)>
“เอ๊ะ นี่ตกลงนายจะไปไหนกันแน่เนี่ย”
“เธอไปไหน ฉันก็ไปที่นั่นๆแหละ”
“ก็ฉันบอกว่าไม่ต้องไปส่งไง”
“ฉันก็ไม่ได้ไปส่งเธอหนิ แค่ไปทางเดียวกับเธอเฉยๆ”
แบบนั้นมันไม่ได้หมายความว่าเขาจะไปส่งหรอไง
แต่เอาเถอะ มีคนเดินไปเป็นเพื่อนก็ดีเหมือนกัน เพราะตอนนี้ก็เริ่มดึกมากแล้วด้วย สองคนน่าจะปลอดภัยกว่า
“ถึงแล้วละ ขอบคุณนะที่เดินมาส่ง”
“ก็บอกว่าไม่ได้เดินมาส่งไง.....ว่าแต่ เธออยู่ที่นี่หรอ”
“อื้ม”
“ไว้ว่างๆจะแวะมาหา ฉันกลับก่อนนะ”
“ไหนบอกไม่ได้มาส่งไง”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ มาเดินเล่นเฉยๆ บายครับ”
เชื่อตายละ
ขณะที่ฉันกำลังกดลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังห้องของตัวเอง อยู่ดีๆก็มีเสียงที่ไม่คาดคิดดังขึ้นมาขัดจังหวะตอนที่ฉันกำลังจะก้าวเข้าลิฟต์พอดี
“ไง”
“เซฟเฟอร์!!” ตอนนี้เขาอยู่ตรงหน้าฉัน ตรงหน้าเลย แบบว่าแค่เอื้อมมือไปก็คว้าเขามากอดได้สบายเลยละ
เมื่อกี้ฉันก็เจอเขา ตอนนี้ก็ยังเจออีก นี่คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอกใช่ไหม
“ดีใจจริงที่เธอรู้จักฉัน....อย่ายุ่งกับไอ้ แอล อีก ฉันเตือนเธอแล้วนะ”
เฮือกกก
เชื่อไหม ทั้งที่ใบหน้าของ เซฟเฟอร์ ยังมีรอยยิ้มที่สดใสประดับอยู่ แต่คำพูดและน้ำเสียงของเขามันไม่ได้ดูสดใสเหมือนรอยยิ้มเลย
มันเป็นน้ำเสียงที่ฟังแล้วชวนขนลุกยังไงก็ไม่รู้
“นาย หมายความว่าไง”
“อย่ายุ่งกับไอ้ แอล นี่คือคำเตือนครั้งที่ 1 ถ้ามันครบ 3 เมื่อไหร่ เดี่ยวรู้กัน”
พูดเสร็จก็เดินออกไปเฉยเลย
นี่ฉัน งง ไปหมดแล้วนะ ทำไมฉันต้องเลิกยุ่งกับ แอล แล้วแอล กับ เซฟเฟอร์ เกี่ยวอะไรกัน แล้วทำไมเซฟเฟอร์ถึงต้องมาพูดแบบนั้นกับฉัน
ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ ที่ฉันรู้สึกว่า เซฟเฟอร์ กับ แอล ต้องมีอะไรแปลกๆซ่อนเอาไว้แน่ๆ
@มหาลัยพาร์
“พาสเทล พาส!!”
“ห๊ะ มีอะไร มินอา”
มินอา เพื่อนสนิทของฉันอีกคน แต่คนนี้ไม่ได้คลั่ง BestDream เหมือนกับหมูหวานหรอกนะ คงเพราะว่าเธอมีแฟนอยู่แล้วละมั้ง ก็เลยไม่ได้สนใจกลุ่มนี้สักเท่าไหร่
แต่ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าแฟนเธอเป็นใครหน้าตายังไง ก็เล่นเก็บเงียบ ไม่เคยแม้แต่ให้เห็นสักนิด
“ทำไมเธอไม่เข้าประชุม”
“ประชุมอะไรอะ”
“ยัยบ้า วันนี้มีประชุมตึกใหญ่ เรื่องที่พวกเราจะต้องไปเข้าค่ายไง เมื่อไหร่เธอจะเลิกเป็นปลาทองสักทีห๊ะ”
เอ่อ นั่นสิ จริงด้วย ว่าละว่าเมื่อเช้ารู้สึกเหมือนต้องไปทำอะไรสักอย่าง แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก
“แต่เขาก็ไม่ได้เช็คชื่อไม่ใช่หรอ”
“ไม่เช็ค แต่มีจับคู่”
“จับคู่!! จับทำไมอะ”
“เป็นหัวหน้ากลุ่มของแต่ละคณะหนะสิ”
“คงไม่ได้ซวยจับได้ชื่อฉันหรอกใช่ไหม คนมีตั้งกี่พันคน”
“โทษที พวกเขาจับได้ชื่อเธอ”
“อ๋อ อย่างงี้นี่เอง ห๊ะ!!! เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ มินอา”
“เธอจะตะโกนทำไมเนี่ย...ฉันบอกว่า เธอต้องเป็นหัวหน้ากลุ่มคู่กับ แอล”
“กับใครนะ!!”
“แอล เธอรู้จักไหม ผู้ชายที่เขาชนเธอตรงระเบียงเมื่อวานนี้หนะ”
ฉันละอยากจะบ้าตาย พอบอกว่าต้องคู่กับใครเท่านั้นแหละ ฉันก็ย้อนนึกกลับไปถึงคำพูดของ เซฟเฟอร์ เมื่อวานทันที
“อย่ายุ่งกับไอ้ แอล นี่คือคำเตือนครั้งที่ 1 ถ้ามันครบ 3 เมื่อไหร่ เดี่ยวได้รู้กัน”
ไม่ใช่ว่ากลัวหรอกนะ ผู้ชายหน้าหวานอย่าง เซฟเฟอร์ เนี่ยนะ จะทำอะไรผู้หญิง ไม่มีทางสะละ แต่กันไว้ก่อนมันก็ดีกว่าใช่ไหมละ ก็อย่างที่รู้ๆ ฉันไม่อยากมีเรื่อง ไม่อยากมีปัญหากับใคร
เมื่อเช้าฉันก็ไปรอ BestDream เหมือนทุกวัน และฉันก็เห็นว่า เซฟเฟอร์ ก็ดูปกติดี ยิ้มเก่ง และทักทายคนนู้นคนนี้เหมือนเดิม และที่สำคัญฉันกับเขาเราสบตากันแวปนึงด้วย มันเป็นแค่แวบเดียวจริงๆ และฉันก็มั่นใจมากกว่าเขาต้องเห็นฉัน เพราะฉะนั้นเมื่อวานมันอาจจะเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดก็ได้
“แต่ฉันคิดว่าเธอน่าจะรู้จักเขาหนะ เพราะเขาฝากฉันให้มาบอกเธอว่าเดี่ยวตอนเย็นจะไปหา”
“ห๊ะ จะมาหาอย่างงั้นหรอ”
หมอนั่นหาเรื่องซวยมาให้ฉันแล้วไง ฉันเพิ่งรู้เมื่อวานตอนที่คุยกับหมูหวานว่า หมอนี่หนะ ดังมากเพราะเป็นถึงเดือนคณะ สาวๆล้อมหน้าล้อมหลังให้วุ่นวายไปหมด แล้วแบบนี้ฉันจะโดนแฟนคลับของเขาทึ้งหัวเอาไหมเนี่ย
“พาส เป็นไรของเธออีกเนี่ย”
“เปล่าหรอก ฉันไปก่อนนะ มินอา”
ตอนนี้ฉันควรจะกลับเข้าห้องเรียนมากกว่ามาเดินเที่ยวเล่นแบบนี้ เพราะมันอีกแค่ไม่กี่นาทีก็จะถึงคาบเรียนต่อไป ถ้าฉันไปช้ามีหวังโดนอาจารย์สุดโหดกินหัวแน่
พรึ่บ
“กรี๊ดดดดดด อื้อ อ่อ อ่อยสิ อรี๊ดดดดด”
อยู่ดีๆก็โดนดึงเข้ามาอยู่ในห้องมืดๆแบบนี้ ฉันกลัวนะเว้ยยย
“ไง” เสียงนี้มัน
“เซฟเฟอร์!”
“ดีใจจริง เสียงฉันเธอก็ยังจำได้”
“นาย ลากฉันเข้ามาในนี้ทำไมเนี่ย”
“นี่คือการเตือนครั้งที่ 2 ของเธอ”
“เตือน เตือนเรื่องอะไร”
“หึ ขี้ลืมจริงนะ อย่ายุ่งกับไอ้ แอล”
อยู่ดีๆเหตุการณ์เมื่อวานก็ค่อยๆย้อนเข้ามาหาฉันทีละฉาก แสดงว่าเมื่อวานนั้นมันไม่ใช่เรื่องเข้าใจผิดอย่างงั้นสินะ
“ทำไมฉันต้องเลิกยุ่งกับ แอล”
“เพราะฉันสั่ง”
“แล้วนายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉันมิทราบ.....แล้วนี่ตกลงนายเป็นคนยังไงกันแน่ห๊ะ ภายนอกดูยิ้มแย้ม ทำไมลับหลังนายถึงได้เป็นแบบนี้ไปได้”
“ฉันมาเตือน ไม่ได้มาให้เธอถามคำถามไร้สาระ”
“งั้นฉันก็จะไม่เลิกยุ่งกับ แอล”
“อันนั้นมันก็เรื่องของเธอ เพราะถือว่าฉันเตือนเธอแล้วนะ ถ้าฉันทำอะไรก็อย่าหาว่าฉันใจร้ายแล้วกัน.....ยัยโมโมเอะ”
เฮือกกกกก
“นาย นาย รู้ได้ไง”
โมโมเอะ คือ นามแฝงที่ฉันเอาไว้เป็น admin ของแฟนคลับ BestDream
“ยังมีอีกหลายอย่างที่ฉันรู้เกี่ยวกับตัวเธอ อย่ายุ่งกับไอ แอล ฉันเตือนเธอครั้งที่ 2 แล้วนะ”
writer talk
มาแล้วววว ตอนที่ 2 พอว่างจากการบ้านปับบบบ
ก็รีบมาลงปุบเลยยย กลัว reader หายอ่า
ให้กำลังใจและติชมกันได้นะค่ะ
1 comment = 1 กำลังใจดีๆนะค่ะ
ความคิดเห็น