คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เกมเมอร์
“เป๊ก ไปเล่นบอลกันมั้ย”
“… ขอบใจที่ชวน แต่วันนี้มีตีกิลด์ข้าต้องไปช่วยกิลด์น่ะ”
“อีกแล้วเหรอวะ แกจะเล่นเกมมากไปรึเปล่าวะ … ช่างเหอะ ข้าไปก่อนแล้วกัน”
ไม่ใช่ครั้งแรกที่ถูกเพื่อนชวนแต่เด็กหนุ่มก็ไม่ได้ปฏิเสธเป็นครั้งแรกเช่นกัน สำหรับเขาแล้วการไปวิ่งให้เหงื่อท่วมตัวไม่ใช่เรื่องที่น่าสนใจเท่าไร เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมเพื่อนเขาจึงเห็นว่าการไปเบียดเสียดแย่งลูกบอลลูกเดียวเหมือนคนบ้าเป็นเรื่องสนุกไปได้ ความสนุกของเขาคือการได้บังคับตัวละครที่ปั้นมาจนยันรับศัตรูได้ต่างหาก
แดดยามสี่โมงครึ่งยังทอแสงจ้าในหน้าร้อนเช่นนี้ เด็กหนุ่มสะพายเป้เดินผ่านกลุ่มนักเรียนที่จับกลุ่มกลับบ้านพร้อมกันไปยังประตูหน้า นักเรียนที่เป็นนักกีฬาจับกลุ่มการฝึกฝนตามสนามของตนเอง นักฟุตบอล นักวอลเลย์บอล นักบาสเกตบอล แม้แต่นักเรียนที่เป็นวงดุริยางค์ประจำโรงเรียนก็ฝึกซ้อมกันคร่ำเคร่ง
บางครั้งเป๊กก็เคยคิดเช่นกันว่าถ้าเขาเป็นหนึ่งในคนเหล่านั้นเขาจะรู้สึกอย่างไร แต่แค่คิดได้นิดเดียวเขาก็ต้องส่ายหน้า การออกไปยืนโดดเด่นอยู่หน้าคนจำนวนมากไม่ใช่เรื่องที่น่าพิสมัย เขาเลือกที่จะอยู่เงียบ ๆ ในมุมของตัวเองดีกว่า
ถึงจะไม่ได้อยู่ในแสงจ้าที่ทุกคนมองเห็นแต่เขาก็มีเวทีให้ตัวเองได้รับสปอตไลท์ส่องต้องหน้า มันคือโลกในเกมออนไลน์ที่เขาคุ้นเคย เขาอาจจะไม่ใช่ผู้เล่นที่เก่งกาจจนมีชื่อเสียงในวงการแต่เขาก็เป็นปัจจัยสำคัญในการต่อสู้ระหว่างกิลด์เสมอ ในการแย่งชิงพื้นที่กันทุกครั้งเขาจะได้รับหน้าที่สำคัญในการเก็บตกศัตรูที่หลุดรอดมาจากแถวหน้าตลอด คนที่อยู่ด้านในจะวางใจได้ถ้ามีเข้าเป็นคนคอยดูแล บลูการ์เดียน (Blue Guardian) นั่นคือฉายาของเขา สีน้ำเงินเป็นสีที่เขาเลือกย้อมชุดสำหรับสวมใส่มาเป็นเวลานานจนกลายเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองไป
“เป๊ก ก่อนเล่นเกมล้างจานเก็บผ้าให้เรียบร้อยก่อนนะลูก หุงข้าวไว้ให้พ่อด้วย”
“ครับแม่”
ทำหน้าที่ของตัวเองให้เรียบร้อย เชื่อฟังคำสั่งของบุพการี นั่นเป็นสิ่งที่ช่วยให้เขาสามารถเล่นเกมได้จนดึก พ่อกับแม่ไม่เคร่งเรื่องการเล่นเกมของเขานักเพราะเขาไม่เคยเรียนตก เกรดเฉลี่ยปานกลาง ทำงานบ้านทุกวัน จัดการตัวเองให้สะอาดเรียบร้อย ช่วยเหลือนอกคำสั่งบ้างเป็นครั้งคราว เพียงเท่านี้พ่อกับแม่ก็ไม่เคยมีปัญหา อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ไปติดเหล้าติดยาเหมือนพวกกุ๊ยในซอย อาจจะเป็นเพราะไม่ต้องการให้ลูกไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องไม่ดีในสังคมใกล้ตัวพวกเขาเลยเลือกที่จะให้ลูกนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ในบ้านแทนที่จะออกไปเที่ยวหาเรื่องใส่ตัว
โปรแกรมสื่อสารระหว่างกลุ่มถูกเปิดขึ้นก่อนตัวเกม การติดต่อสื่อสารกันระหว่างในการตีกิลด์เป็นสิ่งที่จำเป็นมาก ถ้าไม่มีการสั่งงานที่ชัดเจนทันการณ์ไม่ว่าอย่างไรก็สู้คนอื่นไม่ได้ โดยเฉพาะกิลด์ขนาดกลางที่เป๊กเป็นสมาชิกอยู่ กิลด์ขนาดกลางของเขามักจะตกเป็นเป้าหมายให้กิลด์เล็ก ๆ รวมหัวกันโจมตีและกิลด์ใหญ่ ๆ กดหัวไม่ให้โตมาเป็นคู่แข่ง
“บลู ไปประจำที่หน้าห้องคริสตัล อย่าลืมแวะไปเอาฝุ่นตรวจจับร่องรอยที่คลังด้วย เอาไปเยอะ ๆ เพราะกิลด์นินจาที่จะมาตีพวกเราตอนนี้มีตัวละครที่หายตัวได้เยอะ”
ฝ่ายสั่งการสั่งงานเป๊กทันทีที่เห็นสถานะให้ห้องกระจายเสียงออนไลน์ ในห้องรวมของโปรแกรมกระจายเสียงยังมีคนออนไลน์อีกเกือบร้อยคน สิบคนเป็นคนที่รับหน้าที่สั่งการ ทั้งสิบคนนี้จะปักหลักอยู่ด้วยกันในร้านเกมที่เช่าเหมาสำหรับตีกิลด์โดยเฉพาะ พวกเขาจะตรวจสอบสถานการณ์รายงานให้หัวหน้ากิลด์ทราบแล้วจึงรอรับคำสั่งจากหัวหน้ากิลด์อีกต่อหนึ่ง
โปรแกรมกระจายเสียงนี้มีประโยชน์เป็นอย่างยิ่งเพราะลูกกิลด์ระดับย่อย ๆ ลงมาจะได้รับคำสั่งอย่างทันท่วงทีและตอบสนองสถานการณ์ได้ทันเวลา ปกติแล้วหัวหน้ากลุ่มย่อยแต่ละกลุ่มจะมีลูกน้องของตัวเองห้าถึงสิบคน ลูกน้องในกลุ่มย่อยจะรับคำสั่งจากหัวหน้ากลุ่มอีกทอด พวกเขาจะไปสร้างห้องย่อยแยกกันต่างหากเพื่อป้องกันข้อมูลรั่วไหล
เด็กหนุ่มตรวจสอบว่าเครื่องสำรองไฟที่จ่ายไฟให้คอมพิวเตอร์ทำงานปกติจากนั้นตรวจสอบโปรแกรมป้องกันไวรัสว่าไม่มีการอัพเดต การอัพเดตตัวเองของโปรแกรมป้องกันไวรัสทำให้หลายกิลด์ต้องแพ้ในการต่อสู้เพราะเครื่องตัวเองค้างในระหว่างการตีกิลด์ สายสัญญาณอินเตอร์เน็ต ขวดน้ำ ขนมแบบแท่งสำหรับกินรองท้อง
“ผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อนแป๊บนึงครับ”
“รับทราบ” ฝ่ายสั่งการตอบรับ
เป๊กไม่เคยพลาดมาก่อน ทั้งโมเด็มและคอมพิวเตอร์ของเขาสามารถทำงานต่อเนื่องไปได้อีกอย่างน้อยครึ่งชั่วโมงแม้จะเกิดเหตุการณ์ไฟดับโดยไม่คาดฟัน
หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จเรียบร้อยเขาก็เปิดโปรแกรมบันทึกภาพวิดีโอหน้าจอขึ้นมา เขาบันทึกตั้งแต่การเข้าระบบผ่านหน้าเว็บ เรียกใช้คำสั่งเริ่มเล่นเกม เลือกตัวละครและเข้าไปในเกม ไม่เพียงแต่จะเป็นการบันทึกการเล่นไว้เพื่อศึกษากลยุทธ์ในการต่อสู้ภายหลัง แต่มันยังเป็นหลักฐานเอาไว้เรียกร้องจากบริษัทเกมในกรณีที่เกิดเหตุการณ์อย่างเช่นเซิร์ฟเวอร์ล่ม หรือมีการโจรกรรมข้อมูลจนสิ่งของในตัวหายไป
อีกห้านาทีประตูวาร์ปจะถูกเปิดขึ้น หลังจากห้านาทีนี้ไม่ว่ากิลด์ใดที่สามารถบุกทะลวงไปจนถึงห้องผลึกกิลด์และสร้างค่าความเสียหายได้สูงสุดจนผลึกพังกิลด์นั้นจะได้ปราสาทนี้ไปครอง นักบวชยี่สิบคนที่เป็นทั้งสมาชิกในกิลด์เองและสมาชิกชั่วคราวที่รับจ้างมายืนกระจายกันอยู่เต็มห้องแคบ ๆ นั้น พวกเขามีหน้าที่ฟื้นพลังชีวิตของผลึกกิลด์จนถึงระดับที่ผลึกกิลด์จะไม่พังแน่นอนจนเวลาในการตีกิลด์หมดสิ้นลง
เป๊กใช้เมาส์หมุนหน้าจอไปมาเพื่อทดสอบความคล่องตัว บ่อยครั้งที่หน้าต่างเกมจะเกิดอาการค้างระหว่างการต่อสู้ เขาต้องกะแรงในการเลื่อนเมาส์ให้พอดีเพราะทันทีที่มีการเคลื่อนไหวหลังจากค้างมาหลายวินาทีภาพหน้าจอก็จะเลื่อนไปยังจุดที่หมุนเอาไว้ในตอนที่เกมค้าง
“บลูพร้อมรึยัง”
“พร้อมแล้วครับ ผมไปรับฝุ่นตรวจจับร่องรอยมาแล้วสองร้อยห้าสิบห้าขวด น่าจะพอยืนได้จนสงครามจบครับ”
“ดีมาก ถ้าของใกล้หมดก็แจ้งมานะพี่จะสั่งให้พ่อค้าเอาของไปส่งให้”
“ครับผม”
เด็กหนุ่มตรวจสอบหัวเสียบหูฟังอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ สงครามเริ่มขึ้นแล้ว
ถึงจะไม่ได้อยู่ภายนอกและมองไม่เห็นว่าการต่อสู้เป็นเช่นไรแต่เขาทราบดีว่าตอนนี้กำลังเกิดการปะทะอย่างหนักขึ้น เขาจะไม่ได้รับแจ้งข่าวใด ๆ จากภายนอกเพื่อรักษาสภาพสมาธิเอาไว้
“อัศวินกับนักบวชรวมสองคนทะลุผ่านประตูทางด้านเหนือเข้าไปแล้ว บลูจัดการด้วย” ฝ่ายสั่งการส่งเสียงตามสายมา
เป๊กครุ่นคิด อัศวินจะมีทักษะทะลุทะลวงทำให้ทะลุผ่านการป้องกันอ้อมมาด้านหลังแนวรับได้แต่การที่เขามีนักบวชติดมาด้วยแสดงว่าจะต้องกลเม็ดพิเศษบางอย่าง นักบวชนั้นมีความสามารถในการสนับสนุนและฟื้นพลังก็จริงแต่ทักษะในการเคลื่อนที่มีน้อย ต่อให้อยากตามอัศวินเข้ามาก็ไม่ใช่ว่าจะทำได้ง่าย ๆ
เว้นเสียแต่ว่านักบวชผู้นั้นจะมีเสื้อติดการ์ดพิเศษ การ์ดแรดเกราะเหล็ก เสื้อแรดเกราะเหล็กนี้จะทำให้ผู้สวมใส่ไม่ชะงักแม้จะถูกโจมตีด้วยทักษะใด ๆ และเขาจำได้ว่าบอสแรดเกราะเหล็กนั้นมีคนจัดการได้เพียงไม่กี่คน และคนที่ได้การ์ดใบนั้นยังมีน้อยยิ่งกว่าน้อย
เป๊กตระหนักได้ว่าเขาเจอของแข็งเข้าแล้ว
“ผมขอกำลังหนุนที่ปากทางเข้าห้องผลึกด้วยครับ คิดว่านักบวชที่ทะลวงผ่านแนวป้องกันเข้ามาน่าจะเป็นคนที่มีเสื้อแรดเกราะเหล็ก”
“รับทราบ เราจะส่งนักเวทย์ไปช่วยสองคน”
ทันทีที่ร่างของตัวละครอัศวินปรากฏขึ้นที่ขอบหน้าจอ หน้าต่างขอแลกเปลี่ยนสิ่งของก็เด้งขึ้นมาบังตัวละครของเป๊กจนมิด นี่เป็นกลยุทธ์สกปรกที่คนนิยมใช้กัน ขอเพียงเป้าหมายลืมปิดระบบหน้าต่างแลกเปลี่ยนเขาก็จะต้องเสียสมาธิทันที
แต่เป๊กไม่ใช่มือใหม่ แทนที่เขาจะปิดระบบแลกเปลี่ยนเขากลับเปิดมันเอาไว้ เขาลากหน้าต่างนั้นออกไปข้าง ๆ จนเหลือให้เห็นเพียงช่องใส่ของสำหรับแลกเปลี่ยนมุมหน้าจอตัวเองเล็กน้อย เมื่อทำเช่นนี้แล้วถ้ามีการแลกเปลี่ยนขึ้นอีกครั้งหน้าต่างแลกเปลี่ยนจะปรากฏขึ้นในตำแหน่งเดิมคือบริเวณมุมจอ
อัศวินที่เห็นอยู่สุดขอบจอพลันหยุดชะงัก ปกติแล้วใครก็ตามที่เจอลูกเล่นนี้จะต้องเลื่อนเมาส์มาปิดหน้าต่างการแลกเปลี่ยนและเขาจะใช้จังหวะนั้นแย่งชิงเวลาในการคลิกลงที่พื้นเพื่อเดินหน้า ต่อให้ปิดระบบแลกเปลี่ยนเอาไว้เขาก็ไม่ได้รับผลกระทบอะไรเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาจะมีเพียงข้อความแจ้งเตือนบริเวณหน้าต่างแชทเท่านั้น เทียบกับสิ่งที่จะได้จากความประมาทของคู่ต่อสู้นี่ถือว่าเป็นอะไรที่คุ้มค่ามาก ถึงจะเป็นช่วงเวลาเล็กน้อยเพียงแค่การเคลื่อนเมาส์บนจอไม่กี่เซนติเมตรแต่ผลลัพธ์ที่ได้นั้นคุ้มค่ากันมาก
ที่เขาไม่ทันคิดก็คือหน้าต่างแลกเปลี่ยนที่สมควรจะถูกปิดนั้นกลับเปิดค้างไว้ไม่ได้ปิดลงด้วยฝีมือของคู่ต่อสู้ ทำให้เขาคลิกเมาส์ลงที่หน้าจอแลกเปลี่ยนอย่างจัง ซึ่งเรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้นถ้าหากอีกฝ่ายปิดระบบการแลกเปลี่ยนกับคนทั่วไปเอาไว้ ผลก็คือตัวละครที่หยุดนิ่งไปหนึ่งวินาที
อัศวินคนนี้ไม่เท่าไหร่ เป๊กคิดในใจ แต่เขาต้องใส่ใจนักบวชเป็นพิเศษเพราะนักบวชคนนี้ยืนรอข้างตัวอัศวินโดยที่ไม่ถลำเข้ามา
“ขอเสาน้ำแข็งติดผนังด้วยครับ บีบให้เหลือทางเดินสองช่องอีกด้านหนึ่งครับ” เป๊กติดต่อไปยังหน่วยบัญชาการเมื่อเห็นนักเวทย์สองคนเดินทางมาถึง เสาน้ำแข็งที่กินพื้นที่กว้างห้าช่องหนาหนึ่งช่องถูกกางติดผนังด้านตรงข้ามเป๊กทันที
หนึ่งในยี่สิบสี่เฟรมย่อยของเกม เป๊กขยับตัวหลบท่าพุ่งทะลวงของอัศวินได้ด้วยการคลิกอย่างตรงจังหวะเป็นที่สุด ท่าพุ่งทะลวงของอัศวินเป็นท่าที่ไม่สามารถล็อคกับตัวละครแต่ต้องกดใช้ลงที่พื้น แม้จะรุนแรงแต่ก็หลบได้ง่ายถ้าขยับเคลื่อนที่ได้ทันเวลา
ระดับปราการด่านสุดท้ายอย่างเช่นเป๊กเขาไม่ทำเพียงแค่หลบ เขาเรียกใช้ทักษะท้าดวลมรณะกับอัศวินในจังหวะที่เขาพุ่งถึงบล็อกสุดท้ายก่อนถึงจุดที่เขายืนอยู่ ผลก็คืออัศวินผู้นั้นถูกบังคับให้โจมตีใส่เขาและปิดทางเดินที่เหลืออยู่สองช่องอย่างเหมาะเจาะ จนกว่าเขาหรืออัศวินผู้นี้จะตายจะไม่มีใครผ่านทางเดินจุดนี้ไปได้เด็ดขาด
“กำแพงสร้างเสร็จแล้วครับ ขอนักบวชสองคนมาสนับสนุนด้วยครับ” เป๊กขอกำลังหนุนอีกครั้ง
“ทำได้ดีมาก กำลังหนุนจะไปถึงในอีกยี่สิบวินาที”
ตัวเลขค่าความเสียหายของอัศวินและนักรบคลั่งเด้งรัวขึ้นเป็นชุด เป๊กไม่กลัวว่าตัวเองจะตายเพราะว่าเขาเป็นตัวละครที่มีความสามารถในการฟื้นคืนพลังสูงสุดในเกม ถ้าเป็นการโจมตีด้วยการฟันธรรมดาโดยไม่มีทักษะพิเศษเข้าร่วม ไม่ว่าอย่างไรก็เอาเขาไม่ลง ต่อให้มีนักบวชคอยฟื้นพลังก็เท่านั้น เป้าหมายของเขาคือการถ่วงเวลามากกว่าฆ่าให้ตายอยู่แล้ว
“นักบวชชื่อหม้อทองคำยื่นข้อเสนอเป็นบัตรเติมเงินสามพันบาทให้ผมแลกกับการเปิดทางครับ” เป๊กรายงานกลับไปที่ศูนย์บัญชาการ เขากำลังอ่านหน้าต่างกระซิบที่นักบวชคนนั้นส่งมาให้เขา
“รับทราบ หัวหน้าจะให้รางวัลบลูตอบแทนความซื่อสัตย์สองพัน ขอให้ส่งวิดีโอมาเป็นหลักฐานเหมือนเคย”
“ครับผม” เด็กหนุ่มลากหน้าต่างแชทไปวางข้าง ๆ เหลือให้เห็นแต่ขอบเพราะไม่ต้องการปิดแล้วเปิดใหม่หลาย ๆ รอบ
จนกระทั่งเวลานาทีสุดท้ายของการตีปราสาทมาถึง อัศวินคนนั้นก็พิมพ์คำพูดขึ้นมาหนึ่งคำ
“สัด”
เป๊กไม่ตอบโต้ เขาเห็นว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ ที่สำคัญเขาเจออะไรเช่นนี้เป็นประจำอยู่แล้ว
“(-.-)b”
นักบวชที่ยืนฟื้นพลังอัศวินมาตั้งแต่แรกเรียกใช้อีโมติคอนยกนิ้วให้เป๊กแล้วถูกดีดออกจากปราสาทไปพร้อมกับอัศวินที่มาด้วยกันเมื่อเวลาหมดลง
เด็กหนุ่มระบายลมหายใจยาว เขากลับไปที่คลังเพื่อส่งของที่เหลือจากการต่อสู้คืนเข้าคลังกลางของกิลด์ทั้งหมดจากนั้นออกจากเกมมา ถือว่าการต่อสู้วันนี้เป็นไปได้ด้วยดี เขายังคงรักษาชื่อบลูการ์เดียนเอาไว้ได้เช่นเคย
“บลูทำได้ดีมาก อย่าลืมส่งไฟล์วิดีโอมานะเดี๋ยวพี่จะโอนเงินไปให้ ผ่านบัญชีเดิมนะ” เสียงชายคนหนึ่งติดต่อกับเขาโดยตรง
“ครับพี่” กับหัวหน้ากิลด์เด็กหนุ่มต้องให้ความเคารพ เขาทราบดีกว่าที่เรื่องดำเนินไปด้วยดีไม่ใช่เพราะฝีมือของเขา วันนี้เขาแทบไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากการใช้ทักษะให้ถูกจังหวะเพียงครั้งเดียว คนที่เก่งกาจจริง ๆ ก็คือหัวหน้ากิลด์ที่จัดการใช้คนได้อย่างยอดเยี่ยมจนสามารถสกัดการโจมตีอื่น ๆ เอาไว้ได้หมด
เสียงแจ้งอีเมลเตือนดังขึ้นในอีกไม่กี่นาทีต่อมาพร้อมกับเสียงข้อความเข้าโทรศัพท์ เป๊กกดโทรศัพท์อ่านข้อความแจ้งเตือนเงินเข้าบัญชีแล้ววางมันลง เขาเปิดเว็บเข้าไปตรวจอีเมลเพื่อเปลี่ยนสถานะอีเมลขาเข้าว่าได้อ่านเมลแจ้งเงินเข้านี้แล้ว แทนที่จะได้เงินสองพันบาทเขากลับได้เงินสองพันห้าร้อยบาท มากกว่าที่บอกไว้ห้าร้อย หมายเหตุในอีเมลบอกไว้ชัดเจนว่าเป็นรางวัลพิเศษ
“ดีแฮะ” เป๊กพึมพำ เขาเรียกใช้โปรแกรมแอนตี้ไวรัสสั่งแสกนเครื่องแล้วนุ่งผ้าขนหนูออกไปอาบน้ำ วันนี้ออกไปกินเนื้อย่างเกาหลีดีกว่า ได้เงินมาตั้งเยอะ
“แม่ครับ ผมออกไปกินเนื้อย่างนะครับ แล้วจะรีบกลับมา” เป๊กร้องบอกแม่แล้วคว้าจักรยานปั่นออกไป เขาต้องรีบไปรีบกลับเพราะพอตกดึกจะมีคนมานั่งกินเหล้าที่หน้าปากซอย เขาเคยโดนขี้เมาไถเงินครั้งหนึ่งจึงต้องระมัดระวังตัวเอง
พนักงานร้านเนื้อย่างไม่แสดงอาการอะไรเป็นพิเศษเมื่อเห็นเป๊กมากินคนเดียวเพราะเขามาคนเดียวเป็นประจำอยู่แล้ว
เป๊กขนกุ้งกับหอยของโปรดมากินโดยไม่สนของอย่างอื่น โดยเฉพาะหมูหมักที่มักจะทำให้เค็มมากกว่าปกติเพื่อให้ลูกค้ากระหายน้ำแล้วต้องสั่งน้ำเพิ่มอีกเยอะ ๆ เขาหยิบผักที่น้ำเยอะอย่างเช่นกะหล่ำปลีมาใส่ไว้ในน้ำซุปทั้งยังหยดน้ำลงไปในเตาถ่านเล็กน้อยเพื่อให้ถ่านไฟอ่อนลง ถ้าถ่านไฟแรงอยู่ตลอดน้ำซุปจะงวดเร็ว และจะเค็มจนทำให้หิวน้ำมากขึ้นไปอีก
น้ำจิ้มเขาผสมขึ้นเองโดยมีน้ำจิ้มของร้านเป็นหลัก เพิ่มพริก น้ำปลา มะนาว กระเทียมบด ต้นหอมและผักชีซอยให้หอมมากขึ้น น้ำจิ้มถ้วยใหญ่ถ้วยเดียวสำหรับการกินครั้งก็เพียงพอสำหรับเขาแล้ว
ระหว่างกินเป๊กก็คิดได้ว่าเขาน่าจะมากินก่อนที่จะอาบน้ำ แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยกลับไปอาบอีกรอบก็ได้
เสร็จอาหารมื้อนั้นเป๊กก็แบกท้องตึงปริกลับบ้าน อาบน้ำเปิดเว็บดูวิดีโอรอให้กุ้งกับหอยในท้องเรียงตัวแล้วจึงปิดไฟนอน
รุ่งเช้าวันต่อมาซึ่งเป็นวันหยุดเป๊กรีบหุงข้าวเตรียมไว้ให้พ่อกับแม่ ซักผ้าตากผ้า ล้างห้องน้ำ กวาดบ้านถูกบ้าน กรอกน้ำเข้าตู้เย็น ทำทุกอย่างจนพ่อกับแม่ไม่มีอะไรจะยกมาด่าว่า เสร็จแล้วเขาก็เปิดคอมพิวเตอร์เช็คอีเมลเตรียมตัวเข้าเกมไปเก็บเลเวล
วันนี้มีอีเมลผิดปกติส่งมาหาเขา เป็นอีเมลจากหัวหน้ากิลด์เชิญชวนเขาเข้าไปเล่นเกมเปิดใหม่ชื่อ ล็อกอินข้ามศตวรรษ
เป๊กไม่เคยได้ยินว่ามีเกมชื่อล็อกอินข้ามศตวรรษมาก่อน เป็นเรื่องแปลกมากที่เขาซึ่งอยู่ในวงการเกมออนไลน์แต่กลับไม่รู้จักเกมที่เปิดใหม่เกมนี้
แต่สิ่งที่ทำให้เขาตกใจจริง ๆ ก็คือการประกาศยุบกิลด์ของหัวหน้า ทั้งที่การตีกิลด์เมื่อวานนี้เป็นไปได้ด้วยดีแท้ ๆ แต่วันนี้กลับประกาศยุบกิลด์เอาดื้อ ๆ
เป๊กรีบเปิดเข้าเว็บบอร์ดของกิลด์ทันที ในเว็บบอร์ดตอนนี้มีกระทู้ถูกตั้งขึ้นใหม่เป็นจำนวนมากจากสมาชิกกิลด์ที่มีเกินหลักร้อยคน
เนื้อหาของการตั้งกระทู้ส่วนใหญ่จะเป็นคำถามว่าทำไมจึงยุบกิลด์ เป๊กอ่านไปได้ประมาณสิบกระทู้ก็เห็นเนื้อแท้ของคนเหล่าคนที่ตั้งกระทู้ พวกเขาต้องการส่วนแบ่งจากกิลด์มากกว่าอย่างอื่น
หัวหน้ากิลด์เข้าไปตอบกระทู้และอธิบายทุกอย่างให้ทุกคนฟังอย่างละเอียด ระบุสิ่งที่ลูกกิลด์ทุกคนจะได้จากการยุบกิลด์ครั้งนี้อย่างชัดเจน ไอเท็มและเงินที่หัวหน้ากิลด์เสนอมาทำให้ทุกคนเงียบปากลงเพราะมันมากกว่าที่ตัวเองคาดเอาไว้ หน้าที่และผลงานมีการทำตารางตรวจวัดไว้อย่างชัดเจนจนไม่มีใครกล้าเรียกร้องผลประโยชน์มากกว่างานที่ตัวเองทำ
เป๊กปิดหน้าเว็บบอร์ดลงแล้วเปิดหน้าอีเมลจากหัวหน้า กดลิงก์โหลดเกมที่มีโดเมนเป็นหมายเลขไอพีแทนที่จะเป็นชื่อเว็บอย่างที่คุ้นเคย ตัวไฟล์เกมมีขนาดร่วมสิบกิ๊กกะไบท์ ใหญ่ยิ่งกว่าเกมออนไลน์ทุก ๆ เกมที่เขาเคยเล่น
“ไม่ต้องล็อกอินผ่านเว็บ ? ” เป๊กอุทานกับตัวเอง เกมทุกวันนี้แทบทุกเกมจะต้องล็อกอินผ่านเว็บก่อนจึงจะเรียกตัวเกมขึ้นมาเล่นได้ มีน้อยจริง ๆ ที่จะให้ล็อกอินผ่านตัวเกมโดยตรง
เด็กหนุ่มใช้สองนิ้วเคาะโต๊ะสองสามครั้งแล้วกดปุ่มสมัครเข้าเล่นเกม แม้แต่ระบบสมัครเล่นเกมก็เป็นหน้าต่างแบบฟอร์มในตัวเกมโดยที่ไม่ต้องเปิดเว็บสมัครแยกต่างหาก
เป๊กอ่านข้อตกลงในการใช้งานอย่างละเอียดแล้วทำการกรอกข้อมูลตามจริงเพราะสิ่งที่ระบุไว้ในข้อตกลงนั้นชัดเจนมาก ที่สำคัญก็คือข้อตกลงนี้ไม่มีประโยคเด็ด “ขอสงวนสิทธิ์ในการเปลี่ยนแปลงข้อตกลงโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า” หมายความว่าบริษัทที่สร้างเกมนี้มีความจริงใจในการทำธุรกิจมากพอดู
เมื่อสมัครสร้างบัญชีเล่นเกมเสร็จเป๊กก็เปิดโปรแกรมสร้างรหัสผ่านขึ้นมา เขาไม่เคยจำรหัสผ่านของตัวเองไม่ว่าจะเล่นเกมใด ต้องบอกว่าเขาไม่เคยพิมพ์รหัสผ่านเลยด้วยซ้ำ ทุกครั้งที่สร้างบัญชีผู้เล่นใหม่เขาจะใช้โปรแกรมบริหารรหัสผ่านสร้างรหัสขนาด 256 บิตสำหรับแต่ละเกมเพื่อความปลอดภัย
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเพราะมีข้อความส่งเข้ามาหาเขา มันคือรหัสยืนยันตัวเองสองชั้นที่เขาเพิ่งจะกรอกไป ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถล็อกอินเข้าบัญชีเขาได้ถ้าไม่มีรหัสชุดที่สองนี้
ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่เขาได้มาจากการถูกแฮ็คครั้งแล้วครั้งเล่า จนถึงตอนนี้เขาไม่ใช่เด็กเล่นเกมที่เต็มไปด้วยความประมาทอีกแล้ว แม้แต่ร้านเกมเขาก็ไม่เข้าไปใช้บริการเพราะเขาทราบดีว่ามีร้านเกมจำนวนมากที่ติดตั้งโปรแกรมหรืออุปกรณ์จับการพิมพ์รหัสผ่านแล้วใช้มันขโมยสิ่งของในตัวละครของเขาไปจนหมด
ตัวหนังสือบนหน้าจอเกมเป็นภาษาไทยสวยงามต่างจากเกมที่แปลมาจากภาษาอื่นซึ่งมักจะแสดงผลผิดเพี้ยน เป๊กมองดูภาพของฉากสามมิติที่เป็นห้องโล่งกับเก้าอี้โต๊ะเตียงแล้วกดปุ่มสร้างตัวละคร
“ไม่เลวแฮะ” เขาหมุนตัวละครสามมิติสัดส่วนสมจริงแบบที่ผู้ชายไม่หล่อลิเกและผู้หญิงไม่สวยนางงามไปมา
ระบบสร้างตัวละครยังอนุญาตให้เขาเพิ่มเติมรายละเอียดอย่างเช่นทรงผม สีผม สีตาสีคิ้วไปจนถึงรอยสัก เขาเลือกสร้างตัวละครชายเรียบง่ายไม่มีจุดเด่นตัวหนึ่งตั้งชื่อว่า Blue
ตัวละครชายในชุดผ้านั่งอ่านหนังสืออยู่บนเก้าอี้ในห้องที่เคยว่างเปล่า เป๊กคลิกที่ตัวละครแล้วกดปุ่มเข้าเกมอย่างคนที่คุ้นเคยกับรูปแบบเกมออนไลน์นี้เป็นอย่างดี
เขาพบว่าตัวละครของเขาปรากฏขึ้นที่หน้าประตูเมืองใหญ่ที่เต็มไปด้วยผู้คนแห่งหนึ่ง ภาพในเกมนั้นเรียกได้ว่าสวยงามมากเลยทีเดียว สวยไม่น้อยไปกว่าเกมที่ต้องจ่ายเงินค่าเล่นเป็นรายเดือนในเวลานี้หลาย ๆ เกม
เป๊กเลื่อนเมาส์ไปชี้ที่ป้ายบอกทางใกล้ ๆ ตัว คลิกลงไปและหน้าต่างรายละเอียดก็ปรากฏขึ้น
นครก้าวไกล
“ชื่อไทย ๆ ดีจัง” เป๊กยิ้มแล้วกดปุ่มไอคอนรูปคนที่ล่างขวาของจอ มันเป็นสัญลักษณ์อันเป็นสากลหมายถึงหน้าต่างแสดงรายละเอียดตัวละคร
ชื่อ Blue
อาชีพ ผู้เริ่มต้น
ฉายา คนไร้ชื่อเสียง
ระดับ 1
ประสบการณ์ 0/100 (100)
พลังชีวิต 100/100 (5)
พลังเวทมนตร์ 10/10 (0.25)
พลังกาย 10/10 (0.25)
เป๊กขมวดคิ้วทันทีที่ได้เห็นค่าบนหน้าต่างแสดงรายละเอียดตัวละคร ไม่มีค่าสถานะอย่างเช่นค่าความแข็งแกร่ง ค่าความเร็ว หรือค่าความฉลาด เขาพยายามมองหาปุ่มให้กดเพื่อขยายรายละเอียดเพิ่มเติม แต่มันไม่มีอะไรจริง ๆ
ความคิดเห็น