ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วันที่นัตสึเปลี่ยนไป
"ไอ้หัวไก่เอ๊ย!!!"
"แกว่าไงนะไอ้ตัวเมือก!!!" วันนี้ก็เป็นอีกวันที่คู่กัดประจำกิลด์เริ่มปฏิบัติการพังกิลด์ทั้งๆที่เพิ่ง
ถูกเอลซ่าสั่งสอนไป
"เฮ้อ~หนวกหูชะมัด" กาซิลเปรยคำเดิมๆเป็นประจำทุกวันเพราะเกรย์และนัตสึทะเลาะกันทุกวัน
"แกว่าไงนะไอ้เศษเหล็ก!! / ว่าไงนะกาซิล!!... "
"อย่ามาเลียนแบบนะเฟ้ย! / อย่ามาเลียนแบบฉันนะเฟ้ย! "
"นัตสึ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"หือ... "
ผัวะ!!!
ร่างของนัตสึกระเด็นไปชนกับเคาน์เตอร์อย่างแรงในขณะที่หันไปตามเสียงเรียกอันแสนคุ้นเคย
ก่อนที่จะเด้งตัว90องศาอัตโนมัตแล้วมองไปยังเกรย์ด้วยสายตาขุ่นเคือง(ชนิดว่าน้ำโคลนเรียกพี่)
"เจ้าบ้านัตสึพอได้แล้ว!!" เอลซ่าตวาดเสียงดังจึงช่วยหยุดยั้งกำปั้นที่กำลังจะเข้ากระแทกเข้ากับ
ใบหน้าของเกรย์เอาไว้ได้
นัตสึยอมลดกำปั้นลงแต่โดยดีแล้วเดินออกไปจากกิลด์เงียบๆ เกรย์มองร่างของนัตสึที่ค่อยๆเดิน
ออกไปห่างจากกิลด์เรื่อยๆเหมือนจะเป็นเรื่องที่ชินชาไปแล้ว
"หมอนั่นเป็นอะไรไปน่ะแฮปปี้" ลูซี่ถามแมวแฮปปี้ที่นั่งแทะปลาอยู่ที่เคาน์เตอร์ไม่ห่างจากที่เคยทะเลาะ
กับเกรย์เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา
"ไอ๊... ก็วันธรรมดาทั่วไปแหละ นัตสึเค้าเป็นแบบนี้ประจำแหละ" แฮปปี้ตอบปัดๆเพื่อหลีกลี่ยงความจริง
ที่มีเพียงเหล่าดราก้อนสเลเยอร์เท่านั้นที่รู้
"ปีก่อนก็เป็นอย่างนั้นนี่... เจ้าบ้านั่นน่ะ" เกรย์ที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นบ้างถึงเขาจะรู้อะไรไม่มากก็เถอะ
"เสื้อผ้าล่ะยะ!!!"
"ช่างมันสิ" เวลานี้ทำไมไม่สนใจเลยวะ
"ไอ๊"
"ไอ๊ทำแมวเหรอ!!"
อันที่จริงแล้วเกรย์รู้ดีว่าทำไมนัตสึถึงว่านอนสอนง่ายในวันนี้เพราะปีก่อนก็เป็น แตกต่างกัน
ตรงที่ปีก่อนไม่ได้ทะเลาะกับเกรย์แต่เป็นกลุ่มกิลด์แห่งความมืดทั้งกิลด์ถูกทำลาย และภูเขาที่อยู่ในบริเวณนั้น
หายไปสองลูกเลยทีเดียว
"วันที่เจ็ดเดือนเจ็ด" เกรย์เปรยออกมาเบาๆ ใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกจากกิลด์ไปยัง
ป่าทางตะวันตกเฉียงเหนือ
วันที่เจ็ดเดือนเจ็ด ในสายตาของหลายๆคนอาจมองเป็นเรื่องธรรมดาและวันธรรมดา
แต่สำหรับดราก้อนสเลเยอร์อย่างนัตสึมันเป็นวันที่เขาลืมไม่ลง
วันที่มังกรเพลิงอิคนิลหายไป!
ที่แหล่งน้ำในป่าทางตะวันตกฉียงเหนือของป่าแมกโนเลีย นัตสึที่เป็นตัวร่าเริงของกิลด์กลับมานั่งมองดู
พื้นน้ำที่สั่นไหว
ท่อนแขนลอบเช็ดน้ำตาแม้จะไม่มีคนก็ตามหลังจากนั้นจึงปล่อยให้มันไหลลงมาอาบแก้มช้าๆด้วยสีหน้าเรียบเฉย
โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครที่แอบมองอยู่ไม่ไกลจากที่นัตสึนั่งอยู่...
...เกรย์นั่นเอง...
"แกว่าไงนะไอ้ตัวเมือก!!!" วันนี้ก็เป็นอีกวันที่คู่กัดประจำกิลด์เริ่มปฏิบัติการพังกิลด์ทั้งๆที่เพิ่ง
ถูกเอลซ่าสั่งสอนไป
"เฮ้อ~หนวกหูชะมัด" กาซิลเปรยคำเดิมๆเป็นประจำทุกวันเพราะเกรย์และนัตสึทะเลาะกันทุกวัน
"แกว่าไงนะไอ้เศษเหล็ก!! / ว่าไงนะกาซิล!!... "
"อย่ามาเลียนแบบนะเฟ้ย! / อย่ามาเลียนแบบฉันนะเฟ้ย! "
"นัตสึ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"หือ... "
ผัวะ!!!
ร่างของนัตสึกระเด็นไปชนกับเคาน์เตอร์อย่างแรงในขณะที่หันไปตามเสียงเรียกอันแสนคุ้นเคย
ก่อนที่จะเด้งตัว90องศาอัตโนมัตแล้วมองไปยังเกรย์ด้วยสายตาขุ่นเคือง(ชนิดว่าน้ำโคลนเรียกพี่)
"เจ้าบ้านัตสึพอได้แล้ว!!" เอลซ่าตวาดเสียงดังจึงช่วยหยุดยั้งกำปั้นที่กำลังจะเข้ากระแทกเข้ากับ
ใบหน้าของเกรย์เอาไว้ได้
นัตสึยอมลดกำปั้นลงแต่โดยดีแล้วเดินออกไปจากกิลด์เงียบๆ เกรย์มองร่างของนัตสึที่ค่อยๆเดิน
ออกไปห่างจากกิลด์เรื่อยๆเหมือนจะเป็นเรื่องที่ชินชาไปแล้ว
"หมอนั่นเป็นอะไรไปน่ะแฮปปี้" ลูซี่ถามแมวแฮปปี้ที่นั่งแทะปลาอยู่ที่เคาน์เตอร์ไม่ห่างจากที่เคยทะเลาะ
กับเกรย์เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา
"ไอ๊... ก็วันธรรมดาทั่วไปแหละ นัตสึเค้าเป็นแบบนี้ประจำแหละ" แฮปปี้ตอบปัดๆเพื่อหลีกลี่ยงความจริง
ที่มีเพียงเหล่าดราก้อนสเลเยอร์เท่านั้นที่รู้
"ปีก่อนก็เป็นอย่างนั้นนี่... เจ้าบ้านั่นน่ะ" เกรย์ที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นบ้างถึงเขาจะรู้อะไรไม่มากก็เถอะ
"เสื้อผ้าล่ะยะ!!!"
"ช่างมันสิ" เวลานี้ทำไมไม่สนใจเลยวะ
"ไอ๊"
"ไอ๊ทำแมวเหรอ!!"
อันที่จริงแล้วเกรย์รู้ดีว่าทำไมนัตสึถึงว่านอนสอนง่ายในวันนี้เพราะปีก่อนก็เป็น แตกต่างกัน
ตรงที่ปีก่อนไม่ได้ทะเลาะกับเกรย์แต่เป็นกลุ่มกิลด์แห่งความมืดทั้งกิลด์ถูกทำลาย และภูเขาที่อยู่ในบริเวณนั้น
หายไปสองลูกเลยทีเดียว
"วันที่เจ็ดเดือนเจ็ด" เกรย์เปรยออกมาเบาๆ ใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกจากกิลด์ไปยัง
ป่าทางตะวันตกเฉียงเหนือ
วันที่เจ็ดเดือนเจ็ด ในสายตาของหลายๆคนอาจมองเป็นเรื่องธรรมดาและวันธรรมดา
แต่สำหรับดราก้อนสเลเยอร์อย่างนัตสึมันเป็นวันที่เขาลืมไม่ลง
วันที่มังกรเพลิงอิคนิลหายไป!
ที่แหล่งน้ำในป่าทางตะวันตกฉียงเหนือของป่าแมกโนเลีย นัตสึที่เป็นตัวร่าเริงของกิลด์กลับมานั่งมองดู
พื้นน้ำที่สั่นไหว
ท่อนแขนลอบเช็ดน้ำตาแม้จะไม่มีคนก็ตามหลังจากนั้นจึงปล่อยให้มันไหลลงมาอาบแก้มช้าๆด้วยสีหน้าเรียบเฉย
โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครที่แอบมองอยู่ไม่ไกลจากที่นัตสึนั่งอยู่...
...เกรย์นั่นเอง...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น