ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fanfic] Fairy Tail [เกรย์xนัตสึ]

    ลำดับตอนที่ #5 : กอด...?

    • อัปเดตล่าสุด 3 พ.ย. 54


            


           "ฮัดชิ่ว!!"


           "เป็นอะไรหรือเปล่านัตสึ"  เกรย์ถามพร้อมๆกับเขี่ยกองไฟให้ลุกโชน


           "ไอ้น้ำแข็งเฮงซวยตัวไหนล่ะที่ลากฉันลงทะเลน่ะ... ฮัดชิ่ว!!"  จามอีกรอบแล้วกระชับผ้าพันคอ  


    แค่ถูกลากลงน้ำก็จะบ้าตายอยู่แล้ว  ไอ้น้ำแข็งเฮงซวยนั่นยังหลอกให้ขึ้นแพอีก  อยากเผามันนักเชียว


           "(  =-=)"


           "(=3=)"  เหมือนเกรย์จะรู้ว่านัตสึคิดอะไรอยู่แต่ก็สู้ความไวของนัตสึไม่ได้  เลยติต่างเองว่า "คิดมากไป"


           "ฮัดชิ่ว!!" จามอีกรอบเพราะอากาศหนาว  เสื้อก็บาง  ทำไมต้องมาอยู่เวรดึกกับเจ้านี่ฟะ


           ( นัตสึ : ทำไมฉันต้องมาเข้าเวรดึกด้วยฟ่ะเจ้าคนเขียนไร้พลังเวทย์!!


             คนเขียน : ก็...ก็... ลูซี่เค้าเป็นผู้หญิงนี่นา  แถมแฮปปี้ก็เป็นลูกแมวนี่


             นัตสึ : ...  )


           ?


           จู่ๆก็อุ่นขึ้นซะงั้น  วันนี้นัตสึเสียแรงมาเยอะ (เพราะถูกแกล้ง) เรี่ยวแรงค่อยๆหายไปเรื่อยๆ  


    แม้แต่แรงที่จะพลิกตัวยังไม่มีเลย  ถึงจะมีผ้าห่มแต่ก็ไม่ช่วยคลายความหนาวเลย  ทำไมอิกนีล


    ไม่สอนเวทย์ที่ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยน้~า ?





           "จริงๆนะเฟ้ย"


           "หลังเกาะตรงนั้นน่ะนะ"


           "เออสิ  เขาว่ามีมังกรสีแดงอยู่ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า... "


           อารายฟระคนจาหลับจานอน  ไอ้คำพูดที่พ่นออกมาเมื่อตะครู่นี้คืออะไรน้~อ...


           ...ใครสน!...





           " ... "


           "... อือ..."


           "... "


           "นัต...สึ..."  เสียงคุ้นๆนี่มันเสียงใคร  ทำไมถึงอึดอัด  เหมือนโดนกอด


           "...กอด...?  ..."


           "กอด...?"


           หมับ!


           นัตสึนิ่งไปก่อนที่จะค่อยเปิดตาสู้แสงอาทิตย์อ่อนๆ   เมื่อคืนอบอุ่นมาก  มากจนผิดปกติ  


    อืมม์... ไอ้ผิวขาวๆนี่มันเกรย์หรือเปล่าหว่า  ผมสีดำงี้น่าจะใช่  ตาตกแถมดวงตกมาตั้งแต่เด็ก  เกรย์แน่นอน


           "แว้ก!!... กะ... กะ... เกรย์..." <<หน้าแดงเรื่อๆ


           "อือ... อรุณสวัสดิ์นัตสึ" <<หน้าตาเฉย


           "ไม่ต้องมา "อรุณสวัสดิ์" เลย  แกมากอดฉันได้ยังง้ายยยย"  หากสังเกตดีๆนะเกรย์มีเปลวไฟอ่อนๆ


    ออกมาจากปากด้วย


           "ยังจะมาถาม... อุ่นดีใช่มั๊ยล่ะ  อ้อมแขนฉันน่ะ"


           "ไม่เลย(โว้ย)... ไม่เลยสักนิด... หนาวยิ่งกว่าซุกตัวในน้ำแข็งอีก!!" ซึนได้อีกนะคนเรา


           " ... "


           "...ช่างมันเถอะ"


           
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×