คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : หวงน้องชาย(100%)
“ราฟฟฟฟฟฟ~กินข้าวกันนนนนน” ลีน่าพุ่งหลาวไปหาราฟทันทีที่แข่งเสร็จ ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงกว่าจึงทำให้ได้ฤกษ์ดีที่จะชวนหนุ่มวิ่งถอยหลังไปกินข้าวกับกลุ่ม
“ขอโทษนะลีน่า.. ฉันไปกับกายแล้วล่ะ” คำตอบที่ได้ทำให้ลีน่าไม่ค่อยพอใจมากจึงทำแก้มป่องๆแล้วเดินคอตกไปหาดีดี้ที่นั่งรอที่โต๊ะกินข้าวแถวๆนั้น
“เป็นอะไรไปจ๊ะลีน่า” ดีดี้เอ่ยถามพร้อมกับปะแป้งใส่หน้าแล้วทาลิปสติกเพิ่ม
“ก็เดี๋ยวนี้ราฟไปกับกายบ่อยมากเลยล่ะคะ... อ้าว!หมิงหมิงแล้วก็มากิ”
“พาดาด้วยจ้าาาาาาาา”
“เป็นอะไรไปคะคุณลีน่า” หมิงหมิงเอ่ยถามคุณหนูสัญชาติฝรั่งเศส
“เดี๋ยวนี้ราฟไปกับกายบ่อยมากเลย... เฮ้อ....”
“โชวอนก็เหมือนกันค่ะ”
“เอ๋!??” ทั้งดีดี้ ลีน่า พาดาและมากิอุทานพร้อมกันอย่างตกใจและกังขาในคำพูดของหมิงหมิง และแล้วสายตาทุกคู่(ยกเว้นหมิงหมิง)ก็เหลือบไปเห็นภาพๆหนึ่งที่ปรากฏตรงหน้า เนสสึที่กำลังจะเดินออกจากห้องแข่งโดยมีโชวอนนั่งอยู่บนบ่าแล้วพูดคุยเล่นอย่างสนุกสนาน
“หนูรู้สึกว่าสองคนนั้นเขาจะไปด้วยกันบ่อยมากเลยค่ะ”
หมิงหมิงพูดจบดีดี้ก็ตัดสินใจลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปหาเนสสึและโชวอน โดยมีหมิงหมิง ลีน่า พาดา และมากิเดินตาม(writer: เหมือนขบวนการเซ็นไตเลยยยยย//โดนถรีบ)
“เนสสึจ้ะ”ดีดี้เรียกไว้พร้อมๆกับเหล่าสาวๆเทลส์ที่ยืนเรียงหน้ากระดานอย่างสง่างาม
“มีอะไรเหรอจ้ะสาวๆ” เนสสึหันหน้ามาพร้อมกับเสยผมมาดเท่แต่เมื่อสิ้นคำพูดของสาวๆก็ทำให้เขาเท่ไม่ออก
สาวๆทั้ง5ยืนเรียงแถวหน้ากระดานพร้อมกับเลียนแบบท่าเต้นNo Bodyที่เคยฮิตกันมากจากนั้นก็กล่าวโดยพร้อมเพรียง “ระวังข้อหาพรากผู้เยาว์นะจ๊ะ/คะ”
“ฮะๆๆๆๆๆๆ” โชวอนหัวเราะเป็นคนแรกโดยที่ไม่สนใจว่าเนสสึหรือคนอื่นจะคิดยังไงหรือตัวเองจะตกจากบ่าคนตัวสูงกว่าหรือเปล่า หลังจากนั้นจึงตามมาด้วยเสียงหัวเราะเบาๆจากยูกิแล้วคุโระที่อยู่ไม่ไกล นั่นทำให้เนสสึรู้สึกตัวจากการแข็งเป็นหิน และรับรู้ว่าสาวๆเซ็นไตกำลังหัวเราะคิกคักอย่างชอบใจแล้วก็ต้องสลายอย่างรวดเร็วเมื่อรับรู้ภัยล่วงหน้าที่จะประสบ
“ตายแน่พวกเธอว์ว์ว์ว์”
เวลาเที่ยงกว่าของเทลส์แลนด์ ราฟนั่งรอกายที่ม้านั่งหน้าน้ำพุในสวนสาธารณะ ไม่นานเขาก็เห็นเส้นผมสีคาราเมลท่ามกลางฝูงชนอยู่ไวๆจึงขึ้นไปยืนที่ขอบน้ำพุเพื่อให้อีกคนสังเกตได้ กายที่เห็นเส้นผมขาวๆ ยืนตัวเอียงๆเบี่ยงๆหันหน้าแล้วโบกมือให้ก็เร่งความเร็วในการวิ่งและกระโจน!!!
“อย่ากระโ......”
ซ่า!!!!!
ไม่ทันจบประโยคกายก็พุ่งหลาวมายังราฟที่ยืน(พร้อมกับตะโกนเตือน)ที่ขอบน้ำพุ แต่ดูเหมือนจะเตือนช้าไปจึงทำให้ทั้งสองคนร่วงตกน้ำ จากแดดที่พออบอุ่นเมื่อครู่หายวับไปแทบด้วยความเย็นที่แผ่กระเซ็นทั่วทุกอณูและเปียกจนหาตำแหน่งในร่างกายที่แห้งไม่ได้
“รอนานมั๊ยราฟ^^~” ถามทั้งยังเปียกอยู่
“ไม่นานหรอก ปะ! ไปหาอีทึลกันนนนนน”
ในกระหว่างที่ราฟและกายไปหาอีทึลเกี่ยวกับภารกิจที่ต้องทำ ฮารุได้มาเยี่ยมDr.Hell ผู้ซึ่งเป็นพ่อของกาย(และเขาเอง)แล้วพูดถึงปัญหาหนักอกหนักใจและธุระปะปังในช่วงนี้ โดยใจความส่วนใหญ่จะเอนเอียงไปทางสนามตระกูลHellเสียมากกว่า
“เดี๋ยวไปเอาขนมมาเพิ่มละกัน” Dr.Hell พูดหลังจากเงียบฟังฮารุบ่นหลายๆเรื่องและถือโอกาสพักงานหูชั่วคราว
“ท่านคิดจะทำยังไงถ้ากายมีความรัก” คำถามที่ออกมาจากริมฝีปากแตงจัดทำให้ผู้ใส่หน้ากากหมีแพนด้าต้องหยุดกึกแล้วหันมามองฮารุที่นั่งจิบน้ำชาท่าทางสบายๆ
“คิดจะทำอะไร??” เหมือนว่าจะรับรู้ได้ถึงความคิดและเจตนาแต่ค้างคากับสิ่งที่กำลังจะทำ
“แค่เล่นสนุกเล็กน้อย... จ้องผมหน้าเครียดขนาดนั้นผมอึดอัดนะครับบบ” (writer : ใส่หน้ากากอยู่เห็นหน้าด้วยเร๊อะ!!?)
“หวงน้อง... หวงกายจริงๆนะ”
------------------------------------
มาลงให้แล้วววววววววววววว
ความคิดเห็น