ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : วันที่นัตสึเป็นเหมือนเดิม
�
� � � �"กลับมาแล้วเฟ้ย!!!" นัตสึตะโกนพร้อมกับถีบประตูกอลด์จนบานประตูหลุด
�ทว่าไม่มีใครแยแสมันแล้วหล่ะ
� � � �"กลับมาแล้วเหรอจ้ะนัตสึ" มีร่าเจนพูดแล้วยิ้มให้
�
� � � �"วันนี้เอาเหมือนเดิมนะมีร่า"
� � � �"ทันทีเลยจ้า" �พูดจบก็ยกถาดที่มีเมนูเฉพาะของนัตสึมาให้ �ส่วนแฮปปีก็เอาปลาออกมาจากห่อผ้าแล้ว
นั่งแทะกินใกล้ๆกับนัตสึอย่างเอร็ดอร่อย
� � � � "อ้าวเกรย์... กลับมาแล้วเหรอรับอะไรดีจ้ะ? " เกรย์เลือกที่จะนั่งถัดจากที่นัตสึนั่งไป2เก้าอี้ตลอด
เพื่อป้องกันการทะเลาะกัน �แต่ถึงอย่างนั้นก็เห็นทะเลาะกันตลอด
� � � �"น้ำเปล่าอย่างเดิมแหละ" �ไม่ถึงนาทีที่เกรย์สั่งน้ำเปล่าก็ถูกเลื่อนมายังตรงหน้า �สักพักน้ำแข็งได้ลอย
ขึ้นมาเหนือน้ำแล้วจึงยกกระตกรวดเดียวหมด
� � � �"มีร่าแล้วกาซิลล่ะ... ไม่อยู่กินเศษเหล็กเหมือนทุกวันรึไง" เงียบมานานเกรย์เริ่มบทสนทนา
เพราะที่เคาน์เตอร์เริ่มเงียบลงเรื่อยๆ
� � � �"ไปทำภารกิจแล้วจ้ะ �ถามทำไมเหรอ"
� � � �"เห็นกองเหล็กข้างหลังมันกองสูงกว่าทุกวันน่ะ"
� � � �"นัตสึ... เกรย์... ไปทำภารกิจกันเหอะ"ลูซี่(ไม่รู้มาจากไหน)เอ่ยชวน
� � ��
� � � �"ไปสิ... "นัตสึตกลงทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่ามันคืองานอะไร
� � � �"งานอะไรล่ะ"
� � � �"จะปฏิเสธเหรอเกรย์" แฮปปี้ยั่วโมโห
�นัตสึหัวเราะคิกคักทำให้เกรย์เลิกล้มที่จะอยากรู้ว่ามันคือภารกิจอะไร
� � � �"จะ... เจ้าแมวบ้านี่!!"
� � � �"แล้วเอลซ่าล่ะ" กินเสร็จค่อยพูด �นั่นคืออีกอย่างนึงที่อิคนิลสอนนัตสึ
� � � �"ไปทำธุระนิดหน่อยน่ะจ้ะ" มีร่าตอบแทนลูซี่
� � � �"งั้นเราไปกันเถอะ"
� � � �
รถไปค่อยๆเคลื่อนขบวนอย่าช้าๆแต่ก็ทำให้นัตสึเกิดอาการเมา �เกรย์ลอบมองเป็นระยะๆด้วยความรู้สึก
ที่แปลกประหลาดแต่ก็โล่งใจที่นัตสึกลับมาเป็นเหมือนเดิมทั้งๆที่เมื่อวานยังทำตัวแตกต่างจาก
ทุกๆวันอยู่ร่ำไป...
� � � � "เดี๋ยวฉันกับแฮปปี้จะลงไปหาอะไรกินนะ �นายดูแลนัตสึไปก่อนนะ" ลูซี่ออกคำสั่งโดยไม่ได้ฟังเกรย์
ที่แทบจะโวยวาย �เรื่องอะไรที่เขาต้องมาแลไอ้ไฟนี่ล่ะ
�
� � � �"อุ๊บ... ไม่ไหวแล้ว..."
� � � �"ทนหน่อยสิอีกแค่สถานีเดียวเอง �เอาน้ำฉันไปกินก่อนไป..."
� � � �" ... " ไม่พูดอะไรมากนัตสึก็คว้าขวดน้ำไปเดิมรวดเดียวหมดแล้วคืนให้เกรย์ไป
� � � �"เป็นไงบ้าง"
� � � �"ง่วง... "ไม่ทันได้พูดอะไรมากก็หลับไป
� � � �||ถ้ายังตื่นอยู่ก็เมา �หลับซะก็สิ้นเรื่อง||
� �
� � � �เกรย์มองนัตสึที่นอนอยู่ที่ตรงข้าม �คงจะมีฤทธิ์ถึงสถานีหน้าเพราะที่ซื้อมาเป็นแค่ยานอนหลับ
ชนิดธรรมดา �กินไปซะหมดขวดน่ากลัวว่าจะออกฤทธิ์มากว่าเวลาเดินทางอีกสถานีเดียว
� � � �"เกรย์... นัตสึเป็นอะไรไปเหรอ" แฮปปี้ถามเพราะแหย่เท่าไหร่นัตสึก็ไม่ตื่น
� � � �"ทำให้หลับ"คำตอบง่ายๆทำให้ทั้งแฮปปี้และลูซี่ถึงบางอ้อพร้อมกันทั้งคู่ �หลังากนั้นก็ไม่มีใคร
พูดอะไรอีกจนถึงสถานีปลายทาง �ซึ่งทำให้เกรย์คิดว่า
"ไม่น่าวางยานัตสึเลย"
� � � �"เดินเร็วๆหน่อยสิเกรย์"�
� � � �"เธอมาแบกเองสิ... �เจ้านี่มันหนักนะ "โกหกได้เลวร้ายสุดๆ((เกรย์คิด)) เพราะความจริงแล้วนัตสึเบามาก
�แต่เกรย์ต้องแกล้งเดินช้าๆเพื่อให้คำโกหกสมจริงและ...
� � �เกรย์ไม่กลัวเลยว่าส่วนลึกของจิตใจของตัวเองกำลังบอกใบ้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับนัตสึ
ที่เข้าทะเลาะด้วยทุกวัน
� � � �...คำบอกใบ้ที่เกรย์เองก็ยากจะเข้าใจ...
� � � �"กลับมาแล้วเฟ้ย!!!" นัตสึตะโกนพร้อมกับถีบประตูกอลด์จนบานประตูหลุด
�ทว่าไม่มีใครแยแสมันแล้วหล่ะ
� � � �"กลับมาแล้วเหรอจ้ะนัตสึ" มีร่าเจนพูดแล้วยิ้มให้
�
� � � �"วันนี้เอาเหมือนเดิมนะมีร่า"
� � � �"ทันทีเลยจ้า" �พูดจบก็ยกถาดที่มีเมนูเฉพาะของนัตสึมาให้ �ส่วนแฮปปีก็เอาปลาออกมาจากห่อผ้าแล้ว
นั่งแทะกินใกล้ๆกับนัตสึอย่างเอร็ดอร่อย
� � � � "อ้าวเกรย์... กลับมาแล้วเหรอรับอะไรดีจ้ะ? " เกรย์เลือกที่จะนั่งถัดจากที่นัตสึนั่งไป2เก้าอี้ตลอด
เพื่อป้องกันการทะเลาะกัน �แต่ถึงอย่างนั้นก็เห็นทะเลาะกันตลอด
� � � �"น้ำเปล่าอย่างเดิมแหละ" �ไม่ถึงนาทีที่เกรย์สั่งน้ำเปล่าก็ถูกเลื่อนมายังตรงหน้า �สักพักน้ำแข็งได้ลอย
ขึ้นมาเหนือน้ำแล้วจึงยกกระตกรวดเดียวหมด
� � � �"มีร่าแล้วกาซิลล่ะ... ไม่อยู่กินเศษเหล็กเหมือนทุกวันรึไง" เงียบมานานเกรย์เริ่มบทสนทนา
เพราะที่เคาน์เตอร์เริ่มเงียบลงเรื่อยๆ
� � � �"ไปทำภารกิจแล้วจ้ะ �ถามทำไมเหรอ"
� � � �"เห็นกองเหล็กข้างหลังมันกองสูงกว่าทุกวันน่ะ"
� � � �"นัตสึ... เกรย์... ไปทำภารกิจกันเหอะ"ลูซี่(ไม่รู้มาจากไหน)เอ่ยชวน
� � ��
� � � �"ไปสิ... "นัตสึตกลงทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่ามันคืองานอะไร
� � � �"งานอะไรล่ะ"
� � � �"จะปฏิเสธเหรอเกรย์" แฮปปี้ยั่วโมโห
�นัตสึหัวเราะคิกคักทำให้เกรย์เลิกล้มที่จะอยากรู้ว่ามันคือภารกิจอะไร
� � � �"จะ... เจ้าแมวบ้านี่!!"
� � � �"แล้วเอลซ่าล่ะ" กินเสร็จค่อยพูด �นั่นคืออีกอย่างนึงที่อิคนิลสอนนัตสึ
� � � �"ไปทำธุระนิดหน่อยน่ะจ้ะ" มีร่าตอบแทนลูซี่
� � � �"งั้นเราไปกันเถอะ"
� � � �
รถไปค่อยๆเคลื่อนขบวนอย่าช้าๆแต่ก็ทำให้นัตสึเกิดอาการเมา �เกรย์ลอบมองเป็นระยะๆด้วยความรู้สึก
ที่แปลกประหลาดแต่ก็โล่งใจที่นัตสึกลับมาเป็นเหมือนเดิมทั้งๆที่เมื่อวานยังทำตัวแตกต่างจาก
ทุกๆวันอยู่ร่ำไป...
� � � � "เดี๋ยวฉันกับแฮปปี้จะลงไปหาอะไรกินนะ �นายดูแลนัตสึไปก่อนนะ" ลูซี่ออกคำสั่งโดยไม่ได้ฟังเกรย์
ที่แทบจะโวยวาย �เรื่องอะไรที่เขาต้องมาแลไอ้ไฟนี่ล่ะ
�
� � � �"อุ๊บ... ไม่ไหวแล้ว..."
� � � �"ทนหน่อยสิอีกแค่สถานีเดียวเอง �เอาน้ำฉันไปกินก่อนไป..."
� � � �" ... " ไม่พูดอะไรมากนัตสึก็คว้าขวดน้ำไปเดิมรวดเดียวหมดแล้วคืนให้เกรย์ไป
� � � �"เป็นไงบ้าง"
� � � �"ง่วง... "ไม่ทันได้พูดอะไรมากก็หลับไป
� � � �||ถ้ายังตื่นอยู่ก็เมา �หลับซะก็สิ้นเรื่อง||
� �
� � � �เกรย์มองนัตสึที่นอนอยู่ที่ตรงข้าม �คงจะมีฤทธิ์ถึงสถานีหน้าเพราะที่ซื้อมาเป็นแค่ยานอนหลับ
ชนิดธรรมดา �กินไปซะหมดขวดน่ากลัวว่าจะออกฤทธิ์มากว่าเวลาเดินทางอีกสถานีเดียว
� � � �"เกรย์... นัตสึเป็นอะไรไปเหรอ" แฮปปี้ถามเพราะแหย่เท่าไหร่นัตสึก็ไม่ตื่น
� � � �"ทำให้หลับ"คำตอบง่ายๆทำให้ทั้งแฮปปี้และลูซี่ถึงบางอ้อพร้อมกันทั้งคู่ �หลังากนั้นก็ไม่มีใคร
พูดอะไรอีกจนถึงสถานีปลายทาง �ซึ่งทำให้เกรย์คิดว่า
"ไม่น่าวางยานัตสึเลย"
� � � �"เดินเร็วๆหน่อยสิเกรย์"�
� � � �"เธอมาแบกเองสิ... �เจ้านี่มันหนักนะ "โกหกได้เลวร้ายสุดๆ((เกรย์คิด)) เพราะความจริงแล้วนัตสึเบามาก
�แต่เกรย์ต้องแกล้งเดินช้าๆเพื่อให้คำโกหกสมจริงและ...
� � �เกรย์ไม่กลัวเลยว่าส่วนลึกของจิตใจของตัวเองกำลังบอกใบ้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับนัตสึ
ที่เข้าทะเลาะด้วยทุกวัน
� � � �...คำบอกใบ้ที่เกรย์เองก็ยากจะเข้าใจ...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น