คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ที่บ้านกาย
��������������� เสียงนาฬิกาปลุกฉุดดึงกสยให้ตื่นจากการพักผ่อนเพื่อเข้าโหมดชีวิตประจำวัน�� แต่เมื่อคืนเขาใช้แรงไปกับการวิ่งแข่งกับราฟไปเกือบหมด� มีหรือที่เขาจะยอมตื่นง่ายๆ� ยิ่งถ้าที่นอนเป็นโซฟาด้วยแล้ว... ยากส์...
��������������� “เมื่อคืนไปไหนมาน่ะ� กลับซะดึกเชียว”� เสียงๆหนึ่งดังขึ้นพร้อมๆกับโซฟาที่ยวบลงไป
��������������� “อย่ายุ่งน่าฮารุ”� กายไล่ปัดๆ
��������������� “พูดงี้ไม่ดีเลย� ฉันเป็นพี่นายนะ� ให้ตายสิมีน้องอย่างนายนี่ลำบากชะมัด”� ฮารุพูดอย่างกวนอารมณ์แต่กายไม่สนใจ(นอนมากกว่า)
��������������� “หรือเป็นเพราะราฟ...”
��������������� “หุบปากซะฮารุ”� กายตอบกลับน้ำเสียงงัวเงียและแข็งกร้าว
��������������� “เดี๋ยวนี้ปากกล้าขึ้นนะ”
��������������� “แล้วนายจะทำไม”
��������������� “เปล่า... แค่คิดว่าคนที่ทำให้ครอบครัวเกิดความร้าวฉานฉันก็จะทำลายซะลยไงล่ะ”
��������������� “อย่า... ทำอะไรบ้าๆนะ� แล้วที่สำคัญ� ฉันไม่เคยนับว่าคนอย่างนายเป็นครอบครัว... แม้แต่คิดก็ไม่เคย!”� กายที่นอนไม่ได้แล้วลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเปิดศึกประชันวาจากับฮารุด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว
��������������� “แล้วฉันจะคอยดูว่านายจะปกป้องเจ้านั่นได้ถึงเมื่อไหร่”
��������������� “อย่าหนีนะฮารุ!!”
��������������� โครม!
��������������� “เอ้ย... กาย�� ขอโทษทีนะฉันกดกริงแล้วเห็นเงียบไปนึกว่าจะเป็นอะไรไปก็เลย...”� ราฟพูดพร้อมกับช่วยกายที่ถูกประตูกระแทกที่ใบหน้าให้ลุกขึ้น
��������������� “ราฟ... ราฟเหรอ...?”
��������������� “อือ... ใช่... ฉันเอง� พอดีว่าจะมาขอเล่นที่บ้านหน่อย”
��������������� “อา... ได้สิเข้ามาก่อน”� กายนำราฟเข้ามายังห้องนั่งเล่นที่เคยนอนอยู่เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว
��������������� “น้ำชามั๊ย?”
��������������� “โอ้... ขอบคุณนะ”� ราฟรับแก้วชาเขียวที่ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆจากปากแก้ว�� ก่อนจะวางลงแล้วมองกายที่อยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้น(สั้นจริงไรจริง)ธรรมดา�� พร้อมหลักฐานการพักผ่อนที่ยังไม่ได้เก็บเนื่องจากการมาเยือนอันกระทันหันของเขา� แต่มองรวมๆแล้วดูเป็นระเบียบดี
��������������� “ชาหอมดีนะ”� ราฟเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม
��������������� “ขอบใจ...”
ความคิดเห็น