ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่3:สมการของบาคุระ
"อีนานมะ?"
"นาน นายถามผมมาสามรอบแล้วนะ"
เรียวอบลับอย่ารำาใ เานั่ทำารบ้านวิาิศาสร์มาสามั่วโมแล้ว และะเสร็ไปั้แ่รึ่ั่วโม
แร ถ้าไม่มีร่าสูนี่ละ็...
"เน่---เรียว นายไม่มีอะไรทำแล้วรึไ" บาุระเอาาวาบนหัวเรียว พาแนสอาไว้ับบ่าอร่าเล็ที่ำลัร่ำ
เร่ับารสมารเิเส้นสุโหในสมุ ถาม้วยเสียยานา
"ไม่ให้ผมทำารบ้านแล้วะให้ผมทำอะไรละรับ" เรียวถามส่ๆ เอ..X=Y อืม...ยำลัสอ เอ...รนี้มัน้อู...
"ทำับัน็ไ้" บาุระเสนออย่าใี แ่เนื้อหาประโยเป่าเอาเรื่อสมารในหัวเรียวปลิวระาย
"ะบ้ารึไ บ บาุระ ม มไม่มีอะไรทำแล้ว็ไปูทีวีไป๊ เหวอ ปล่อย ห ให้ผมทำารบ้านเถอะ" เรียวละล่ำละลั
"อะไรอนาย" บาุระพู้วยสีหน้าใสื่อ ูๆไปแล้วเหมือนหมาป่าะหลอเอาหนูน้อยหมวแไป ิน
"็บาุระนั่นแหละ ในหัวมีแ่เรื่ออย่าว่า" เรียวเถีย ึสมุวิาเลึ้นมาปิหน้าแ่ำอัวเอ
"อะไร ันหมายถึ ทำารบ้านับัน็ไ้ นายิไปถึไหนเนี่ย เรียวนี่น้า อยา็ไม่บอ...แอ่!" บาุระพูไม่บ
สมุารบ้านในมือเรียว็ฟาลลาหัว ร่าสูเถลา หัวทิ่มลไป้าๆ
"ทำอาร๊าย--"
"บาุระทำสมารเป็นเหรอ" เรียวเปลี่ยนเรื่อ
"เหอะ ไม่เป็นอะ ันพูไปั้นเอ แอ่!" บาุระร้อ๊า เมื่อเรียวฟาสมุใส่อีรอบ ร่าสูัารเนรเทศนเอไป
ที่เียทันทีเพื่อวามปลอภัย
"อบวามรุนแร็ไม่บอ ปิไอ้บท S นี่มัน้อเป็นันไม่ใ่เรอะ นายมาาไหน ฟาเอาๆ" บาุระึมำ
รีบมุหัวลไปใ้ผ้าห่มเมื่อเรียวว้าวแหวนพันปีใส่
"อืม...โอ๊ย ิไม่ออ โทรถามยูิีว่า" เรียวว้าเอาโทรศัพท์้าๆมาหายูิ...
ื๊ ื๊
"ฮัลโหล บาุระุ มีอะไรเหรอ" เสียอยูิัลอมาาอีฝั่
"ยูิุ ทำารบ้านเลเสร็ยัอ่ะ ผมทำมาั้นานแล้ว ไม่เสร็สัที"
"ารบ้าน...อ้อ อาเทมำลัโทร.ไปถามอันสุอยู่อ่ะ แ่เาไม่รับ...สสัยว่าฮอนะถามเหมือนันมั้"
"เอ่อ ั้นเหรอรับ ั้น ไ้เมื่อไร โทร.บอผม้วยนะ"
"รับทราบรับ แล้วผมะโทร.ไปนะ" ยูิว่าเสียใสพลาวาหู
"หวา---แล้วเมื่อไรผมะทำเสร็ละเนี่ย" เรียวมอโทย์สุหินในสมุ นึสสัยว่านอื่นทำอะไรันอยู่ ึโทร.ไปหา
"หวัี"
"โวโนะอุิุ ทำารบ้านเลเสร็ยัอ่ะ" เรียวถามทั้ที่รู้ำอบอยู่ในใ อย่าโวโนะอุิถ้าทำเสร็ บาุระ
ลายเป็นหนุ่มน้อยแสนสุภาพแล้วมั้
"อ้อ ไอ้นั้นนะเรอะ เสร็แล้ว" โวโนะอบอย่าร่าเริ
"อ้อ ั้นเหรอ หา! เสร็แล้ว" เินวามาหมายแหะ
"อืม เสร็แล้ว ไบะสอนอ่ะ" ประโยสุท้ายมันแผ่วๆพิล
"หา ใรนะรับ" เรียวถามอย่าไม่เื่อหู เ้าใว่าหูฝาไป
"ไบะ สอนให้..." ัวร์เลย เาไปสนิทันอนไหนเนี่ย
"เอ่อ ั้น ทำยัไล่ะรับ" เรียวเปลี่ยนเรื่อ เสียวๆว่าโวโนะอุิะอายนวาหูหนีราวนี้เาทำไม่เสร็แน่ๆ
"อ้อ มันเป็นยัี้...บลาๆ"
"เฮ้อ" เรียววาหูล แล้วัารทำารบ้านนเสร็
"เสร็แล้วล่ะ บาุระ" เรียวพูเสียใส
"เออ..." ร่าสูอบลับ้วยน้ำเสียุ่นมัว มุหัวลไปใ้หมอน
"นายเป็นอะไรอีล่ะ" เรียวถามอย่าสุเ็
"เปล่า..."
"..." อนละสิ อีแบบนี้
"บาุระ ผมแ่ทำารบ้านเอ ไม่ไ้ไปเทะใระหน่อย"
"ืนนายทำอย่าหลัละ็นะ ันะามไปัหัวไอ้หมอนั่นเสียบประาร"
"ผม็ิุิ อย่าลืมนะ ว่าผม้อย้ายโรเรียนมานี่ เพราะนายเอาร่าผมไปไล่ระทืบเาน่ะ ผมนี่ละะเือร้อน"
เรียวพู บาุระไม่อบ มีแ่เสียเอะเบาๆัมาาใ้หมอน
เรียวถอนใเฮือ หันไปรวารบ้าน่ออย่า่วยไม่ไ้...
"ลว่าทำเสร็แล้วใ่มะ" อยู่ ร่าสูทีุ่หัวไว้ใ้หมอนเมื่อี้็โผล่มาเท้าาบนหัวเ้าามเิม
"อือ อ้าว เลิอนผมแล้วเหรอ" เรียวถามยิ้มๆ
"อน อะไร๊ อนไน๊ ไม่มี๊ ไม่มี" บาุระแล้ทำเป็นไม่รู้เรื่อ ะโหน้าไปูารบ้านอเรียว "โอ๊ย ไอ้ยัี้ัน็
ทำเป็น"
"หลอลวน่า เมื่อี้นายยับอว่าทำไม่เป็น"
"นี่ไ" บาุระึเอาปาามาามือเรียว มือเามา้วย แล้วัแีๆเียนลไป
"แล้วทำไม้อเป็นมือผม" เรียวถาม บอูร่าสูเียนอะไรลไปบนมือน
"ะไ้ำไว้ให้ึ้นใไ" อีฝ่ายบอเสียเ้าเล่ห์
"หือ..." เรียว้มมอูวอัษรบนมือ
ห + ห = ห
"อโทษนะ บาุระ ผมไม่เ้าใอ่ะ มันเป็นสมารรไหน"
"ัวแปรไเล่า ห ัวแรือ หว ห ัวที่สอือ ห่ว ห ัวสุท้าย ็หึ ไ"
"หา..." ถ้าั้น ห + ห = ห ็เป็น หว + ห่ว = หึ "เฮ้ย!" นสมอ้าร้อออมาเสียั
"ฮะๆ ไล่ะ สมารัน เ้าท่าะาย" นิสมารหัวเราะอบใ พลายัวเรียวโยนลบนเียแล้วึ้นร่อม
"ทีนี้ นาย็ว่าแล้วใ่ม้า ั้น มาทำารบ้านอันมั่ีว่า"
"บาุร๊า---"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
รี๊
อสามาิ มันันอ่ะ่า นึไม่ออ ออภัยๆ
อัพอนไหม ใ่ไ้มั่ยนี่TT^TT
ลิอน่อไปไ้เลย
อสามาิ มันันอ่ะ่า นึไม่ออ ออภัยๆ
อัพอนไหม ใ่ไ้มั่ยนี่TT^TT
ลิอน่อไปไ้เลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น