ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 อาหารมื้อค่ำ
ในที่สุดฉันก็ต้องยอมให้ลาเนลเข้ามาในห้องตอนนี้นะเขาไปนั่งสบายอารมณ์อยู่บนโซฟาตัวโปรดของฉันเพราะเขาไม่ทำตามเงื่อไขที่ฉันบอกไว้ตอนนี้ฉันก็เลยต้องคอยทำนู้นทำนี้ให้เขา
"พอได้แล้วไปพักเถอะเดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเอง"
"มาบอกเอาอะไรตอ....."
"นี้เธอเป็นไร ทำไมถึงล้มลงไปละฮะเธอแกล้งฉันเหรอ"นี้เป็นประโยคสุดท้ายที่ฉันได้ยินจากเขาและพอฉันตื่นขึ้นมา
"กรี๊ดดดดด!นายเปลี่ยเสื้อผ้าฉันเหรอฮะอออกไปนะมากอดฉันทำไมละยะออกไป"
"อยู่นิ่งๆนะเธอเป็นลมไปฉันก็เลยช่วย"
"ช่วยด้วยการมากอดพร้อมกับเปลี่ยเสื้อผ้าให้คนที่เป็นลมเนี้ยนะ"
"ฉันไม้ได้เป็นคนเปลี่ยเสื้อผ้าให้เธอนะ"
"แล้วใครเปลี่ยนละฮะ"ฉันหันหน้าไปทางที่ลาเนลหันหน้ามาเหมือนกันทำให้ตอนนี้หน้าของเราอยู่ห่างกันไม่ถึง2 เซน
"ออกไปได้แล้วไม่ต้องมากอดฉันเลยนะไป"
"ไม่...ฉันจะกอดเธอใหถึงวันพรุ่งนี้เลย"
"แต่ตอนนี้ฉันหิวข้าวแล้วหรือนายจะปล่อยให้ฉันหิวตายอยู่ตรงนี้ละฮะ"
"เธอหิวงั้นเหรออืม...."
"สั่งอาหารมากินเหอะฉันหิวแล้ว"
"ไม่เดี๋ยวฉันจะทำอาหารให้เธอเดี๋ยวเธอไปอาบน้ำก่อนแล้วลงมากินมื้อค่ำด้วยกันนะที่รัก"ฮะ!มื้อค่ำนี้ฉันสลบไปนานขนาดนั้นเลยเหรอเนี้ย
"ใครเป็นที่รักของนายฮะ"
"ก็เธอไงละ"
"ไม่มีวันที่ฉันจะเป็นที่รักของนายได้หรอกฉันขอย้ำเลยนะว่า'ไม่มีวัน'เข้าใจรึยังฮะ"
"คอยดูก็แล้วกัน"
"นายเนียจริงเลยนะไม่อยากเถียงแล้วหิวข้าวแล้วเร็วๆทำด้าวยละถ้าไม่อร่ยฉันแตะนายออกจากห้องแน่"
"ครับคุณหนู"หลังจากนั้นฉันก็เข้ามาอาบน้ำเอะ!ฉันลืมเรื่องอะไรบางอย่างไปเอเรื่องไรนะ อืม...จริงด้วยแล้วใครเปลียนเสื้อผ้าฉันละใครละถ้าเป็นลาเนลละก็โอ๊ยไม่อยากคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างยังไงก็ต้องรู้ความจริงให้ได้ต้องรีบอาบน้ำละ
"นี้อาบเสร็จรึยังหรือรอให้ฉันไปถูหลังให้ละฮะ ฮ่าาๆ"
"เป็นผู้ชายบ้าอะไรมาพูดกับผู้หญิงแบบนี้ใช้ไม่ได้ไม่สมกับเป็นดาราชื่อดังเอาซะเลย"
"ฉันแค่พูดเล่นเฉยนิอย่าทำเป็นเครียดนา"
"อาบเสร็จแล้ว"
"มากินข้าวเร็วๆ"
"ฉันไม่หมานะยะ"
"ฉันก็ไม่ได้คิดว่าเธอเป็นหมานิ"
"แต่ท่าทางขอนายมันใช่นิ"
"พอๆเลิกเถียงกันสะทีกินข้าวเหอะ"
"ก็ได้แต่ถ้านายกินข้าวเสร็จแล้วนายต้องออกจากห้องนี้นะ"
"ตามใจเธอละกันนะ"
"เร็วกินสิจะได้ออกไปเร็วๆ"
"ก็ได้ไปแล้ว ไม่กินแล้ว"
"ตามใจ"หลังจากที่ฉันขับไล่คุณลาเนลไปได้ชีวิตของฉันก็เหมือนเดิมขึ้มาเห้อเงียบซะทีแต่ว่าแล้วใครเปลี่ยนเสื่อผ้าฉันละลืมถามไอ่หมอนั้นไปเลยอ๊ากกกกแล้วถ้าหมอนั้นเปลี่ยเสื่อผ้าให้ฉันละจะทำไงดีอะแง้ๆไม่น่าไล่ไอหมอนั้นไปเลยเราฮึมไม่เป็นไรยังไงวันพรุ่งนี้ก็ยังมีเหมือนเดิมฉันเชื่อว่าหมอนั้นมันต้องมาแน่ๆๆคนอย่างฉันทำนายอะไรไม่เคยผิดพลาด 5555+
"พอได้แล้วไปพักเถอะเดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเอง"
"มาบอกเอาอะไรตอ....."
"นี้เธอเป็นไร ทำไมถึงล้มลงไปละฮะเธอแกล้งฉันเหรอ"นี้เป็นประโยคสุดท้ายที่ฉันได้ยินจากเขาและพอฉันตื่นขึ้นมา
"กรี๊ดดดดด!นายเปลี่ยเสื้อผ้าฉันเหรอฮะอออกไปนะมากอดฉันทำไมละยะออกไป"
"อยู่นิ่งๆนะเธอเป็นลมไปฉันก็เลยช่วย"
"ช่วยด้วยการมากอดพร้อมกับเปลี่ยเสื้อผ้าให้คนที่เป็นลมเนี้ยนะ"
"ฉันไม้ได้เป็นคนเปลี่ยเสื้อผ้าให้เธอนะ"
"แล้วใครเปลี่ยนละฮะ"ฉันหันหน้าไปทางที่ลาเนลหันหน้ามาเหมือนกันทำให้ตอนนี้หน้าของเราอยู่ห่างกันไม่ถึง2 เซน
"ออกไปได้แล้วไม่ต้องมากอดฉันเลยนะไป"
"ไม่...ฉันจะกอดเธอใหถึงวันพรุ่งนี้เลย"
"แต่ตอนนี้ฉันหิวข้าวแล้วหรือนายจะปล่อยให้ฉันหิวตายอยู่ตรงนี้ละฮะ"
"เธอหิวงั้นเหรออืม...."
"สั่งอาหารมากินเหอะฉันหิวแล้ว"
"ไม่เดี๋ยวฉันจะทำอาหารให้เธอเดี๋ยวเธอไปอาบน้ำก่อนแล้วลงมากินมื้อค่ำด้วยกันนะที่รัก"ฮะ!มื้อค่ำนี้ฉันสลบไปนานขนาดนั้นเลยเหรอเนี้ย
"ใครเป็นที่รักของนายฮะ"
"ก็เธอไงละ"
"ไม่มีวันที่ฉันจะเป็นที่รักของนายได้หรอกฉันขอย้ำเลยนะว่า'ไม่มีวัน'เข้าใจรึยังฮะ"
"คอยดูก็แล้วกัน"
"นายเนียจริงเลยนะไม่อยากเถียงแล้วหิวข้าวแล้วเร็วๆทำด้าวยละถ้าไม่อร่ยฉันแตะนายออกจากห้องแน่"
"ครับคุณหนู"หลังจากนั้นฉันก็เข้ามาอาบน้ำเอะ!ฉันลืมเรื่องอะไรบางอย่างไปเอเรื่องไรนะ อืม...จริงด้วยแล้วใครเปลียนเสื้อผ้าฉันละใครละถ้าเป็นลาเนลละก็โอ๊ยไม่อยากคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างยังไงก็ต้องรู้ความจริงให้ได้ต้องรีบอาบน้ำละ
"นี้อาบเสร็จรึยังหรือรอให้ฉันไปถูหลังให้ละฮะ ฮ่าาๆ"
"เป็นผู้ชายบ้าอะไรมาพูดกับผู้หญิงแบบนี้ใช้ไม่ได้ไม่สมกับเป็นดาราชื่อดังเอาซะเลย"
"ฉันแค่พูดเล่นเฉยนิอย่าทำเป็นเครียดนา"
"อาบเสร็จแล้ว"
"มากินข้าวเร็วๆ"
"ฉันไม่หมานะยะ"
"ฉันก็ไม่ได้คิดว่าเธอเป็นหมานิ"
"แต่ท่าทางขอนายมันใช่นิ"
"พอๆเลิกเถียงกันสะทีกินข้าวเหอะ"
"ก็ได้แต่ถ้านายกินข้าวเสร็จแล้วนายต้องออกจากห้องนี้นะ"
"ตามใจเธอละกันนะ"
"เร็วกินสิจะได้ออกไปเร็วๆ"
"ก็ได้ไปแล้ว ไม่กินแล้ว"
"ตามใจ"หลังจากที่ฉันขับไล่คุณลาเนลไปได้ชีวิตของฉันก็เหมือนเดิมขึ้มาเห้อเงียบซะทีแต่ว่าแล้วใครเปลี่ยนเสื่อผ้าฉันละลืมถามไอ่หมอนั้นไปเลยอ๊ากกกกแล้วถ้าหมอนั้นเปลี่ยเสื่อผ้าให้ฉันละจะทำไงดีอะแง้ๆไม่น่าไล่ไอหมอนั้นไปเลยเราฮึมไม่เป็นไรยังไงวันพรุ่งนี้ก็ยังมีเหมือนเดิมฉันเชื่อว่าหมอนั้นมันต้องมาแน่ๆๆคนอย่างฉันทำนายอะไรไม่เคยผิดพลาด 5555+
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น