sweet LOVE in hell {KRISLAY}

ลำดับตอนที่ #4 : sweet 3

Sweet 3

 

   หลังจากที่พี่คริสเขาลาก(?) ผมกับน้องมาที่บ้านสำเร็จ ผมก็ต้องอึ้งกับความอลังในบ้านของพี่คริส เขาตกแต่งบ้านด้วยแนวโมเดิร์นๆ แอบซ้อนแนวพังก์เล็กๆ คือมัน....สวยมากอ่ะ พี่เขารสนิยมดีมากเลยว่าง่ายๆ
    "โห!!!!~ พี่คริสบ้านพี่สวยชะมัดเลยอ่ะ" เทาพูดขึ้นพร้อมทำตาโตเท่าไข่ไดโนเสาร์(??) แล้วเดินไปรอบๆ
    "ฮ่าๆ งั้นเหรอ แต่พี่ว่าอีกไม่นานเราคงได้มาอยู่ที่นี้นะ" พี่คริสพูดขึ้น ผมก็ไม่รู้ความหมายของเขาเหมือนกัน
    "จริงเหรอฮะ?? ทำไมล่ะ" เทาพูดแล้วเอียงคอมองพี่คริส
    "ก็เพราะพี่จะขอพี่เราแต่งงานนะสิ" พี่คริสพูดแล้วหันมามองหน้่าผมยิ้มอย่างอ่อนโยน ผมก็ได้แต่หันหน้าหนีพี่เค้า ทำไมต้องเขินด้วยเนี่ย พี่คริสค่อยๆเดินมาหาผมช้าๆ แล้วค่อยๆคุกเข่าลงตรงหน้าผม แล้วเงยหน้าขึ้นมองผม
     "อี้ชิง คบกับชั้นนะ" พี่เค้าพูด แต่ผมนิ่ง ทำตัวไม่ถูก เร็วไปไหมเนี่ย ส่วนเทาน้องชายสุดรักก็แอบถือป้ายเชียร์ krislay อยู่ (มันไปเอามาจากไหน ตอนไหนฟะ :อี้ชิง ) แล้วผมจะตอบยังไงดีล่ะเนี่ย
     "พี่เลย์ตกลงไปเลย" เทาเดินมากระซิบข้างๆหูผม แต่ดังพอที่พี่คริสเขาจะได้ยิน (?)
     "เอาไงตกลงไหม??" พี่คริสถามซ้ำอีกครั้ง เอาว่ะ ตอบก็ตอบ ผมสูดลมหายใจเต็มปอดก่อนที่จะตอบพี่เค้า
     "ตกลงฮะ" ใช่ครับ ผมตอบตกลง พี่คริสดูดีใจมาก เค้าลุกขึ้นมากอดผมแน่น ผมก็กอดตอบ
บางทีเค้าอาจจะดูแลผมได้ดีก็ได้
 

 

   หลังจากนั้นเราทั้งสามคนก็นั่งกินข้าวกัน คุยกันเรื่องนู้นเรื่องนี้บ้าง เทาก็ชวนพี่คริสคุยตลอดเลย อาเทานายไม่ค่อยเห่อพี่เขย(?)นายเลยนะ  
      "อ๊ะ! พี่คริสฮะ ผมกลับก่อนนะครับ ผมลืมทำการบ้าน" จู่ๆอาเทาก็ขอตัวกลับบ้านก่อน เรื่องดิผมต้องกลับด้วย
      "งั้นไปเถอะ พี่ไปด้วย" ผมลุกออกจากเก้าอี้ ทำท่าจะเดินออกไปตามอาเทา
      "ไม่ต้องเลยพี่อี้ชิง พี่อยู่นี้แหละ คุยกับพี่คริสไปก่อน ผมไปล่ะ" พูดเสร็จ น้องชายตัวแสบของผมก็วิ่งออกไปจากบ้านพี่คริสทันที ไ.อ้น้องบ้านิ ชิส์
 
เมื่อน้องชายผมไป ความเงียบก็เข้ามาปกคุมเราทั้งสองอย่างรวดเร็ว
      "อี้ชิง ไปรอที่โซฟาก่อนนะ เดี้ยวพี่ไปล้างจานก่อนนะ" แล้วพี่คริสก็พูดทำลายความเงียบของเรา(?) ก่อนที่จะลุกขึ้นเก็บจานทั้งหมด
      "ผมช่วยนะฮะ" ผมลุกขึ้นช่วยพี่คริสเก็บจาน แต่...
      "ไม่ต้อง เดี้ยวพี่เก็บเองนายไปรอที่โซฟาเถอะ"
      "ไม่ฮะ ผมไม่อยากอยู่คนเดียว"
      "ไปรอที่โซฟา!" จู่ๆผมก็รู้สึกขนลุกแปลกๆ แล้วผมก็เดินไปนั่งที่โซฟา อย่างไม่เต็มใจนัก ทำไมผมรู้สึกเหมือนกลัวพี่คริสด้วยนะ

Kris Part's

  ผมเดินไปวางจานลงบนอ่างล้างจาน ที่ผมให้อี้ชิงรอ ไม่ใช่เพราะผมไม่อยากให้เขาช่วย แต่ตอนนี้คือเวลาที่ผมจะกลายเป็นสิ่งที่ผมไม่อยากเป็นมากในตอนนี้ ผมไม่อยากให้อี้ชิงตัวตนของผมตอนนี้ ทำไงดีล่ะทีนี้
      "แฮ่กๆ " ผมเริ่มหอบกับอาการ ที่ควบคุมไม่อยู่ ผมลืมบอกถึงสาเหตุไปสินะ ชาวซาตานทุกคนถ้าลงมาบนโลกมนุษย์ ตอนกลางวันจะเป็นคนธรรมดา แต่ ตอนกลางคืนคือ "ซาตาน" แล้วตอนนี้มันก็ไกล้มืดเต็มทีแล้วด้วย บ้าเอ๋ย! ถ้าอี้ชิงรู้ ผมคงต้องเลิกคบกับอี้ชิงแน่เลยทำไงดี
      "พี่คริสฮะ!!!!!!! พี่เสร็จรึยังฮะ" จู่ๆอี้ชิงก็ตะโกนเข้ามา แล้วผมก็ได้ยินเสียงเดินเข้ามา บ้าเอ้ย อย่าเข้ามานะ อย่าเข้ามา          แล้วปีกของก็ค่อยๆงอกออกมาจากกลางหลังของผม 
  แล้วอี้ชิงก็เข้ามาเห็นตอนนั้นพอดี
       "พี่.....อะ" เสียงหวานกรีดร้องออกมาเมื่อเห็น สภาพที่แท้จริงของผม ผมได้แต่ยืนนิ่ง
 น้ำใสใสไหลออกจากตาหวานของอี้ชิงด้วยความกลัว ขาเรียววิ่งหนีออกจากบ้านผม
ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยปล่อยให้เขาวิ่งหนีผมไป ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมอยู่ไกลจากเขาไกลแสนไกล
________________________________________


*หนูขอโทษ ที่หายไปนาน แถมยังแต่งสั้นได้ใจอีก ขอโทษนะค้าาา ผิดไปแล้ว ไม่ค่อยมีเวลาจริงๆ สํญญาว่าจะอัพให้เร็วกว่านี้นะคะ ตอนหน้าจะพยายามอัพให้ยาวงกว่านี้นะค่ะ แล้วขอคำติชมด้วย จะได้แก้ไขให้นะค่ะ ผิดพลาดตรงไหนก็บอกได้นะคะ //โค้งหัวจิ้มดิน