คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : พี่ค่ะ....ฉันรักพี่ oppa saranghae 4
***พี่ค่ะ....ฉันรักพี่ oppa saranghae 4***
“จะกลับบ้านใช่มั้ย?” พี่แอลถามฉันหลังจากที่ทุกคนออกไปหมดแล้ว
“อ่า ค่ะ กลับบ้าน รบกวนพี่อีกวันนะค่ะ” ฉันยิ้มก่อนตอบ
“ไม่เป็นไรๆ ไปกันเถอะ” พี่แอลพาฉันออกไปขึ้นรถที่จอดอยู่ทางด้านหลังร้าน จากนั้นก็ขับรถพาฉันออกไป นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่ฉันมีโอกาสได้ขึ้นรถส่วนตัวของพี่แอล ฉันโชคดีมากเลยอ่ะ
“พี่คะ พี่ชอบผู้หญิงแบบไหนหรอค่ะ? ” อยู่ๆฉันก็ถามอะไรออกมาไม่รู้ แต่ฉันอยากรู้อ่า
“ชอบคนที่เป็นตัวของตัวเอง ถ้าชอบก็ชอบถ้าไม่ชอบก็คือไม่ชอบ” พี่แอลตอบอะไรของเขาเนี่ยไม่เข้าใจกับคำตอบเลยอ่ะ
“พี่เคย ถูกใจแฟนคลับพี่มั้ยค่ะ เคยแบบว่าชอบแฟนคลับตัวเองมั้ย?”
“จะให้ผมชอบแฟนคลับตัวเองน่ะหรอ? เป็นไปไม่ได้หรอก พวกเขามอบความรักที่บริสุทธิ์ให้ผม จะให้ผมคิดกับพวกเขาเกินเลยได้ยังไง” ฉันแค่ถามเองนะ ทำไมพี่ต้องซีเรียสด้วยเนี่ย -3-
“อ่าค่ะ แค่อยากรู้เฉยๆ” อย่างนี้ฉันก็หมดหวังแล้วล่ะสินะ อ่า T^T
หลังจากนั้นฉันก็เอาแต่นั่งเงียบไม่กล้าถามอะไรอีก ได้แต่แอบมองพี่แอลขับรถบ้างมองทางบ้าง จนตอนนี้พี่แอลมาส่งฉันถึงหน้าบ้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ขอบคุณมากนะครับที่มาส่งฉันที่บ้าน พรุ่งนี้เจอกันตอนพี่ถ่ายรายการนะค่ะ” ฉันกล่าวขอบคุณหลังจากที่ลงจากรถ
“ไม่เป็นไรครับ แฟนคลับคนพิเศษ” แฟนคลับคนพิเศษ คำพูดนี้ทำให้ฉันมีแรง ตามพี่ไปอีกหลายที่เลยล่ะ ^[+++]^
“บางทีแฟนคลับก็อยากให้พี่คิดเกินเลยนะค่ะ” ฉันพูดจบก็รีบวิ่งเข้าบ้านไปทันที ไม่รู้ตอนนี้พี่แอลจะทำหน้ายังไง รู้สึกยังไงเหมือนกัน สู้ต่อไปฮเยซองงง
ในสตูดิโอ อัดรายการของอินฟินิท
วันนี้ฉันรู้ว่าพี่ๆอินฟินิทมีอัดรายการที่นี่ ฉันเลยตามมาดูการอัดรายการ เหมือนกับแฟนคลับคนอื่นๆ แฟนคลับอินฟินิทเยอะมากเลยอ่ะ พวกเราคือ อินสปิริทของอินฟินิท ฉันมองไปรอบๆ ก่อนจะเหลือบไปเห็นพี่สาวสองคนที่หน้าคุ้นๆมาก
“พี่ฮยอนจา พี่เยจี !!!” ฉันตะโกนเรียกพี่สาวสองคน ทำให้คนแถวนั้นหันมาบอกฉันเป็นตาเดียวกัน รวมทั้งพี่ฮยอนจาและพี่เยจี ฉันรีบเดินไปหาพี่สาวสองคนทันที
“มาจริงๆด้วยนะฮเยซอง” พี่เยจียิ้มก่อนจะถามฉัน
“ก็ฉันมาโซลเพื่อตาม อินฟินิทนี่ค่ะ” ฉันตอบด้วยความภาคภูมิใจ
“จ้า นั่งกันเถอะ” พี่ฮยอนจาชวนพวกเรานั่ง หลังจากนั้นไม่นาน ในสตูดิโอก็เริ่มอัดรายการกัน ฉันนั่งดูพี่แอลแบบจดจ่อมากก พี่แอลทำอะไรก็ดูดีไปหมดเลยอ่า ผ่านไปสองชั่วโมงการอัดรายการก็จบลง หันกลับมาอีกทีพี่ฮยอนจาและพี่เยจีลุกไปไหนแล้วก็ไม่รู้อ่า ฉันลุกขึ้นมองไปรอบๆ เมื่อไม่เห็นก็พี่สาวสองคนก็รีบวิ่งออกไปที่รถตู้ส่วนตัวพี่ๆอินฟินิท
“อ่า คนเยอะอีกแล้วอ่ะ” ฉันยืนบ่นอยู่ข้างหลังฝูงชน ที่พากันมามุงดู พี่ๆอินฟินิท ขึ้นรถ ฉันพยายามแทรกตัวเข้าไปในฝูงชนเพื่อที่จะไปอยู่ข้างหน้าให้ได้
อ๊ากกกกกกกกกกก !!!! ไม่รู้ๆว่าใครผลัก หรือถีบฉันเนี่ย ทำให้ฉันหลุดรอดออกมาจากการบีบอัดของฝูงชน แต่กับเสียการทรงตัวนี่สิ ฉันแถออกไปข้างหน้าแล้วก็ล้มลงตรงหน้ารถตู้ของ อินฟินิทที่กำลังค่อยๆ ขับเคลื่อนมา
เอี๊ยดดดดดดดดดดดด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
เสียงรถแบกพร้อมกับเสียงผู้คนที่กรี๊ดลั่น เมื่อเห็นฉันล้มลงไปขวางหน้ารถ อ๊ากก ทำไงดีเนี่ย อายเป็นบ้าเลย ฉันนั่งก้มหน้าอยู่ตรงหน้ารถไปยอมขยับไปไหน อายมากเลยตอนนี้ ไม่กล้าไปไหนแล้วว
“เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ” เสียงใครก็ไม่รู้ล่ะตอนนี้จำไม่ได้หรอก มาถามฉันว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ก่อนจะย่อตัวลงมาตรงหน้าฉันแล้วยื่นมือเข้ามา
“ไม่เป็นไรมากค่ะ ขอบคุณนะค่ะ” ฉันตอบก่อนจะค่อยๆ เงยหน้ามองผู้ชายคนที่หวังดีกับฉัน และเมื่อฉัน เงยหน้าไปสบตาเท่านั้นแหละ หัวใจฉันก็เต้นแรงขึ้นมาทันทีเลย อ๊ายยยย
“พี่แอล O_O” พี่แอลมาช่วยฉัน อ๊ายยยยยยย
“ลุกขึ้นได้แล้ว ตรงนี้ไม่เหมาะที่จะมานั่งนะ” พี่แอลบอกก่อนจะพยุงตัวฉันขึ้น ก่อนจะพาฉันขึ้นรถตู้ไป O_O ฉันได้ขึ้นรถตู้ของอินฟินิทจริงๆหรอเนี่ยยย
“อ้าว ฮเยซองนี่” เสียงพี่ๆในรถเรียกชื่อฉัน
“ค่ะ” ฉันหันไปก้มหัวให้ทุกคน
“ไปทำอะไรหน้ารถอ่ะฮเยซอง” พี่ซองจงถามฉัน
“คือไม่รู้ว่าใครผลักฉันออกไปอ่ะค่ะ ฉันเซเลยล้มลงตรงหน้ารถพอดี ขอโทษด้วยนะค่ะ” ฉันก้มหัวอีกครั้ง
“อุบัติเหตุนี่หน่า ไม่มีใครตั้งใจจะกระโดดมาขว้างรถที่กำลังวิ่งอยู่หรอกเนาะ” พี่ซองยอลพูด ทำเอาฉันพูดอะไรไม่ออกเลย ฉันนี่แหละเคยทำมาแล้วค่ะพี่ซองยอล พี่แอลเองก็หันมามองหน้าฉัน เหมือนจะบอกเป็นนัยๆว่า ยัยเด็กนี่ไงเคยทำ T^T ฉันไม่ได้ตั้งใจนะค่ะ แต่ตอนนั้นมันคิดอะไรออก แล้วมันก็เป็นพรหมลิขิตที่ทำให้ฉันได้เจอกับพี่ด้วยนะ
“เดี๋ยวให้รถวนไปส่งที่บ้านแล้วกัน อีกสักพักข้อเท้าอาจจะบวม” พี่แอลพูดทำเอาฉันอึ่ง นี่เป็นครั้งแรกเลยที่พี่แอลทำให้ฉัน ภูมิใจในตัวสามีคนนี้(?) อ๊ายย น้ำใจจริงๆเลย แล้ววันนี้ฉันก็ได้กลับบ้านโดยรถอินฟินิท
.
.
.
.
.
หลังจากเหตุการณ์ขายหน้าวันนั้นผ่านไป ฉันก็ยังคงวนเวียนไปทำเรื่องขายหน้าต่อหน้าพี่ๆอินฟินิทอีกหลายครั้ง เดินชนประตูบ้าง เตะปลั๊กไฟบ้าง เดินชนคนบ้าง อีกหลายอย่างเลย ฉันกลายเป็นเด็กซุ่มซ่ามไปแล้วนะเนี่ย ทุกครั้งที่เกิดเรื่อง พี่ๆอินฟินิทก็ต้องอยู่เหตุการณ์ตลอดเลย แล้วก็เป็นคนค่อยช่วยฉันตลอดด้วย นี่ฉันจะมาติดตามเชียร์ หรือมาเป็นภาระของพี่ๆเขากันแน่เนี่ยยย เริ่มไม่แน่ใจในตัวเองแล้วนะเนี่ย T^T
#เชื่อว่าหลายคนคงเข้าใจความรู้สึกของฮเยซองเป็นอย่างดีชิมิล่ะ
#ยังไงก็อย่าลืมติดตามและให้กำลังใจแฟนคลับแสนน่ารักคนนี้ด้วยนะคะ 
ความคิดเห็น