ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Miracle of love มหัศจรรย์รักของ 7 หนุ่มซุปเปอร์สตาร์ [infinite]

    ลำดับตอนที่ #6 : ยัยตัวเล็กร้ายมัดใจนายตัวโตแสบ 1

    • อัปเดตล่าสุด 18 ต.ค. 56


     

    * ยัยตัวเล็กร้ายมัดใจนายตัวโตแสบ 1 *

     

    10.00 น.  หน้าบริษัท  woollim entertainment

    ฉันและเยจีมายืนอยู่หน้าบริษัท woollim entertainment  ได้สักพักแล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะไปทางไหนต่อดี ตั้งแต่เกิดมาพึ่งเคยมาบริษัทเพลงที่ใหญ่แบบนี้ O_O แล้วโฮยาอยู่ไหนล่ะเนี่ย??  โทรก็ไม่ติด ทำไงดีอ่า T^T

    “ฮยอนจา...ไหนล่ะธุระแก?” เยจีหันมาถามหลังจากที่มาถึงได้สักพัก

    “เออ..คือ.. ฉันมาหาพี่ชายอ่ะ  แต่ฉันโทรติดต่อเขาไม่ได้อ่ะดิเยจีอ่า”

    “พี่ชาย!!  แกมีพี่ชายทำงานอยู่ที่นี่ด้วยหรอ O_O ”  ตกใจอะไรขนาดนั้นเนี่ย ยัยเพื่อน - -*

    “มีสิ  แล้วเขาก็โทรให้ฉัมาหาที่นี่ด้วย” ฉันแจงเยจี

    “พี่ชายแกทำงานอะไรอ่ะ?  แล้วแกมีพี่ชายด้วยหรอ??” เยจีถามเป็นชุดเลย - -* ยัยเพื่อนขี้สงสัย

    “ก็โฮยา วง infinite ไง พี่ชายฉัน”  

    “โม้แล้ว!! แกเนี่ยนะ น้องสาวนักร้องดัง ไม่สิ น้องสาวซุปเปอร์สตาร์”

    “ใช่!! ทำไมอ่ะ หน้าอย่างฉันเป็นน้องสาวนักร้องไม่ได้หรือไงเล่า -3-

    “ก็....แก”

    “ถ้าไม่เชื่อก็ตามมาเลย” ฉันลากแขนเยจี เข้ามาใน บริษัท  woollim entertainment  เพื่อจะไปหาโฮยา จะได้ยืนยันด้วยว่าฉันไม่ได้โกหก  ว่าแต่โฮยาอ่า พี่อยู่ไหนเนี่ย T^T   

    หลังจากที่ฉันเดินเข้ามาในบริษัท เพื่อตามหาโฮยา แต่ไม่เจอ แล้วดันบังเอิญไปเจอเข้ากลับผู้ชายตัวสูงๆคนหนึ่งหน้าตาคุ้นๆ  เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อนเลยอ่ะ ในขณะที่ฉันกำลังคิดอยู่นั้น อยู่ๆเยจีก็ตะโกนออกมา

    “นั้นมันซองยอลอ่า....ซองยอล infinite !!!”  ซองยอลงั้นหรอ  อ๊ะ =[]= ซองยอล infinite นี่เอง  ว่าแล้วคุ้นๆ อย่างนี้ก็ต้องรู้สิว่าพี่ชายฉันอยู่ที่ไหน ฉันเดินตรงไปหาซองยอลทันที

    “อันยองฮาเซโย” ฉันกล่าวก่อนจะโค้งให้ [ฉันมรรยาทงามชิมิล่ะ] แล้วซองยอลก็โค้งตาม

    “อ่า อันยอง ครับ อยากได้ลายเซ็นหรอครับ?”  ซองยอลหันมาถามฉันคนที่กล่าวทักทายเขาตอนแรก  จริงๆแล้วฉันมาหาพี่ชาย โฮยาอ่ะที่วงเดียวกับนายต่างหาก  ไม่ได้อยากได้ลายเซ็นเลย - -*

    “ลายเซ็นหรอ..เปล่าค่ะ..ฉันไม่”

    “อ๋อจะถ่ายรูปหรอ ได้สิครับ”  ไม่ทันที่ฉันจะได้พูด ซองยอลก็ คิดเอง เออเองอีกแล้ว ไม่พูดเปล่า ซองยอลก็ดึงแขนฉันไปอยู่ข้างๆ แล้วก็โอบไหล่ฉัน พร้อมกับค่อยๆย่อตัวลงมาให้ความสูงพอดีกับฉัน   [จากที่ดูๆแล้วฉันเตี้ยกว่าเขามากเลยอ่ะ ทำไมแม่ให้ความสูงลูกมาแค่นี้ T^T]    ฉันพยายามจะอธิบายแต่ซองยอลไม่ฟังฉันเลย

    “คือ..ว่า ฉัน”

    “ถ่ายเลยครับ ถ่ายเลย”   ซองยอลหันไปบอกเยจีที่ยืนอยู่ตรงข้าม  ส่วนเยจีอ่ะหรอ เป็นเพื่อนที่ดีมากเลย ซองยอลบอกอะไรทำหมด รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายเลย    ฉันพยายามหลบไปมา แต่ไม่รู้ไปหลบอีกท่าไหน จมูกซองยอลถึงได้มาติดอยู่ที่แก้มของฉัน >////<  เป็นเวลาเดียวกันพอดีกับที่เยจี กดถ่ายรูปพอดี  อ๊ายยย  ตายแล้วววววว

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×