สาวสุดห้าวกะหนุ่มสุดฮอต

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 : เปิดเทอมวันแรก((ก็ซวยซะแล้ว)) [100%]

"ครอกก ฟี้!!!!!"



เสียงกรนของฉันเองแหละ เหอะๆ

ฉัน โอปอ เด็กหญิงสุดห้าวประจำโรงเรียน พี.เค.

ความห้าวและซ่าของฉันเป็นที่รู้จักกันทั้งนั้น

ไม่มีคัยไม่รู้จักฉันหรอก

ฉันเป้นเด็กสาวที่ไม่เรียบร้อยซักเท่าไร ((ไม่เรียบร้อยเลยแหละ))

แต่ถึงยังงัยฉันก็น่ารักไม่แพ้กับดาวโรงเรียนของฉันเลย

แต่เพราะความห้าวของฉันนี่แหละเลยทำให้ฉันไม่มีเสน่ห์กับเพสตรงข้าม

แต่ดันมีเสน่ห์ต่อเพศเดียวกัน ฉันล่ะสุดเซ็งเลยจิงๆ



กริ๊งงงงงง!!!!!!

เสียงนาฬิกาปลุกยามเช้าอันแสนจะน่าเบื่อ

"หนวกหูจิงโว้ยยยย"

รำคาญไอนาฬิกาปลุกบ้านี่จิงๆเลย

"ตื่นแล้วววววๆๆ จะดังอารายกันหนักกันหนาห๊ะ!!!!"

โครม!!!!!!

ฉันเลยถีบมันกระเด็นหายไปไหนก็ไม่รู้ ((แล้วคัยเค้าจะไปรุ้ด้วยล่ะ))

แล้วฉันก็หลับต่อ

"ครอกกกก ฟี้!!!!"

โปกกก!!!!!!

"เห้ย คัยเขกหัวกรูฟ่ะ"

"แม่เองมีไรมะห๊ะ!!!"

"มะมีค๊าบบ"

"นี่มันกี่โมงแล้วรู้ไม๊โอปอ"

"เออ... แล้วมันกี่โมงอ่าแม่ แหะๆ"

"แกนี่มันจิงๆเลย แกจะตื่นแต่เช้าเหมือนลูกบ้านอื่นเค้าได้ไม๊เนี้ย ฉันล่ะเบื่อแกจิงๆ"

แล้วแม่ฉันก็แพร่มอยู่นาน - -

" แล้วนี่แกจะนั่งหาอารายอยู่ล่ะห๊ะ ไปอาบนน้ามได้แล้วไป"

ก้นั่งฟังแม่แพร่มอยู่นั้นแหละ ชิส์!!!

เสียงแม่ฉันน่าเบื่อยิ่งก่านาฬิกาปลุกฉันอีก เซ็งจิงๆ -*-

ฉันรีบอามน้ามอย่างเร็ว แล้วรวมผมอย่างลวกๆ
 
ใส่เสื้อแขนตุ๊กตายาวๆ กับกระโปรงลายสก๊อตที่เลยเข่าขึ้นมานิดนึง

แล้ววิ่งออกจากบ้านอย่างรวดเร็ว

อีกนิดเดียวๆจะถึงแล้ว

"10 นาที ต้องทันๆๆๆๆๆ"

โครมมม!!!!!


"โอ้ยยย!!!! นี่นายเดินภาษาอะไรของนายเนี่ย เดินไม่ดูคนเลยรึงัยห๊ะนายเนี้ย"

"เทอนั้นแหละ วิ่งมาชนฉันเอง แล้วยังจะมาว่าฉันอีก"

นายนี่ก็หล่อ ดีนะ สูง ขาว หน้าตาเข้มๆ แต่ทำไมปากห ม าอย่างนี้เนี้ย

"ฉันไม่มีเวลาจะทะเลาะกับนายหรอกนะ ขอโทดก็แล้วกัน ปรกติฉันไม่ขอโทดใครง่ายๆด้วยจะบอกให้"

ฉันกำลังที่จะวิ่งออกไปเพื่อเข้าโรงเรียนแต่ว่านายนั้นดันดึงฉันกลับมา

ตอนนี้ฉันกับนายนั้นห่างกันไม่ถึง 5 เซน ด้วยซําไป จัยฉันเริ่มเต้นแรงขึ้น

ถึงฉันจะห้าวแต่ก็หวั่นไหวได้เหมือนกันนะ>////<

"นี่เทอ คิดว่าขอโทดแล้วฉันจะปล่อยไปง่ายๆงั้นหรอ เก็บหนังสือนี่ให้ฉันก่อน"

แล้วนายนั้นก็ชี้ลงไปที่หนังสือที่กระจัดกระจายอยู่

ฉันเสียดายที่หัวใจเต้นให้อีตานั้นจิงเลยเชียว 

"ไม่เก็บ มีไรมะ"ฉันทำหน้ากวนสุดๆ

"ไม่เก็บงั้นหรอ"

แล้วนายนั้นก็เอาหน้ามาใกล้ฉันอีกครั้ง นายจะทำอะไรช้านเนี้ย><


อ๊อดดดดด!!!!!!!!!

"ตายแล้ว โรงเรียนเข้าแล้ว เพราะนายๆคนเดียวทำให้ฉันเข้าโรงเรียนสาย เพราะนาย"

"นี่เทอ ทำหนังสือฉันตก แล้วยังด่าฉันอีกเทอนี่เป็นโรคจิตป่าวเนี้ย"

ฉันเริ่มเดือดบ้าง

"นี่นายจะปล่อยฉันได้รึยังห๊ะ!!!"

"ไม่ปล่อย เทอจะทำอะไรฉันอยากจะรู้"

"ไม่ปล่อยใช่ไม๊ได้... นี่งัยล่ะ"

ปึก!!!!

ฉันเตะเข้าไปที่กล่องดวงใจของนายนั้น

นายนั้นลงไปนอนกะพื้น ใบหน้านี่เขียวปั้ดเลย

"สมนำหน้านัก เล่นกะใครไม่เล่นมาเล่นกับฉัน"

"ฝากไว้ก่อนเถอะ"

"รีบๆมาเอาคืนด้วยนะ เดี๋ยวดอกเบี้ยมันขึ้นนะ 555+"

แล้วฉันก็วิ่งเข้าโรงเรียนไปอย่างรวดเร็ว

"ปุณิกา นี่เทอทำไมถึงมาสายห๊ะ"

เสียง 80 เดซิเบล ทะลุเข้าหูฉันอย่างรวดเร็ว เสียงของอาจารย์สุดโหดประจะโรงเรียนพี.เค.นั้นเอง

"พอดีว่า หนูไม่สบายมากนะค่ะ  หนูก็เลยมาโรงเรียนสายค่ะ"

ฉันทำหน้าตอ-แหลสุดๆเท่าที่จะทำได้

"งั้นหรอ งั้นก็ไปเถอะไป เห็นว่าเป็นวันเปิดเทอมวันแรกนะ ไปเถอะไป"

"ขอบคุนค่ะอาจารย์สุดสวย"

"อันนั้นมันแน่นอนอยู่แล้วจ๊ะ โฮะๆๆๆ"

อาจารย์ทุกคนในโรงเรียนนี้บ้ายอทั้งนั้นแหละ

แต่ว่า ทำไมวันนี้อาจารย์ใจดีแปลกๆ สงสัยได้แฟนใหม่แล้วมั้ง อิอิ


ในที่สุดฉันก็ขึ้นมาถึงหน้าห้องม.5/10 ของประจำของฉันเอง

"จารย์ค่ะ ขออณุญาตเข้าห้องค่ะ"

"เข้ามา"

จารย์สุดน่ารักของฉันเองจารย์วิภาวิน

"นี่ยัยปอมาสายตั้งแต่วันแรกเลยนะ"

ต้าเพื่อนสนิทของฉันเอง ต้าเป็นเด็กลูกครึ่งสวิต ขาวมากๆ ปากชมพูระเรื่อ จนฉันอิจฉามากๆเลย

"ก็ดันเจอกับอีตาบ้าไหนก็ไม่รู้ เดินชนแนแต่เช้าเลย"

พอคิดถึงนายนั้นฉันก็เซ็งขึ้นมาทันที

"วันนี้เรามีนักเรียนใหม่มาเข้าเรียนด้วยนะ"

เพื่อนๆผู้หญิงต่างวี้ดว้ายกันใหญ่ ไม่ต้องคิดเลยว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย อย่างงี้ ผู้ชายชัว น่าเบื่อจิงๆ พวกนี้

"เข้ามาเลยจ๊ะ ทัศนนท์"

"เห้ยย!!! นาย"

"เทอ"

**********************************************************

เป็นงัยบ้างค่ะ

เราพึ่งแต่งเรื่องนี้เรื่องแรกนะ

ยังงัยก็ฝากด้วยนะ

ขอบคุนค่ะ

^^