คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : chapter 14
14... นปีหั
สถานที่...วันทร์ูราเพนเ้
ว่าโอไรอ้อนะอุ้มแสิโอเปีย
ฝ่าห่าระสุนหนีลับึ้นยานไ้ ัวเอ็โนยิพรุนไปทั้ัว
พอวาร่าฝ่าบาทล โอไรอ้อน็ทรุลไปอแน่นิ่เลือนอท่วมพื้นไม่รู้เป็นหรือาย
ออร่าเทออฟาุเิเหุโยไม่้อรอให้ใรสั่
มันเร่วามเร็วออสู่ห้วอวาศ
แล้วบินหลบหลียาน้าศึที่โรธแ้นออมาบินันว่อนอย่าระมัระวั
พวาฬีวันลามา ถึไม่เห็นเป้าหมาย
แ่พวมันใ้ปืนให่ภาพื้นินนับร้อยนับพันระบอ ยิปูพรมไปทั่วอาารัศมี
ระสุนสัหารระายไปทุทิศทุทา เห็นไลๆยัะพลุไฟพะเนีย
ยานแสนรู้เห็นท่าไม่ีะWarpหนี
แ่โร้ายถูระสุนนันึเ้าอย่าั
ออร่าไม่มีเราะป้อันแทบระเบิเป็นเสี่ยๆ ลำัวยานพัยับ เรื่อยน์ลไปั่นป่วนรวนเรไปหม
ระบบล่อหนน๊อไปื้อๆ
ปล่อยออร่าให้เผยโมออมาโ้ๆลาวล้อมศัรู
พอเห็นปืน้าศึทุระบอเล็มาที่มัน
ยานแสนรู้็ใ้พลัที่เหลือทั้หมWarpหนีอย่าทุลัทุเล
ออร่าฝืนอาารบาเ็บไ้ไม่นาน
สุท้าย็วูบหลุาWarp
Drive ระเ็นลไประเบิูมวันโม
บนาวเราะห์ที่ไม่มีใรรู้ัวหนึ่..
บนผิวาววนี้าวุ่นมัวไป้วยน้ำแ็สปร
ยานแสนรู้มอยู่ใ้อหิมะลาหุบเหวลึใ้หน้าผาสูัน
ท่ามลาอุหภูมิเย็นยะเยือ่ำว่าุเยือแ็ถึ 300 อศา
บนท้อฟ้าปลุม้วยเมหมอหนาทึบ
นแสะวันที่ึ้นพร้อมันถึสามวทอแสลมาไ้เพียริบหรี่ๆ
ทัศนวิสัยโยร่วมึูโพล้เพล้ อึมรึมยัไๆอบล
ภายในยานมืมิ เห็นแ่ประายไฟ๊อพึ่บพั่บ ลุ่มวันละลุ้ส่ลิ่นเหม็นไหม้ลบอบอวลไปหม
แสิโอเปียสำลัวันไอแ่ๆ
” ออร่า เ้าเป็นไบ้าพอไหวมั้ย ? ”
รัสร้อนรน
“ ออร่าเป็นใร ? ท่านเป็นใร ? แล้ว้าเป็นใร ? ? ”ออร่าย้อนถาม
แสิโอเปียใหายรู้ทันทีว่าออร่าอาารสาหัส
ทรพยายามทู่ี้ถาม้ำแล้ว้ำอีอย่าวิเป็นทุ์
ยานพูไ้ เป็นใบ้ไปเยๆ มันไม่หือไม่อือ ปล่อยฝ่าบาทให้พูพร่ำอยู่นเียวราวับนบ้า
ออร่าปิเรื่อรีสาร์ทัวเอใหม่
หลัาเียบไปพันึ อาารErrorอมัน็ีึ้น
สามารถลับมาพูุยโ้อบไ้เหมือนเิม
“อาวุธมันร้ายามา ัรลหลายส่วนเสียหาย ทุระบบั้อรวนเรไม่มีเสถียรภาพ
พลัาน็เสื่อมสลายสูสิ้น เหลือแ่พลัานสำรอเพะ” ยานแสนรู้รายานวามเสียหาย
“ เ้า้อรีบแ้ไโยเร็ว เราอยู่ที่นี่นานไม่ไ้
ศัรูำลัามล่าเราอยู่ ” แสิโอเปียระสับระส่าย
“ อาารหม่อมันหนัมา ้อเ้าModeำศีลถึะเยียวยาไ้เพะ
แ่.. ”ออร่าอึๆอัๆ
“ แ่..อะไร ? ”แสิโอเปียมวิ้ว
“แ่มันอันรายมาเพะ หม่อมัน้อปิทุระบบยเว้นระบบยัีพอฝ่าบาท
ถ้าศัรูโผล่มา เราะปป้อัวเอไม่ไ้เลย” ออร่าทูลามร
” สภาพเ้าอนนี้ปิหรือไม่ปิ็ือัน
รีบัารามที่เ้าเห็นสมวรเถอะ” แสิโอเปียนิ่วหน้าับท
ยานแสนรู้ะัไป แล้วร้อโวยวายลั่น
“ แย่แล้วเพะ
มีารเลื่อนไหวอยาน้าศึหลายลำบนั้นบรรยาาศ พวมันำลัมุ่รมาที่เรา ”
“ ส่ภาพมาูิ ”แสิโอเปียรัสเร็วปรื้อ
ภาพพล่ามัวอยานรบหุ่นยน์ฝูหนึ่
ปราึ้นอย่าระท่อนระแท่นิๆับๆูแทบไม่รู้เรื่อ
“ มันเห็นเราแล้ว ออร่า ยเราะ และเรียมอาวุธอบโ้เ็มำลั”แสิโอเปียะสู้แ่าย
ออร่าล็อเป้าหมาย เล็ปืนให่ทุระบอไปที่ยานศัรูสนอพระบัา
พอไ้ระยะโมี ยานหุ่นยน์าฬีวันทั้ 5 ลำ
็เปิายิถล่มเป้าหมายบนวาว้วยปืนให่อย่าไม่ปรานี
เป้าหมายที่ถูโมี ลับลายเป็นยานอีลำ ที่ให่ว่าออร่าหลายเท่ามันออยู่บนหน้าผาสูึ้นไปราว
1.5 ิโลเมร
ยานลึลับไม่ยอมเป็นเป้านิ่
่อสู้โ้อบแ็ัน มันสอยยานรบาฬะร่วไป ลำนึ และพยายามะTake Offเผ่นหนี
แ่ึ้นสู่อาาศไ้ไม่ถึอึใ็พลาท่า
ถูพวาฬีวันสอยร่วลมาระเบิแหลลา
เศษาระเ็นเลื่อนลาระัระายไปทั่วบริเว
สวรร์ุ้มรอให้พวาฬีวันไม่เห็นยานออร่าที่้นเหว
พวมันึพาันบินาไป
” พวนั้นเป็นใร็ไม่รู้ น่าสสาร ้อมารับเราะห์แทนเรา ” แสิโอเปียหน้าสล
” าน้อมูลหม่อมันล้มเหลว
ไม่อารวสอบรูปพรรไ้ แ่ลัษะน่าะเป็นยานุแร่เพะ ” ออร่าไม่ล้าอนเฟิร์ม
แสิโอเปียเศร้าใ แ่็เป่าปาโล่อ
เผลอยับปาะเรียใ้บ่าวนสนิทามวามเยินแล้วทระั
เมื่อนึึ้นไ้ว่าแอาแลน้าสิ้นีพาโลนี้ไปแล้ว
พอภาพแอ้าแลน้าในวามทรำผุพรั่พรูึ้นมาในพระเศียร
แสิโอเปีย็ลั้นน้ำาไม่อยู่ ทรรรแสอย่าโศาอาูร นึเสียใที่ผ่านมาเอาแุ่่าเ้มวบ่าวนนี้
สีหน้า๋อยๆอนาอนถูุ ิาหลอหลอนพระอ์ไปนวันาย
โอไรอ้อน
ที่นอนแน่นิ่หายใรวยรินอยู่บนเปลุเิน้าพระที่นั่ ็อาารสาหัส
ยัสลบไสลไม่ไ้สิ ถ้าเาเป็นไรไปอีน แล้วเธอะอยู่่อไปไ้ยัไ
ทหารเอผู้ภัีสอน้อมาบาเ็บล้มาย
เพราะเธอเป็น้นเหุแสิโอเปียึรู้สึผิอย่ามหัน์ นมิอายโทษให้ัวเอไ้
“ เป็นเพราะ้า ้าทำให้เ้า้อาย แอาแลน้า ฮือๆ ้าอโทษ ฮือๆ
โอไรอ้อน เป็นวามผิ้าเอ ้ามันไม่เอาไหน พวเ้าถึ้อมาบาเ็บล้มายแบบนี้”
ทรีอหัวัวเอร่ำรวหวนไห้ปิ่มว่าะาใ
ถึออร่าเป็นัรล แ่เป็นัรลั้นสูที่มีวามรู้สึเเ่นมนุษย์
เมื่อเห็นสภาพอันน่าเวทนาอฝ่าบาท มัน็เศร้าใอย่าบอไม่ถู
ในเสี้ยววินาทีที่มันำลัSearchหาำเหมาะๆมาปลอบฝ่าบาท
ระบบสแนวัถุระยะไลอมัน รวพบวัถุบาอย่าบนท้อฟ้าเหนือยานึ้นไป
“ พบยานลำให่มา ำลัรมาทานี้เพะ ” ออร่าทูลแ้เือน
“ อีแล้วเรอะ ไหน ? มันอยู่ไหน ? ส่ภาพมาิ
”แสิโอเปียยมือเ็น้ำา ทำหน้าเหรอหรา
“ มันลเพานบินลมาเร็วมาอนนี้
มันลอยลำอยู่เหนือหัวเราแล้วเพะ ” ออร่าร้อนรน
“ ยเราะ เรียมอาวุธ ไหนล่ะภาพ ? ?”แสิโอเปียเหลียว้ายแลวา
“ มันยิลำแสล็อหม่อมันไว้เพะ
หม่อมันไม่สามารถยับเยื้อน หรือทำอะไรไ้เลย ” ออร่าระวนระวาย
สูึ้นไปบนท้อฟ้า...
ยานอวาศลึลับลำหนึ่บินลมาหยุลอยนิ่อยู่นอหน้าผา เหนือหุบเหวที่ยานออร่า นามหึมาอมัน่อเิเายัษ์ ทอทับบบัหุบเหวภูผาและสรรพสิ่ใล้เียนมืมิสิ้นแสั่ยามรัิาล
มันไม่เปิายิออร่า แ่ใ้ลำแสสะไว้ พอประูใ้ท้อยานมันเลื่อนเปิออนสุ มัน็ูออร่าเ้าไปในนั้น แล้วปิประูบินาไปทันที..
******
ภายในท้อยานลึลับ..
ยานออร่าถูลำแสูาท้อยานั้นล่าผ่าน่อลายานึ้นไปหลายสิบั้น
ระทั่ถึลานอมหึมาล้อม้วยำแพโลหะหนาเอะ
บนพื้นลานระำระ่า
เรียรายไป้วยพาหนะาศน้อยให่หลายสิบนิานานาแหล่ผลิสภาพเ่าใหม่ละันไป
พอลำแสวาออร่าลท่ามลายานเหล่านั้น ่อทาึ้น็เลื่อนปิทันที
ลุ่มัวประหลาอาวุธรบมือหลายสิบัวที่รออยู่ำรามลั่น
รูเ้าไปรายล้อมออร่าอย่าโรธแ้น
ใบหน้าพวมันไม่่าอะไรับิ้่าอีัวน่าปนา าำอมันเรียวแหลมเหมือนวาอสรพิษ
หัวรเท้าเ็มไป้วยเล็เล็ๆสีเียวล้ายเล็ู รูปร่าำยำล่ำสัน
สูให่ร่วมสิบฟุ
ทุนแ่ัวมอมแมมามใัน ยเว้นัวหัวหน้าที่เาะใสุ่เราะทอำเหลืออร่ามไปทั้ัว
มีผ้าลุมสีำลุม้านหลัยาวรน่อ
ประับเพรนิลินาเ็มัวราวลิเหลโร็มิปาน
ในลุ่มลิ่วล้อมีเผ่าพันธุ์อื่นๆที่ไม่รัีปะปนประปราย ทั้ลิ้อน
โรมูลัน แอนโเรี่ยน าาสเี่ยน อัาร บลาๆๆ
มิาีพเหล่านี้ือ พลพรรโรสลัอมโห ัวแสบแห่ห้วเวหา
ที่พ่อ้าวานิย์และอยานทุนิทั่วทั้าแลี่พรั่นพรึ ทุนนานนามพวมันว่า
แ๊์ะโหลไว้
พวโร่วยันยิถล่มประูยานระเบิระุย
แล้วบุเ้าไป้าใน แ่ถูแสิโอเปียถีบระเ็นออมานันล้มระเนระนา
ราินีใเพรัาบ
ระโามออมายืนั้าวาประูไว้ ัสินใใ้ีวิปป้อนในยาน
พลพรรโรสลัะัันยืนา้า
ะลึลานับท่วทีและเรือนร่าอันามส่า อสรีลุมหน้าผู้หาล้า่อรับพวมัน
เ้าัวหัวหน้า ้าวออมาประาศลั่น
“ ้าือัปันโปปุ ประมุโระโหลไว้ บันี้เ้าเป็นนัโทษอเรือBlack Boneแล้ว ถ้ายัอยามีีวิ ทิ้อาวุธ
และยอมมอบัวะีๆ ”
แสิโอเปียบรามรอ เิหน้าไม่สะทสะท้าน
“ไม่ทิ้โว้ยไอ้โรห้าร้อย อยู่ีๆเสือับพว้ามาทำไม ? ”
โปปุแยเี้ยวยิฟันทำาถลน
“ ฮึ่ม เ้าบัอาทำลายยานุแร่อ้า เ้า้อรับผิอบ อีโม่ ทิ้อาวุธเี๋ยวนี้
ไม่ั้น้าะสับเ้าให้เละเป็นบะ่อเลย แฮ่.. ”
“ สับบาลเ้าสิ ไอ้าายา อย่ามาป้ายี้ใส่้านะ
้าแ่อยู่ในเหุาร์ ไม่ไ้เป็นนลมือัหน่อย ”อีโม่แผเสีย เถียหัวนฝา
” อแหล อีสิบแปมุฮึ่ม”
โปปุับทไม่ฟัเสียสั่ลูน้อลุยทันที ” ับมันไว้ ถ้าสู้็่าไ้เลย ! ”
พวลิ่วล้อัอาวุธเฮโลเ้าไปทำามำสั่
แ่ถูแสิโอเปียสาแสาบัร่าายาเป็นท่อนๆ เลือสาระเ็นล้มายันระนาว
พวโรใ้ปืนแสอบโ้อย่าไม่ปรานี
นราินีแอสโรั้ระบวนรับแทบไม่ทัน สุท้ายพลาท่าถูระสุนเี่ยว้อมือเลืออาบาบหลุระเ็น
โปปุเะาบราินีที่อยู่รเท้ามันระเ็นไปไล
แล้วำรามใส่ลูน้อเสียุัน
“ ่ามัน ! ”
สิ้นำบัา
ปืนทุระบอ็เล็ไปที่แสิโอเปียเป็นุเียวและเหนี่ยวไยิพร้อมัน
ทันในั้น เาำร่าหนึ่ึ่เลื่อนไหวว่อไวราวปีศา
แวบออมายืนวาทาปืน วาบเป็นัรผัน
สะท้อนระสุนลับไปโนนยิบาเ็บล้มายไปามๆัน
“ โอไรอ้อน ” แสิโอเปียยิ้มระรื่น
ใื้นที่เาฟื้นัวไ้เวลาพอเหมาะพอเาะพอี
โอไรอ้อน ส่ยิ้มอบอุ่นให้แวบนึ ่อนเ้าไปเ่น่าพวโรเป็นารให่
แสิโอเปีย วยโอาสุลมุน
ว้าาบเ้าไป่วยอีแร
่าน่าายหน้า พวโรสลัึ่ไ้เปรียบทั้นาและำนวน
ลับรับมือเ้าทรัพย์แ่สอนไม่ไ้ ล้วนหาุู ถอยหนีันอลหม่านไม่เป็นบวน
ราินีใเพรับทหารเอู่ใ
บุฝ่าแหวพวลูะปุ้นเป็น่อรไปที่ัวหัวหน้า
ึ่มีเหล่ายอฝีมือุ้มันอารัาอย่าแน่นหนา
ศัรูบุเ้ามาะถึัวรอมร่อแทนที่ะหวั่นเร
เ้าโปปุลับหัวเราะอย่าใเย็น มันัปืนออมา พลาะโนสั่ให้ทุนถอยออไป
พริบาเียวบนลานอ็ว่าเปล่า เหลือเพียประมุโรสลั
ับหนุ่มสาวู่รี
โปปุ้าวออไปประันหน้า ยึอประาศ่มอีฝ่ายอย่าอหัาร์
“ ไม่เยมีนัโทษหน้าไหนหนีไปาเรือ้าไ้ ทิ้อาวุธยอมให้ับะีๆ
่อนที่้าะหมวามอทน”
แสิโอเปียับโอไรอ้อนทำหน้าถมึทึ
ไม่พูพล่ามทำเพล พร้อมใันูาบวิ่เ้าาร์ไอ้มหาโรอย่าพร้อมเพรีย
โปปุะเยี่ยมยุทธ์หรือไม่็อยู่ยระพัน
มันยืนออเิหน้ามอทั้สอนอย่าไม่พรั่นพรึ แถมหัวเราะยียวนวนประสาท
ราินีแอสโรับเ้าายฟีบัสทรหมั่นไส้เหลือประมา
พอไ้ระยะสัหารทัู้่็เื้อาบสุแนะะฟันให้าสอท่อน
แ่นั่าบรราศัิ์ทั้สอท่าน มีอัน้อยาบ้าอุทานออมาพร้อมัน
เมื่อพื้นลานรที่ยืนอยู่มันหายไปอย่าะทันหัน
เสียอุทานไม่ทันาหาย ทัู้่็ร่วผล็อยหายลับลไปในวามมืมิเบื้อล่าในบัล..
*****
ความคิดเห็น