รอรายละเอียด.
จื่อหลง บุรุษที่มีพรสวรรค์ที่สามารถจดจำเป็นเลศและเลียนแบบอย่างอัจฉริยะ เพียงมองครั้งเดียวก็สามารถทำตามได้ทั้งหมด เพียงแต่เหมือนเป็นความเคยชินจึงไม่ได้สนใจในความสามารถของตน มากนักจะเกิดสิ่งใดขึ้น เมื่อบุรุษผู้นี้เดินทางออกจากหุบเขาที่มิเคยเหยียบย่างออกไปเลย.....
ด้วยตัวพระเอก(จื่อหลง)เป็นคนที่อยู่ในป่ามานานไม่เคยคุยกับใครนอกจากท่านปู่ เลยกลายเป็นคนที่พูดอะไรไม่เคลียร์ ทำให้คนรอบข้างเข้าใจผิดในความหมายที่พูด
และเพราะความเข้าใจผิดนี้จึงถูกผลักดันโดยคนรอบข้างให้เข้าสู่ยุทธภพโดยไม่เต็มใจ
แนวของนิยาย(นิยายคือนิยายอย่าหาเหตุผลอ่านเอาสนุกนะอย่าเครียด) กำลังภายใน เป็นแนวฮาๆรั่วๆ คำพูดให้คนอื่นเข้าใจผิดง่าย พระเอกบางครั้งอาจทำเท่ห์แต่ไม่เก่งเว่อร์เกินไป เน้นการเดินเรื่องไม่เน้นสู้มากนัก และที่สำคัญนิยายเรื่องนี้คือนิยายสายมโนผู้อ่านจะบ่นไม่ได้ว่าเบื่อมันมโนเองอีกแล้วไม่ได้นะจ๊ะ
โปรดอ่านก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องแรก ตอนนี้เป็นแค่วางโครงเรื่อง ไม่เน้นคำถูกหรือผิดภาษาเป็นกันเอง อาจเสียอารมณ์เราเตือนท่านแล้ว และนิยายเรื่องนี้อัพไม่แน่นอนหวังผลไม่ได้คาดเดาไม่ได้
นักเขียนเป็นคนละคนกับเรื่องเดิมพันจอมยุทธ(ใบอ่อน)และเขียนไว้เพียงบทบรรยายเท่านั้นไม่มีบทสนทนา ที่จริงเขียนไว้แค่ในสมุดแต่พี่สาวมาเห็นเข้าเลยบอกจะเอามาลงให้และจะทำบทพูดและมุก(แป๊กๆ)ให้ เผื่อมีคนอยากอ่านจะได้พัฒนาขึ้นได้
โครงเรื่องโดย > ตี๋น้อย
บรรยายบทพูดและมุกแป๊กๆโดย > ใบอ่อน
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น