คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ของเล่นชาววัง 2/2
หม่อมเยื้อนที่ไปยัำหนัเล็เพื่อเ้าเฝ้าท่านหิทิวาวรรนั้น็มีสีหน้าที่แ่มใสนั เมื่อทราบว่าท่านหิะทรสอนเธออ่านหนัสือภาษาไทย เธอีใมาเหุเพราะท่านหิทรเห็นว่าไหนๆ เธอเป็นหม่อมเพียนเียวอวัวรรภพ เธอวรที่ะอ่านหนัสือออ หม่อมเยื้อนีใมา เพราะอย่าน้อยหาเธอไ้อ่านหนัสือ เธอ็พอที่ะุยับนอื่นๆ ไ้รู้เรื่อบ้า โยที่ไม่รู้เลยว่าท่านายทรไม่ิที่ะเอาเธอออหน้าออาอยู่แล้วเพราะำพือเธอ
หม่อมเยื้อนเรียนรู้ที่ะเอาพระทัยสวามีสารพัไม่ว่าะเป็นเรื่อานบ้านานเรือนที่มัะเ้าไปฝึหัเรียนรู้านับท่านหิทิวาวรรเป็นประำ ไปนถึารบำเรอสวาทท่านายบนแท่นบรรทม นา้าหลวในวัไม่รู้ว่าะสสารหม่อมเยื้อนีหรือไม่ที่ไม่ไ้รับรู้เลยว่าท่านายทรเห็นเธอเป็นเพียอเล่นแ้เบื่อ ในะที่หม่อมเยื้อนำลััห้อบรรทมให้ท่านายอยู่นั้น ท่านาย็เส็เ้ามาพร้อมับล่อำมะหยี่โยไม่ทรลืมที่ะเส็เ้ามาุมพิที่แ้มนวล
“ท่านายเพะ อายเพะ ะวันยัไม่ินเลยนะเพะ” หม่อมเยื้อนหน้าแ
“็่าะวันไปสิแม่เยื้อน” สุรเสียอบอุ่นรัสอบโยที่ไม่ทรลืมุมพิแ้มอี้า
“ันมีอวัมาให้แม่เยื้อน้วยนะ”
“อวัเหรอเพะ” หม่อมเยื้อนเลิิ้วเพราะั้แ่เิมาเธอไม่เยไ้รับอวัอะไรเลย ท่านายทรยิ้มออมา่อนะทรเปิล่อำมะหยี่สีำ มันเป็นสร้อยไ่มุเส้นน่ารัสำหรับสาวๆ หม่อมเยื้อนอึ้ับอวัที่ไ้่อนที่ท่านายะทรสวมมันเ้าที่อระหอเธอ
“อบไหม”
“มันมี่ามาไปเพะ…”
“มันเทียบไม่ไ้เลยับารที่เธอปรนนิบัิันเป็นอย่าี” สุรเสียนุ่มรัสออมา หม่อมเยื้อนไม่รู้ัวเลยว่าสิ่ที่เธอไ้มันือ่าัวในารรับใ้ท่าน่าหา…
“อบพระทัยเพะ” เธอยิ้มออมา ่อนที่เธอะแอบหน้าถอสีเล็น้อย ท่านายสุริยะทรสัเถึวามผิปินั้นไ้
“ทำไมทำหน้าแบบนั้น หืม นีอัน ไหนบอันสิ ใรว่าอะไรแม่เยื้อน” หัถ์หนาเยามนึ้นมามอพัร์ท่าน
“ท่านายเพะ… หม่อมันเห็นนวัอื่นๆ มีหม่อมันหลายน…” เธอล้าๆ ลัวๆ ที่ะพู หาแ่ท่านายทรยิ้มออมา
“ลัวันะมีหม่อมเพิ่มเหรอ” ท่านายรัสออมา้วยทรรู้ทัน หม่อมเยื้อนุหน้าลเล็น้อย บาทีท่านาย็ทรแอบหวั่นไหวเล็น้อยเมื่อทรเห็นิริยาอันใสื่ออเธอ
“อย่าิมาสิแม่เยื้อน อนนี้ันมีหม่อมี่น…”
“นเียวเพะ” เธอล่าวออมาเบาๆ อย่าเียมเนื้อเียมัว
“เห็นไหม ไม่้อิมานะแม่เยื้อน” รัสบ ท่านาย็ทรอเธอไว้ หม่อมเยื้อนรู้สึสบายใึ้นไม่น้อย โยที่เธอไม่รู้เลยว่า ในอนา เธอเนี่ยแหละ ะลายเป็นหม่อมที่ในสถานะหม่อมเล็ๆ เพราะอย่าไรเสีย ท่านายสุริยะ็ไม่เอาเธอึ้นมาูอเป็นแน่
ความคิดเห็น