คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6 รัฐบาลกลาง
อนที่ 6 รับาลลา
ุบ!
“เสร็นไ้”
หยาเฟยพูเบาๆ หลัาโยนร่าสุท้ายลในอ อ้านหน้าอหยาเฟยืออร่ามนุษย์ำนวน 40 น นที่ล้อมรอบบ้านอหยาเฟยเมื่อรู่่า็อยู่รนี้หม และทุน็ายหมแล้ว เหุผลที่หยาเฟยเอาร่าอพวเามารวมัน็เพราะว่า เา้อารำัร่าพวนี้!
เามีวามรู้เรื่อวิทยาศาสร์ำนวนมา ผสมสารโน้นนิ ผสมสารนี่หน่อย เา็สามารถละลายร่าพวนี้ไ้แล้ว
[ิ้! โฮส์พวเามาถึแล้ว]
อลิสแ้เื่อน
หยาเฟยไม่อบอลิส เาหันมอไปทาลุ่มรถสีำที่ำลัี่มาทาเา ลุ่มรถสีำที่ำลัี่มาทาเามีำนวน 5 ัน รถทั้ 5 ัน ี่ามันแบบเป็นระเบียบมา
่อนหน้านี้อลิสไ้รายานว่า ‘รับาลเริ่มเลื่อนไหวแล้ว’ และหลัาที่อลิสรายานไ้ไม่นานรถสีำำนวน 5 ัน ็มาที่นี่
เมื่อรถสีำ 5 ันหยุวิ่ ็มีน 2 น เินลารถัน้านหน้าสุ นที่เินลมาารถือผู้หิรูปร่าี 1 น และผู้ายรูปร่าี 1 น พวเาทัู้่สวมุสูทสีำ
“ุหยา รับาลลาส่พวเรามาที่นี่”
ผู้หิสวมุสีำพู ระหว่าพูเธอ็หันมอไปทาอร่าที่อยู่้านหลัอหยาเฟย มอไ้ไม่นานเธอ็มอหยาเฟยอีรั้ านั้นเธอ็พู่อ
“ันื่อวะ-”
“หลินหวาน! อายุ 27 ปี! ส่วนสู 168 เนิเมร! น้ำหนั 50 ิโลรัม! สถานะโส!”
่อนที่หลินหววานะพูบ หยาเฟย็พูแทรึ้น่อน ้อมูลที่เาพูือ้อมูลที่อลิสแฮมาาานอมูลอประเทศีน ้อรู้่อนว่า อนนี้อลิสรอบรอโลอินเทอร์เน็ทั่วโลแล้ว ารหา้อมูลอหลินหวานมันไม่ใ่เรื่อยาอะไรเลย
หลินหวานมวิ้ว านั้นเธอ็พูว่า
“ุรู้้อมูลอันไ้ยัไ”
“ผมไม่อยาเสียเวลา ผมะถามรๆ เลยแล้วัน ประเทศนี้อยาเป็นศัรูับผมั้นเหรอ?”
หยาเฟยถามรๆ เาไม่ใ่นรัาิอะไรนานั้น ในสายาอเามนุษย์ที่อยู่บนโล็ือมนุษย์เหมือนๆ ัน ถ้าประเทศีนอยาเป็นศัรูับเา เา็พร้อมเป็นศัรูับประเทศีน ถ้าประเทศอเมริาอย่าเป็นศัรูับเา เา็พร้อมเป็นศัรูับอเมริา
“แ!!”
“เียบ่อน!!”
ผู้าย้าๆ หลินหวานแสอาารไม่พอใอย่าัเน แ่เา็โนหลินหวานหยุเอาไว้ทันที
อนนี้หลินหวาน็รู้สึโมโหเหมือนัน มันไม่เยมีใรที่ล้าพูาแบบนี้่อหน้าเ้าหน้าที่ลับอรับาล ถ้าน้าหน้าอเธอเป็นนธรรมาเธอับัวเาแบบไม่ลัเล แ่อนนี้นที่อยู่้านหน้าอเธอไม่ใ่นธรรมา เามีวิธีสร้าิป 1 นาโนเมร! เาสามารถสืบ้อมูลอเธอไ้! อำนาที่หนุนหลัเา้อไม่ธรรมาแน่ เธอไม่สามารถเลื่อนไหวสุ่มสี่สุ่มห้าไ้
“ุหยา พวเราไม่้อารเป็นศัรูับุ รับาลลาส่พวเรามาปป้อุ ในอนนี้รับาลลามอว่าุือนสำัอประเทศ โปรอย่าเ้าใผิ”
หลินหวานอธิบาย
“ปป้อั้นเหรอ ปป้อาอะไร”
หยาเฟยถาม
“นั่น…”
หลินหวานพูไม่ออ เธอวรอบว่าปป้อาพวอ์ร่าๆ ทั้ในประเทศ และนอประเทศ ทว่า พอมอไปยัอมนุษย์้านหลัอหยาเฟย เธอ็พูอะไรไม่ออ นแบบหยาเฟยไม่ใ่นที่้อารารปป้อเลย
นที่สามารถัารับทหารรับ้า 40 น ไ้้วยัวนเียว ไม่ใ่นที่้อารารปป้อ
“ันรู้ว่าุมีวามสามารถ แ่ทหารรับ้าพวนี้เป็นแ่ลุ่มนาเล็ ในโลอเรามันยัมีลุ่มทหารรับ้านาลา ลุ่มทหารรับ้านาให่ และลุ่มผู้บ่มเพาะ อนนี้ลุ่มอำนาทั่วโล่า็้อารัวุ ถ้าุอยามีีวิุวรยอมให้พวเรารับาลลาปป้อ”
หลินหวานพู้วยใบหน้าริั
“ุล้าพูไหมว่ารับาลลาอประเทศีนไม่้อารอะไราผม ที่ส่พวุมา็เพราะรับาลลา้อารให้ผมทำานให้ พวุรับาลลา่าาอ์รอื่นๆ รไหน”
หยาเฟยถาม
“รับาลลา่าาพวอ์ร่าๆ ถ้าุทำานให้ับรับาลลา ุะมีื่อเสียนในประเทศะรู้ัุ และุะปลอภัย ถ้าุทำานให้ับรับาลลามัน็เหมือนับว่าุลายเป็นรับาลลา เมื่อรู้ว่าุลายเป็นรับาลลาอประเทศีน อ์ร่าๆ ะเลิยุ่ับุ”
หลินหนานอบ
“เหอ! ุิว่าประเทศีนยิ่ให่ที่สุในโลั้นเหรอ ิว่าประเทศีนยิ่ให่นประเทศอื่นๆ ไม่ล้าหาเรื่อเหรอ ่วยแหาูวามริหน่อย ในสายาอประเทศนาเล็และประเทศนาลา ประเทศีนอายิ่ให่ แ่ในสายาอประเทศมหาอำนาอย่า อเมริา หรือ รัสเีย ีนไม่ไ้ยิ่ให่อะไรเลย อนที่ผมยัไม่ทำานให้ับรับาลีน อเมริา และ รัสเีย รอูอยู่เยๆ แ่ถ้าผมทำานทำให้ับรับาลีนล่ะ็ อเมริา ับ รัสเีย ไมู่อยู่เยๆ แน่ พวนั้น้อส่นั่ามา่าผมแน่ๆ”
หยาเฟยพู หยาเฟยไม่ใ่นโ่ที่ไม่รู้อะไร อนนี้โลยัไม่รวมันเป็น 1 ถ้าเาเ้าร่วมับลุ่มอำนาที่ 1 ลุ่มอำนาที่ 2 และลุ่มอำนาที่ 3 ้อหาทา่าเาแน่ๆ
“…”
หลินหวานไม่พูอะไร่อ อนนี้เธอไม่รู้ะพูอะไรสิ่ที่หยาเฟยพูออมามันือวามริทุอย่า สิ่ที่เาพูออมามันถู้อทั้หม
เมื่อเห็นว่าอีฝ่ายไม่พูอะไรออมาอี หยาเฟย็พูึ้นว่า
“พวุลับไปเถอะ”
“ุะไม่เ้าร่วมับเราใ่ไหม ุหยาเฟย”
ายสวมุสูทที่ยืนอยู่ใล้ๆ หลินหวานเปิปาพู แ่น้ำเสียอเาไม่ใ่น้ำเสียอนที่ำลัถามำถาม น้ำเสียอเามันเป็นน้ำเสียไม่พอใ
หยาเฟยมอไปทาายที่พูึ้น านั้นเา็พยัหน้าเพื่อบอว่า ‘ใ่’
“น่าเสียาย… ่ามัน!!”
ายสวมุสูทะโนออำสั่ หลัาเาออำสัลุ่มายุำ็เล็ปืนไปทาหยาเฟย
หยาเฟยถอนหายใเฮือให่ รั้ที่ 2 แล้ว วันนี้มันรั้ที่ 2 แล้ว ที่เาโนปืน่อหน้า ใริหยาเฟย็ไม่อยาเป็นศัรูับประเทศีน เพราะประเทศีนือประเทศที่เาเิบโึ้นมา แ่ในเมื่อประเทศีน้อารเป็นศัรูับเา เา็ไม่มีทาเลือ
หยาเฟย้มหยิบปืนที่ออยู่บนพื้น ปืนที่ออยู่บนพื้นือพวอพวทหารรับ้า านั้น็เล็ไปทาายสวมุสูทสีำที่ำลัเล็ปืนเ้าหาัวเาอยู่ อนนี้หยาเฟยืออมเวทย์ระับ 1 ปืนพพวนี้ไม่สามารถทำอะไรเาไ้ เาเลยะยืนบวับพวนี้รๆ แผนอเา็ือ ยิปะทะรๆ ไม่หลบ ไม่หนี ไม่ป้อัน
หลินหวานมอไปมา้วยวามรู้สึลัเล เธอำลััสินใว่าะหยุเรื่อนี้หรือว่าะเ้าร่วมับลุ่มอัวเอ และหลัาลัเลไ้ประมา 10 วินาที หลินหวาน็ยปืนอเธอึ้น ปาระบอปืนอเธอี้ไปทาหยาเฟย
เมื่อเห็นว่าหลินหวานยปืนเล็มาทาัวเอ หยาเฟย็ส่ายหน้าเบาๆ เหุผลที่เายัไม่เปิายิ็เป็นเพราะเาเห็นหลินหวานำลัลัเลอยู่ เาำลัรอให้เธอหยุเรื่อนี้ แ่เธอันเลือทาที่ไม่วรเลือะไ้
หลัาส่ายหน้าเสร็ หยาเฟย็ไม่รออี่อไปเาเริ่มยิทันที
ปั!!!
ความคิดเห็น