ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    love six 6 คน 3 คู่ 3 ความรัก

    ลำดับตอนที่ #7 : ep 6 : festival 3

    • อัปเดตล่าสุด 14 ส.ค. 55


    วันแสดงงานประจำปี

    "ให้ตายเถอะ! ทำไมเราตื่นเต้นจังวะ" นี่เป็นประโยคแรกที่ผมพูดเมื่อมาเยือนที่โรงละคร ถึงแม้จะเคยแสดงมาแล้ว 4 ปี ความตื่นเต้นก็ไม่หายซักที
    ผมหันไปเจอบอส 

    "เฮ้ย! ลิเกมาโรงละคร" ผมตะโกนเรียก

    "อย่าแซวกันได้มั้ย" บอสทำหน้าเจื่อนๆ

    ผมชวนบอสไปลงทะเบียนเข้างาน ผมหันไปทางมันทีไรอดขำไม่ได้ซักที (คิดดู หน้าขาวๆ ปากแดงๆ จะไม่ให้ขำได้ไง) ผมไปลงทะเบียนเสร็จก็ไปนั่งรอที่ห้องของผม คนในห้องจะแต่งมาตามแนวที่ครูตัดชุดให้ ผู้ชายจะใส่เสื้อยืดคอปก กางเกงขาสามส่วนลายสก็อต ถุงเท้า รองเท้าพละ ส่วนผู้หญิงก็จะเป็ชุดเดรสสายเดี่ยว ใส่รองเท้าส้น 2 นิ้ว (ละมั้ง) ผมมองไปทางเพื่อนๆ แต่ละคนดูดีกันทั้งนั้น แต่ผมก็ต้องสะดุดตาผู้หญิงคนหนึ่ง เธอใส่ชุดของห้องผมที่แสดงมา ปล่อยผมลอน ทาลิปสติกสีแดงดึงดูดใจ นัยต์ตาของเธอเป็นสีน้ำตาลขนตายาวสวย ผมมองไปทางเธอทีไรเหมือนกับว่าผมถูกสะกดยังไงก็ไม่รู้ ผมจำไม่ได้เลยว่าเธอเป็นใคร เธอคนนั้นเดินมาหาผม

    "สวัสดี โอ" เธอพูด 

    ผมมองเธอ เหมือนผมจะเคยเห็นเธอที่ไหนก็ไม่รู้

    "โอ นี่จำกันไม่ได้เลยรึไง" เธอเหมือนจะให้ผมเดา ผมลองมองอีกที แล้วผมก็นึกออก

    "เอ้า! Rain เองเหรอ" 

    "ก็ไช่น่ะสิ ชั้นดูแย่จนเธอจำไม่ได้เลยรึ" เธอรีบตรวจสอบรูปร่างหน้าตาตัวเอง

    "เปล่า ใครว่า คุณสวยจนผมจำแทบไม่ได้เลยล่ะ" ผมชม

    "เวอร์น่ะ" 

    "จริงๆ ไปนั่งพักก่อนเถอะ เดี๋ยวก็แสดงแล้ว" ผมบอก

    "อือๆ ไปนะ" เธอเดินจากไป ผมมองตามเธอไป

    "อ่ะแฮ่ม! มองตาไม่วางเลยนะ" บอสแซว

    "เปล่าซะหน่อย" ผมโกหกหน้าตาย (ทั้งที่จริง ใจสั่นตลอดเวลา)

    "เออๆๆ เปล่าก็เปล่า ระวังเหอะ จะถูกแย่ง" บอสประชด

    "อะไร ใครจะสน" ผมพูดด้วยสายตาเฉยเมย

    โดยที่ผมไม่รู้ ว่าสิ่งที่บอสพูดนั้น จะเป็นจริง

    to be continue



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×