คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อยากจะบอกอะไรคิม จุนมยอน
อยากจะบอกอะไร คิม จุนมยอน
ซ่า
ซ่า
“ลู่หานครับ....” คิม จุนมยอน เรียกคนรักของตนด้วยเสียงใส แต่ใครจะไปรู้ว่าภายใต้เสียงใสนั้นมีความเศร้าปนอยู่คละไปด้วยอารมณ์ที่กำลังสับสนของตนเอง
“ครับ จุนมยอนมีอะไรหรอ^_____^” ลู่หานตอบรับเสียงหวานพร้อมกับยิ้มไร้เดียงสาให้กับจุนมยอน
“เอ่อ...คือ....”
“นี่! นึกยังไงพาลู่หานมาทะเลครับ”ยังไม่ทันที่จุนมยอนจะพูด เสียงใสก็ถามเหตุผลที่คนรักพามาเที่ยวทะเลในวันครบรอบที่ครบกัน 1 ปี ทั้งที่ลู่หานนึกว่าจุนมยอนจำไม่ได้ซะอีกก็ที่ผ่านมาเป็นแบบนั้นนี่หน่า แต่แค่จุนมยอนจำได้ลู่หานก็ดีใจแล้ว^-^
“ก็เห็นลู่หานบอกว่าชอบทะเลนี่ครับ แล้วลู่หานชอบมั๊ยล่ะ”
“ชอบสิ ที่ไหนมีจุนมยอนที่นั่นลู่หานก็มีความสุขโดยเฉพาะทะเล^O^” อย่ายิ้มแบบนี้ได้มั๊ยลู่หาน
“เอ่อ..”
“ครับ ว่าไงผมฟังอยู่”พูดแล้วดวงหน้ามนก็หันออกมาจากทะเลและหันมามองหน้าคนรักแทน
“วันนี้วันครบรอบ1ปีของเราใช่มั๊ยลู่หาน?”
“ช่ายแล้ว เค้านึกว่าจุนมยอนจะจำไม่ได้ซะอีก^_____^” ยิ้มอีกแล้วนะลู่หาน ผมไม่อยากทำลายรอยยิ้มที่สดใสของคุณจริงๆ แต่..ผมว่ายังไงเราก็ไปกันไม่ได้อยู่ดี ผมขอโทษจริงๆนะลู่หาน
“ลู่หาน ผมขอโทษนะ”
“หืม?จุนมยอนมาขอโทษผมทำไมหรอครับ?”
“เราเลิกกันนะ ลู่หาน!!!”
“…………”
“ลู่หาน ผมขอโทษจริงๆผมว่าเรา....//เราทำไมหรอจุนมยอน”
“ลู่หาน”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“ผมถามว่า เราทำไมทำไมนายต้องบอกเลิกผมด้วย” ฮึก น้ำตาไหลอีกแล้วนะลู่หานทำไมอ่อนแออย่างนี้ทั้งๆที่สัญญากับจุนมยอนไว้ว่าจะไม่ร้องไห้อีก
ทำไม
ทำไม
ทำไม
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ทำไมถึงเป็นนายเองที่ทำผมร้องไห้ล่ะจุนมยอน
“ลู่หานอย่าร้องไห้เลยนะ ผมขอโทษ”
“ผมถามว่าทำไม นายต้องบอกเลิกผมด้วย! ทั้งๆที่ผม ฮึก ทั้งๆที่ผมสัญญากับนายไว้แล้วแท้ๆว่าจะไม่ร้องไห้อีก แต่นาย...นายมาทำให้ผมร้องไห้อีกทำไม?”ผมตรงไปทุบหน้าอกจุนมยอนด้วยแรงที่มีอยู่น้อยนิดจนแทบอ่อนแรง แต่จุนมยอนก็รวบมือเล็กไว้แล้วผลักออกอย่างแผ่วเบาแต่คนตรงหน้ากลับคิดว่าแรงที่ผลักมันช่างรุนแรงยิ่งกว่าพายุที่โหมกระหน่ำซะอีก
“ลู่หาน ผมมาคิดดูดีๆแล้วผมคิดว่ายังไงเราก็ไปกันไม่ได้อยู่ดีผมขอโทษ”
“นายก็ดีแต่ขอโทษแหละจุนมยอน1ปีที่คบกันมามันไม่มีความหมายเลยใช่มั๊ย”
เพี๊ย!!!!!!!!!!!!!
.
.
.
.
.
“…………..”
จุนมยอนหันไปตามแรงของมือเล็กที่ฟาดลงมาที่หน้าโดยไม่คิดที่จะตอบโต้ใดๆ เพราะคิดว่าถ้าให้ลู่หานทำแบบนี้แล้วจะลดความผิดที่ทำต่อลู่หานลงบางก็ยินดี
“ขนาดผมตบหน้านายนายยังไม่ตอบโต้ นายจะทำให้ผมเจ็บปวดไปถึงไหน คิม จุนมยอน ฮึก”
“ลู่หาน พอรึยัง”
“.......”
“จะหยุด..ร้องไห้เพราะผมได้รึยังผมมันไม่คู่ควรกับคุณผมขอโทษ”
พูดจบจุนมยอนก็เดินออกจากที่ที่ลู่หานยืนอยู่โดยไม่หันกลับไปมองอีกเป็นครั้งที่สอง แต่ถ้าเค้าหันไปมองสักนิดเค้าจะเห็นน้ำตามากมายที่ไหลออกมาจากนัยต์ตาคู่สวย
ผมเกลียดทะเล
ตั้งแต่ตอนนั้นตอนที่จุนมยอนคนที่ผมรักที่สุดบอกเลิกผมที่ทะเล จากนั้นผมก็เกลียดทะเลมาตลอด ตอนที่หมอนั่นเดินออกไปจากชีวิตของผม มันทำให้ผมไม่เป็นอันทำอะไรเลย ทั้งๆที่ดีโอพยายามพาผมไปนู่นไปนี่แต่ก็พยายามหลีกเลี่ยงทะเล แต่ผมก็ปฏิเสธมันไปแทบทุกครั้งทำไมน่ะหรอ เพราตอนนั่นผมมันอ่อนแอเกินที่จะไปไหนมาไหนได้ ผมมันอ่อนแอน่าสมเพชจริงๆ หึ
ตั้งแต่วันนั้น จนถึง วันนี้ มันก็ผ่านมาเดือนกว่าผมก็พอที่จะลืมอดีตที่เลวร้ายนั่นแล้วผมก็จะกลายเป็นลู่หานคนใหม่ คนที่จะไม่มอบหัวใจตัวเองให้ใครง่ายๆเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว ผมไม่อยาก‘เจ็บปวด’อีก…..
//อดีตของลู่หาน//
“อ้าว ทุกคนวันนี้นะจะมีนักเรียนใหม่มาเรียนด้วยกัน มาแนะนำตัวเลยครับ” อาจารย์ประจำห้องพูดจบก็มีนักเรียนหน้าตาดี สูง ขาวเข้ามาในห้องและนั่นทำให้ลู่หานตกหลุมรักเค้าทันที
“สวัสดีครับ ผมชื่อ คิม จุนมยอน หรือจะเรียกผม ซูโฮ ก็ได้ครับยินดีที่ได้รู้จักนะครับ^__^”ทันทีที่คิม จุนมยอนพูดจบสายตาของจุนมยอนก็หันไปสบตากับเสี่ยวลู่หาน และทำให้เค้าคิดว่าคนนี้นี่แหละคือรักแรกของเค้า
“โอเค แนะนำตัวเสร็จแล้วไปนั่งที่ได้แต่มีที่ว่างอยู่ที่เดียวตรงเสี่ยว ลู่หานเธอไปนั่งตรงนั่นแล้วกัน”
ไม่รู้ว่า พรมลิขิตหรือพระเจ้ากลั่นแกล้งที่ทำให้คิม จุนมยอนและเสี่ยว ลู่หานได้มานั่งใกล้กัน
“สวัสดีครับ ผมชื่อ ลู่หาน เสี่ยว ลู่หานยินดีที่ได้รู้จักนะครับ^^”ลู่หานยิ้มหวานให้กับจุนมยอนทันทีเมื่อแนะนำตัวจบ
“ครับยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะครับ ลู่หาน^____^”จุนมยอนยิ้มหวานให้ลู่หาน และคิดว่าถ้าอยู่ใกล้แบบนี้ทุกวันเค้าคงได้ตายกันพอดี คนอะไรทำให้ใจเต้นจนจะหลุดออกมาข้างนอก คนอะไรน่ารักเป็นบ้า อิอิ
เวลาผ่านไปเป็นเดือนที่ทั้งสองได้คุยกัน กินข้าวด้วยกัน เรียนด้วยกัน เล่นด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน จนมาถึงวันนี้วันที่จุนมยอนตัดสินใจ.... วันที่ 14 กุมภาพันธุ์
.
.
.
.
.
“ละ....ลู่หาน”จุนมยอนเรียกเสี่ยว ลู่หานด้วยความตื่นเต้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนจนทำให้เสียงสั่น
“ว่าไงครับ^^”อย่ายิ้มสิ มันจะทำให้ผมละลายอยู่แล้วนะ
“เรามาเป็น..เอ่อ..เป็น..”
“เป็น?”
“เรามาเป็นแฟนกันดีมั๊ย_///_”จุนมยอนพูดจบก็ก้มน่าไม่กล้าเงยขึ้นมาสบตาแต่หารู้ไม่ คนที่ตนพึ่งขอเป็นแฟนหน้าแดงจนไม่รู้จะแดงยังไงแล้ว
“วะ ว่าไงครับ”จุนมยอนพูดย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
“เอ่อ...”
“มะ ไม่เป็นไรผมรู้คำตอบแล้วล่ะ”จุนมยอนตอบด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ
“ตาบ้า ยังไม่ทันได้บอกอะไรเลยชอบคิดเองเออเองอยู่เรื่อยเลยนะนายเนี่ย^^”
“แล้วตกลงว่าไงล่ะครับ”
“ตกลงอยู่แล้ว ก็ผมน่ะตกหลุมรักนายตั้งแต่แรกพบเลยนี่หน่า^^”
“จะ จริงหรอ”
“จริงสิ^^”
.
.
.
.
TBC.
สวัสดีค่า ตอนนี้ก็เป็นตอนแรกของฟิค What is love ความรักของนายคือใคร นะค่ะ ตอนนี้อาจจะอยากด่าจุนมยอนที่ทำให้ลู่หานร้องไห้นะค่ะแต่ตอนต่อไปคุณอาจจะ...อุ๊บ!!!!!ไม่บอกดีกว่า ไว้เซอร์ไพรส์ที่หลัง^____^ #รองเท้าใครๆ?????O_o
ความคิดเห็น