โรงเรียนราสนอร์ลิเออร์ ภาค กุญแจแห่งพลัง

ลำดับตอนที่ #3 : โรงเรียนราสนอร์ลิเออร์

โรงเรียนราสนอร์ลิเออร์







 

                          "องค์หญิง องค์ชายพะย่ะคะ ถึงโรงเรียนแล้วพะย่ะคะ"องค์รักษ์ประจำตัวเรนเซียร์เรียกนายเหนือหัวของตนและพี่ของนายเหนือหัวของตน


                         "อืม เจราล ท่านพี่น้องตัวก่อนนะเพคะ แล้วเจอกันในโรงเรียนนะเพคะ"เรนเซียร์ตอบเจราล และหันไปลาพวกเครัส


                         "น้องหญิงสู้ๆน้า~~~~ แล้วพวกพี่จะรอ ไปล่ะ!!!! /3"พวกเคราสเดินไปไกลแล้วตะโกนกลับมาทางเรนเซียร์ 




ทางเรนเซียร์



                         "เฮ้อ! ท่านพี่น้าท่านพี่ เอาเถอะไปกันได้แล้วล่ะ เจราล เดี๋ยวไม่ทัน"เรนเซียร์ถอนหายใจ ก่อนจะหันไปบอกเจราล


 
                         "อ๊ะ! รอหม่อมฉันด้วยพะยะค่ะ"เจราลที่เห็นเรนเซียร์เดินไปไกลแล้ว รีบวิ่งตามไปทันที




                         "นี่่ เธอดูนั่นซิ สวยอย่างกะเทพีแน่ะ เธอรู้หรือเปล่าว่าเขาเป็นใคร"บี 1 ชี้ให้เพื่อนดูเรนเซียร์ และถามเพื่อนตน


 
                         "รู้สิ ออกจะดัง เธอคือ เจ้าหญิงแห่งกรีนเดลลี่่เมืองที่เจริญรุ่งเรืองที่สุด ชื่อว่า'เรนเซียร์ มาร์เมอร์เรีย'น่ะ ดูก็รู้แล้วว่าราชนิกูล ออร่าเปล่งออกมาซะขนาดนั้น แถมเป็นผู้อัญเชิญเทพแห่งจักรราศี ผู้อัญเชิญเทพและปีศาจทั้งหลาย แถมยังทำกุญแจเองได้ด้วยนะ~~"บี 2 ตอบแล้วสาธยายสรรพคุณเสร็จสรรพ



                          "เธอรู้ได้ไงว่าเป็นผู้อัญเชิญเทพ ดวงดาว และปีศาจ"บี 1 ถามอย่างสงสัย



                          "ออกจะเด่น ดูที่่ต้นขาเธอดีๆ"บี 2 บอกเพื่อน และชี้



                          "จริงด้วย! โห~ ตั้ง หลายดอกแน่ะ สุดยอดอ่ะ เพรียบพร้อมไปซะสุดอย่าง"บี 1 เอ่ยพลางทำตาเป็นประกายวิ้งๆ



                          "เฮ้อ! เมื่อไรจะเลิกพูด เลิกคิดซะทีนะ"เรนเซียร์เอ่ยอย่างเหนื่อยอ่อน




                          "องค์หญิงถึงแล้วพะยะค่ะ"เสียงเจราลเรียกเรนเซียร์




                          "นี่่ เจราลเราบอกกี่่ครั้งแล้วว่า เวลาอยู่ที่นี่ให้เรียกเราว่าเรนเซียร์หรือเรน ไม่ใช่เรียกองค์หญิง องค์หญิง อยู่นั่นแหละ อ่อ อีกอย่างห้ามใช่คำราชาศัพท์เด็ดขาด เข้าใจไหม"เรนเซียร์ออกคำสั่งชุดใหญ่




                          "เข้าใจแล้วพะยะ เอ๊ย! ครับเรน~~"เจราลเอ่ยผิดเอ่ยถูก




                          "ดีมาก อ่ะ! ถึงแล้วแถวราชนิกูล เดี๋ยวต้องไปแถวองค์รักษ์ใช่ไหม~~"เรนเซียร์ตอบแล้ว หันไปพูดกับเจราล



                          "อืม แล้วเจอกันนะ"เจราลตอบ ไม่ต้องสงสัยกันว่าทำไหมถึงพูดแบบนี้ เนื่องด้วยอายุเท่ากัน และวัยเดียวกัน



                         "จ้า แล้วเจอกัน"เรนเซียร์ตอบ และคิดในใจว่า'ปรับตัวเร็วดีแฮะ ไม่เสียใจจริงๆที่เชื่อใจ' แล้วเรนซียร์ก็เดินไปต่อแถวราชนิกูล ไม่นานก็ถึงคิวเธอ



                         "คนต่อไปค่ะ กรุณาบอกชื่อด้วยค่ะ"รุ่นพี่ที่แต่งชุดนักเรียนของโรงเรียน พูดขึ้น



                         "เรนเซียร์ มาร์เมอร์เรียค่ะ"เรนเซียร์ตอบรุ่นพี่สาวไป



                         "นี่จ๊ะ บัตรคิวเดี๋ยวเดินไปข้างในเลยนะจ๊ะ แล้วจะเจอโดมแก้วหลังใหญ่ตั้งอยู่ ให้เดินเข้าไปรอในโดมได้เลยจ๊ะ ขอให้โชคดีนะ แล้วเจอกันจ้า~~~"รุ่นพี่คนนั้นพูดอย่างร่าเริง และอธิบายให้เรนเซียร์และกล่าวลา




                        "ขอบคุณค่ะ รุ่นพี่่"เรนซียร์ยกมือให้อย่างอ่อนช้อย งดงามอย่างกุลสตรี



                        "ไม่เป็นไรจ๊ะ รีบไปเถอะจ๊ะ"รุ่นพี่คนนั้นพูด เรนเซียร์พยักหน้าและเดินไปที่โดมทันที ระหว่างเดินไปเรนเซียร์เป็นจุดสนใจไปแล้ว(กระเป๋าเป้โยนเข้ามิติไปแล้ว)ไม่ว่าจะด้วยหน้าตาที่สะสวย ผิวพรรณาที่ผุดผ่อง และกุญแจแห่งเทพจักรราศี เทพ และปีศาจ ทำให้เด่นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก(เอามาเติมอีก 100 ล้านตัวก็ไม่พอ) ไม่นานเรนเซียร์ก็เห็นโดมแก้วสีฟ้าใสหลังใหญ่สวยงาม เรนเซียร์ไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปทันที หน้าประตูมีพวกเครัสยืนประจำอยู่ พอเครัสเห็นเรนเซียร์เดินมา ก็ตะโกนเรียกทันที



                         "เรน!!!!!!/3"พวกเครัสตะโกนเรียก



                         "โธ่~~~~ พี่่ค่ะ ไม่เห็นต้องตะโกนเลยนี่่่่นา"เรนเซียร์เดินเข้าไปหาพวกเครัส และบ่นให้ฟังเป็นการเทศน์เล็กๆ




                         "เอาน่าๆ ว่าแต่ได้บัตรบอกไรอ่ะ เรน"เครัสถามเรนเซียร์ เรื่องบัตรคิว




                         "อืมมม....เบอร์ 9 นะค่ะ ท่านพี่่"เรนเซียร์ก้มลงดูบัตรคิว ก่อนจะตอบ




                         "อืม โต๊ะเกือบสุดท้ายเลย ของแถวราชนิกูลนะ อ๊ะ! เจราลโต๊ะตรงกับน้อง เอาล่ะ น้องหญิงเดี๋ยวเดินไปที่โต๊ะแถวกลาง ที่เป็นโต๊ะสีขาวทั้งแถวนะ แล้วเจอกัน"เคเรสอวยพรแฝดตัวเอง ที่หน้าตาสะสวย ส่วนตัวเองก็หน้าตาหล่อคมแต่สีผมเหมือนกัน ตาสีเดียว แถมนิสัยนี้เหมือนมากกกกกกกกกกก แถมแยกไม่ออกเลย



                          ซึ่งพอได้ยินแบบนั้น เรนเซียร์ไม่รอช้ารีบเดินไปที่ที่นั่งทันที และนั่งลงแบบไม่รอช้าไม่ลังเลเลยซะนิด พอนั่งได้ไม่นาน รุ่นพี่หน้าตาสะสวยคนหนึ่งเดินมา และพูดว่า

                           "สวัสดีค่ะน้องๆทุกคน พี่เป็นรุ่นพี่ของโรงเรียนชื่อ รามีเรีย อันเดร ปี 2 ค่ะ อยู่หอรัติกาลสีทอง การสอบมี 2 ช่วงนะค่ะ ช่วงแรกตั้งแต่ 08.30 น. - 10.30 น. ข้อสอบมีทั้งหมด 500 ข้อ ให้เวลา 3  ชั่วโมงในการสอบ ถ้าเสร็จก่อนเวลาให้พูดคาถาหลังข้อสอบนะค่ะ และข้อสอบจะหายไป หลังจากนั้นให้นั่งรอเวลาก่อน จนกว่าจะหมดเวลานะค่ะ"รามี
เรียอธิบายเกี่ยวกับการสอบ ก่อนจะพูดว่า"เอาล่ะค่ะ ตอนนี้ เวลา 08.30 น.แล้ว เริ่มทำข้อสอบได้ค่ะ!!!!"รามีเรียกระกาศเริ่มทำข้อสอบทันที



                            .......อืม นี่่หรอที่ท่านพี่บอกว่ายาก ไม่เห็นจะยากเลยอ่ะ อ๊ะ!  เสร็จแล้ว อืม เขาบอกให้ท่องคาถาหลังข้อสอบสิน้า~~~.............เรนเซียร์คิดแต่มือยังเขียนไปเรื่อย จนเสร็จ และพลิกข้อสอบไปด้านหลังเห็นคาถาเขียนอยู่ เรนเซียร์ถอดสร้อยออก สร้อยคอเป็นกุญแจสีเงิน ฝังคริสตัลสีฟ้าใสไว้ในตัวกุญแจ เรนเซียร์กุมกุญแจไว้ และเรนเซียร์เริ่มท่องคาถาตามที่กระดาษเขียน


                         "ข้า เรนเซียร์ มาร์เมอร์เรีย ผู้เข้าสอบโรงเรียนราสนอร์ลิเออร์ ข้าทำข้อสอบอย่างบริสุทธิ์ ข้ามิได้โกงข้อสอบแต่อย่างได้ ข้าขอให้พระเจ้า เทพ เทพี ปีศาจ เป็นพยานต่อการทำข้อสอบของข้าและการส่งข้อสอบของข้า ว่าเป็นไปอย่างชอบธรรมด้วยเถอะ"เสียงหวานร่ายคาถา แผ่วเบา แต่กับก้องกังวานหวานใสไปทั่วห้องสอบ ทำให้ผู้เข้าสอบเริ่มหันไปมอง ก่อนที่เสียงหวานจะพูดชื่อคาถา



                        "อาซาเรส เนทีออน ซินทอร์ส"เรนเซียร์ท่องคาถาจบ ข้อสอบก็หายไป เหลือเพียงเรนเซียร์ที่นั่งอยู่ทำอย่างกับว่า ไม่ีอะไรเกิดขึ้น





                         "หมดเวลาค่ะ เปาะ!" ไม่นานเสียงรามีเรียก็ดังขึ้นเป็นสัญญาว่า หมดเวลา พร้อมกับเสียงดีีดนิ้ว ข้อสอบทั้งหมดหายไปทันที มีเสียงโอคครวญบ่นว่ายังไม่เสร็จบาง




                          "เอาล่ะค่ะ ทางเราขอเวลา 10 นาที เพื่อทำการตรวจข้อสอบ เพราะฉะนั้นห้ามออกจากโดมเด็ดขาดนะค่ะ ขอย้ำว่าห้ามออกเด็ดขาดนะค่ะ ระหว่างที่ทางเราทำการตรวจข้อสอบอยู่ พี่ขออธิบายการสอบรอบ 2 นะค่ะ การสอบรอบ 2 พวกพี่จะวัดพลังเวทของน้อง เพื่อทำการเลือกรุ่นพี่ที่ทำการสอบกับน้องหรือต่อสู้นั่นเองค่ะ เอาล่ะค่ะตอนนี้รายชื่อผู้สอบเข้ามาอยู่ในมือพี่แล้ว ถ้าพี่ประกาศชื่อแสดงว่าน้องสอบผ่านนะ ถ้าไม่ผ่านไม่ต้องเสียใจนะค่ะ เอาล่ะค่ะคนแรก คนนี้นะค่ะ ส่งข้อสอบคนแรกเลย  ปริ้นเซสเรนเซียร์ มาร์เมอร์เรีย ปริ้นเซส ออฟ กรีนเดลลี่!!!!"มารีเรียอธิบายยืดยาว ก่อนจะจบด้วยการประกาศชื่อเรนเซียร์




                            เรนเซียร์เดินออกไปและเดินไปแตะที่ลูกแก้ว ทำให้ลูกแก้วเปล่งแสงสีทอง สลับสีดำและสีขาว ตอนนี้ทุกคนอึ้งไปแล้วเมื่อเห็นว่าเรนเซียร์เอามือออกไปแล้ว รุ่นพี่มารีเรียก็ประกาศชื่อรุ่นพี่ที่จะมาสอบด้วยว่า"เอลเดอรอน พาเน็ต ปี 6 หอรัติกาลสีทอง!!!!"รุ่นพี่มารีเรียประกาศเสียงดัง รุ่นพี่คนหนึ่งก็เดินออกมา เขาหน้าตาหล่อเหลาผมสีทอง ตาสีดำ ร่างสูงโปร่ง ดูขี้เล่นแกมเจ้าเล่ห์ เดินมาอยู่ตรงหน้าเรนเซียร์แล้ว ก่อนจะพูดว่า




                            "สวัสดีครับ พี่เอลเดอรอน ยินดีที่ได้รู้จักครับ"เอลเดอรอนพูดและยิ้มขี้เล่นให้



                            "เช่นกันค่ะรุ่นพี่่ รู้สึกเป็นเกียรอย่างยิ่งเลยค่ะ"เรนเซียร์ไม่ยอมแพ้ โต้กลับทันที



                            "อย่าช้าอยู่เลยครับ เริ่มกันดีกว่า!!!!!"เอลเดอรอนพูด้วยนำ้เสียงแข็งกร้าว ก่อนพุ่งเข้ามา และชักดาบมาหมายจะแทงเรนเซียร์ แต่เรนเซียร์เรียกเคียวสีดำออกมารับทัน และดันเอลเดอรอนกระเด็นไปอีกฝั่งของเวที และทั้งสองก็ดีดตัวเข้าหากัน แต่....คราวนี้เอลเดอรอนกับคว้าสร้อยที่เรนเซียร์สวมอยู่ไปถืออยู่ในมือ และโชว์ให้อีกฝ่ายดู ก่อนจะชะงักไปเมื่อเห็นตาของเรนเซียร์เปลี่ยนเป็นสีทอง พร้อมกับแรงกดดันมหาศาล ก่อนที่เรนเซียร์จะหายตัวไปอยู่ข้างหลัง และเอาสันมือตีที่ท้ายทอย ทำให้เอลเดอรอนสลบไปกองกับพื้นทันที ก่อนที่เรนเซียร์จะแบมือเรียกสร้อยกลับมา ก่อนที่จะสวมสร้อย ทำให้ตากลับมาเป็นสีเดิม และเดินลงเวทีทันที






ทางด้านเครัส








                           เมื่อพวกเครัสเห็นสร้อยที่เรนเซียร์ใส่สวมอยู่ ถูกกระชากออกทำให้ตาของเรนเซียร์เปลี่ยนสีทำให้พวกเขาค่อนข้างร้อนใจ เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะเวลาที่เรนเซียร์ถอดสร้อยทีไรทำให้พลังของเธอปะทุออกมาทุกที นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้เรนเซียร์ต้องสวมสร้อยตลอดเวลา ตอนนี้เรนเซียร์เดินลงมาหาพวกเขาแล้ว พวกเขาก็เดินไปหาเช่นกัน และเปิดบทสนทนาทันที





                             "เรนเซียร์เป็นอะไรรึเปล่า"เคเรสถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใยตามภาษาฝาแฝด



                             "ไม่เป็นไรค่ะ พี่เคเรส หญิงไม่เป็นไร"เรนเซียร์ตอบเคเรส และยิ้มให้ ก่อนจะถามว่า



                             "แล้วรายการที่ต้องซื้อล่ะค่ะ ท่านพี่่"




                             "อะ นี่รายการที่ต้องซื้อ ไปกันได้แล้วล่ะนี่ก็บ่ายแล้วเดี๋ยวไม่ทันงานเลี้ยงวันเกิดของปริ้นคริสเค้า"เครัสพูดตัดบท เรนเซียร์พยักหน้ารับ และเดินไปหน้าโรงเรียนที่รถม้าจอดรออยู่ โดยองค์รักษ์ไม่ต้องสอบแบบเรนเซียร์ทำให้ไปรออยู่ที่รถม้าก่อนแล้ว และรถม้าก็เคลื่อนตัวเพื่อไปที่พระราชวังทาทารัส สถานที่จัดงานเลี้ยงวันเกิดของ......ปริ้นคริส ราเรียลเน่